บทที่ 145 : จบภาคอลาสัส (18+)

"ถุยชีวิต! ชีวิตกูทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้! ดูสิคนทั้งคนติดแหง็กคาอยู่บนหัวยังมองไม่เห็น ลมก็พัดออกจะแรง พวกมึงแม่งก็มัวแต่เย็ดกันอยู่ได้ หัดเงยหน้ามองขึ้นมาบ้างสิวะ! องค์หญิง! ไอ้ไนฟ์! กูอยู่บนนี้เฟ้ย! หยุดเย็ดกันก่อน! แร่ Pussy Recon มันจะกลืนกินกูเข้าไปแล้ววว~!"

.

"เฮ้! ไอ้สัด! มึงได้ยินกูไหมเนี่ยะ?!"

.

เสียงหัวหน่าวกระทบเชิงกรานดังต่อเนื่อง ลมพายุระดับ 4 ที่เทียบเท่ากับเฮอริเคนยังคงโหมกระพือ ทว่าสองสามีภรรยาไนฟ์กับนาตาชาก็ยังเล่นบทรักเริงสวาทกันอย่างถึงรส ทั้งคู่จดจ้องเพียงใบหน้าของกันและกัน ต่อให้มีการกัดฟันเม้มปากกระทบกันบ้าง แต่หัวคิ้วที่ลู่เข้าหากันนั้นก็ยังสื่อความหมายเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากคำว่า "ความรักกำลังก่อเกิด!" แร่ Pussy Recon กำลังจะฟื้นคืน ส่วนเจฟเฟอร์กำลังจะกลายเป็นส่วนเกินของสรรพสิ่ง

.

แสงวาบ ๆ ม่วงธรรมชาติสาดส่องร้อนไปทั้งแผ่นหลัง เนื้อตัวแกร่งถูกสูบยุบเข้าไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีทีท่าว่าคนข้างล่างจะสังเกตเห็น ณ จุด ๆ นี้สิ่งเดียวที่สายลับตกอับอย่างเขาทำได้ก็คือ "รอ" แต่แม่งช่างเป็นการรอที่โคตรเจ็บปวดทรมาน จินตนาการถึงไอ้ไนฟ์ที่เย็ดองค์หญิงแล้วไม่เสร็จซะทีสิ ซีดดดด