All Chapters of แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า: Chapter 131 - Chapter 135

บริเวณนอกประตูเมืองร่างอวบอิ่มของหลี่เพ่ยหลิน ในชุดสตรีสาวสามัญชนสีขาวเรียบๆ มีเพียงปิ่นปักผมที่ทำจากหยกจักรพรรดิซึ่งเป็นของพระบิดาทรงประทานให้เสียบอยู่บนมวยผมเพียงแค่อันเดียวเท่านั้น เครื่องประดับมีค่าอื่นๆ นางปลดออกจากกายไม่นำออกมาสวมใส่ แม้ว่าพระบิดาจะทรงมีเมตตาประทานเครื่องประดับและอัญมณีที่เคยเป็นของนางให้ติดตัวมาด้วย แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่นางเลือกนั่นก็คือปิ่นปักผมที่เสียบอยู่บนศีรษะในเวลานี้เท่านั้น อายุครรภ์สามเดือนกว่าทำให้หน้าท้องเริ่มนูนออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ท้องกลมน้อยๆ และร่างอวบในวัยสาว ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ด้วยเป็นเพราะกำลังตั้งครรภ์ ใบหน้างดงามนวลเนียนหมดจดด้วยมีเพียงแป้งผัดหน้าทาไว้เพียงแค่บางเบา ริมฝีปากอิ่มอมชมพูไม่ต้องแต้มสีชาดปากก็น่าจูบอยู่แล้ว คนสวยไม่ต้องแต่งอะไรมากจะสวยน่ามอง แต่ถ้าหากแต่งเกินความพอดีแทนที่จะงามกลับถูกชายตาอย่างหมางเมิน หลี่เพ่ยหลินยืนเล่นก้านดอกหญ้าอยู่ข้างๆ รถม้า เฝ้ารอหลินซีบ่าวรับใช้คนสนิทของนางกลับมาจากซื้อยาในเมืองหลวง หลังจากนั้นก็จะเดินทางบ่ายหน้าไมุ่งตรงไปที่อู่อี้ซาน โดยหันหลังให้กับประตูเมืองจึงไม่ได้เห็

จวนสกุลจาง จดหมายด่วนส่งมาจากจวนสกุลหลัวเมื่อช่วงหัวค่ำ พร้อมการหายตัวไปของหลัวอี้หลางตั้งแต่ช่วงเช้าของการทำพิธี หนึ่งในเพื่อนเจ้าบ่าวหายไปอย่างไร้ร่องรอยเพื่อไปจัดการสิ่งสำคัญในชีวิต ก่อนจะมีจดหมายมาส่งถึงมือจางเย่วฉินเพื่อบอกทุกอย่างอยู่ในจดหมายดังกล่าว  กระดาษเนื้อบางเบาถูกดึงออกจากซองปิดผนึก พร้อมถูกคลี่ออกอ่านใจความด้านในอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจบลงพร้อมรอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นอยู่บนใบหน้าของแม่ทัพใหญ่แห่งต้าถัง เฮ้อ! เสียงถอนหายใจออกมาอย่างแรงของจางเย่วฉินที่ได้อ่านเนื้อหาดังกล่าวจนหมดสิ้น  “เจ้าตัดสินใจเช่นนั้นจริงๆ หรือนี่อี้หลาง ในเมื่อต้องการมีชีวิตแบบนั้นมีหรือที่ข้าจะไม่ส่งเสริมตามคำร้องขอของเจ้าผู้เป็นสหาย ยังไม่ทันมีพิธีแต่งงานแต่เจ้ากลับมีลูกแซงหน้าก่อนข้าไปอีกแล้ว เห็นทีข้าต้องรีบจัดการเรื่องมีทายาทกับอิงอิงเสียแล้ว”แม่ทัพใหญ่พูดพร้อมนำกระดาษจดหมายที่อยู่ในมือจ่อเข้าที่โคมไฟ จนเปลวเพลิงลุกลามเลียเนื้อกระดาษก่อนจะปล่อยลงในภาชนะรองรับที่ทำมาจากกระเบื้องเคลือบ  จางเย่วฉินหันกลับไปสำรวจห้องหอของตัวเองที่คืนนี้จะต้องอยู่ร่วมห้องกับ

ยังไม่ทันที่จะได้คำตอบ ร่างงามก็ถูกคร่อมทับกักตัวไว้ใต้ร่างของสามี ก่อนจะโดนประกบจูบลงมาอย่างเรียกร้องและร้อนแรง ร่างงามสั่นสะท้านไปกับรสจูบที่ถูกมอบให้ เรียวลิ้นร้อนเกี่ยวรัดดูดดึง จุมพิตแสนวาบหวามถูกบดเคล้าคลึงลงบนริมฝีปากอิ่มช้ำที่บวมเป่งของนางอย่างเร่าร้อน แม่ทัพหนุ่มเฝ้าจูบพลางขบเม้มเคลียคลอไม่ห่างกาย ก่อนจะประคองใบหน้าสวยไว้ในมือ มองจ้องสบดวงตาสวยหวานก่อนจะก้มลงที่ข้างหูของหญิงสาวเพื่อบอกรัก “ข้ารักเจ้ามากเลยรู้ไหมอิงอิง” เสียงแหบพร่ากระซิบบอกรักอย่างเว้าวอน แม่ทัพหนุ่มจับเรียวขาคู่งามให้แยกออกจากกันแล้วพาร่างใหญ่ของเขาแทรกเข้าไปตรงกลางระหว่างขาแทน “เป็นของข้านะ” จางเย่วฉินกระซิบบอกเสียงแหบโหย มี่อิงนอนมองสามีของนางอย่างเขินอายยามเมื่ออีกฝ่ายบอกรักออกมา หัวใจของนางพองโตจนคับอก ในเมื่อเธอเองก็แต่งงานกับเขาแล้ว จะยังไงก็ต้องตกเป็นภรรยาของเขาอยู่วันยังค่ำนี่ยังต้องมาขอกันอีกเหรอ หญิงสาวคิดในใจพลางก้มหน้างุดด้วยความอาย “ข้าก็เป็นของท่านคนเดียวมาตั้งแต่ต้นแล้วนี่”หญิงสาวอ้อมแอ้มตอบออกไปด้วยความเขินอาย แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจ ก่อนจะประคองท่อนล