All Chapters of ท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา: Chapter 161 - Chapter 170

อาชิงออกไปแล้วหยางเอ้อหลางจึงนั่งลงข้างภรรยา องค์หญิงสิบสามประคองตนให้ลุกขึ้นนั่งพลันแย้มยิ้มสดใส ก่อนจะค่อยๆ ซุกกายเข้าหาอ้อมอกของหยางเอ้อหลางหยางเอ้อหลางโอบเอวของนางแล้วยกมือข้างหนึ่งลูบศีรษะผู้เป็นภรรยาแผ่วเบา เพียงนางทำตัวอ่อนแอเช่นนี้ใจของเขาก็เหลวแหลกแล้ว"ท่านพี่คนที่จับตัวข้าเป็นคนแคว้นเว่ย ข้ามั่นใจว่าเขาคือไป๋อี้ผู้นั้น""เจ้ามั่นใจหรือ”“เจ้าค่ะ ข้ามองคนไม่พลาด”“ไป๋อี้ผู้นั้นต้องการสิ่งใดจากเจ้ารู้หรือไม่”“เขาต้องการนำข้ากลับแคว้นเว่ยไปเป็นธิดาเทพ อีกทั้งยังต้องการแต่งข้าเป็นภรรยา”“คนผู้นั้นข้าจะสับร่างมันให้เลอะอีกทั้งโยนให้พวกไก่กากินซะ”หยางเอ้อหลางกำมือแน่น ไป๋อี้บังอาจทำร้ายภรรยาของเขาอีกทั้งยังต้องการแต่งงานกับนาง หาเรื่องตายโดยแท้ เขาไม่มีทางปล่อยคนพวกนั้นเอาไว้อย่างแน่นอน "ท่านพี่ จับไป๋อี้ได้หรือไม่”องค์หญิงสิบสามคิดว่าคนผู้นั้นย่อมหนีไปได้ การที่วางแผนจับนางอย่างไรเสียพวกมันต้องมีแผนสำรองหากเรื่องไม่เป็นไปตามที่วางแผนเป็นแน่"ไปอี้ผู้นั้นหนีรอดได้ องครักษ์ฝานรายงานว่าพวกมันใช้ดินระเบิด ผู้หนุนหลังให้ไส้ศึกใช้ดินระเบิดจะเป็นผู้ใดได้ เสนาบดีคลังแสงล้วนเป็นคนขอ

หนึ่งเดือนต่อมาเพราะเรื่องที่เกิดกับนางหยางเอ้อหลางจึงต้องออกไปสืบด้วยตนเอง เขาหายไปหลายคืนแม้จะกลับวันนี้องค์หญิงสิบสามตั้งใจรอสามีแต่รอนานเท่าใดเขาก็ยังไม่กลับเข้าเรือน ช่วงหลังมานี้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุอันใดหยางเอ้อหลางจึงไม่แตะต้องตัวนางเช่นทุกครั้ง องค์หญิงสิบสามศึกษาตำรามามากพบว่าพักหลังสามีเคร่งเครียดอีกทั้งยังกังวลใจกับเรื่องที่เกิดยิ่งนักสิ่งที่สามีต้องการตอนนี้คือตามจับไป๋อี้ที่หายตัวไปให้เร็วที่สุดเป็นเพราะไม่มีหลักฐานแน่ชัดว่าไป๋อี้คือคนร้าย การที่จะนำกำลังไปค้นที่จวนรับรองคณะทูตจึงไม่อาจทำได้ อีกทั้งเขาก็ยังไม่รายงานให้ฝ่าบาททรงทราบจนกว่าจะมีหลักฐานมัดตัวคนร้ายเสียก่อน ความกังวลใจอันหนักหน่วงนี่ตามตำราที่นางอ่านมาคาดว่าเป็นปัจจัยหลักทำให้เขาไม่มีอารมณ์ทำเรื่องเช่นนั้นองค์หญิงสิบสามผู้เริ่มถูกเหล่าสะใภ้ในจวนกดดันเรื่องมีบุตรแม้พวกนางจะไม่เอ่ยมาตรงๆ องค์หญิงสิบสามก็รับรู้ได้ว่าตนเองเป็นความหวังของสกุลหยางจึงร้อนใจเป็นอย่างยิ่งที่สามีไม่ใกล้ชิดเช่นเดิม“อาชิง เช่นนี้ข้าจะมีบุตรได้อย่างไร” นางเอ่ยด้วยความกังวลในคืนนี้นางสู้อุตส่าห์ให้อาชิงขัดตัวผิวแทบลอกหลังจากนั้นชโล

คำพูดของนางชโลมจิตใจของเขาได้เป็นอย่างดี เขารับยาจากนางมาดื่มท่าทางมีพิรุธของนางทำให้เขายิ่งประหลาดใจ หากเป็นสตรีอื่นส่งของให้เขากินพร้อมด้วยท่าทางเช่นนี้หยางเอ้อหลางคงได้โยนทิ้งด้วยมั่นใจว่าสิ่งนี้ย่อมมีพิษแต่เพราะเป็นขององค์หญิงสิบสามเขาจึงวางใจยกซดจนหมดถ้วย"ข้าได้หินจันทรามาแล้ว แม้จะสังหารไปบางคนแต่ยังมีบางคนที่คณะราชทูตเข้าเขตชายแดนก่อนที่ข้าจะจับได้สงครามระหว่างแคว้นอาจเกิดขึ้น""เป็นเพราะข้าหรือ""เจ้าอย่าได้ห่วงเลย ความจริงแคว้นเว่ยมีจุดประสงค์แอบแฝงอีกทั้งพยายามลักพาตัวเจ้าฝ่าบาทคงไม่ยินยอมให้ต้าชิงโดนลบหลู่เกียรติเช่นนี้เป็นแน่ ตอนนี้เพียงหาสายลับที่แฝงกายในแคว้นให้พบเมื่อจับสายลับได้คาหนังคาเขาแคว้นเว่ยก็ไม่อาจปฏิเสธการละเมิดข้อตกลงได้แล้ว"องค์หญิงสิบสามวางใจแล้วเพียงได้ยินสามีอธิบาย นางวางถ้วยน้ำชาลงพลันถูกสามีโอบรอบเอว นางกับเขาพูดคุยกันได้ราวหนึ่งก้านธูปดูเหมือนว่าสามีของนางจะเหงื่อท่วมกายแล้ว"หมินเออร์ ท่านวางยาข้าหรือ"เขารู้ทันอีกทั้งยังหัวเราะเสียงประหลาด เขารู้แล้วว่าเขาต้องพิษใดในตอนนี้"ลำบากท่านพี่แล้ว” นางเอ่ยยิ้มๆ“ข้าคิดว่าคงเป็นท่านที่ลำบาก” น้ำเสียงแหบ

ริมฝีปากของเขาดูดที่ปลายหูของนางจวบจนเลื่อนเลียมาถึงใบหน้าและสัมผัสริมฝีปากบางก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้ามาควานหาความหอมหวานเพื่อดับกระหาย รุนแรง ไร้ซึ่งความอ่อนโยน ในขณะที่องค์หญิงสิบสามยอมรับแล้วว่าตนเองเป็นผู้ที่ทำให้สามีกลายเป็นเช่นนี้ นางจึงตอบรับเขาอย่างรุนแรงไม่แพ้กันจุมพิตของทั้งสองในยามนี้จึงหนักหน่วงและดูดดื่มยิ่งนางแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากของเขาในขณะที่เขาดูดลิ้นเล็กของนางเข้าไว้ในปากคล้ายกำลังต่อสู้กันโดยไร้ซึ่งอาวุธความใหญ่โตของเขาที่เบียดอัดในร่างกายนั้นทำให้นางรู้สึกเสียวซ่านคับแน่น เขาดึงสะโพกของนางให้กระแทกลำตัวของตนเองในขณะที่แยกขาออกเพื่อรับแรงกระแทกนั้น หยางเอ้อหลางดูดริมฝีปากของนางครางกระหึ่มในลำคอทุกครั้งที่ร่างกายครูดสีกันเขาดันกายของนางเข้าหาแล้วดึงออกดันแทรกนางอย่างล้ำลึกหนักหน่วง ตอกอัดนางถี่ๆ ซอยกระแทกกระทั้นรุนแรงอย่างลืมตัว เขาเดินไปพร้อมกับพาร่างของนางแนบกับผนังห้อง ความเย็นของพื้นผนังถูกกายขององค์หญิงสิบสามทำให้ร้อนอย่างรวดเร็ว เรียวขาของนางกระหวัดเกี่ยวรัดบั้นเอวของเขาแน่น กลืบกุหลาบของนางแนบชิดอาวุธของเขายิ่ง ในขณะที่หยางเอ้อหลางถอนกายแล้วจ้วงลงมาจังหว

บัดนี้สตรีในจวนสกุลหยางต่างรวมตัวกันที่ลานด้านหน้าเรือนท่านย่า ทุกคนร่วมใจสวดมนต์ขอพรจากเทพบนสวรรค์ให้วันนี้ลุล่วงไปด้วยดี ขอให้จวนสกุลหยางมีทายาทออกมาในเร็ววันสาวใช้ของฮูหยินผู้เฒ่านำยาปลุกกำหนัดที่มีฤทธิ์รุนแรงยิ่งไปเก็บไว้ในที่ลับ เผื่อว่าคราหน้าองค์หญิงต้องใช้อีกนางจะได้เอาออกมาได้ทัน ย้อนคิดถึงคำพูดของฮูหยินผู้เฒ่าก็พลันแย้มยิ้ม"หากหลานสะใภ้ต้องการยาปลุกกำหนัดก็จัดที่ฤทธิ์แรงหน่อยให้นาง หลางเออร์ของข้าคงบกพร่องมานานแล้ว อย่าให้ข้าขายหน้าได้" สาวใช้ของฮูหยินผู้เฒ่ารับคำ ก่อนเป็นผู้จัดหายาปลุกกำหนัดที่มีฤทธิ์รุนแรงที่สุดให้อาชิงไปเพราะยังคาดเดาไม่ได้ว่าหากฮ่องเต้รู้ว่าหินจันทราอยู่ในร่างขององค์หญิงสิบสามพระองค์จะทรงคิดเช่นใด การกราบทูลเรื่องคณะราชทูตแคว้นเว่ยที่กระทำการอุกอาจหยางเอ้อหลางจึงต้องคิดให้ละเอียดถี่ถ้วนเพื่อความปลอดภัยขององค์หญิงสิบสามเองหยางเอ้อหลางกับองค์หญิงสิบสามเข้าวังในวันนี้ แสร้งนำคนไปปรับปรุงตำหนักสิบสามแต่แท้จริงแล้วพวกเขากลับนำกำลังเข้าค้นตำหนักเทพอย่างลับๆ โดยที่ธิดาเทพไม่ได้ขัดขวางเพื่อหากุญแจดอกสำคัญเพื่อที่จะนำไปให้ท่านย่าของเขา แต่แม้จะพลิกแผ่นดินหาเ