All Chapters of My Ninong Is My Sister Lover But Becomes My Husband : Chapter 11 - Chapter 20

Kaka-galing ko lang sa allergy ko, Pero, binitbit na agad ako ni Ninong. HIndi ko man lang alam kung saan kami puounta. Dahil wala siyang sinabi. Hindi ko siya maintindihan, kakaiba kasi ang kilos niya ngayon. ang pormal pa ng suot niya. samantalang ako mukhang ewan."Ninong, saan nga ba talaga tayo pupunta? Ngayon, mo na ba ako paparusahan? Wait, sandali lang? Dadalhin o ba ako sa liblib na lugar? Papatayin mo na ba ako ninong? Huwag naman ganun. Alam ko naman na nasabi ko 'yon nang kinakausap ko si mommy sa hangin ehh. Pero, ayaw ko pa talaga mamatay. Isa pa, marami pa akong pangarap sa buhay.Kapag mamatay ako agad, sino na lang ang tutupad sa pangarap ko? Ninong naman ehh, ibaba mo na po ako sa sasakyan. Lalabas na po ako. Alama ko naman po na malaki talaga ang kasalanan ko sa 'yo Ninong. Pero, huwag naman ganito.Parusahan mo ako, kahit ano. Basta huwag lang ang masakit. Kaya mas lalo na huwag lang ang magpatay. Masama kaya 'yon, sige ka baka makulong ka pa. Gusto mo ba 'yon huh?

ISABEL POV. Nakakatuwa dahil nakita ko ulit si ate. Hindi ko inaasahan na bibisita siya duto sa bahay ni NInong Ryan ngayon. Pero, bakit nga ba hindi ko inasahan? ehh siya naman ang dapat maging asawa ni Ninong. Kaya dapat lang na bumisita siya. Nandito nga pala ako sa kusina. Inaayos ko ang paggawa ng icing para sa cake. Actually, nakangiti naman akong pinagmamasdan sina NInong at Ate, na magasama. Pero, may hindi lang ako maintindihan. Parang may mali sa nararamdaman ko. Wala naman ako sigurong sakit ehh, Pero, kumikirot ang puso ko. Pakiramdam ko dahan-dahan din akong nawawalan nang lakas. Habang tinititigan ko sila. "Isabel, ayos ka lang ba diyan? Tingnan mo nga ang ginawa mo sa icing." Lutang akong napanganga si mama Voila nandito. "Sabi ko tingan mo ang icing nandiyan na sa kamay mo. Ang kalat pa ng mesa..." Nang mapatingin naman ako sa hawak ko, laking gult ko na lang ito. Kinuha naman agad sa akin ni mama Voila. Ramdam ko ang pag-aalala niya habang pinupunasan ang k

Sa magulong utak ni Ryan. Naisipan niyang uminom ng alak. Sa loob lamang ng kaniyang bahay. Nagbabakasakaling, mabawasan ang kaniyang mga iniisip. Ngunit, sa batwat basong alak na iniinom niya, ay may mga binibitawan siyang salita. Mga pangungusap na naghahatid ng sakit sa kaniyang dibdib. Upang mailabas ang kaniyang tunay na nararamdaman, ito lang ang kaniyang na-isip. Ang uminom at magpakalasing. "I didin't expect this to happen. Isabel, inaanak kita. HIni ka dapat ikasal sa akin. Pero, kailangan kong protektahan ang company ko. Sa kamay ng dad mo. Kaya, sa ayaw mo man o hindi, kailangan mo akong pakasalan. Ginalaw ko ang batang walang kamuwang-muwang. Tsk! This is my fault. Mawawala sa akin ang babaeng gusto ko. Ang babaeng mahal ko, dahil sa 'yo, Isabel." Pilit na pinipigilan niya pa rin ang emosyon niya. Pero, nais nang magwala ng nararadaman niya. Sa oras na ito. Ito ang unang beses na lumuha siya ulit. Dahil sa maling nangyari, pakiramdam niya, mawawala sa kaniya ang laha

"What are you doing there, Gab?" Seryosong tanong ni ryan, nang tumumbad ito sa kaniya pagating niya sa opisina niya, sa hospital.Tinitigan niya ang kniyang secretary, na ngayon ay na nginginig sa takot."I'm sorry po sir. Nagsinungaling po ako, para papuntahin ka dito. Kanina ka pa po kasi niya hinahanap. Hindi daw po siya aalis, hanggat hindi ka niya nakikita," takot na tinig nito. Sininyasan ni Ryan ang lalaking ito, upang lumabas ng opisina. "Sinasabi ko na nga ba at pupunta ka agad. Ryan, mukhang wala kang ginagawa ngayon. Kauya, pag-usapan natin ulit ang kasal. Hindi mo pa hiniling ang kondisyon na gusto mo." Sa malamig na boses nito, naka baon pa rin ang pagiging seryoso."Pumunta ka ba dito, dahil lang diyan?""Bakit? Mau iba pa bang dahilan. Nandito ako para paalalahanin ka. Nkita ko kasi kahapon na umuwing umiiyak ang anak kong si Princess. Gusto niyang ikasal kayo ulit. Pero, hindi ako pumayag. Sa tingin mo, sino ba ang taong naging dahilan, para masaktan ang taong nagmam

Tahimik na kumakain ang dalawa sa isang mamahaling restaurant. Nag-aalangan pa rin si Isabel, lalo na't siya lamang ang may kasuutan na kakaiba. "Lui, uwi na kaya tayo?" mahinang tugon nito. Nahihiya pang lumingon-lingon sa paligid. "Later, just finished your food first. Ihahatid kita sa tinitirahan mo now," mahinahon naman na saad ni Lui. Dahil dito ay, nagmadaling ubusin ni Isabel ang kaniyang kinakain. Hanggang sa kalaunan, tumunog ang kaniyang cellphone. Nasa ibabaw ito ng kanilang mesa. Kaya, hindi sinasadyang makita ni Lui, ang pangalan nang tumawag. Agad naman itong i-noff ni Isabel. "Hmm, Why didn't you answer? Is he your boyfriend?" kalamadong boses nito. "Boyfriend? Hahah, hindi. Wala akong boyfriend..." sabay inom ng tubig nito. "Then, who is Ryan? Why is he calling you?" dagdag pa nito. "Ahmm, wala, hayaan mo na lang siya. Isa pa, nakakainis siya, kaya huwag na lang natin pag-usapan pa." Napatigil naman si Lui. Pinili na lamang nito ang tumahimik. Katulad n