Lahat ng Kabanata ng My Ninong Is My Sister Lover But Becomes My Husband : Kabanata 31 - Kabanata 40

Matapos kanina ang nangyari. Nandito naman sina Isabel at Ryan sa dining area. Kanina pa napapansin ni Ryan na wala sa magandang mood ang asawa niya. Iniisip nito nang mabuti kung ano ang dapat niyang sabihin. Subalit, tila na wala ang lakas nang loob niya. Bilang asawa ni Isabel, nanatili na lamang muna siyang tahimik. Upang mabigyan na ito ng oras.“Sir, call po galling hospital,” mahinang wika ni Viola matapos siyang lumapit kay Ryan. Kinuha naman ito ni Ryan sa kaniya. At bago pa man umalis si Viola. Nakita ni Ryan ang lubos nitong pag-aalala kay Isabel. Hindi nag-abalang tumayo si Ryan sa kinauupuan niya. Bagkus ay sinagot niya agad ang tawag. Ngunit, ang kaniyang mga titig ay nakatuon pa rin sa asawa niya.“Sir, good news. Nagising na po ang pasyente. Ang taong inoperahan mo sa puso. Dahil sa nangyari, kumalat po ito. Kaya maramaing doctor ang naghahanap po sa ‘ yo ngayon. Nais po nilang makipagsundo sa inyo. Higit sa lahat, galling po sila sa matataan na kompanya. At ang iba pa

"Ihahatid na kita sa bahay niyo. Magpakabait ka na lang Princess. Huwag mo na akong galitin pa. Kilala mo naman ako. Ayaw ko na ginagalit ako. Kaya, huwag ka na diyan magreklamo pa. ' Muling sambit ni Ryan kay Princess. Naka-ramdam naman nang takot si Princess. Dahil, iba talaga magalit si Ryan. Kaya anamn, nanatili na lamang siyang tahimik. Malayo ang paningin ni Princess. Habang si Ryan naman ay hindi maiwasan na hindi siya titigan."Princess, are you really love me? Hindi mo ba kaya ang magmahal ng ibang lalaki?" BUmalot sa boses ni Ryan ang pagmamahal niya sa dalaga. Ngunit, may halo pa rin itong kalungkutan."Oum, mahal kita. Pero, kasal ka na sa iba, naiintindihan ko naman. Dahil, kahit na anong gawin o sabihin ko sa 'yo. Hindi mo na ako mamahalin pa. Ayos lang, mananatili pa rin akong mag-isa. Hihintayin ko kung kailan ka babalik sa akin. Kahit walang pag-asa, hihintayin pa rin kita," sagot naman ni Princess. Habang, nasa malayo pa rin ang paningin niya. Naramdaman naman ni

"Isabel, magagawa mo rin 'yon. Kilala na kita. Marami kang alam sa paggagamot. Nakita ko 'yon mula nang maliit ka pa. Madali kang matuto. Marami kang, talento, matalino ka Isabel. Kaya, magagawa mo 'yon. Isa pa, huwag mo nang masyado pang isipin ang nangyari sa mommy mo. Dahil, ginawa niya lamang ang nararapat. Magaling ang mommy mo, mabuti ang puso niya. Mas maigi na hangaan mo siya at mahalin," buong puso na tinig ni Ninong. Salamat na lang at may nagtitiwala pa sa akin."Love, hindi ba, close na close kayo ni Mommy noon? Pero, kahit na ganun, wala akong masyadong alam tungkol sa nakaraan niyo ni Mom. Pwede mo po bang i-kwento sa akin. Habang naglalakad tayo? Gusto ko lang din na may mas marami pa akong malaman tungkol sa inyong dalawa ni mom," sabay ngiti ko. Ngunit, napansin ko ang paglalim ng iniisip niya. Ayaw ba niyang sabihin sa akin? Hmmm, kung ganun, hindi na ako mamimilit pa."Ayos lang love, hindi ako mamimilit na i-kwento mo pa sa akin. Naiintindihan ko naman ang lahat. I

Nakaka-inis, bakit ako magpapakasal sa taong hindi ko kilala. May posisyon ba siya sa buhay niya? Sino siya sa inaakala niya, para pakasalan ako??? Ang kapal din ng mukha ng lalaking 'yon! Hindi ako papayag kailangan kong maka-usap si Mommy. Akmang nanatayo na sana ako. Subalit, biglang pumasok sa isipan ko, na magagalit si Dad, kapag ginawa kong umalis dito sa kwarto ko. SHit! Kailangan ko ba talagang matakot sa kaniya????Bwesit namna talaga! Kinuha ko ang cellphon k sa tabi ko at agad na hinanap ang cellphone number ng mom ko. Nang makita ko ito, hindi na ako nagdalawang isipi na tawagan siya. She needs to help me, no matter what. "Mommy, ang tagal mo naman sumagot, pumunta ka nga dito sa kwarto, may gusto akong pag-usapan tayong dalawa, at ipapaliwanag mo sa akin ang lahat ng mga nangyayari lalo na kung may alam ka sa bagay na sasabihin ko," deretsahang tugos ko sa kaniya.What are you talking? Nandito na ako sa kwarto ng dad mo. Umayos ka nga diyan sa kwarto mo, pinagalitan ka n

"Isabel, tapos ka na ba diyan magbihis? Hinihintay ka na ni Ryan sa ibaba. Bilisan mo na daw, baka ma late pa kayo sa lakad niyo," pasigaw na boses ni Mama Voila. Kaya naman, mas binilisan ko pa ang kilos ko. Pinagmasdan ko muna ang sarili ko. Matapos, kung magbihis at mag-ayos nang sarili. "Hello po Mama Voila." Bungad ko agad matapos kung buksan ang pintuan."Mabuti naman. Ang ganda ganda mo talaga. May pinagmanahan talaga ang anak ko," nakangiting saad pa nito. Sinamahan niya akong bumaba sa hagdan. Ngunit, bago pa man ako tuluyan na makababa. Kita ko kung paano ako titigan ni ninong Ryan. Gusto kong tumawa. Kaso lang baka kung ano pa ang isipin nila. Paano ba naman kasi, parang nakakita siya ng angel o diwata. Ohh see, ang hangin ko pa agad ngayon."Love, maganda ba?" mahinang tanong ko. Sa tingin niya kasi sa akin, arang nahihiya na tuloy ako. Nakaderetso lang ang mg mata niya sa mg mata ko. Mukha akong ewan."Maganda, sobrang ganda." Naramdaman ko ang panlalambing niya. Ngunit