Semua Bab ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม: Bab 361 - Bab 365

“ฮ่าๆ นายท่านต้องการสิ่งใดขอรับ” เสี่ยวเอ้อร์เห็นดังนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาทันที ใบหน้าดำๆ ของเจ้าตัวมีแววอึกอัก เมื่อครู่เขารีบหนีเอาตัวรอด ในใจจึงเกิดความกลัวว่าเยว่อวิ๋นจะไม่พอใจ“นี่เป็นค่าเสียหาย ส่วนนี่ให้เจ้าเป็นค่าทำขวัญ” เยว่อวิ๋นไม่รู้สึกว่าการที่เสี่ยวเอ้อร์หนีเอาตัวรอดเป็นเรื่องผิดแต่อย่างใด

“ขอบใจเสี่ยวอวี้กับต้าเป่าที่เป็นห่วงนะลูก”หลีจวินมองภาพอบอุ่นตรงหน้าในใจท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกผิด เด็กหนุ่มคิดอย่างรู้สึกผิด เป็นเพราะเขาที่ทำอะไรไม่รอบคอบ เยว่อวิ๋นถึงต้องมาบาดเจ็บเช่นนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการช่วยเหลือเขาที่มุทะลุ อีกฝ่ายจะเป็นแบบนี้ได้อย่างไรเห็นท่าทางห่วงใยจนดูล้นหลามของแต่ละ

“จะติดคนอะไรนักหนา” เด็กหนุ่มบ่นพึมพำไม่จริงจัง นิ้วเรียวขาวสะอาดทั้งบีบจมูกดึงแก้มคนตัวเล็ก เมื่อเห็นอีกฝ่ายฮึดฮัดปัดป้องทำท่าจะลืมตาตื่นจึงได้ยอมวางมือ“ฮึ!” เสียงแค่นจากลำคอดังขึ้นสั้นๆ คล้ายไม่พอใจ ทว่าใบหน้าที่ยังไม่เติบโตเต็มที่นั้นกลับมิได้มีแววรังเกียจแม้แต่น้อย รอจนไอเย็นที่ติดมาบนร่างสลายไ