All Chapters of Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+): Chapter 131 - Chapter 140

ตัดภาพกลับออกมาที่ฟากฝั่งขององค์หญิงนาตาชา เธอหย่อนตัวลงบนพื้นพรมด้านล่างผ่านทางตะแกรงท่อระบายอากาศ ที่เธอใช้ฝ่าตีนกระทุ้งถีบ ใจจริงอยากจะจ้วงเท้าออกวิ่งแทบขาดใจแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเกรงว่าพวกทหารหญิงจะไหวตัวทัน ก็เลยทำได้เพียงกระหยิบย่องแบบช้า ๆ ไปพลางก่อน ซ้ำร้ายเมื่อออกไปทางประตูปกติก็ไม่ได้! กลับไปห้องพี่โซเฟียก็ไม่เข้าท่า! เนื่องจากปากท่อโดยสารอันเก่ามันเชื่อมต่อกับแนวท่อตรงตีนเขาศาลเจ้า ซึ่งไม่ตรงกับพิกัดที่เธอต้องการจะไป.ย่องไปคิดไปก้านสมองนี่ระบมพอ ๆ กับส้นตีนที่รองรับน้ำหนักตัว กระทั่งมาหยุดอยู่ตรงหัวมุมห้องโถง ณ ที่ตรงนี้ยังมีร่างของทหารหญิงคนหนึ่งนอนพิงกำแพงอยู่ เธอคือผู้โชคร้ายที่โดนเจฟเฟอร์สับท้ายทอยจนสลบไปเมื่อหลายตอนก่อน เพียงแต่ว่าหนนี้กลับดูแปลกตาไปจากเดิมอย่างเห็นได้ชัด.องค์หญิงมองเห็นแอ่งเลือดที่ซึมเปรอะอยู่บนพรม พอโผตัวเข้าไปดูใกล้ ๆ แล้วสัมผัสเนื้อตัวอีกเล็กน้อย ศีรษะของศพก็หักพับลงไปด้านหลังอย่างสยดสยอง! เหลือไว้แต่ละอองเลือดที่แผดพุ่งเฉียดหน้าไปแบบเส้นยาแดงผ่าแปด! บาดแผลลึกฉกรรจ์มาก! แค่ดูโดยไม่ต้องสันนิษฐานก็รู้แล้วว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของเจฟเฟอร์ที่ทำไว้ แล้วก็ไ

ซวยสุดซอยสะเทือนใจสุดขีด เมื่อองค์หญิงนาตาชามาถึงช้าเกินไป และคนที่มาถึงก่อนคือไนฟ์กับพรรคพวก ลับหลังจากการปรากฏตัวสุดอุบาทว์ เหล่าลูกสมุนบริวารก็ต่างพากันวาร์ปออกมาจากกระจกหน้าร้านอีกเป็นโขยง! มิหนำซ้ำแต่ละคนยังถือมีดสีม่วงเป็นอาวุธประจำกายไว้ติดมือตลอดเวลา เจอแบบนี้เข้าไปใครจะกล้าแหยม! องค์หญิงก็เลยต้องหลบฉากถอยออกมาตั้งหลักก่อน.เปิดทางให้ไนฟ์ตบเกียร์ห้าเดินหน้าทำตามแผนต่อไป ซึ่งเป้าหมายของเขาก็คือเชื้อพระวงศ์ลำดับที่สองอย่างองค์หญิงเจส เขาตั้งใจจะคาดคั้นเอาความให้ได้ว่า "ณ ปัจจุบันราชาเด็มบ้าบาไปมุดหัวอยู่ที่ไหน?" ทำไมเขากับพวกพลิกแผ่นดินหายังไงก็หาไม่เจอสักที พอถามใครก็ไม่มีใครรู้ใครเห็นหรือยอมปริปาก.กวัดแกว่งปลายมีดขยิบตาหน่อยเดียว ประตูกระจกใสแจ๋วก็ถูกเดินผ่านไปได้โดยสะดวกโยธิน อิทธิฤทธิ์ของแร่มหัศจรรย์ได้เนรมิตม่านควันกลุ่มใหญ่ให้บดบังสายตาของพวกน้องหมาทั้งหลายเอาไว้ ทำให้ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงเห่า กลุ่มอันเดอร์กราวน์คนแล้วคนเล่าจึงสามารถทะลุผ่านโซนกงขัง ที่เคยเป็นสมรภูมิรบอันดุเดือด ระหว่างเจฟเฟอร์กับทหารจากรั้วพระราชวังไปได้แบบไม่ยี่หระอะไร.แล้วคิดเหรอว่าสีผมแดงแจ๋กับดวงห

ตะแคงแหย่เย็ดกลีบผกาอยู่ร่วมนาทีนารีก็รับสภาพ หนังหีตรงหลืบถ้ำขององค์หญิงโดนดุ้นมังกรลำเขื่องปลุกปล้ำจนช้ำแดงเป็นปื้น ไนฟ์ขยำรัดเต้านมนวลน้อยของเธอชอกช้ำเป็นรอยฝ่ามือ ไหนจะคมเขี้ยวที่ฝากเอาไว้บนไหล่ซึ่งเต็มไปด้วยการแทะเล็มโลมเลียนั่นอีก มันไม่นุ่มนวลเอาซะเลย มันไม่ใช่การทำรักที่เธอชอบ เธอไม่พร้อมและจนป่านนี้น้ำหล่อลื่นก็ไม่ฟดออกจากรูฉี่แม้แต่หยดเดียว!.นาตาชายังคงครางร้องเรียกชื่อเจฟเฟอร์อยู่ตลอดเวลา ถึงมันจะขาดห้วงจากการกระหน่ำอันบ้าระห่ำไปบ้าง แต่ก็สาสมแล้วที่เธอจะออกอาการดังกล่าว หญิงสาวเจ็บจนต้องหลับตาเอาไว้ ครั้นพอจะยกมือป่ายปัดไปทางไหน ก็ถูกไนฟ์ไล่แขนล็อคเอาไว้หมด กระทั่งอีกสามนาทีให้หลังท่าเย็ดแบบใหม่จึงถูกสภาปนา."เปลี่ยนท่านะ.."เขากระซิบบอก.ทำเป็นอ่อนโยนแต่ไอเหี้ยนี่คือโจรแห่งจุดซ่อนเร้น มันลักพาเยื้อพรหมจรรย์ที่เหลือติดอยู่นิดหน่อยไปโดยสิ้นเชิง ผ่านการพลิกตัวขององค์หญิงขึ้นสู่ด้านบน."พี่ไนฟ์.. พอเถอะ.. ไม่เอาอ่ะพี่.. ช่าเจ็บ..บ..บ.. โอ๊ยยย!"."ไม่เป็นไรหรอกน่านิดเดียวเอง.. เจ็บนิดเดียวแต่เสียวซาบซ่านไง.. เยสสสส!".ยอมฟังซะที่ไหนเสี้ยววินาทีที่ร่างบางนอนหลาอยู่ข้างบน

แก้มบุ๋มเป็นลักยิ้มขนาดใหญ่ กระดูกขากรรไกรเขยื้อนหลุดออกจากกัน ตัวหมุนตะแคงข้างเลือดไหลเป็นทางกระอักกระอ่วน ราชายังไม่สลบไสล โดนเตะเสยปลายคางขนาดนั้น แกยังใจแข็งพอที่จะเงี่ยหูฟังในสิ่งที่เจฟเฟอร์พูดอยู่."ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าจะฟื้นคืนชีพ Pussy Recon ยังไง แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือการหยุดไอ้ไนฟ์กับกองทัพอันเดอร์กราวน์ของมันให้ได้!"ขยับคอก็อกแก็กยกอุ้งมือขึ้นมาหักนิ้วดังกร๊อบ ๆ ก่อนจะยื่นนิ้วชี้ไปข้างหน้าเข้าโหมดจู่โจม พลันยิงลำแสงเลเซอร์ทำลายประตูกล ไม่สิ! ทำลายแม่งทั้งกำแพงเลยต่างหาก!."จิ้ววว!!!"."โครมมมมมมม!!!"ประตูเซฟอันล้ำสมัยห้องนิรภัยอันแสนภาคภูมิใจของชาวอลาลัสพังย่อยยับลงในพริบตา กลายเป็นซากอิฐซากปูนรูเบ้อเร่่อ โล่งโปร่งสบายมองทะลุออกไปถึงทางเดินด้านนอก กระทั่งฝุ่นผงจางลงเจฟเฟอร์ถึงพูดต่อ."ฉันใดก็ฉันนั้นเช่นกันกับควันพวกนี้ครับท่าน.. พอทุกอย่างสงบแล้วผมเชื่อว่าแต่ละฝ่ายจะหันหน้าเข้าหากันได้ ส่วนท่านเองก็นอนเป็นผักอยู่ตรงนี้เถอะ!"."เฮือกกก..!""งั้นเหรอ.. อั๊กกก..ก..ก อยากทำอะไรก็ทำเถอะ.. ว่าแต่แล้วนี่แกเป็นใครมาจากไหน? ฉันไม่เคยเห็นใครในอลาลัสที่มีพลังมากมายอย่างแกมาก่อนเล

"หน้ากระดานเรียง 3 ทั้งหมดจั๊ดดด! แถว!"."เฮ้!!!".เจฟเฟอร์ตะเบงคอสั่งให้ลูกสมุนทั้ง 30 จัดแถวให้เป็นสัดส่วน ฝอยน้ำลายยังไม่ร่วงถึงพื้น ระเบียบแถวหน้ากระดานที่เว้นระยะห่างประมาณหนึ่งช่วงศอกก็เป็นอันแล้วเสร็จ บรรดาผสกนิกรชายต่างตกอยู่ในอาณัติของเขาโดยมิอาจต่อต้าน ชนิดที่แม้ว่าจะมองตรงไปข้างหน้า แล้วเห็นเปลวไฟย้อมฟากฟ้ากับเสียงระเบิดโครมคราม พวกเขาก็ไม่สนใจ.กลิ่นเขม่าดินประสิวปลิวเข้ามาในโพรงจมูก มันมาพร้อมกับสายลมอันเย็นยะเยือก ราวกับต้องการจะบอกว่า "พวกมึงทำห่าอะไรอยู่ ในเมืองจะต้านไว้ไม่ไหวแล้ว" เจฟเฟอร์ก็เลยต้องเร่ง เขาออกคำสั่งต่ออีกที."นับ 5 นับ!"."หนึ่ง!" , "สอง!" , "สาม!" , "สี่!" , "ห้า!" , "หก!"."หกพ่องมึงสิ!"."พั๊ววว!!!"ฝ่ามือฉาดใหญ่ฟาดลงเต็มกบาลจนขาขวิดหวิดหัวทิ่ม สายลับหนุ่มไม่มีปราณีเลย บางทีเขาอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ว่าที่ตนสั่งการกลุ่มชายฉกรรจ์เหล่านี้ได้ ก็เพราะเรดี้จากโหมด The - x- file ที่สิงอยู่ภายใน ซึ่งเป็นเมียเก่าของตัวเองทั้งนั้น."เอาแค่ 5 เว่ยที่เหลือไม่ต้อง! 5 คนที่นับเมื่อกี้ก้าวออกมาข้างหน้า , ปฏิบัติ!"."เฮ้!!!"."หมับ!"ก้าวเท้าออกมาโดยพลัน ขาด