Semua Bab ทรายเทียมเพชร: Bab 131 - Bab 140

หากทว่าพอไปถึง หัวใจอันพองโตของสาวน้อยแสนอาภัพก็ต้องฟุบแฟ่บลงทันตาเมื่อเห็นชายหนุ่มที่คิดว่ามีใจให้กำลัง... ยืนกอดจูบกับผู้หญิงอีกคนอย่างหวานชื่น พอเห็นใบหน้าของหญิงสาวที่ถูกจูบชัดๆ มือไม้ก็พลันอ่อนปล่อยแก้วเครื่องดื่มสีสวยหลุดมือแตกดังเพล้ง เป็นผลให้ดาราจำเป็นทั้งสองสะดุ้ง หันขวับ‘น้องลดา!’ คุณไกรภพอุทานอย่างตกตะลึง เมื่อเห็นร่างบางของหญิงสาวที่รักยืนนิ่งมองมาอย่างผิดหวังเสียใจ ชายหนุ่มรีบก้มลงมองคนในอ้อมแขนที่เขาคิดว่าเป็นศศิลดา ก่อนตกตะลึงเมื่อเห็นหน้าของอีกฝ่ายชัดๆ‘น้องพราว’ ชายหนุ่มทั้งตกใจ จนทำอะไรไม่ถูก ใครจะไปคิดว่าเพราะความประมาทบวกกับความคึกคะนองในวัยหนุ่มของตนจะทำให้เกิดเรื่องผิดฝาผิดตัวอย่างไม่น่าให้อภัยขึ้นแบบนี้ เมื่อเห็นน้ำตาใสๆ ของว่าที่คู่หมั้นของเขาก่อนวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิงออกไป ชายหนุ่มจะรีบวิ่งตามก็ติดที่สาวน้อยอีกคนรั้งตัวไว้ โดยคุณไกรภพไม่อาจรู้ได้เลยว่านั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นหน้าคนที่เขารักอย่างหมดหัวใจ... ศศิลดาไกลออกไปในมุมมืด ผู้สมรู้ร่วมคิดอีกคนเฝ้ามองภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างร้อนรน รู้ดีแก่ใจว่าตัวเองทำผิดมหันต์ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เป็นเพราะรักน

‘นี่... เธอพูดได้หรือ! โอ... ’ ชายหนุ่มอุทานอย่างตกใจระคนดีใจ เขาประคองดวงหน้าอ่อนใสขึ้น ก่อนก้มลงจูบซับน้ำตาให้ด้วยความสงสาร และความรักที่เอ่อล้นในหัวใจ กอปรกับบรรยากาศช่างเป็นใจในเวลานั้น คนหนึ่งกำลังเสียใจแสนสาหัส อีกคนเฝ้าปลอบประโลมด้วยความห่วงใยและความรักล้นทรวงไม่ยอมห่าง ทำให้จากจูบเดียวเลยเถิดกลายเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งแนบแน่นในที่สุด‘อย่ากลัวนะยอดรัก ’ เสียงทุ้มกระซิบบอกอย่างหวานล้ำ ‘ พี่ขอรับผิดชอบทุกอย่าง และจะไม่มีวันทิ้งเธอ หรือทำให้เสียใจ พี่ขอสัญญาด้วยหัวใจว่าจะรักแต่เธอคนเดียวเท่านั้น แต่งงานกันนะยอดรัก’ ไม่มีคำตอบใดนอกจากความรู้สึกที่ส่งผ่านดวงตาแสนเศร้า แต่แล้วในที่สุด... เขาก็ไม่อาจรักษาคำสัญญาที่ให้ไว้ได้!‘ลูกต้องแต่งงานกับหญิงพิมพ์อรุณรวี’ ประกาศิตจากโอษฐ์ท่านชายผู้เป็นบิดา ไม่อาจทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว เขาพร้อมสู้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้อยู่กับคนที่เขารัก ยอมแม้กระทั่งถูกตัดออกจากกองมรดก หรือถูกเฉดหัวออกจากวังเพื่อเธอเพียงผู้เดียว แต่ทว่า... คนที่เขาพร้อมเสียสละให้ได้ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตก็กลับเป็นฝ่ายทอดทิ้งเขาไปเสียเอง โดยเหลือเพียงจดหมายไว้ให้ดูต่างหน้า กับข้อ

‘สักวันหนึ่ง คุณจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้!’ ชายหนุ่มหลับตาลงอย่างปวดใจ แล้ววันที่เธอบอกก็มาถึงจนได้สินะ...วันที่เขาต้อง ‘เสียใจ’ ในสิ่งที่ทำลงไปกับเธอ! ‘พ่อฝะ... ฝากหนูทรายด้วย อย่าทอดทิ้งน้อง... ’ คนสั่งเสียจะรู้สึกผิดหวังมากเพียงใด เมื่อรู้ว่าเด็กสาวที่เอ่ยปากฝากฝังให้เขาช่วยดูแล มาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเพราะเขาเป็นต้นเหตุเช่นนี้“พ่อครับ ผมเพิ่งเข้าใจวันนี้เองว่า การอยู่โดยปราศจากคนที่... รัก มันทุกข์ทรมานใจแค่ไหน ผมรู้แล้วว่าที่ผ่านมาพ่อรู้สึกยังไง ความผิดในครั้งนี้ผมสมควรถูกตบหน้ากี่ครั้งครับ ” ก้อนแข็งๆ อัดแน่นในอก เพียงแค่นึกถึงดวงหน้าหวานซึ้งอมโศกก็พลันร้าวระบมไปทั้งหัวใจ เพราะถูกความสำนึกผิดกระทืบหัวใจจนเจ็บช้ำ “ไม่ต้องห่วงนะครับ ถึงผมจะไม่ใช่ลูกที่ดีนัก แต่ผมจะรักษาสัญญาของพ่อ ไม่ว่ายังไงผมจะต้องตามเด็กคนนั้นกลับคืนมาให้ได้ แล้วจะไม่ทอดทิ้งหรือทำร้ายเธอให้เสียใจอีก ต่อไปนี้ผมจะเข้มแข็ง และคอยดูแลปกป้องคนที่พ่อรักให้เอง ผมสัญญาครับ!” ชายหนุ่มตั้งจิตอธิษฐานพลางก้มลงประทับเรียวปากบนช่อดอกไม้แผ่วเบา ก่อนวางลงบนอกด้านซ้ายของคนที่นอนนิ่งในโลงสีขาวพร้อมกับเอ่ยคำ“ผมดีใจที่ไ

“ก็ผู้ชายที่ใส่สูทดำคนเมื่อกี้ไง ที่เดินมากับผู้หญิงหน้าตาสวยๆ น่ะ เห็นบ้างหรือเปล่า” คนฟังต้องรำลึกชาติอยู่พักหนึ่งก่อนร้องออกมาในที่สุด“อ๋อ...ญาติคนไข้ห้องวีไอพี 1121 นั่นเอง อืม เมื่อกี้เพิ่งเห็นเดินสวนไปทางลิฟต์นู่นแน่ะ แกมีอะไรกับเขาล่ะ... อ้าว เฮ้ย เจ้าโท จะรีบไปไหน เจ้าโท!” คนเป็นเพื่อนยืนเกาหัวแกรกๆ มองอาการรีบร้อนของอีกฝ่ายอย่างไม่เข้าใจ “ มันจะรีบไปไหนของมันวะ” เวลาต่อมา ร่างสูงใหญ่ก็มาหยุดยืนหอบอยู่หน้าห้อง สายตาจ้องเขม็งที่ป้ายวีไอพี 1121 ด้วยหัวใจที่เต้นรัว ทำไมน้องทรายของเขาถึงมากับผู้ชายแปลกหน้าคนนั้น แล้วนายคนนั้นเป็นใคร แล้วใครเป็นอะไรทำไมต้องเข้าโรงพยาบาล และคำถามอีกร้อยแปดที่ทยอยผุดขึ้นมา ทำให้โทรินทร์ต้องสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เรียกกำลังใจ “ขออย่าให้น้องทรายต้องเป็นอะไร” มือแกร่งสั่นสะท้านค่อยๆ ผลักประตูเข้าไป บรรยากาศในห้องเงียบสงบราวกับไม่มีคนอยู่ทำให้แปลกใจ หรือจะมาผิดห้อง หากหางตาแลเห็นเงาใครคนหนึ่งแวบๆ ทำให้คุณหมอหนุ่มขยับเท้าเข้าไปในส่วนที่แบ่งเป็นห้องคนไข้อย่างไม่ลังเล ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนไปชั่วขณะ!“น้องทราย!” คุณหมอหนุ่มเบิกตากว้าง หัวใจพองโตคับอก อุ

“แล้วถ้าฉันยังยืนยันคำเดิมล่ะ ฉันอยากให้หนูทรายลืมทุกอย่างในอดีตไปซะ แล้วสร้างความทรงจำใหม่ให้แทน เธอจะว่ายังไง”“ก็ไม่ว่ายังไง นอกจากว่าความทรงจำใหม่ที่คุณจะสร้างนั่น จะต้องมีผมอยู่ด้วยในฐานะคนรักของน้องทรายยังไงล่ะครับ! ” โทรินทร์ตอบหน้าตาเฉย ข้อต่อรองนั้นทำให้ราชนิกุลหนุ่มใหญ่ต้องคิดหนัก แน่นอนว่าเขาไม่อยากยกลูกสาวให้คนที่เพิ่งรู้จักหน้าได้ไม่ถึงวัน ถ้าเปลี่ยนจากไอ้หนุ่มคนนี้เป็นลูกชายเพื่อนสนิทอย่างเหนือฟ้า เขาคงตกลงแบบไม่ต้องคิดมากเท่านี้แล้ว“เฮ้อ... เอาเป็นว่าฉันจะรับข้อเสนอของเธอไว้พิจารณาอีกที ระหว่างนี้ก็ดูพฤติกรรมกันไปก่อนก็แล้วกัน แต่เธอต้องสัญญาว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไม่บอกใครทั้งสิ้น โดยเฉพาะคนบ้านนั้น”โทรินทร์กระตุกยิ้มมุมปาก ยักคิ้วอย่างสมใจ ก่อนเอ่ยหน้าตาย“ขอบคุณล่วงหน้าครับ คุณว่าที่พ่อตา!”“ไอ้... ! ” คนถูกทึกทักหน้าตึง ตาเขียวปั๊ดตวัดขวับใส่คนปากดีที่น่าหาอะไรแพ่นกบาลให้หายซ่าสักทีสองที โทษฐานบังอาจจะมาฉกลูกสาวสุดที่รักที่เพิ่งได้คืนมาไปดื้อๆ คนไม่เคยมีลูกสาวเพิ่งรู้ซึ้งคำว่าหวงลูกสาวก็อีตอนนี้ แต่ถึงจะหมั่นไส้แค่ไหนก็พอมองออก‘ไอ้หนุ่มกวนโอ้ยนี่ มันรักลูกส