All Chapters of แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า: Chapter 111 - Chapter 120

ทันทีที่อยู่เพียงลำพังแม่ทัพผู้กล้าหันกลับไปมองหน้ามี่อิงพร้อมเอ่ยขึ้น “ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าพำนักอยู่ที่นี่นะ แต่ไหนแต่ไรก็อยู่ที่จวนข้ามาโดยตลอด นอนห้องเดียวกับข้า ใส่เสื้อผ้าของข้าทำอะไรในนามของข้ามาจนหมดแล้ว จู่ๆ แยกเจ้าออกมาแบบนี้ข้าไม่ยอมหรอกนะ! ลำพังนำร่างของเจ้าออกมาทำพิธีศพที่จวนตระกูลจ้าวโดยยังไม่ได้รับอนุญาต ข้ายังไม่ได้สะสางเรื่องนี้เลย”จางเย่วฉินบอกนางมารน้อยของเขาเสียยืดยาว ในขณะที่คนฟังนั่งมองอีกฝ่ายพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ตลอดเวลา “แต่ตอนนี้ข้าคือคุณหนูตระกูลจ้าว ไม่ใช่นางมารน้อยของท่านเหมือนเมื่อก่อน ข้ามีบิดามารดา มีพี่น้องและญาติมิตรไม่ได้ตัวคนเดียวและไม่ได้เป็นคนมาจากพรรคมารตามที่ท่านเข้าใจอีกต่อไปแล้วนะ ดังนั้นท่านจะปฏิบัติต่อข้าเหมือนเช่นแต่ก่อนได้อย่างไงจริงไหม”มี่อิงย้อนถามอีกฝ่ายกลับไป ในขณะที่คนฟังเกิดอาการฮึดฮัดเป็นการใหญ่ครั้นได้ยินเช่นนั้น “นี่เจ้าไม่อยากอยู่กับข้าแล้วเหรอนางมารน้อย! ถึงได้กล่าวเช่นนี้ออกมา”จางเย่วฉินถามกลับไปเสียงขุ่น “เอ..จะอยู่กับท่านดีหรือเปล่าน้า...หรือจะอยู่กับใครดีหนอ”มี่อิงแกล้งหยอกเย้ายั่วประสาทให้อีก

คืนวันที่อากาศหนาวเหน็บภายในค่ายทหารของเมืองลั่วหยาง จางเย่วฉินกำลังนั่งวางแผนจัดกองกำลังเพื่อถวายอารักขาให้แก่อู่เจาอี๋ ในวันที่จะต้องเสด็จไปสุสานเพื่อฝังศพบิดาของพระนาง จู่ๆ วันนั้นมีอาวุธลับมิรู้มาจากทิศทางใดสาดตรงเข้าหาแม่ทัพผู้กล้าที่กำลังนั่งอยู่บนตั่งภายในห้องทำงานอย่างรวดเร็ว ฟิ้ววววว!!! อาวุธลับดังกล่าวพุ่งตรงเข้าหาเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ หากแต่จางเย่วฉินแม่นยำกว่าด้วยเพราะมีวรยุทธ์กล้าแข็งและฝึกฝนให้โสตประสาทรับรู้ได้อย่างเชี่ยวชาญและแม่นยำ ดังนั้นอาวุธลับจึงถูกแม่ทัพชื่อก้องใช้มือตะครุบจับเอาไว้ได้อย่างทันทีทันใดพร้อมรอยแสยะยิ้มเหยียดปรากฏขึ้นบนใบหน้า “เจ้าพวกนักฆ่ากระจอก! คิดหรือว่าอาวุธลับเพียงแค่นี้จะสามารถปลิดชีพของข้าได้อย่างนั้นเหรอเจ้าพวกโง่!”จางเย่วฉินคำรามลั่นก่อนจะเห็นส่วนปลายมีกระดาษม้วนติดอยู่ “ไม่ได้ตั้งใจฆ่าแต่ตั้งใจส่งสาสน์มาอย่างนั้นเหรอ”จางเย่วฉินเอ่ยด้วยความแปลกใจ พร้อมรีบดึงกระดาษที่ม้วนอยู่และผูกติดกับอาวุธลับรีบอ่านข้อความในกระดาษนั้นอย่างรวดเร็ว เจ้าสาวของท่านยังไม่ตาย! นางถูกคนชั่วลอบสังหารโดยการวางยาพิษ เลือดภายในกายของนางมีคุณสม

เวลาต่อมา เวลาผ่านไปกว่าสองชั่วยาม ผ้าแพรจำนวนหลายพับ เส้นไหมหลากหลายสีสันมากมายซึ่งได้รับการบรรจุลงในหีบ ตลอดจนถึงข้าวของมากมายที่สตรีสองนางซื้อหาจับจ่ายจนปรากฏอยู่ในหีบส่งสินค้าเตรียมพร้อมจัดส่งไปที่จวนสกุลสวี่และจวนตระกูลจ้าว  มี่อิงและจินเอ๋อพร้อมสาวใช้คนสนิทเดินออกมาจากหอฝูหรงหลังจากที่สั่งซื้อเครื่องประทินโฉมสำหรับฤดูกาลใบไม้ผลิที่เข้ามาเยือนเป็นที่เรียบร้อย กำลังยืนรอรถม้าที่จอดอยู่ไม่ไกลจากหอฝูหรงเท่าใดนัก “เดี๋ยวข้าไปส่งเจ้าก่อนนะจินเอ๋อแล้วนี่จะออกมาได้อีกเมื่อไร”มี่อิงถามเพื่อนสนิทกลับไป เฉียนจินเอ๋อส่ายหน้าไปมาติดต่อกันพร้อมเอ่ยขึ้น “ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้ออกจากจวนมาหาเจ้าได้อีกหรือไม่ พอข้าตั้งครรภ์ท่านพี่ก็เฝ้าระวังอยู่ตลอดเวลา ถ้าหากออกมาไม่ได้เจ้าต้องไปหาข้าที่จวนนะอิงอิง”จินเอ๋อบอกเพื่อนรักของนางกลับไป “เจ้าช่างโชคดีจริงๆ เลยที่ได้สามีเช่นนี้ อีกอย่างสามารถทำให้เจ้าตั้งท้องติดๆ กันแบบนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ มิหนำซ้ำล้วนเป็นลูกผู้ชาย ดูท่าลูกคนที่ห้าจะเป็นผู้หญิงนะ”มี่อิงบอกเพื่อนรักไปตามตรง เมื่อเธอสามารถเห็นทารกตัวน้อยที่อยู่ในครรภ์

จวนตระกูลจ้าวในขณะเดียวกันในยามนี้จวนตระกูลจ้าวตรงบริเวณลานกว้างเต็มไปด้วยของหมั้นพระราชทานที่ถังเกาจงฮ่องเต้ทรงพระราชทานให้เป็นของหมั้นหมายแก่จางเย่วฉินเพื่อมอบให้กับคู่สมรสที่จะเข้าพิธีในอีกสิบวันข้างหน้า ข้าวของเลอค่ามีจำนวนนับไม่ถ้วน  นอกจากนี้ยังมีของหมั้นจากแม่ทัพผู้กล้าซึ่งเลือกหาและเตรียมมอบให้เจ้าสาวของเขาด้วยตัวเองนำมาส่งให้ที่จวนตระกูลจ้าวเช่นเดียวกัน จนของหมั้นดังกล่าวมากมายละลานตายังไม่รวมที่กำลังทยอยขนลงจากรถม้าซึ่งต่อแถวยาวเหยียดอยู่ในขณะนี้ จ้าวซือเค่อซึ่งยืนออกมาต้อนรับแทนบิดา จ้าวฟ่านกั๋วเป็นหนึ่งในขุนนางชั้นสูงตามเสด็จถังเกาจงฮ่องเต้รวมไปถึงฝ่ายในและเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงอีกหลายพระองค์ เดินทางไปยังวัดกานเย่เพื่อทำพิธีบวงสรวงอดีตฮ่องเต้และฮองเฮาในแผ่นดินก่อน เพื่อแสดงความกตัญญูของพระองค์ที่มีต่อพระบิดาและพระมารดา  เจ้ากรมอาญายืนมองของหมั้นพระราชทานและจากจางเย่วฉินที่มากมายจนละลานตาไปหมด ครั้นยังเห็นข้าวของต่างๆ ทยอยเข้ามาอย่างไม่ขาดสายและยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด จ้าวซือเค่ออดไม่ได้ที่จะถามออกไป “ยังไม่หมดอีกเหรอ”เสียงดังกล่าวถามกลับ

ในเวลาต่อมาร่างสูงใหญ่ในชุดเกราะของผู้บัญชาการทัพแห่งต้าถัง ซึ่งทำหน้าที่ถวายอารักขาความปลอดภัยให้แก่ขบวนเสด็จขององค์จักรพรรดิและเชื้อพระวงศ์ผู้ติดตามอีกนับหลายสิบชีวิต ควบม้าห้อตะบึงออกจากวัดกานเย่ไปเพียงลำพัง โดยอาศัยเส้นทางการเดินทางจากหลังวัดซึ่งเป็นชายป่ามุ่งหน้ากลับเมืองหลวงไปอย่างเร่งรีบ  ในขณะที่ขบวนเสด็จเพิ่งเคลื่อนออกจากวัดกานเย่ไปยังไม่ถึงหนึ่งก้านธูป ปล่อยให้ผู้อื่นทำหน้าที่ถวายอารักขาแทนโดยปราศจากจางเย่วฉินร่วมขบวนในครั้งนี้ ซึ่งเป็นไปตามความคาดหมายของสองแม่ทัพที่รู้เท่าทันแผนลวงดังกล่าว ทันทีที่ร่างใหญ่ในชุดเกราะของผู้บัญชาการทัพควบม้ากลับเมืองหลวงโดยอาศัยเส้นทางหลังวัด ผ่านสายตาของกลุ่มคนที่แอบปลอมตนจากบุรุษให้อยู่ในคราบของนางชี คอยสอดส่องหาข่าวเพื่อส่งสัญญาณเริ่มลงมือปลงพระชนม์ถังเกาจงฮ่องเต้ทันที ตามแผนที่ได้วางเอาไว้เมื่อไม่มีจางเย่วฉินคอยปกป้องและคุ้มครอง ทว่าพวกมันช่างขลาดเขลายิ่งนักไม่ล่วงรู้เลยว่าร่างใหญ่ที่ควบม้าห้อตะบึงโดยใช้เส้นทางหลังวัดเพื่อเดินทางกลับฉางอานแท้จริงแล้วคือหลัวอี้หลางปลอมตนสวมชุดเกราะเป็นจางเย่วฉินแทนแม่ทัพผู้กล้า