Semua Bab กุหลาบพันร้าย: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 11 วัว ควาย และหมา “ป้านวนขา...” โรสเดินเข้ามาในครัวก่อนจะเรียกป้านวนเสียงหวาน เธอกอดเอวใหญ่ของป้านวนก่อนจะวางคางที่ไหล่ของแม่บ้านอย่างออดอ้อน “มีอะไรหรือเปล่าค่ะ วันนี้คุณหนูของป้าถึงได้ตื่นเช้าแล้วก็อารมณ์ดีเป็นพิเศษเลย หรือมีเรื่องอะไรดีๆคะ” ป้านวนถามเพราะเห็นว่าวันนี้หญิงสาวอารมณ์ดีจนผิดสังเกตุ “ไม่มีอะไรค่ะ ที่โรสอารมณ์ดีน่าจะเป็นเพราะเมื่อคืนโรสนอนหลับเต็มอิ่มแล้วก็นอนฝันดีด้วยมั้งค่ะ” โรสตอบ เมื่อคืนเธอหลับเต็มอิ่มเช้านี้จึงรู้สึกตื่นมาแล้วสดชื่นและอารมณ์ดีเป็นพิเศษ “ดีแล้วค่ะ ป้าชอบที่เห็นหนูอารมณ์ดีแบบนี้ทุกวัน วันนี้คุณหนูอยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ ป้าจะทำให้กิน” ป้านวนถาม “ไม่ค่ะ โรสขอน้ำส้มแก้วเดียวพอ เมื่อวานกินเยอะมาก ตอนนี้ยังอืดท้องอยู่เลยค่ะ” โรสบอกก่อนเธอจะเดินออกมารอที่โต๊ะทานข้าว เธอไม่ได้โกหกเมื่อวานที่เธอออกไปกับสิเธอกินเยอะจริงๆ สิแนะนำอาหารให้เธอกินเยอะมาก “ก็กินน้อยแบบนี้นะสิถึงได้ไม่มีแรง โดนผลักนิดผลักหน่อยถึงได้จะล้ม” โรสหน้าตึงขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงของคนที่กำลังเดินมาที่

ตอนที่ 13 ทำไมถึงได้ทน “โอ๊ย” โรสยกมือขึ้นกุมหัวด้วยความปวด ทำไม่มันถึงได้ปวดขนาดนี้นะ เธอพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแต่ก็จำไม่ค่อยได้ จำได้แค่ช่วงที่มาถึงบ้านของสิ แล้วสิก็สั่งให้เธอไปอาบน้ำก่อนจะนอน แล้วหลังจากอาบน้ำเสร็จเธอก็หลับเป็นตาย “กี่โมงแล้วเนี่ย” โรสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาก่อนจะเห็นสายที่ไม่ได้รับสิบกว่าสาย และข้อความที่ไม่ได้อ่านอีกหลายสิบข้อความซึ้งทั้งหมดมาจากคนๆเดียวคือผู้ชายที่เธอเกลียดขี้หน้าที่สุดนั่นคือไฟ โรสลุกขึ้นจากที่นอนทั้งๆที่ยังปวดหัวก่อนจะเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำแล้วเดินลงมาหาสิที่ข้างล่าง “ตื่นแล้วเหรอ กำลังคิดอยู่เลยว่าจะเรียกรถโรงพยาบาลหรือปอเต็กตึ๊งดีไม่รู้ว่านอนหรือตาย” สิทักขึ้นมาทันทีที่เห็นโรสเดินลงมาด้วยสภาพอิดโรย “เอา กินซะจะได้หายแฮงค์” สิเดินไปหยิบเครื่องดื่มแก้แฮงค์ในตู้เย็นก่อนจะเอามายื่นให้คนที่ยังมีอาการเมาค้าง “ขอบใจ” โรสหยิบรับเครื่องดื่มจากสิก่อนจะกระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมดขวด เธอรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยแต่ยังคงปวดหัวอยู่ดี “มีอะไรกินบ้างมั้ย” โรสหันไปถามสิ เพราะตอนนี้ท้องของเธอกำลังร้องประท้วงเพราะความหิว “ไม่มี” สิตอบ โรสเลยหัน

ตอนที่ 15 ออกเที่ยวกลางคืน“จะออกไปไหน” เสียงของไฟดังขึ้นที่ทางเดินบนชั้นสอง เพราะเขาเห็นหญิงสาวที่ตอนนี้เธอน่าจะพักผ่อนอยู่ในห้องนอนของเธอที่กำลังออกมาจากห้องนอนในชุดที่ใครได้เห็นก็ต้องรู้ว่าเธอกำลังจะออกไปเที่ยวข้างนอก“แล้วนายละ ทำไมถึงยังอยู่ที่บ้านฉัน” โรสไม่ตอบตอบคำถามของไฟแต่เธอเลือกที่จะถามเขากลับไปแทน ถึงแม้เธอจะรู้ว่าที่เขายังอยู่ที่บ้านของเธอในเวลานี้เป็นเพราะว่าเขาทำงานกับพ่อของเธอ เพราะทางที่เขาเดินมาคือห้องทำงานของพ่อเธอ“เธอยังไม่ตอบคำถามฉัน” ไฟเองก็ไม่ตอบคำถามของเธอแต่กลับทวงคำตอบของคำถามเดิม“แล้วที่นายถามเป็นเพราะว่าอยากรู้เอง หรือว่าเพราะหน้าที่ที่พ่อฉันสั่งให้นายดูแลฉัน” โรสพูดกวนอารมณ์ของไฟ“ก็ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของพ่อเธอ เธอคิดว่าฉันอยากจะยุ่งกับเธอหรือเปล่าละ”โรสชักสีหน้าโกรธทันทีที่ได้ยินคำพูดของไฟ เธอกำคอเสื้อของไฟก่อนจะกระชากเข้าหาตัวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธอย่างที่สุด จนไฟเองก็ยังแปลกใจ“ถ้างั้นก็ไปหาพ่อของฉันกัน แล้วบอกไปเลยว่านายขอยกเลิกการดูแลฉันเพราะนายไม่อยากดูแลคนที่นายรังเกียจ หรือว่าถ้านายไม่กล้าพูดเพราะกลัวพ่อฉันจะดูนายไม่ดี ฉันพูดเองก็ได้นะว่าต

ตอนที่ 17 ฉันเล่นเป็นแค่บทนางร้าย“นี่เลิกมองมือถือแล้วเดินดีๆ ได้มั้ย” เสียงของไฟที่บอกกับหญิงสาวที่เอาแต่ก้มหน้ามองมือถือไม่สนใจสิ่งรอบข้าง จนเกือบจะชนเข้ากับคนที่เดินสวนไปมาในสนามบิน“นี่นายโทรถามคุณวีอะไรนั่นของนายให้ฉันหน่อยสิ ฉันติดต่อสิไม่ได้เลย” โรสไม่สนใจที่ชายหนุ่มเอ่ยเตือนแต่เธอกลับสั่งให้เขาช่วยติดต่อไปหาวีให้แทน“เธอเลิกสนใจเรื่องอื่นแล้วรีบเดินได้มั้ย เธออย่าลืมว่าเรายังมีนัด” ไฟไม่ทำตามที่โรสบอกแต่เขากลับเร่งให้เธอเดินเร็วๆ เพราะตอนนี้รถจอดรอพวกเขาที่หน้าประตูนานแล้ว“นายอย่าดึงสิ” โรสโวยวายเพราะไฟจับแขนเธอก่อนจะออกแรงดึงให้เธอเดินตามเขาไป “ขึ้นรถ” ไฟดันตัวของโรสให้ขึ้นไปบนรถที่คนขับเปิดประตูรอไว้ ก่อนที่เขาจะตามขึ้นมานั่งข้างๆเธอ“โอ๊ย นายจะรีบร้อนอะไร มีใครตามฆ่าหรือไง” “แล้วที่ต้องรีบเพราะใคร ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเดินชักช้าอืดอาดจนฉันต้องลาก” ไฟบ่นอย่างหัวเสีย เพราะว่าเช้านี้ทั้งสองมีนัทสำคัญ แต่เพราะหญิงสาวชักช้าลีลาทำให้เขาเสียเวลาไปพอสมควร “ไปช้านิดช้าหน่อยก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร” โรสพูดด้วยท่าทางไม่จริงจัง เลยโดนไฟดุอีกรอบ“นี่มันคือการทำงานจริงๆ นะ ไม่ใช่การ

ตอนที่ 19 ห้องสวีท“เธอความจำปลาทองเหรอ ตอนที่จองห้องเธอเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่าให้จองห้องเดียวเพราะเธอไม่อยากอยู่คนเดียว เพราะฉะนั้นห้องนี้ก็เป็นห้องฉันด้วย” ไฟบอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ใช่ ฉันจำได้แต่ห้องที่ฉันให้นายจองคือห้องแฟมิลี่ เพราะฉะนั้นห้องนี้มีสองห้องนายก็ไปนอนห้องเล็กสิ จะมาห้องนี้ทำไม” โรสพูดพร้อมกับมองชายหนุ่มด้วยความโกรธ“ใช่ แต่พอดีห้องที่เธอให้จองไม่ว่าง ฉันเลยจองห้องนี้ให้แทน เพราะถึงยังไงเธอก็ต้องวางแผนให้ฉันนอนกับเธออยู่แล้วนี่ นอนห้องเดียวกันให้จบไปเลยจะได้ไม่ต้องเสียเวลาคิดแผนไง ไม่ดีเหรอ”“ไอ้โรคจิตใครจะอยากนอนห้องเดียวกับนาย แล้วนายเข้ามาตั้งแต่เมื่อไร”“ประมาณสิบนาที” ไฟตอบ โรสพยายามนึกว่าสิบนาทีที่ผ่านมาเธอได้ทำอะไรพลาดไปหรือเปล่า แต่ก็นึกไม่ออก“แล้วนายเห็นอะไรบ้าง” เพราะนึกไม่ออกโรสเลยต้องถามออกไปตรงๆ เพราะเธอไม่อยากมานั่งกลุ่มใจทีหลัง“แล้วเธอหวังให้ฉันเห็นอะไรล่ะ” โรสรู้สึกตะหงิดใจกับคำตอบของไฟ เพราะเขาพูดเหมือนกับว่าเธอตั้งใจให้เขาเห็นเธออยู่ในสภาพนี้“นี่นายคิดว่าฉันต้องการให้นายเห็นฉันอยู่ในสภาพนี้เหรอ” โรสถามเสียงสูงด้วยความโมโห“แล้วไม่ใช่เหรอ ที่ผ่าน