Semua Bab สยบรักยอดบัณฑิต: Bab 121 - Bab 130

หลายวันผ่านไป เสี่ยวหนิวเริ่มปรับตัวกับงานในโรงซักล้าง แม้จะลำบากแต่กลับสงบกว่าช่วงเวลาที่อยู่ในจวนสกุลโจวและจวนสกุลซ่งมากนักนางใช้ชีวิตอย่างระวัง ไม่ยุ่งกับใครมาก และเก็บความลับทุกอย่างไว้กับตนคนเดียว จนกระทั่งข่าวหนึ่งมาถึงในเช้าวันหนึ่งอาหมิงเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน ท่าทางเคร่งเครียด ผ้าพันเอวเบี้ยวจากการวิ่ง“นายหญิง นายหญิงขอรับ อยู่หรือไม่?”เมื่อเห็นลู่ซือหนานกำลังดูความเรียบร้อยของงานอยู่ใกล้บ่อน้ำ อาหมิงจึงรีบเข้าไปกระซิบข้างหู“มีคนจากเรือนสกุลโจว มาแอบด้อมๆ มองๆ ที่จวนเราขอรับ ข้าไม่มั่นใจว่ามีจุดประสงค์อันใด เกี่ยวกับนายท่านโดยตรงหรือว่ารู้เรื่องที่สาวใช้เสี่ยวหนิวอยู่ที่จวนเผิง”ลู่ซือหนานขมวดคิ้วเล็กน้อย “แน่ใจหรือ”“ข้าให้คนตามไปสืบแล้ว เป็นคนของสกุลโจวจริง แต่ว่าจุดประสงค์นั้นน่าเคลือบแคลงเป็นอย่างยิ่ง”สายตาของลู่ซือหนานมองไปยังมุมหนึ่งอย่างครุ่นคิด แล้วเดินไปยังเรือนซักล้างชั้นใน เมื่อเห็นเสี่ยวหนิวกำลังซักผ้าเงียบๆ อยู่เพียงลำพัง นางจึงหยุดยืนที่หน้าประตู

ค่ำคืนนั้น ลู่ซือหนานรอสามีกลับมาด้วยใจที่ทั้งเป็นห่วงและคอยให้กำลังใจ  เมื่อได้ยินเสียงบ่าวเปิดประตูหน้าจวน นางรีบลุกขึ้นเดินออกจากห้องหนังสือที่อยู่ในเรือนหลังกลางมารับเขาด้วยรอยยิ้ม แม้จะเห็นแววเคร่งเครียดในดวงตาของเขา แต่ก็ไม่พูดอะไร เพียงเดินเคียงข้างพาขึ้นเรือนไปอย่างเงียบงันเมื่อเข้ามาในห้องส่วนตัว เผิงเหยียนเฉิงนั่งลงบนเก้าอี้ริมหน้าต่าง ก่อนจะถอนใจเบาๆลู่ซือหนานเดินไปชงชาให้สามีด้วยมือของตนเอง ส่งถ้วยชาร้อนๆ วางลงตรงหน้า“วันนี้ไปพบแม่ทัพเวยเกามาหรือเจ้าคะ”เขารับถ้วยมาแล้วพยักหน้า“อืม...ข้าเล่าให้เขาฟังหมดแล้ว ขอความช่วยเหลือให้ส่งคนไปสืบความเคลื่อนไหวอย่างเงียบที่สุด เขาตอบตกลง”“ท่านเหนื่อยมามากแล้ว แต่ข้ารู้ว่าท่านเลือกทางที่ถูก” นางพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะคุกเข่าลงข้างตัวสามี ใช้สองมือโอบแขนของเขา“แม้ทางนั้นจะอันตรายหรือ” เขาหันมาถามเสียงต่ำ“เพราะมันถูกต้องไงเล่า ถึงอันตรายก็ต้องเดิน” นางพูดพลางแนบศีรษะลงกับแขนเขาอย่างอ่อนโยนเผิงเหยียนเฉิงถอน

รุ่งเช้า ณ สำนักทหารหลวงใต้พระราชวัง แม่ทัพเวยหยิบจดหมายสายลับขึ้นมาอ่านอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มของเขานิ่งสงบแต่ดวงตาเฉียบขาดเขาหันไปสั่งการเบาๆ กับรองแม่ทัพคนสนิท“ส่งคนไปที่ตุนโจวอย่างลับๆ ใช้ชื่อคนของข้าเอง อย่าให้เกี่ยวพันกับสำนักกลาง สืบหาคนสนิทของปลัดซ่ง สาวเส้นทางการเงิน ดูว่าใครมีพฤติกรรมติดสินบน แล้วรายงานตรงกลับมาโดยไม่ผ่านแม้แต่ขั้นราชการท้องถิ่น”“ขอรับท่านแม่ทัพ” รองแม่ทัพกล่าวแล้วเดินออกไปเพื่อทำตามคำสั่ง ในขณะที่ทหารสายลับยังคงไม่ไปไหนเวยเกายืนขึ้น จ้องแผนที่เมืองหลวงและตุนโจวบนกำแพง ตำแหน่งขุดลอกคลองนั้นเป็นระยะสั้น และคลองที่ไหลผ่านกลางตุนโจวไม่เคยเกิดน้ำท่วม หากจะว่าใช้ประโยชน์ยามหน้าแล้งก็ยังพอฟังแต่ชาวตุนโจวไม่นิยมทำเกษตรกรรม เน้นไปทางการค้าขาย ประโยชน์ในครั้งนี้จึงมีชาวบ้านที่ได้รับผลประโยชน์จำนวนเล็กน้อย อย่างเช่นชาวบ้านที่อยู่หมู่บ้านนอกเมืองที่ชนบทของตุนโจวเท่านั้นงานนี้จะต้องมีเรื่องผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง นอกเหนือจากการเอาชนะใจชาวบ้านเพื่อให้ตนเองได้รับเสียงสนับสนุนให้ก้าวสู่ตำแหน่งให

หลายวันผ่านไป ซ่งจื่ออวี้เริ่มรู้สึกกังวลใจ เมื่อพ่อค้าหนึ่งในเครือข่ายลับส่งจดหมายลับมายังมือตนโดยตรง“หากข้าถูกสอบสวนเรื่องสินบน ข้าจะไม่ปิดปาก ขอให้เตรียมทางหนีไว้เถิด เพราะนอกจากเรื่องนี้เห็นว่ามีการสืบเรื่องโรคระบาดด้วย”โจวจิงหยูเมื่อได้ยินข่าวก็ถึงกับสีหน้าซีดเผือดทันที “นี่มันหมายความว่าอะไร หรือว่ามีคนสืบถึงเราแล้ว”ปลัดอำเภอหนุ่มเองก็เริ่มหวั่นใจ เขากล่าวเสียงเครียด “เราทำทุกอย่างไว้เบื้องหน้าอย่างขาวสะอาด ใครกันที่กล้าทำเช่นนี้”โจวจิงหยูเดินวนไปมาช้าๆ ดวงตาคมเต็มไปด้วยความหวาดระแวง ก่อนจะหยุดฝีเท้าแล้วเอ่ยเบาๆ“หรือว่าเสี่ยวหนิว....” นางกล่าวถึงสาวใช้ที่ถูกส่งขายเป็นแรงงานทาส แล้วเบิกตากว้างขึ้นเมื่อคิดว่าอีกฝ่ายนั้นจะนำเรื่องราวที่ตนทำไปบอกแก่ใครสักคน“ข้าขายนางไปแล้ว หรือว่านางหนีออกไปได้แล้วมาแก้แค้นที่ข้าทำกับนาง” ซ่งฮูหยินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นด้วยความกังวล สีหน้านางตอนนี้มีความหวาดระแวงและหวั่นใจว่าเรื่องราวในอดีตจะถูกเปิดเผยปลัดซ่งกัดฟันกรอด &ld

ณ ศาลต้าหลี่ในเมืองหลวงโจวจิงหยู นั่งนิ่งในชุดสีเข้ม หน้าซีดเผือดปลัดซ่งจื่ออวี้สามีของนางคุกเข่าในชุดนักโทษ สายตาพวกเขามีทั้งความโกรธ ความอับอาย และความสิ้นหวังข้างกันนั้นคือซ่งมู่ฉินนายอำเภอตุนโจวและโจวเสวี่ยที่มีสีหน้ากังวลขณะที่กำลังมีการสืบสวนพยานหลายคนออกมาพูด รวมถึงเสี่ยวหนิวที่ออกมาเป็นพยานปากสำคัญในคดีแพร่โรคระบาด ทำให้โจวจิงหยูต้องจำนนด้วยหลักฐาน แล้วนั่งมองอดีตสาวใช้คนสนิทด้วยความแค้นเคือง ทว่าเสี่ยวหนิวไม่ได้หลบตาเพราะนางรู้ว่ามีที่พึ่งที่ปกป้องนางได้การสอบสวนดำเนินไปจนถึงเรื่องทุจริต ทั้งหลักฐานที่มัดแน่นและพยานบุคคลทำให้ซ่งจื่ออวี้จนมุม และเพื่อให้บิดาของตนและโจวเสวี่ยอยู่รอดจึงบอกว่าตนกระทำเพียงผู้เดียวข้างกันนั้น ขุนนางที่สอบสวนได้ลุกขึ้นรายงานสรุปผลการสืบสวนต่อเจ้ากรมอาญาที่มาร่วมตัดสินคดีใหญ่นี้“จากพยานและหลักฐานซึ่งตรวจสอบแล้วโดยแม่ทัพเวยแห่งทัพหลวง พบว่าปลัดซ่งแห่งตุนโจวและภรรยาโจวจิงหยู ได้มีการแอบนำผู้ติดเชื้อจากเขตกักโรคไปปล่อยแพร่ในเขตตุนโจว ด้วยจุดประสงค์สร้างสถานการณ์ปลอมให้สร้างผลงานแก้โรคระบาด แล