Lahat ng Kabanata ng ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Kabanata 21 - Kabanata 30

เซียวยีจัดการเช็ดหน้า เช็ดมือให้นายสาวทั้งยังให้นางบ้วนปากถูฟันจนสะอาดจากนั้นให้นางดื่มน้ำเล็กน้อยเกรงว่าหากมีสิ่งใดตกลงท้องอีกจะทำให้นางอาเจียนออกมาไป๋จิ้งหานจึงนำยาลูกกลอนแก้ปวดศีรษะของตนเองออกมาแล้วยัดใส่ปากให้นางหนึ่งเม็ด โชคดีที่เหยียนซือเหยียนไม่อาเจียนออกมาอีกหลังจากให้นางกินยาและให้เซียวซี

แต่แล้วเหยียนซือเหยียนได้ยินเสียงลมหายใจหนัก ๆ และยังมีบางสิ่งที่กระเพื่อมขึ้นลงเป็นจังหวะมั่นคงอยู่ใต้ฝ่ามือของนางเหยียนซือเหยียนลืมตาช้า ๆ และทันใดนั้นเอง นางก็ต้องตื่นตระหนกแทบสิ้นสติ!สิ่งที่นางกำลังกอดก่ายแนบแน่น… หาใช่เตาอุ่นแต่เป็นร่างของบุรุษผู้หนึ่ง นางลุกพรวดขึ้นมาทันใดและเมื่อเห็นว่าเป็น

ช่วงเวลาสายหลังจากที่เหยียนซือเหยียนมีอาการดีขึ้นนางก็พร้อมลงจากเขาน่าประหลาดใจที่ไป๋จิ้งหานกลับไม่เร่งเร้านางอย่างที่ปากของเขาบอก ชาวบ้านมารอส่งนางกันพร้อมหน้า นางจึงได้รู้ว่าฐานะของนางถูกเปิดเผยแล้ว และไป๋จิ้งหานก็ได้ทำการตกลงกับหัวหน้าโจรผู้นั้น ให้เขาสวามิภักดิ์เสียและจะส่งคนขึ้นมาช่วยชาวบ้านทำ

ผ่านไปราวครึ่งวันก็ใกล้เข้าสู่เมืองหลงเซิง เหยียนซือเหยียนก็ตื่นขึ้นมาแล้วเมื่อตื่นขึ้นมานางก็ร้องหาน้ำดื่ม เป็นไป๋จิ้งหานที่ส่งน้ำให้นางหญิงสาวดื่มน้ำจนรู้สึกสดชื่นเอ่ยว่า“ข้าไม่คิดว่าการนั่งบนหลังม้าจะสบายได้เพียงนี้ ต้องขอบคุณท่านพี่แล้ว”นางกล่าวขอบคุณเขาจากใจจริง ข้อดีของเขานอกจากใบหน้าหล่อเห

แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่พ้นจากสายตาของไป๋จิ้งหานไปได้ จู่ ๆ เขาก็กระแอมแล้วเคลื่อนมือมาโอบรอบเอวบางของเหยียนซือเหยียนเอาไว้เสวียนหย่งทักทาย สายตาของเขาทอดมองนางด้วยความห่วงหา ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยสงบนิ่งบัดนี้กลับเต็มไปด้วยอารมณ์หลากหลาย“ไม่พบกันนาน เจ้า…สบายดีหรือไม่?”เหยียนซือเหยียนกำลังจะตอบ ทว่าก