All Chapters of Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+): Chapter 141 - Chapter 150

สมัยก่อนในซีรีย์ฮอร์โมนวัยว้าวุ่นจะมีฮอร์โมนที่สำคัญในร่างกายจำนวน 13 ชนิด ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าทั้งหมดทั้งมวลเหล่านั้น ล้วนประดิษฐานอยู่บนเนื้อตัวของอาเจ๊สาวออฟฟิศนางนี้แทบทั้งสิ้น นางวิ่งเปลือยเต้าโทง ๆ ประหนึ่งนางพันธุรัตน์ตามหาพระสังข์ทองผู้หลบหนี "ขอแค่มีหำฉันจัดการเอง” บางทีเธออาจจะคิดสิ่งนี้อยู่ในใจไว้ตลอด.สายตาลอกแลกส่องไปตามหัวมุมถนนออกล่าผู้ชาย ฤทธิ์จากยาอลาลัสเปี้ยนส์บวกกับการโดนควยชั้นเยี่ยมกระทุ้งกลีบร่องทอดทิ้ง ทำให้เกิดสภาวะสูญญากาศทางอารมณ์ เธอค้าง! และเธอต้องการปลดปล่อย! ฝ่ามือเรียวถึงกับง้างขึ้นมาตบหน้าอกตัวเองป๊าบ ๆ ! ทำให้นวลนมดีดเด้งตึงช้ำขึ้นเป็นปื้น เปลือกตาปรือติด ๆ ดับ ๆ ราวกับอยู่ในฤดูติดสัดทั้งที่ตัวเองเป็นถึงปุถุชน..หมายเลข 18 กับพรรคพวกต่างยังคงติดตามเฝ้าดูเธออยู่ทุกฝีก้าว ด้วยเพราะเขาเองก็อยากรู้เช่นกันว่าสิ่งที่เจฟเฟอร์วางแผนไว้นั้น มันเป็นยังไงกันแน่ ก็เลยต้องตามมาติด ๆ โดยอาศัยซอกตึกซอกเสาไฟหาที่กำบังสะกดรอยตาม จนกระทั่งมีสิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้น.“ฟิ้ววว~!”เป็นซุ่มเสียงการกระโจนข้ามช่องตึกบนดาดฟ้าของเจ้าหน้าที่อันเดอร์กราวน์นายหนึ่ง.ทุกคนเงียบ

เสี้ยวอารมณ์จากก้นบึ้งของจิตใจพะว้าพะวงไปกับความรู้สึกที่ปั่นป่วน ร่างกายอันแสนล้าชาและเปียกซ่านไปด้วยตัณหากละขละ ของชายผู้เคยถูกเรียกว่าพี่ นาตาชามาถึงจุดนี้ได้ยังไง ห้อง ๆ นี้สถานที่ตรงนี้เคยถูกเธอใช้เป็นที่ช่วยชีวิตด้วยซ้ำ ซิลิโคลนดิจิตอลตรงปทุมมาโดนผ่าออก ห้องผ่าตัดด้านหลังยังคงเปิดอ้าคาดวงไฟส่องสว่าง ถ้าไม่ใช่เขา! เจฟเฟอร์คือคนที่พาเธอมาถึงที่นี่ได้สำเร็จ.“ฉันทำถูกรึเปล่านะ? ฉันกำลังหักหลังเขาอยู่ใช่ไหม? ซีดดดด! ยัยช่าแกทำอะไรของแก!”ใจร้าวดั่งไฟสุมดุ้นควยตรงหน้าผงกทาบลงบนหน้าผาก เหลือบตามองบนยังคงเห็นไนฟ์ชม้อยตาลงมาพยักหน้าให้.“อ่า.. ไม่ไหวอ่ะ!.. ฉันพ่ายแพ้ให้กับความใหญ่ยาวนี้ซะแล้ว ฉันมันบ้าไปเอง.. อะ..อ่า..อ่ม..ม..ม..ม”.ในภวังค์ความคิดที่มืดดำไปกับกามราคะ จิตใจอันถวิลหามิสามารถพรากการทัศนาชวนชิมนี้ไปได้ หล่อนแง้มช่องปากสูดลมหายใจรูดเอาลำองคชาตที่ทั้งแข็งและอ่อนนุ่มสูดเข้าไปจนสุดคอ ผิวสัมผัสที่ละมุนกลุ้มกลิ่มไปกับกลีบวุ้นอ่อนละทวยทะนุถนอม นาตาชาค่อย ๆ ผงกศีรษะช้า ๆ มุมปากที่เฉียงสูงขึ้นบ่งบอกว่าเธอกำลังยิ้ม ทั้งยังเผลอส่งเสียงกระแอมแกมกระซิก เรียกร้องให้ไนฟ์แยงแรงแทงเข้าส

"ถุยชีวิต! ชีวิตกูทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้! ดูสิคนทั้งคนติดแหง็กคาอยู่บนหัวยังมองไม่เห็น ลมก็พัดออกจะแรง พวกมึงแม่งก็มัวแต่เย็ดกันอยู่ได้ หัดเงยหน้ามองขึ้นมาบ้างสิวะ! องค์หญิง! ไอ้ไนฟ์! กูอยู่บนนี้เฟ้ย! หยุดเย็ดกันก่อน! แร่ Pussy Recon มันจะกลืนกินกูเข้าไปแล้ววว~!"."เฮ้! ไอ้สัด! มึงได้ยินกูไหมเนี่ยะ?!".เสียงหัวหน่าวกระทบเชิงกรานดังต่อเนื่อง ลมพายุระดับ 4 ที่เทียบเท่ากับเฮอริเคนยังคงโหมกระพือ ทว่าสองสามีภรรยาไนฟ์กับนาตาชาก็ยังเล่นบทรักเริงสวาทกันอย่างถึงรส ทั้งคู่จดจ้องเพียงใบหน้าของกันและกัน ต่อให้มีการกัดฟันเม้มปากกระทบกันบ้าง แต่หัวคิ้วที่ลู่เข้าหากันนั้นก็ยังสื่อความหมายเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากคำว่า "ความรักกำลังก่อเกิด!" แร่ Pussy Recon กำลังจะฟื้นคืน ส่วนเจฟเฟอร์กำลังจะกลายเป็นส่วนเกินของสรรพสิ่ง.แสงวาบ ๆ ม่วงธรรมชาติสาดส่องร้อนไปทั้งแผ่นหลัง เนื้อตัวแกร่งถูกสูบยุบเข้าไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีทีท่าว่าคนข้างล่างจะสังเกตเห็น ณ จุด ๆ นี้สิ่งเดียวที่สายลับตกอับอย่างเขาทำได้ก็คือ "รอ" แต่แม่งช่างเป็นการรอที่โคตรเจ็บปวดทรมาน จินตนาการถึงไอ้ไนฟ์ที่เย็ดองค์หญิงแล้วไม่เสร็จซะทีสิ ซีดดดด

แม้จะใช้เวลาเขียนหลายสิบตอน แต่ก็มิอาจปฏิเสธความจริงได้ว่า ที่อลาสัสนั้นเวลาได้ผ่านไปเพียงแค่ 1 สัปดาห์กับอีกนิดหน่อยเท่านั้น วีรกรรมที่แลกมาด้วยการใช้หำทำให้ทุกอย่างช้าเกินกำหนด สถาบัน BPI (Bleed Progeny Institute) ก่อร่างสร้างตัวเสร็จก่อนหน้าที่เบอร์แบโต้กับเฟอร์นันโดจะมาถึง เป็นอย่างที่บอสสาวแห่งองค์กรกล่าวไว้จริง ๆ ว่ามี Pussy recon อยู่ในมือเมื่อไหร่ แค่ดีดนิ้วครั้งเดียวทุกอย่างก็จบ!."เปร๊าะ!"เสียงกระเปาะนิ้วขัดสีกัน ดังกระซิกออกมาจากปลายนิ้วของเบอร์แบโต้ ผู้ซึ่งหายหน้าหายตาไปจากนิยายเรื่องนี้ไปร่วมศตวรรษ เขาอยู่ในชุดหมีมีสายเอี้ยมสีกรมท่าพาดบ่า นัยน์ตารุกโชติช่วงออกแนวไม่พอใจ ที่ข้างกันคือพี่เฟอร์นันโดสายลับอีกคนหนึ่ง ซึ่งมีผมสีทองเป็นแพรยาวสลวย รูปหน้าคมสไตล์ฝรั่งของเขามองดูแล้วราวกับรูปปั้น หรือไม่ก็เทพเจ้าธอร์บุตรแห่งสายฟ้าที่หลุดออกมาจากหนังภาค 1.ยูนิฟอร์มร้านส่งดอกไม้ที่ใช้อำพรางตนอยู่มิอาจปิดบังความรู้สึกได้ เฟอร์นันโดตกตะลึง ในขณะที่เบอร์แบโต้นั้นเลือกที่จะดีดนิ้วเพื่อเป็นการประชด! เขาทอดสายตาละห้อยเข้าไปยังแคมป์ก่อส้รางอันมีรั้วรอบขอบชิด ฝุ่นผงนี่ฟุ้งกระจายเป็นหย่อม

ความงงงวยที่ควยไม่แข็งกัดกินกายาของสองสายลับจนแหลกเหลว สองพี่น้องต่างมารดายืนถือดอกไม้กันคนละช่อ หันตูดพิง Gravity bike ด้วยความเอือมระอา ทำห่าอะไรไม่ได้สักอย่าง ยานยนต์บรรทุกเศษอิฐเศษปูนคันแล้วคันเล่าบินผ่านหน้า มนุษย์ป้าหุ่นยนต์นานารูปลักษณ์เดินผ่าน แต่ก็มองข้ามไปเพราะไม่ค่อยจะมีใครสนใจพนักงานส่งดอกไม้สักเท่าไหร่."เฮ้อ..เย็ดแม่งเอ๊ย! กูช้าไปจนได้สิน่า มีอาวุธอะไรในคลังเอามาถล่มที่นี่ให้แหลกเป็นหน้ากลองได้บ้างไหมวะ? ไหน ๆ แม่งก็สร้างซะเร็วแล้วก็ต้องทำลายได้ในพริบตาเหมือนกันสิ หากจะคิดตามหลักตรรกะและเหตุผล"เบอร์แบโต้บ่นอุบกับตัวเอง ซุ่มเสียงของเขาดังลอดไรฟันออกมา.สวนทางกับสายลับหนุ่มผมม้า เฟอร์นันโดสะบัดผมสีทองพร้อมกับวางดินสอสมุดไว้ข้าง ๆ เตรียมจะเอ่ยคำพูด."อะ.. แฮ่ม.. ม.. ม..""สักวาสถาบันสกปรก / แม้นเถาวัลย์พันเกี่ยวอันเรี้ยวรดก็ไม่คดดั่งในน้ำใจคน.. น.. น"."หยุดเลยพี่! หยุดเดี๋ยวนี้! ผมไม่มีเวลามาทำอารมณ์สุนทรีแบบพี่ได้หรอกนะพี่เฟอร์นันโด มาช่วยกันคิดดีกว่าว่าจะทำยังไงต่อไป แผนสองอ่ะมีไหม? ผมเพิ่งพลาดภารกิจครั้งที่แล้วนะ พี่ปิเก้ก็ตายเพราะผม! แม่งเอ๊ย!".ฝ่ามือสีหมึกดำเม