All Chapters of แผนรัก...คืนไม่รัก: Chapter 11 - Chapter 20

“ไม่ยากจริงๆ นั่นแหละ เห้ย!! รีบออกรถสิ ฉันง่วงนอนแล้ว”เอเบลพึมพำออกมา ก่อนที่เขาจะส่งเสียงดังสั่งลูกน้อง เขาง่วงนอนจริงๆ เพราะเมื่อคืน เขาต้องหักห้ามใจตัวเองไม่ให้ล่วงเกินหญิงสาว จนเขาต้องลุกไปช่วยเหลือตัวเองอยู่หลายครั้ง ชีวิตเขาไม่เคยต้องมาอดทนอดกลั้นเรื่องบนเตียงกับผู้หญิงได้ขนาดนี้ หากนี่ไม่ใช่การที่เขาตกหลุมรักเธอคนนี้แล้วจริงๆ ถ้าอย่างนั้นมันจะเรียกว่าอาการอะไรไปได้อีกบอดี้การ์ดหนุ่มทั้งสองสะดุ้ง ผู้ที่ทำหน้าที่ขับรถรีบออกรถทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงเย็นชาของเจ้านาย นี่สิถึงจะเป็นตัวตนที่แท้จริงของเจ้านายที่พวกเขารู้จัก ถึงแม้เจ้านายจะเป็นคนที่ขี้เล่น และทำตัวสบายๆ มากกว่าพี่น้องคนอื่น แต่ก็มีนิสัยจริงจังและโหดเหี้ยมอยู่ในสายเลือดไม่แพ้กัน ถ้าไม่อย่างนั้นจะดูแลลูกน้องทั้งทวีปได้อย่างไรอิงวรากลับถึงห้องพักของโรงแรมหลังจากที่เดินขึ้นลิฟต์มาได้เพียงห้านาที ผู้จัดการส่วนตัวนั่งรอเธออยู่อย่างกระวนกระวายใจ เพราะได้ข่าวแค่ว่าเธอเกิดเรื่อง แล้วถูกเอเบลช่วยเหลือเอาไว้จากเหตุการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เธอได้แต่โทษตัวเองที่ปล่อยให้นางแบบสาวที่เธอดูแล กลับโรงแรมตามลำพัง“พี่ธัญญ่า อย่

“ผมชื่อเอเบล วินเทอร์ ชื่อเล่นว่า เดฟ อายุสามสิบสองปี อาชีพนักธุรกิจ เกิดที่เมืองชิคาโก้ แต่ไม่ได้อาศัยอยู่ที่เมืองนี้ ครอบครัวของผมก็อย่างที่คุณรู้ มีพี่ชายหนึ่งคนและน้องชายหนึ่งคน”เอเบลแนะนำตนเองออกมาให้หญิงสาวฟังบ้าง นี่ถือเป็นเรื่องที่แปลกใหม่ของมาเฟียหนุ่ม เพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน“เดฟ...”อิงวราเรียกชื่อเล่นของเขาออกมาพลางยิ้มหวานให้ มาเฟียหนุ่มใจเต้นแรงตอนที่มองเห็นรอยยิ้มนี้อีกครั้ง แต่แล้วเขาก็ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทัน“นี่ก็ดึกแล้ว อิงค์ว่าเรากลับกันเถอะค่ะ”เพราะเธอเอ่ยปากชวนเขากลับนั่นเอง เขายังรู้สึกว่าเวลาที่เขาได้ใช้กับเธอ เพิ่งจะผ่านไปไม่นานเลยด้วยซ้ำ ผ่านมานานขนาดนี้แล้วหรือเนี่ย“กลัวผู้จัดการลงโทษเหรอครับ กลับดึกนิดหน่อยเธอคงไม่ว่าหรอก อีกอย่างคุณก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อทำงานเสียหน่อย” เอเบลเย้าแหย่หญิงสาวตรงหน้า“การนอนดึกมันไม่ดีต่อสุขภาพน่ะค่ะ”อิงวราพยายามหลีกเลี่ยงที่จะใช้เวลากับเขาให้มากจนเกินไป เพราะถ้าถึงวันที่เธอต้องกลับประเทศไทย เธอกลัวว่าความรู้สึกที่เธอมีให้เขาจะเปลี่ยนไป“วันนี้เดตวันแรก ผมจะไม่ขัดใจคุณก็แล้วกัน แต่ถ้าวันต่อๆ ไป ต้องแล้วแต่ผ

หลังจากที่เครื่องบินลอยอยู่เหนือท้องฟ้านานเกือบหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดก็นักบินก็ประกาศลงจอดเสียที อิงวราถึงกับถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ เอเบลที่จิบไวน์อยู่ แอบปรายตามองหญิงสาวด้วยแววตาขบขัน ทว่าเขากลับเลือกที่จะไม่เปิดโปงให้เธอได้อาย“ถึงแล้วครับ ผมรับรองว่าคุณต้องชอบ” เอเบลลุกขึ้นยืนพลางยื่นมือไปให้หญิงสาวจับอิงวรารู้สึกว่าตนเองวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย จากการนั่งเครื่องบินเล็กที่ไม่คุ้นชิน จึงยอมวางมือลงไปบนมือหนาของเขาแต่โดยดีสองหนุ่มสาวเดินกุมมือกัน ลงจากเครื่องบินส่วนตัวไป ทว่าบรรยากาศด้านนอก นอกจากที่อิงวราจะได้เห็นวิวของท้องทะเลสีฟ้าครามแล้ว ยังมองเห็นว่ามีบรรดาชายชุดดำ ยืนเรียงแถวกันอยู่ยาวเหยียดสองฝั่งซ้ายขวา ราวกับว่ากำลังรอต้อนรับพวกเขาอยู่และก็เป็นไปอย่างที่อิงวราคิด พอเอเบลพาเธอก้าวเท้า ลงมาจากบันไดเครื่องบินเล็กส่วนตัว ชายชุดดำทั้งหมดก็ส่งเสียง กล่าวทักทายมาเฟียหนุ่มขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน อิงวราถึงกับสะดุ้ง เอเบลหันกลับไปมองคนข้างๆ ก่อนที่จะสั่งให้ลูกน้อง แยกย้ายไปทำหน้าที่ของตน จากนั้นจึงเดินกุมมืออิงวรา มุ่งหน้าไปยังบ้านพักส่วนตัว“เกาะนี้เจ้านายยังไม่เคยพาผู้หญิงคนไ

อิงวราเห็นเขาเลิกสนใจเธอแล้ว เธอจึงเดินออกไปนั่งเก้าอี้ที่อยู่ตรงระเบียงห้อง ทอดสายตามองออกไปยังท้องทะเลเบื้องหน้า ที่กว้างสุดลูกหูลูกตา บรรยากาศในเวลานี้ มีแสงแดดอ่อนๆ สาดส่องลงมากระทบผิวน้ำ ประกายระยิบระยับให้ความสวยงาม อิงวราสูดลมหายใจเข้าออกอย่างรู้สึกผ่อนคลายจวบจนมื้อเที่ยง แอนนิก้าจึงได้มาตามเจ้านายและหญิงสาว ให้ไปรับประทานมื้อเที่ยง ที่พวกเธอจัดเตรียมเอาไว้ให้ที่ห้องอาหาร เอเบลเผลอหลับไปเช่นเดียวกับอิงวรา ที่กลับเข้าห้องมาก็ล้มตัวนอนบนเตียง แล้วเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ตัว“หลังจากมื้อเที่ยงแล้ว เราจะไปไหนกันดีคะ” อิงวราถามออกมาในขณะที่กำลังเดินตามเขาไปยังห้องอาหารที่อยู่คนละฝั่งกับห้องนอน“คุณอยากนอนพักอีกสักนิดหรือเปล่า ถ้าไม่อยากผมจะพาคุณไปว่ายน้ำย่อยอาหารกันสักนิด”อิงวรามองออกไปข้างนอกผ่านกำแพงกระจกใส แสงแดดไม่แรงมากเหมือนประเทศไทย คงจะไม่ร้อนเท่าไหร่ ออกไปว่ายน้ำเล่นก็ยังดีกว่าอยู่ในห้องกับเขาตามลำพัง บอกตามตรงว่าเธอค่อนข้างรู้สึกอึดอัด เพราะรู้สึกเหมือนกับว่า เธอถูกสายตาของเขาจับจ้องอยู่ตลอดเวลา“กินมื้อกลางวันเสร็จ พวกเราไปว่ายน้ำกันก็ได้ค่ะ”เธอดึงสายตากลับมาจากด้านนอก

เอเบลเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ก่อนที่จะอุ้มหญิงสาว พาเธอเดินมุ่งหน้าไปยังเตียงนอน วางเธอลงแล้วโถมกายหนาตามไป มือทั้งสองข้างจับเรียวขาทั้งสองข้าง ให้แยกออกจากกันจากนั้นเขาจึงซุกใบหน้าหล่อเหลาลงไปตรงจุดกลางกายสาว มือทั้งสองข้างย้ายมาสัมผัสตรงจุดอ่อนไหวของเธอ ช่วยเปิดทางให้ลิ้นของเขาเข้าไปได้อย่างง่ายดายอิงวราเงยหน้าขึ้น พยายามขบเม้มริมฝีปาก ทว่าเธอก็ยังคงส่งเสียงครางหวานออกมาอยู่ดี เอเบลปรนเปรอเธอทั้งลิ้นและนิ้วเรียวยาว เช่นเดียวกันกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ริมสระว่ายน้ำร่างบางเกร็งกระตุก ปลดปล่อยน้ำรักออกมา จนน้ำใสๆ เปรอะเปื้อนที่นอน ร่างเพรียวระหง อ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงเอเบลเอื้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางอนามัย ที่อยู่ในลิ้นชักโต๊ะข้างเตียง จากนั้นจึงหยิบออกมาหนึ่งชิ้น ฉีกซองออก สวมใส่ลงไปบนแก่นกายแข็งขึงของตนอย่างรวดเร็วมือหนาจับเรียวขาของหญิงสาว ที่กำลังนอนตาปรืออยู่บนเตียงให้แยกออก จากนั้นจึงใช้นิ้วเรียวเปิดทางถ้ำงาม ซึ่งตอนนี้เปียกแฉะไปด้วยสายธารแห่งความสุข ที่เธอเพิ่งจะปลดปล่อยออกมาก่อนหน้า“เจ็บหน่อยนะที่รัก”เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนที่จะค่อยๆ กดแก่นกาย ให้แทรกผ่านเข้าไป