Semua Bab ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม: Bab 41 - Bab 50

เยว่อวิ๋นที่ไม่รู้ความคิดในใจชิงหลัว ยังคงเดินซื้อของอย่างบ้าคลั่ง ทุกร้านที่นางไปเยือนล้วนมีข้าวของกองโตกองอยู่หน้าร้านไม่ต่างกัน โชคดีที่แต่ละร้านมีน้ำใจให้คนช่วยยกไปส่งยังที่จอดเกวียนของเซี่ยต้าจวง หญิงสาวจึงไม่ต้องแบกของเหล่านั้นจนหลังแอ่น“พี่สะใภ้ ยังต้องการจะซื้ออะไรเพิ่มอีกหรือไม่” ชิงหลัวหั

“เจ้า!นางหญิงบ้านี่” จูจ้งสบถเสียงลั่น อยากลุกมาทุบตีคนที่ลงมือทำร้ายตนเองใจแทบขาดทว่าความเจ็บปวดจากกระดูกนิ้วที่บิดเบี้ยวทำให้เขาทรมานแทบตาย ไม่ต้องให้เยว่อวิ๋นลงมือซ้ำ เขาก็ร่ำไห้กรีดร้องขอความเมตตาไม่หยุดปากแล้ว“แม่นาง ท่านหมอจูเสียมารยาทจึงถูกสั่งสอนก็สมควรแล้ว แต่เรื่องของคุณหนูพวกเรานั้นหมดห

เยว่อวิ๋นชะงักไปเล็กน้อย ฟังจากคำพูดพอเดาได้ว่าคงเป็นเจ้านายของหงจือหลิน ทว่าเสียงของผู้มาใหม่นั้นฟังดูอ่อนเยาว์จนคาดไม่ถึง นางจึงอดหันมองไปยังต้นเสียงมิได้ครั้นหันไปมองสายตาก็เห็นเห็นบุรุษหนุ่มวัยประมาณยี่สิบปีผู้หนึ่ง คนผู้นั้นก้าวเข้ามายืนนิ่งอยู่หน้าประตู ใบหน้าหล่อเหลาคมคายเรียบเฉย ทว่าความเย็

“เข้าใจแล้ว ขอบคุณมากๆ” ได้ที่อยู่ไว้เผื่อเหตุฉุกเฉิน หลันอีก็ไม่ดื้อดึงอีก นางหันไปมองทางกู้เหยียนเซียว“แม่นางเยว่รบกวนเชิญทางนี้” กู้เหยียนซียวบอกพลางเดินออกจากห้องเยว่อวิ๋นดวงตาวาวทันที นางรู้ดีว่ากู้เหยียนเซียวเรียกนางไปด้วยเรื่องอะไร ใบหน้าเรียบเฉยเย็นชาจึงเจือความจริงใจขึ้นมาอีกถึงสองส่วนกู

“น้องสะใภ้ เจ้าไม่ควรแสดงท่าทีแบบนี้กับผู้อาวุโสนะ ” อู๋ซื่อรีบเอ่ยหันไปกล่าวขอโทษแทนเยว่อวิ๋น สวมบทบาทพี่สะใภ้ผู้แสนดีได้อย่างเหมาะสม “พี่สะใภ้จางท่านอย่ามีโทสะไปเลย น้องสะใภ้ข้าเป็นคนพูดจาไม่เก่ง นางเพียงโผงผางไปบ้าง แต่ไม่มีใจคิดร้ายแน่นอน ขอร้องท่านอย่าได้ถือสานางเลย”หลัวซื่อเป็นภรรยาของจางเอ้อ