Semua Bab Love by Mission (The Billionaire's Spy): Bab 41 - Bab 50

( Emeryn's POV ) Araw ngayon ng Sabado kaya umaga pa lang ay naghahanda na ako. Sa araw na ito kasi ay magtutungo kami ni Dreymon sa mansyon ng Lola Olivia niya. Dapat nga ay araw ito ng day off ko pero ang naging usapan naman namin ay nextweek pa iyon magsisimula dahil nga pupuntahan namin si Doña Olivia ngayon. Kaya heto at nagluluto ako ng dessert para may bitbit naman kaming pasalubong kay Doña Olivia. Macaroni salad ito na may maraming sahog dahil ayon kay Dreymon ay ito daw ang paboritong dessert ng lola niya. At habang naghahalo ay bigla ko na lamang naramdaman ang makisig na kamay na nakayapos sa beywang ko. "Woh! Looks yummy babe." Malambing na sambit nito habang hinahalikan ang ulo ko. Lihim akong napangiti. Dahil simula nang nagtampo ako sa hindi nito pagpapaalam noong nakaraang gabi ay sobra sobra na ito kung maglambing na para bang bumabawi. At hindi siya tumigil hangga't hindi ko siya kinakausap. At dahil ramdam ko naman ang sensiridad niya ay naniwala ako sa

Wala akong masabi nang makapasok ako sa loob ng napakalaking mansyon na animo'y palasyo. I am speechless. At ang luntian nitong malawak na kapaligiran ay siyang lalong nagbigay ng labis na kagandahan ng lugar. Idagdag pa kung gaano kabuti at kaalaga sa amin ni Doña Olivia, lalong lalo na sa 'kin na kung tratuhin niya ay parang tunay na apo na nga. Mababait din ang mga katulong dito kaya napakagaan sa pakiramdam ng pagbisita namin dito. At ang hindi ko inasahan ay nang magdesisyon si Dreymon na manatili muna kami rito kahit na isang linggo lang lalo pa at sa susunod na araw ay kaarawan pala ni Doña Olivia. "Sigurado ka? Paano ang trabaho mo?" Ito kaagad ang naging tanong ko. Gabi na at kasalukuyan na kaming nandito sa terrace ng malaking kwarto, nakaupo sa may mahabang bench habang kapwa dinarama ang sariwa at malamig na hanging dumadampi sa aming balat. "Stop worrying babe. Nakalimutan mo na ba na ako ang boss?" Parang pagyayabang nito kaya nagsalubong ang mga kilay ko.

Niyanig ng tanong na ito ni Dreymon ang sistema at buong pagkato ko. At pakiramdam ko ay ito ang pinakamahirap na tanong sa buong mundo dahil kahit yes or no lang naman ang sagot pero hindi ko ito magawang maisatinig. Makikita sa napakagwapo niyang mukha kung gaano siya kaseryoso lalo pa at unang beses ko itong nakitaan ng luha sa mga mata niya. He's damn serious! This isn't a joke anymore. Mas lalong bumuhos ang luha sa mga mata ko kaya marahan niya itong pinunasan gamit ang kanyang palad. "It's okay babe. You don't need to answer right now. I am willing to wait. But expect me to show so much efforts while courting you." Puno ng sensiridad na dagdag pa niya saka ako pinatakan ng halik sa ulo ko. Lumapit pa ito lalo sa akin at buong puso akong niyakap habang haplos haplos nito ang likuran ko. "I like you so much Emerald. No, not just like but I love you so much! I fuckin' love you so so much." Garalgal ang boses na usal niya habang paulit ulit akong hinahalikan sa ulo. I c

"At anong ginagawa mo ritong haliparot ka!? Anong kapal ng pangmumukha ng isang kagaya mong pulubi ang umapak sa mansyon ng mga Velmonte?" Nanggagalaiting asik ni Bella matapos kong buksan ang pintuan. Sa tabi naman nito ay ang nakangising bruha na si Sophie na tila ba ay tuwang tuwa sa nakuha kong pang iinsulto. "Señorita Bella, tama na po. Si Señorito Dreymon po ang nagdala kay Ma'am ganda rito." Lakas loob na sagot ng isang kasambahay kaya mas lalong nanggalaiti ang babae. "Tumahimik ka! Hindi kita tinatanong. Alis!" Duro nito sa kasambahay. Tumingin pa sa akin ang ginang na para bang nagtatanong ang mga mata nito kung ayos lang ba ako. Marahan ko itong nginitian at tinanguan kaya bahagya itong bumaba ng hagdanan. Pero nagsidatingan na rin ang iba pa kaya hindi ito tuluyang umalis. Alam kong lahat sila ay gusto lang na pigilan at awatin ang malditang Bella na ito na sugurin ako. Pero nakahanda na naman ako kung sakali. Habang ako naman ay nakahalukipkip at buong loob na n

( Sophie's POV ) "Nakakagigil! Ang lakas ng loob ng dukhang yon na lumaban." Asik ni Bella sabay buga nito ng usok na nagmumula sa sigarilyo. Napailing ako dahil totoong nakakaurat ang babaeng yon! Bukod sa inagaw nun sa akin ang lalaking kaytagal kong kinahuhumalingan ay hinding hindi ko rin makakalimutan ang pangyayaring iyon sa department store na hindi lang kahihiyan ang inabot ko kundi nawalan din ako ng limang milyong halaga dahil napilitan kong bayaran ang bag na yon. Tapos hindi pa napunta sa 'kin. So fucking shit! "Malakas lang naman ang loob nun dahil kumakapit sa pinsan mo. But she's nothing without him. Para lang iyong insektong dumadapo. She's a trash." I added at irritableng i inirolyo ang aking mga mata.Kasalukuyan kaming nakatambay ni Bella dito sa garden ng mansyon ng lola niya. Ang ipinunta sana nimo dito ay ang selebrasyon para sa birthday ng matanda kaso hindi natuloy dahil inatake ng sakit niya. At sumama ako dahil sigurado din akong pupunta si Dreymon sa mah