Semua Bab ท่านประธานขาอย่าดุ: Bab 81 - Bab 90

114 Bab

บทที่ 81

“คุณป๊อบยกเลิกการสั่งอุปกรณ์ก่อสร้างกับเราทั้งหมด ทั้งของที่ส่งไปแล้วมันก็ส่งกลับ รวมถึงของที่เรากำลังสั่งและจ่ายเงินแล้วด้วยครับ” คำอธิบายของเลขาทำให้อารมณ์ของผู้ชนะ เมื่อครู่ดาวดิ่งสู่เหวในชั่วพริบตา ทุกอย่างที่ลงทุนไปอย่างรวดเร็วเพื่อหวังทำกำไร กลับกลายเป็นขาดทุนแหลกลาญ ทุกคนช็อกอึ้งประหนึ่งล้มละลายในบัดดล จากที่คิดจะรวยให้ทัดเทียมพี่ชาย จากที่คิดเอาเปรียบในทุกขณะ ทำไมมันเกิดขึ้นเร็วเกินจะตั้งรับทัน“มะ... มะ... มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมมันทำแบบนี้หรือมันกับเฮียรู้ความจริงแล้วเรื่องเรา” อาทิตย์เอ่ยเสียงสั่นดวงตาเบิกโพลงทั้งตกใจและโกรธจัด“แล้วมันจะรู้ได้ยังไงครับ มันไม่ได้พูดอะไรเรื่องนี้” ประวิทย์ให้ความเห็น “คุณคิดว่าไอ้ป๊อบมันเป็นผู้รับเหมาธรรมดาหรือไง มันมีหูตา มันมีแบลคกราวเหมือนกัน มันสืบเรื่องเราหรือเปล่าวะ” “ไอ้ตี๋ ลื้อลงทุนรอบนี้ไปเท่าไหร่” “ก็... หลักร้อยล้านครับป๋า แม่งเอ๊ย! ส่งไปให้มันแล้วส่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-03
Baca selengkapnya

บทที่ 82

“เอาน่าอย่าบ่นมาก เลือกเฉพาะชุดที่จะเอาไปสักสองสามชุด จะได้เดินทางกัน” สุดท้ายปั้นหยาก็เถียงเขาไม่ได้อยู่ดี และเก็บเสื้อผ้าไม่กี่ชุดไป ส่วนตฤณก็แต่งทะมัดทะแมงแต่เท่มาก เหมือนหนุ่มๆ เชียว ไม่เหมือนผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างที่เห็นทุกๆ วัน ตฤณใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาเดฟนิดๆ สวมเสื้อแขนยาวบางทับ แล้วสวมหมวก อย่างกับรู้ว่าชาวสวนเขาแต่งประมาณนี้แหละ“แต่งตัวได้ชาวสวนเชียวค่ะ”“ผมก็รีเซิร์ทมาสิครับที่รัก” ให้ตายเถอะ ชมไม่ได้เชียว ถ้าไม่ติดว่าเพลียอยู่คงต่อปากต่อคำกับเขาแล้ว“ไปดีกว่าค่ะ ขี้เกียจเถียงด้วย” ว่าแล้วทั้งคู่จึงได้พากันออกจากห้อง พอลงไปด้านล้าง ตฤณก็วานให้แม่บ้านกับเด็กรับใช้จัดเสื้อผ้าให้ปั้นหยาด้วย เก็บไว้ตู้เดียวกับเขานั่นแหละ บังคับซะเลยเพราะปั้นหยาพูดอะไรตอนนี้ไม่ได้ ไม่มีแรง “ขอไปด้วยนะครับคุณท่าน” ก้องการุณบอก “เอาเจ้ากัน กับเจ้าเตไปก็พอ นายอยู่ดูแลที่นี่ มีเรื่องอะไรสำคัญจะได้ทำแทนได้”
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-04
Baca selengkapnya

บทที่ 83

“จริงดิ! ไม่เชื่อ ถึงกับพามาบ้านเนี่ย เอ่อ สวัสดีครับเจ้านายยัยหยา ใช่ไหม” ปัณณวิชย์พูดจบก็หันไปทักทายตฤณน้ำเสียงสดใสทันที “สวัสดีครับ ใช่ครับ” “งั้นก็สวัสดีอย่างเป็นทางการอีกรอบครับ” คราวนี้ปัณณวิชย์ยกมือไหว้ด้วย“เอ่อ ชื่อคุณตฤณค่ะ ท่านเป็นประธานบริษัทที่หยาทำงานอยู่ค่ะ หยาทำตำแหน่งเลขา แล้วคุณสองคนนั้นเป็นบอดี้การ์ดค่ะชื่อคุณกัน กับคุณเต” ปั้นหยาแนะนำแบบเคอะเขิน แต่ตฤณเอาแต่ยิ้มมุมปาก บุคลิกของเขาเป็นผู้ใหญ่มาก ปัณณวิชย์มองอย่างนั้น แต่ก็แหงล่ะระดับประธานบริษัท แล้วไหงถึงมากับปั้นหยาได้“สวัสดีครับ” สองหนุ่มบอดี้การ์ดทักทาย“ท่านค่ะ นี่พี่ปัณพี่ชายแท้ๆ ของหยา เรามีกันสองคนพี่น้องอายุห่างกันหกปีน่าจะได้ ส่วนพ่อกับแม่อยู่ในสวนค่ะ ไว้ท่านกลับมาค่อยแนะนำ” “ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ เพิ่งรู้ว่าน้องสาวผมได้ทำงานแล้ว มีแต่โทรมาบอกล่าสุด ว่ากำลังจะสัมภาษณ์งาน เอ่อ ขึ้นบ้านดีกว่าครับทุกคน” ว่าแล้วปัณณวิชย์ก็ประคองน้องสาวขึ้นบ้านโดยมีตฤณเดินตาม ส่วนสองหนุ่มก็ขนกระเป๋าไปด้วย “ร่มรื่นมากเลยครับ คล้ายรีสอร์ต” ตฤณบอกอย่างชื่นชม พอขึ้นไปจนถึงหลังที่ใหญ่ที่สุด จุดแรกก็เหมือนเคาน์เตอร์ร้าน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-26
Baca selengkapnya

บทที่ 84

ทันที่ตฤณได้เห็นรีสอร์ตที่ตั้งอยู่ท่ามกลางนาข้าว และสะพานไม้ที่ทอดยาวไปยังรีสอร์ตแต่ละหลังสวยงามมาก ส่วนตัวรีสอร์ตนั้นก็เป็นไม้แบบเดียวกับที่บ้านเพียงแต่หลังเล็กกว่า มีกระจกมองเห็นภายใน“สวยแล้วก็สบายตามากเลยครับ” ตฤณอดชื่นชมไม่ได้“ขอบคุณครับ ลูกค้ามาก็หวังให้เขารู้สึกแบบนั้น หนีจากความวุ่นวายเมืองกรุงมาสัมผัสธรรมชาติที่ไม่ไกลนัก แค่ให้เขาเห็นความเขียวขจี พระอาทิตย์ตกดิน ได้สูดโอโซนอย่างเต็มที่ก่อนกลับไปทำงาน เท่านั้นเราก็ปลื้มมากแล้วครับ นี่คือจุดประสงค์หลักที่เราต้องการ” “มันได้ผลมากเลย แค่มาเห็นก็รู้สึกสดชื่น”“ครับ เอ่อ วีไอพีเหลือหลังเดียวนะครับคงให้พี่ตฤณพัก แล้วคงไม่ว่าอะไรให้บอร์ดี้การ์ดพักหลังเล็กปกติ” “พวกเราไม่มีปัญหาครับ พักได้สบายมาก น่าอยู่มาก” กันระพีกล่าว “งั้นนายสองคนพาคุณทั้งสองไปพักอีกทางหนึ่งเลยนะ เปิดห้องที่เป็นที่นอนคู่ ทางนี้ฉันจะดูแลคุณตฤณเอง” “ได้ครับคุณปัณ เชิญทางนี้ครับ” ลูกน้องสองคนรับคำเสร็จก็พาบอดี้การ์ดทั้งสอง เดินไปตามสะพานที่โค้งไปยังฝั่งตรงข้ามทันที ส่วนปัณณวิชย์ก็เปิดประตูให้ตฤณเข้าไปชมด้านในของห้องพัก หลังนี้ถ้าเทียบขนาดกับห้องพักแบบสวีตก็ใกล้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-26
Baca selengkapnya

บทที่ 85

เขาบรรจงจูบอย่างอ่อนโยนที่สุด ก่อนจะค่อยๆ แทรกเรียวลิ้นร้อนผ่านปากอิ่มเข้าไปตวัดตักตวงรสหวานปานน้ำผึ้ง จากความอ่อนโยนค่อยๆ ร้อนแรงขึ้นตามลำดับ จูบดูดดื่มสูบกลืนเธอราวกับจะให้ตายคาอก แทบหลอมละลายในอ้อมกอดและยอมให้เขาจูบจนพอใจ พร้อมกับมือหนาค่อยๆ ลูบไล้แผ่นหลัง ต่ำลงไปจนถึงสะโพก แต่นั่นทำให้เธอได้สติค่อยๆ ดันเขาออกเล็กน้อย จนเรียวปากหลุดจากกัน ตามด้วยเสียงหายใจหอบ ร่างกายของเขาร้อนรุ่มจนต้องขมวดคิ้วเลยทีเดียว “หยา ผมกำลัง...” อยากจะบอกให้จบๆ ว่ามันตื่นอีกแล้ว“หยารู้ คุณอยาก... เอ่อ อยาก” เธอกระซิบถามเสียงพร่า “ใช่ ผม... เอ่อ” เขาพยักหน้ารับ “อยาก หยาก็อยาก... อยากพาคุณไปดูสวนทุเรียน” หมดกัน เธอทำให้เขาแทบร้องโอ้วออกมา “อื้อ หยา!” “หยากะว่าจะมาชวนคุณไปหาพ่อกับแม่ ไม่ใช่มาดูเครื่องทำน้ำอุ่นให้แบบนี้” “ให้ตายสิ” “ไม่ตายหรอกค่ะ ป่ะ” เธอบอกพร้อมกับจับมือเขาแล้วจูงออกไปจากห้องน้ำเฉยเลย “ทำไมใจร้ายขนาดนี้ รู้ไหมว่า... มะ มะ มัน”“อืม นะคะ ไปด้วยกัน” เธอทำน้ำเสียงออดอ้อนอีก“เฮ้อ! ไปก็ได้ครับ” เขาไม่อยากพูดอะไรอีกแล้ว งอน“โอเค เดี๋ยวหยาพาทัวร์” ว่าแล้วเธอก็พาเขาออกจากห้องพัก ล็อคประต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-26
Baca selengkapnya

บทที่ 86

“ไม่เหลือ!”“โอ๊ยสองพ่อลูก! มานินทาน้อง ทำงานไป!”“แม่ก็แอบดูสิ หัวร่อคิกคักคิกคัก มีโอบมีถึงตัว มีป้อนทุเรียน ร่าเริงเกินเบอร์ไม่เหมือนแฟน” “ใช่ครับเหมือนผัวมากกว่า” เพียะ! นี่แน่ะ! มารดาฟาดเพียะที่ต้นแขนลูกชายพลางกัดฟันด้วย“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่เอ็นดู”“แกคิดว่าคนรวยระดับนี้ ทำไมมาติดพันธุ์น้องแกได้ น้องแกเนี่ยนะ สวยก็ไม่สวย แถมยังกวนตีนเก่งขนาดนั้น” บิดาว่าให้ลูกสาวอีกแล้ว “ลูกสวยเหมือนแม่ เอาตาตุ่มมองเหรอคะ พ่อขี้เหร่จะให้ลูกขี้เหร่เหมือนพ่อได้ยังไง” ผู้เป็นภรรยาพูดด้วยความหมั่นไส้ “เอ้า! ตั้งแต่สมัยจีบกันพ่อนึกว่าพ่อหล่อนะเนี่ย” “เปล่าค่ะ แม่สวยต่างหากสมัยก่อนแม่เป็นนางงามนะจำไม่ได้เหรอ ที่มาได้กับพ่อน่ะก็เพราะผิดผี ฉุดลูกสาวกำนันอย่างแม่มา แล้วก็มีไอ้ลูกชายกวนตีนคนนี้ไงคะ แล้วอย่ามาบอกว่าลูกสาวแม่ไม่สวย”“อ้าวแม่! เกี่ยวอะไรกะหนูล่ะ” ปัณณวิชย์ถามพลางชี้นิ้วใส่ตัวเอง“แกหน้าเหมือนพ่อ ชิ” มารดาว่าพลางสะบัดหน้าใส่แล้วเดินหนีไปเลย“อะไรวะ พูดไปนิดเดียว นี่แม่แกงอนเลยเหรอ” “เราน่าจะตกกระป๋องนะพ่อ” “แกว่าพ่อหล่อไหมเอาดีดี” “ก็... หล่อแหละ หนูก็หล่อ ไม่หล่อตรงไหน แต่อาจจะหล่อน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-26
Baca selengkapnya

บทที่ 87

“จ้ะ แต่ก็ประหม่านะลูก คนบ้านนอกชาวสวนอย่างเรา มีเศรษฐีระดับเจ้าสัวมาที่บ้านแบบนี้ ทำตัวไม่ถูก เคยต้อนรับอย่างมากก็นายอำเภอ” “หึๆ แม่ก็ทำเป็นพูดตลกไป” “พูดจริง เอานี่ออกไปเสิร์ฟ เสร็จแล้ว” มารดาพูดตัดบทยิ้มๆ แล้วสั่งให้ปั้นหยาและแม่ครัวนำอาหารไปขึ้นโต๊ะ โดยที่หนุ่มๆ ทั้งสาม คุยกันอย่างออกรส ยิ้มแย้มแจ่มใส ผ่อนคลาย ผิดไปจากที่คิดเอาไว้นึกว่าพ่อจะทำท่าเบ่งใส่ท่านประธานของเธอเสียอีกพอปั้นหยาออกมาพร้อมกับอาหาร ทุกคนก็หันมามองเป็นตาเดียว แต่ตาคู่หนึ่งที่มองเธอหวานกว่าทุกคน เรียกว่าทำตาเยิ้มเชียวแหละ“ไปกินข้าวนะท่านนะ จะได้กลับไปอาบน้ำพักผ่อน สนุกมาทั้งวันเชียว” บิดาเอ่ยปากชวนตฤณพร้อมกับผายมือเชิญ“ขอบคุณครับ” ตฤณรับคำก่อนจะลุกไปที่โต๊ะอาหารแล้วนั่งข้างๆ ปั้นหยา “กินเลยค่ะไม่ต้องเขิน คนกันเองทั้งนั้น” มารดาบอก“เขยใหม่ก็งี้แหละแม่ ถ้านั่งพับเพียบได้นั่งไปแล้ว” พี่ชายเอ่ยแซว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-27
Baca selengkapnya

บทที่ 88

“รู้ว่าอยากไปส่ง อยากมีเวลาส่วนตัวนะแหม ฝันดีครับพี่ตฤณ” “ครับ” สิ้นคำตฤณก็คว้ามือปั้นหยาแล้วเดินลงจากบ้านทันที เธอก็ขัดไม่ได้ แต่เวลาเดียวกันนั้นสองหนุ่มบอดี้การ์ดก็ดันมารอรับอย่างรู้หน้าที่ “อ้าว มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย” “สักสิบนาทีแล้วครับท่านแต่ไม่อยากขึ้นไปกดดัน” “กินอะไรหรือยัง” “เรียบร้อยแล้วครับ” “ดีเลยขากลับจะได้มาส่งคุณหยา” ปากก็พูดไปงั้นแหละ แต่ใจไม่ได้อยากให้เธอกลับมาหรอก อย่าหวัง ไม่มีทางอีกแล้ว ทว่าปั้นหยาเองก็รู้สึกอยากคุยอะไรกับเขาเป็นการส่วนตัว จึงมาส่งถึงห้องพัก พอถึงห้องปุ๊บสองหนุ่มกลับหายวับไปห้องตัวเองโน่น “ขอบคุณที่มาส่งครับ” ตฤณเอ่ยและหยุดอยู่หน้าห้อง ไม่ทันได้เปิดเข้าไป เขาอยากหยั่งใจเธอเหลือเกิน อยากลองเชิงให้รู้“ดูเหมือนหยาอยากพูดอะไรกับผม” “เปล่าค่ะ หยาแค่อยา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-28
Baca selengkapnya

บทที่ 89

“อื้อ” เธอครางอื้ออึงในลำคอพลางกัดริมฝีปากแน่น เขาจึงเงยหน้าจากอกอวบแล้วประจูบที่ปากอิ่มอีกครั้ง ทว่าชั่วอึดใจเขากลับรูดกางเกงเธอลงไปจากสะโพก แต่ติดที่เธอคร่อมอยู่แต่ไม่ใช่ปัญหา เธอยกหัวเข่าขึ้นเล็กน้อย ทีละข้าง เพื่อจะสลัดกางเกงทั้งนอกและในทิ้งลงข้างอ่าง คราวนี้เหลือเพียงเนื้อตัวเปลือยเปล่า เขาจับแท่งร้อนเบียดกับกลีบสาวนุ่มนิ่มอีกครั้ง ให้เธอได้สัมผัสความเป็นชายอันแข็งแกร่ง    “ซี๊ด! อืม” เธอครางอีกครั้งอย่างสุดจะกลั้น ก่อนจะบดขยี้จูบที่ปากร้อนเสียเอง ขณะที่สะโพกงามเคลื่อนไหวถูไถบดเบียดกลีบสาวกับแท่งร้อน ยิ่งเสียวซ่านก็ยิ่งหยุดไม่ได้ กระตุ้นกายสาวด้วยความความแข็งแกร่งไม่นานเขาก็เอามือลูบไล้ตรงเนินเนื้อนุ่มนิ่มกลีบส้มผลงามเกลี้ยงเกลานุ่มมือ ปิดสนิทแน่นและฉ่ำด้วยน้ำอุ่นและฟองสบู่ นิ้วแกร่งค่อยๆ แหวกกลีบส้มเข้าไปสัมผัสกับเม็ดน้อยนั้นช้าๆ ปลายนิ้วกดเน้นเคล้นคลึง ทำเอาร่างน้อยสะดุ้งเสียว ทว่าสะโพกกลับขยับเคลื่อนไหว เขาไม่ปล่อยให้เธอหยุดพักแม้แต่วินาที เร่งระรัวนิ้วแกร่งกดเน้นหนักเม็ดเสียวแรงๆ จนสะท้าน 
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-29
Baca selengkapnya

บทที่ 90

เขาอาศัยจังหวะเร็วๆ สอดมือไปใต้หมอนแล้วคว้าบางอย่างออกมาฉีกแล้วเอื้อมลงไปสวมใส่แท่งร้อน ที่กำลังดีดดิ้นขึงขังผงาดพร้อมรบ ทำทุกอย่างรวดเร็วจนเธอไม่รู้ว่าเขาใส่ด้วยซ้ำ กระทั่งรู้สึกว่าส่วนปลายจดจ่ออยู่ตรงกลีบสวาท ถูไถกระตุ้นให้เสียวซ่าน น้ำเสียวหนืดเหนียวเปียกแฉะง่ายต่อการเคลื่อนไหวสอดเข้าไป เขาไม่รีรอกดส่วนปลายแท่งร้อนสอดแทรกผ่านกลีบอวบช้าๆ ดุนดันหาทางรักที่แสนคับแน่น ก่อนจะกดและดันเข้าไปแต่ทำไม่ได้ เหมือนขนาดของเขากับทางเข้าไม่สัมพันธ์กัน “อื้อ! ให้ตายสิ” เขาถอนจูบออกมาสบถพลางขมวดคิ้ว ขณะที่เธอครางอื้ออึงเพราะความเจ็บคล้ายกับทางรักกำลังถูกฉีกเฉือน “เจ็บ หยาเจ็บ” เธอกระซิบบอกเบาๆ และขมวดคิ้วเช่นกัน เขาจึงเอื้อมมือประคองใบหน้าเธอเอาไว้ “ทูนหัว ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องเกร็งแล้วจะไม่เจ็บ เดี๋ยวผมจะพาคุณขึ้นสวรรค์” ประโยคสุดท้ายเขากระซิบชิดปากนุ่มแล้วจูบปิดปากอีกครั้ง เพื่อไม่ให้มีเสียงร้องดังนัก เพราะห้องก็ไม่น่าจะเก็บเสียงนัก จากนั้นเขาจึงเริ่มต้น
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-06-30
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
789101112
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status