All Chapters of แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า: Chapter 81 - Chapter 90

ภายในห้องนอนของจางเย่วฉิน บุรุษผู้มากด้วยยศศักดิ์ในฐานะขุนนางระดับสูงทั้งสาม ต่างพากันก้าวเดินเข้ามาภายในห้องนอนใหญ่ของแม่ทัพรูปงาม ทุกสายตาจับจ้องอยู่ที่ร่างของสตรีสาวที่กำลังนอนเหยียดยาวอย่างสงบนิ่งอยู่บนเตียง  โดยมีหัวหน้าหมอหลวงกำลังพลิกตำราแพทย์เล่มแล้วเล่มเล่าเพื่อหาวิธีการรักษา และมีกัวเหยียนไฉกำลังนั่งอยู่บนตั่งคัดตัวยาสมุนไพรอยู่ใกล้ๆ  หมอหลวงชุนและกัวเหยียนไฉรีบลุกออกจากตั่งอย่างรวดเร็ว ครั้นสายตาเหลือบไปเห็นผู้ที่เดินตามเข้ามาในห้องเป็นเสนาบดีใหญ่ที่มีอิทธิพลอยู่ในราชสำนักในขณะนี้  “ข้าน้อยคารวะใต้เท้าทั้งสอง!”หมอหลวงชุนและกัวเหยียนไฉกล่าวออกมาพร้อมกัน  “ไม่ต้องมากพิธีตามสบาย”เสียงของเสนาบดีจ้าวกล่าวออกไป   “นางมีอาการเป็นอย่างไรบ้างหมอชุน ได้สติขึ้นมาบ้างไหม”จางเย่วฉินเอ่ยถามเป็นประโยคแรก ทันทีที่ก้าวเข้ามาภายในห้องนอน  และจากคำถามดังกล่าวทำให้จ้าวฟ่านกั๋วหันกลับไปมองทิศทางอันเป็นที่ตั้งของเตียงนอนและเห็นหญิงสาวผู้หนึ่งกำลังนอนหลับใหลอยู่ในขณะนั้น โดยมีม่านสีขาวบางเบาทั้งสองข้างบังร่างอรชร

ในขณะที่คนเป็นพ่อใบหน้าในขณะนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยากเกินกว่าจะบรรยายได้ เมื่อล่วงรู้ว่าสตรีสาวแสนสวยตรงหน้าคือเลือดในอกของตนกับหญิงที่เขารักยิ่งกว่าชีวิต “ลูกสาวของพ่อ!”จ้าวฟ่านกั๋วเอ่ยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความยินดีเป็นที่สุด “ยินดีกับใต้เท้าด้วยขอรับ”เสียงหมอหลวงชุนและกัวเหยียนไฉต่างกล่าวแสดงความยินดีออกมาพร้อมกัน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขพยักหน้าขึ้นลงติดต่อกันเป็นการแสดงความขอบคุณ พร้อมเอ่ยขึ้น “ขอบใจแม่ทัพจางที่ทำให้ข้าได้พบกับสายเลือดในอกที่ชาตินี้ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกันอีก แม้ว่าจะไม่ได้พบกับคนเป็นแม่แต่อย่างน้อยก็ได้เห็นหน้าลูกเพียงแค่นี้ก็นอนตายตาหลับแล้ว มองนางคราใดคล้ายเสวี่ยถิงมากจริงๆ” “กล่าวหนักเกินไปแล้วขอรับ! ข้าก็แค่ทำในสิ่งที่ควรทำโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะว่าที่สามี”จางเย่วฉินตอบกลับไปอย่างชัดถ้อยชัดคำ และนั่นทำให้จ้าวฟ่านกั๋วมองหน้าจางเย่วฉินแน่นิ่งอยู่เช่นนั้นพร้อมเสียงของจ้าวซือเค่อดังแทรกขึ้น “ในเมื่อล่วงรู้อย่างชัดเจนแล้วว่านางเป็นลูกของท่านพ่ออีกคนหนึ่งที่เกิดกับแม่รองและเป็นน้องสาวของข้า ถ้าเช่นนั้นก็ควรจะนำนาง

และคำตอบดังกล่าวทำให้บ่าวรับใช้นางนั้นมีสีหน้าวิตกอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งทำให้เสี้ยนจูเห็นท่าทีที่แสดงออกมานั้นได้อย่างชัดเจน คนงามยกหีบที่มีความสูงพอประมาณจากทางด้านหลังมาวางไว้ข้างตัว ก่อนดันออกไปหยุดอยู่ตรงหน้าบ่าวรับใช้นางนั้นพร้อมเอ่ยขึ้น “นี่คือเงินจำนวนหนึ่งพันตำลึงทองสำหรับเป็นค่าเหนื่อยของเจ้ารับไปสิ”พูดพลางเปิดหีบดังกล่าวออกว้างเผยให้เห็นเงินจำนวนหนึ่งพันตำลึงทองอัดแน่นอยู่ภายในนั้นจนเต็ม ท่ามกลางอาการตะลึงตะลานของอีกฝ่าย “ให้หม่อมฉันจริงๆ หรือเพคะ”บ่าวรับใช้นางนั้นถามกลับไปแทบจะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองที่ได้เห็นเงินจำนวนมากมายถึงเพียงนี้ “ข้าจะพูดเท็จกับเจ้าไปทำไมนี่คือค่าเหนื่อยที่จะได้รับ นี่เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นเพราะหากเจ้าทำงานนี้ให้แก่ข้า สำเร็จจะได้รับอีกสองพันตำลึงทองพร้อมปลดปล่อยเจ้าเป็นอิสระไม่ต้องมาเป็นบ่าวอีกต่อไป กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดของเจ้าแล้วหาชายสักคนแต่งงานสร้างครอบครัว เช่นนี้แล้วคิดว่ารางวัลที่จะได้รับคุ้มค่ากับความเสี่ยงหรือไม่”เสี้ยนจูโน้มน้าวบ่าวของตัวเองให้คล้อยตาม ในขณะที่บ่าวรับใช้นางนั้นสายตาจับจ้องอยู่แต่ก้อนเงินสีทองอร่

ณ.กระท่อมท้ายจวน บริเวณหน้ากระท่อมเต็มไปด้วยใบไม้แห้งร่วงหล่นกองสูงจนเต็มลานไปหมด ลมพาดผ่านมากับอากาศที่เหน็บหนาวจนเย็นยะเยือกไปทั่วกาย ดีที่ว่ายังไม่ถึงช่วงหิมะตกโปรยปรายจึงทำให้เมืองฉางอานปราศจากสีขาวโพลนของเกล็ดหิมะ จึงยังสามารถเดินทางโดยไม่มีอุปสรรคเสียเท่าใดนอกเสียจากความเย็นยะเยือกเท่านั้น  หลัวอี้หลางก้าวเดินออกมาจากประตูทางทิศเหนือมุ่งไปยังทางเดินเพื่อผ่านประตูทางทิศใต้รีบเร่งไปพบกับหลิวเหวินซานอาจารย์ผู้เปรียบเสมือนบิดาคนที่สองก็ว่าได้ ผ้าคลุมผืนใหญ่คลุมร่างเอาไว้อย่างมิดชิดเพื่อปกป้องความหนาวเย็นถูกสะบัดไปมาครั้นเดินมาถึงหน้าประตู  ทว่ายังไม่ทันได้เปิดประตูเข้าไปเสียงของบุรุษที่มีจำนวนไม่น้อยดังแทรกขึ้นท่ามกลางกระแสลมที่พัดพาความเย็นยะเยือกจนใบไม้ร่วงหล่นอยู่เต็มลานกว้างปลิวว่อนกระจายไปทั่วบริเวณดังกล่าว  “คิดเห็นเช่นไรท่านผู้เฒ่าในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสสูงสุดของพรรค พวกเราทั้งเจ็ดต่างแอบปะปนไปสังเกตการณ์ที่จวนตระกูลจางด้วยกันทั้งสิ้น จนเป็นที่แน่ใจแล้วว่าหินโลหิตที่พรรคมารของเราเฝ้าเก็บรักษามานับพันปีบัดนี้เข้าไปสถิตอยู่ในกายของสตร

จวนไต้อ๋องคันฉ่องลายวิจิตรสะท้อนใบหน้างามอันเฉิดฉายของเสี้ยนจูคนงามที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องประทินโฉมแบบจัดเต็ม ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงพระราชทานคิ้วเข้มถูกเขียนจนดำขลับ ริมฝีปากคาบแผ่นชาดสีแดงสดจนขับผิวขาวโพลน ก่อนจะใช้มือลูบไล้ของเหลวคล้ายน้ำมันนำมาใส่ผมสกัดมาจากดอกหอมหมื่นลี้  ติดตามด้วยลูบไล้เนื้อตัวด้วยน้ำหอมแห้งสำหรับใช้ในฤดูหนาวนำมาใส่ในถ้วยกระเบื้องเคลือบ ก่อนนำไปตั้งไฟจนละลายกลายเป็นของเหลวนำมาแต้มบริเวณซอกคอ ท้องแขนและข้อมือเพื่อส่งกลิ่นหอมรัญจวนทำให้เหล่าบุรุษลุ่มหลงในกายของนาง  ใบหน้างดงามของสตรีที่ขึ้นชื่อได้ว่าเป็นหญิงงามแห่งฉางอานไม่นับอู่เจาอี๋ พระสนมอันเป็นที่รักยิ่งของถังเกาจงฮ่องเต้ที่มีความงามเป็นที่เลื่องลือไปทั่วทั้งแผ่นดินเช่นกัน “เสี้ยนจูงดงามจังเลยเพคะ...นี่ถ้าท่านผู้บัญชาการทัพได้เห็นในงานเลี้ยงที่ฝ่าบาทรงจัดขึ้นในวันนี้จะต้องตกตะลึงอย่างแน่นอน จากที่ต้องการสมรสกับสตรีชั้นต่ำผู้นั้นจะต้องเปลี่ยนใจไปทันที”นางกำนัลหลินซีพูดประจบเอาหน้า รอยแสยะยิ้มเหยียดปรากฏบนดวงหน้างามเมื่อได้ยินนางกำนัลคนสนิทพูดประจบออกมาเช่นนั้น ใบห