ตอนที่ 122 ผู้ที่ไว้ใจได้

ครู่เดียวต่อมา เผิงเหยียนเฉิงกลับมาถึงจวนตามคำสั่งของภรรยา สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความกังวล เพราะไม่บ่อยนักที่ลู่ซือหนานจะใช้ถ้อยคำเร่งร้อนเช่นนี้ในการเรียกตัวเขากลับจวน

เมื่อเข้ามาถึงห้องหนังสือ ลู่ซือหนานยืนรออยู่ก่อนแล้ว เบื้องหน้าไม่มีน้ำชา ไม่มีขนมหวาน หรือแม้แต่รอยยิ้มประจำของนาง มีเพียงสีหน้าจริงจัง

“เกิดอะไรขึ้น” เผิงเหยียนเฉิงขมวดคิ้วทันที

ลู่ซือหนานผายมือเชิญให้นั่ง ก่อนจะเล่าเรื่องที่เสี่ยวหนิวเพิ่งเปิดเผยให้อย่างละเอียดทุกถ้อยคำ น้ำเสียงของนางมั่นคง ไม่ใส่อารมณ์ แต่ก็เจือด้วยความเจ็บปวดและโกรธเคืองอยู่ลึกๆ

“เจ้ามั่นใจหรือว่าเสี่ยวหนิวไม่ได้โกหก” เผิงเหยียนเฉิงนิ่งงันไปครู่หนึ่งหลังฟังจบ

“ข้าจับพิรุธทุกถ้อยคำ นางหวาดกลัวมากกว่าจะคิดสร้างเรื่องโกหกเช่นนี้”

เผิงเหยียนเฉิงถอนหายใจยาว “ถ้าเรื่องนี้เป็นจริง แม้จะไม่มีพยานที่เป็นต้นตอ แต่แค่หลักฐานว่าผู้ป่วยถูกพาออกจากโรงหมอก็เพียงพอให้เป็นเงื่อนสงสัยแล้ว”

“ไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณหนูโจวนางจะทำเรื่องใหญ่โตถึงเพียงนี้เพราะต้องการให้สา