All Chapters of จำเลยไม่ได้รัก: Chapter 11 - Chapter 13

"โห สวยจัง"พอเดินเข้ามาถึงพริมาก็ตกตะลึงกับสิ่งของตกแต่งที่อยู่ภายในอย่างลืมตัว คนตัวเล็กเดินเข้าไปสำรวจอย่างช้าๆ ภายในนั้นถูกเจาะให้เป็นห้องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มาก มีเตียงนอนขาวสะอาดตั้งอยู่กึ่งกลางพอดี "ทำได้ยังไง ทำไมถึงได้มีเตียงนอนมาอยู่ในนี้ได้""ใช้ ฮอ ยกขึ้นมา"คนตัวใหญ่ตอบเธอมาหน้าตาเฉยอย่างสบายอารมณ์ในขณะที่มือกำลังจุดเทียนที่วางตั้งอยู่บนโต๊ะ แล้วจากนั้นขวดไวน์แดงก็ถูกหยิบออกมาจากที่ไหนสักแห่งตอนที่พริมากำลังชื่นชมบรรยากาศรอบๆ ถ้านั่งมองจากบนเตียงนอนหันหน้ามองออกไป วิวทิวทัศน์ข้างหน้าก็คือภาพท้องฟ้าสีส้มอร่ามงามตา เพราะว่าพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน มันช่างงดงามและโรแมนติกกว่าทุกที่ที่เธอเคยได้เห็น"จะดื่มด้วยไหม"แก้วไวน์ถูกยื่นเข้ามาตรงหน้า แล้วพริมาก็ยื่นมือมารับมันไปกระดกดื่มรวดเดียวหมด สมองของเธอกำลังใช้ความคิดว่าตกลงแล้วผู้ชายคนที่จับตัวเธอมานี้คือใคร ทำไมถึงได้ดูมีอำนาจสั่งการให้คนไปจับตัวเธอมาได้ แถมดูที่ๆเขามาเธอมาตอนนี้สิ หากว่าเป็นเพียงแค่คนธรรมาจะมีปัญญามาทำอะไรแบบนี้ได้"ตกลงว่านายเป็นใคร"คนตัวเล็กนั่งถือแก้วไวน์ไขว่ห้างอยู่บนเตียง ในขณะที่คนตัวใหญ่กำลังยืนมองวิ

พริมาถึงกับต้องแอ่นกระดกกายขึ้นและหลุดเสียงครางออกมาทันทีที่ปลายลิ้นร้อนสัมผัส โดยที่มันถูกกวาดลากขึ้นมาจากข้างล่างผ่านรอยแยกที่มีความเฉอะแฉะของหมู่มวลน้ำหวานที่เอ่อล้นทะลัก เพียงปลายลิ้นร้ายนั่นสัมผัสแตะขยี้ตุ่มเกสรกลางกาย มือขาวๆกับเล็บยาวๆนั้นก็จิกลงบนเส้นผมของผู้หวังดีทันที"อ๊า นาย""เสียวดีใช่ไหม"พริมารีบพยักหน้ารับแบบรัวๆจนผู้หวังดีได้ใจ เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเสียวซ่านด้วยความทรมานแต่มีความสุข ใบหน้าหล่อเหลานั่นก็ยิ่งมุดก้มลงไปใช้ลิ้นปาดเลียซ้ำ ทำเอาสะโพกงามที่คอยส่ายร่อนด้วยความซ่านเสียวนั้นต้องบิดหนี หากแต่ก็ถูกผู้หวังดีจับเอาไว้"ปลาตัวนั้นมันน่าจะว่ายเข้าไปลึกมากๆ เห็นทีว่าฉันคงต้องได้ใช้อะไรที่มันยาวกว่าลิ้นสอดควานเข้าไปหาตัวปลา เธออยากให้ฉันช่วยไหม""ช่วยฉัน นายช่วยฉันด้วย"พอบอกให้ช่วย เรียวขางามก็ยิ่งแบะอ้าออกกว้างขึ้น เผยให้เห็นกุหลาบงามสีชมพูสดที่ทั้งเต่งตูมและแสนเกลี้ยงเกลา ผู้หวังดีใช้นิ้วโป้งมือบีบขยี้ที่กลางปุ่มเกสรอีกสักน้อยแล้วจึงก้มลงไปดูดเลียอีกที จากนั้นจึงได้เงยหน้าขึ้นกลับขึ้นมาและถอยออกไปยืนขึ้นเพื่อถอดกางเกงบ็อกเซอร์ออกจนเห็นท่อนเอ็นสวยเต็มไปด้วยเส้นเลือด