All Chapters of บริหารรักคนเลว: Chapter 21 - Chapter 30

“ อ่าาา เบล ตรงนี้มันแฉะแล้วอ่ะ แฉะยิ่งกว่าตรงนมมึงอีกงั้นกูขอเลียหน่อยนะ “ ว่าจบภาคินก็ก้มลงไปดอมดมร่องสวาทสาวขาวเนียนที่ ณ บัดนี้มันเฉอะแฉะไปด้วยน้ำของเฌอเบลล์ที่หลั่งไหลออกมา ก็เธอโดนเขาปนเปอขนาดนี้มันก็ไม่แปลกหรอกที่มันจะไหลเยอะ ซึ่งการที่เธอจุดติดง่ายแบบนี้ภาคินชอบมันมากเหลือเกิน เขารู้สึกว่าเซ็กส์ของเธอกับเขามันโคตรจะเข้ากันได้ดีเลยทีเดียว อ๊ะ “ อือ คะ คิน มัน มันไม่ดี “ “ ไม่เป็นไรกูไม่ถือกูชอบ กูชอบกินน้ำหวานของมึง “ ลิ้นสากลากเลียไปตามร่องแคบก่อนที่เขาจะมาหยุดอยู่ตรงติ่งเกสร ไม่รอช้าภาคินทำการกดย้ำๆและซ้ำๆเพื่อเป็นการตอกย้ำว่าตอนนี้เธอกำลังโดนเขาเลียอยู่ จากตอนแรกที่นอนแน่นิ่งเป็นเฌอเบลล์ที่ส่ายสะโพกโยกย้ายไปมา เธอเสียวเธอกระสันเธอรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง จากที่ตอนแรกก้นของเธออยู่ติดกับพื้นกลับกลายเป็นว่าตอนนี้มันยกลอยเด่นขึ้นอยู่กลางอากาศ ทั้งๆที่มันก็เป็นความฝันแต่ทำไมมันทำให้เธอรู้สึกดีเช่นนี้ มันรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังพบเจอและพบพานของจริง “ อือ คะ คิน เบล เบลเสียว “ แพล๊บ แพล๊บ เสียงริมฝีปากลากเลียสลับดูดกลืนน้ำเสียวเสียงเมื่อกี้ที่เฌอเบลล์พูดออกมาไม่ได้ทำใ

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด (เสียงนาฬิกาปลุก) เสียงนาฬิกาปลุกที่ถูกตั้งไว้ในเวลาเดิมๆซ้ำๆกำลังทำงาน ก่อนที่คนกำลังโดนปลุกจะค่อยๆบิดขี้เกียจไปมา เปลือกตาคู่สวยค่อยๆเปิดขึ้นมือเรียวทำการเอื้อมไปยังหัวเตียงเพื่อที่จะกดปิดมันลง ก่อนที่เธอจะนั่งแบบอึนๆและสะลึมสะลืออยู่ๆภาพความจำในหัวข้อปรากฏขึ้น ‘ อือ เดี๋ยวนะฝันเหรอ นี่แกฝันเหรอเฌอเบลล์ แกเป็นบ้าอะไรอกหักจนเพี้ยนไปแล้วหรือไงถึงได้ฝันอะไรแบบนี้ แล้วดูสิความฝันเมื่อคืนมันเหมือนของจริงมันเหมือนว่าฉันได้พบเจอกับเหตุการณ์นั้นจริงๆ แทนที่อกหักจะช้ำใจจะต้องร้องไห้กลับกลายเป็นว่าเอาเขาไปฝันถึงเรื่องลามกเฉยเลย ถ้ารู้ว่าดื่มหนักแล้วจะเป็นเอามากขนาดนี้สู้ไม่ดื่มหรือเอาแต่พอตัวดีกว่า ’เฌอเบลล์บ่นพึมพำคนเดียวหลังจากที่เธอตื่นนอนขึ้นมาก็คิดได้ว่าเมื่อคืนเธอฝันเรื่องลามกแทบจะตลอดทั้งคืน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะอกหักจากเขาเธอเพิ่งจะช้ำใจจากเขาจนกินเหล้าเมาแต่อยู่ๆก็เก็บเอาเขาไปฝันเฉยเลย 2 ขาเรียวค่อยๆก้าวลงจากเตียงเพราะนี่ก็สายมากแล้วเธอจะต้องแต่งตัวเพื่อไปมหาวิทยาลัยแต่ยังไม่ทันไรอยู่ๆเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบเข้ามาตรงกลางกายสาวซะก่อน “ อ๊ะ อะไรเนี่ยทำไมมันเจ็บ

“ หึ มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ก็ถ้ากูปล่อยให้เบลไปกับมึงมีหวังมันไม่รอดมือมึงแน่ มึงเป็นคนยังไงทุกคนรู้ดี “ ยังไม่ทันที่เฌอเบลล์จะได้ตอบอะไรชีวินอยู่ๆก็มีเสียงของใครมาคั่นกลาง และไม่ต้องให้สืบว่าคือใครเพราะเขาคนนั้นก็คือภาคิน เขาพูดตามความจริงนั่นแหละ เพราะถ้าเมื่อคืนเขาให้ชีวินเป็นคนไปส่งเฌอเบลล์มีหวังเธอไม่รอดเงื้อมมือของเพื่อนเขาแน่ ทุกคนรู้ดีว่าชีวินเป็นคนยังไงก่อนพี่รอยยิ้มแบบกวนส้นทีนจะปรากฏอยู่ตรงมุมปากของชีวิน “ แหม มึงรู้ดีจังเลยนะ ที่ไม่ให้กูไปส่งเป็นเพราะว่าหวงหรือเปล่าครับเพื่อน “ (ชีวิน) “ หวงอะไรของมึงไร้สาระกูกับเบลเป็นเพื่อนกัน ไม่มีทางไปเป็นอย่างอื่น “ (ภาคิน) ภาคินพูดจบก็เดินไปนั่งยังที่ประจำของตัวเองก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นเรื่อยเปื่อย คำพูดของเขาเมื่อกี้ไม่ได้ทำให้ชีวินสนใจอะไรเป็นเพียงแค่การพูดกันตามประสาเพื่อน แต่กลับใครอีกคนเธอรู้สึกอยากเอาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ตรงนี้ เธอรู้สึกเจ็บเธอรู้สึกปวดคำพูดเมื่อกี้มันก็สามารถบอกได้เป็นนัยๆแล้วว่า เขาไม่มีทางคิดกับเธอมากไปกว่าเพื่อนคนหนึ่ง “ อ๋อเหรอ ครับผม “ (ชีวิน) “ อร้ายย ยัยเบลไหนนัดกันว่าจ

ช่วงบ่ายของวันหลังจากเลิกเรียน 2 สาวก็มาเดินห้าง shopping จับจ่ายใช้สอยตามประสาสาวๆ เนื่องจากคาราเมลทักมาบอกว่าป่วยไม่สามารถมาเรียนได้ พวกเธอก็เลยมากันแค่สองคนลำพัง และด้วยความที่คิดว่าเพื่อนแฮงค์จากอาการเมามายเมื่อวานจึงไม่ได้ซักไซ้อะไรมาก วันนี้เป็นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ซึ่งอีก 4 วันจะถึงวันวาเลนไทน์ แต่ละร้านก็จะแสดงสินค้าของตัวเองในรูปแบบของหัวใจ บ้างก็เป็นสีชมพูบ้างก็เป็นสีแดงยิ่งบางร้านจัดโปรโมชั่นคู่รักกันเป็นว่าเล่น 2 สาวที่ไม่มีแฟนหรือเรียกง่ายๆก็คือแต่ละคนยังไม่เคยมีแฟนต่างคนก็ต่างหน้าเศร้า ก่อนที่สายตาของเฌอเบลล์จะมาสะดุดเข้ากับร้านค้าร้านหนึ่ง “ อะ เอ่อ นี่ข้าวหอมเราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เธอเดินดูของไปก่อนเลยเดี๋ยวเรามา “ “ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม “ “ ไม่เป็นไร เราไปแป๊บเดียวไม่นานหรอก “ พูดจบเฌอเบลล์ก็เดินแยกตัวออกมาจากข้าวหอมทันที ทิ้งให้ข้าวหอมยืนเลือกชุดชั้นในนู่นนี่นั่นเรื่อยเปื่อย เธอไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปไหนและไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปซื้ออะไรด้วย เอาไงดีล่ะเฌอเบลล์จะเข้าไปดีหรือไม่ดีนะ จะซื้อดีหรือไม่ซื้อบทจะดีก็ดีใจหายแต่บทจะปากร้ายก็ร้ายเหลือเก

“ เบล นี่มันน้ำหอมของผู้ชายนิ มึงไปเอามาจากไหน “ เสียงภาคินเอ่ยพูดหลังจากที่เขาและเฌอเบลล์รับประทานอาหารกันเสร็จเขาก็ไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายหลังจากที่เล่นกับเธอมาจนเหนื่อย ก่อนที่เขาจะมาสะดุดเข้ากับขวดน้ำหอมขวดหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง ซึ่งมองดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่ของผู้หญิง “ อะ เอ่อ “ ตายแล้วยัยเฌอเบลล์ลืมเลยลืมไปซะสนิทว่าวางเอาไว้และยังไม่ได้เก็บ ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าเขาจะมาแล้วฉันจะตอบว่ายังไงดีนะ แต่เดี๋ยวก่อนแกจะกลัวอะไรในห้องของแกมันจะมีของผู้ชายบ้างจะเป็นอะไรไป อย่าลืมสิว่าแก่กับเขาไม่ได้เป็นอะไรนะเฌอเบลล์ “ มึงมีแฟนหรอเบลทำไมกูไม่เห็นรู้ ใคร ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร “ “ ไม่ใช่ซะหน่อย แฟนเฟินอะไรกันล่ะเรามีที่ไหนคือเราไปซื้อน้ำหอมมาแล้วมันมีโปรโมชั่นคู่รักน่ะ เห็นราคาถูกดีเราก็เลยซื้อมา ของผู้ชายน่ะคือของแถม “ จบประโยคของเฌอเบลล์เธอก็ถอนหายใจออกมา ตอนแรกเธอคิดว่าจะลองใจเขาดูเธออยากจะตอบไปว่าเธอมีแฟนเธอซื้อให้แฟน เธออยากจะรู้เหมือนกันว่าภาคินจะทำยังไงจะมีทีท่าหึงหรือทำอะไรบ้างหรือเปล่า แต่ก็นั่นแหละอยู่ๆเธอก็ดันไม่กล้ากลับปอดแหกจึงทำให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นแบบนั้น