All Chapters of Secret Love Friend แอบรักเพื่อน: Chapter 41 - Chapter 50

 “อื้อออออออ” ผมร้องครางออกมาอย่างเจ็บปวดเล็กน้อย เมื่อคนรักนั้นยังคงตะโบมจูบเข้าหาไม่เลิกรา จนรู้สึกคล้ายกับว่าปลายลิ้นกำลังชามากขึ้นเรื่อยๆ ฝ่ามือร้อนบีบเคล้นไปทั่วกาย มือหนานั้นร้อนผะผ่าว ทุกสัมผัสที่ลากผ่านไปทั่วร่างกายเปลือยเปล่าของผม ทิ้งความอุ่นร้อนจนแทบจะมอดไหม้ทุกที่ที่ได้สัมผัส“อืมม เมีย” เสียงทุ้มกระซิบแหบพร่า ราวกับกำลังตกอยู่ในความลุ่มหลงจนมัวเมา ยอมผละริมฝีปากออกไปหลังจากที่ขบเม้มและบดคลึงมาเป็นเวลานาน จมูกโด่งถูไถไปตามกรอบหน้า ก่อนจะอ้าปากงับเข้าที่พ่วงแก้มขาวผ่องอย่างหมั้นเขี้ยวสุดใจ“อะ!” ผมสะดุ้งออกมาเพราะความเจ็บและไม่ทันได้ตั้งตัว ก่อนที่คนด้านบนจะใช้ปลายลิ้นตวัดเลียอย่างเอาใจตามรอยฟันที่ตัวเองงับลงมา ฝ่ามือร้อนถูไถไปทั่วตัว ก่อนจะย้ายมาบีบคลึงที่เนื้อเนินอกทั้งสองข้าง ราวกับว่ากำลังบีบนวดปทุมถันของหญิงสาวก็ไม่ปาน จมูกโด่งนั้นซุกไซร้ต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงซอกคอ ฝ่ามือร้อนย้ายมาจับที่หัวไหล่ของผมทั้งสองข้างเอาไว้แน่น ไอ้ซันอ้าปากออกกว้างจนรับรู้ถึงความร้อนที่ออกมาจากริมฝีปากนั้น ก่อนจะกัดลงที่ซอกคออย่างร

 ผมตื่นขึ้นมากลางดึก และพบว่าตัวเองยังคงนอนซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของคนรัก เมื่อมองออกไปที่นอกหน้าต่าง ท้องฟ้าแปรเปลี่ยนเป็นสีรัตติกาลยามค่ำคืน ทำให้ดวงตาเบิ่งโพลงและขยับตัวไปหยิบคว้าเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา โดยที่หลงลืมไปว่าพึ่งจะผ่านกิจกรรมรักอันหนักหน่วงมาเสียสนิทใจ ดังนั้น ทันทีที่ตั้งใจเอื้อมแขนออกไปก็ต้องร้องออกมาอย่างเจ็บปวด“อ๊ะ!”“ชู่ววววววว” ไอ้ซันที่นอนกอดอยู่ข้างกันผวาร้องออกมาเบาๆ พร้อมกับฝ่ามือที่ลูบไปทั่วแขนและลำตัวราวกับจะกล่อมนอน ทั้งๆ ที่ดวงตายังคงปิดสนิทอยู่ ผมจึงเลิกสนใจที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา แต่เลือกที่จะเขย่าตัวคนรักด้วยความร้อนรนแทน“ซัน ซัน ซัน ไอ้ซัน!”“หืมมม ตื่นแล้วหรอ” เสียงแหบพร่าของคนที่พึ่งตื่นนอน สติยังกลับมาไม่ครบเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ ปรือตามองช้าๆ ยกมือขึ้นลูบใบหน้าผมแผ่วเบา“เจ็บตรงไหนไหม?”“ช่างเรื่องนั้นเถอะน่า!! นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว ทำไมยังไม่ออกไปทำงานอีก! เดี๋ยวพี่ต้องก็ว่าเอาหรอก!” ไอ้ซันปิดเปลือกตาลงอีกครั้ง ตวัดแข

 “ไหนๆ เราก็มาเพลงสายนี้กันแล้ว ผมขอแนะนำบทเพลงอีกเพลงหนึ่งที่มีเนื้อหากระแทกใจ และไปในแนวทางเดียวกัน ขอเชิญทุกคนรับฟังกันได้เลยครับ" ไอ้ซันพูดขึ้นเมื่อเล่นต่อจากผมไปอีก 2 เพลง คือเพลง Toxic ของ Britney Spears และเพลง Whistle ของ Flo Rida ซึ่งทั้งสองเพลงมีเนื้อหาไปในแนวทางเดียวกันกับผม เสียงจังหวะดนตรีหนักๆ กระแทกใจดังขึ้น ชวนให้โยกหัวตามสุดๆ พร้อมกับเสียงแหบทุ้มพร่าเพื่อเร่งเร้าอารมณ์ของผู้ฟัง ทำให้ผมละความสนใจจากอาหารตรงหน้า เงยหน้าขึ้นสบตากับคนบนเวที “This is not the way into my heart, into my head(นี่ไม่ใช่ทางเข้าไปยังหัวใจฉัน ในหัวฉัน)Into my brain, into none of the above(ในสมองฉัน ไม่ใช่ทางเข้าไปไหนที่บอกมาทั้งนั้น)This is just my way of unleashing the feelings deep inside of me(นี่มันแค่วิธีในการจะปลดปล่อยความรู้สึกที่อยู่ลึกลงไปในใจฉัน)This spark of black that I seem to love(ประกายแสงสีดำที่ฉันหลงรัก)

 Sun Part หลังจากที่ผมขอยกเดียวในห้องน้ำนั้น ผมก็พาเขาเข้านอน และปลุกเขาเวลา 7 โมงเช้า เพื่อให้เตรียมตัวไปเรียนทำอาหารของเขาตอน 8 โมงครึ่ง การได้รักกับเขาและถูกเขารักกลับมันทำให้ผมอารมณ์ดี รู้สึกโลกนี้สดใสขึ้นเป็นกอง จนเขาเหวี่ยงกลับมาเพราะความหมั่นไส้ แล้วไงอะ ก็คนมันมีความสุขนี่ ผมพาเขามาส่งโรงแรม กำลังจะลงจากรถด้วย แต่เขาก็ร้องห้ามไว้ บอกให้ไปนอนพักผ่อน แต่ผมคิดว่าผมจะอยู่รอเขาแถวนี้ล่ะ ไปห้างใกล้ๆ นี่แล้วกัน คิดพลางตอบรับกลับไป มองส่งเขาจนหายเข้าไปในลิฟต์ แล้วจึงเคลื่อนรถออกช้าๆผมขับรถเรื่อยๆ ไม่ได้รีบอะไรเท่าไหร่ เข้าไปเดินเล่นที่ตลาดข้างๆ ห้างสรรพสินค้า เพราะว่ามันยังไม่เปิด ผมเดินเข้าซอยนั้นออกซอยนี้อย่างสนุกสนาน มันก็เพลินดีเหมือนกัน เจออะไรก็คิดถึงเขาทุกที อยากลองใส่เสื้อคู่ดูบ้างแฮะ ผมเดินไปเรื่อยเปื่อย จนเข้าไปที่ร้านๆ หนึ่งอย่างงงๆ มันขายพวกอุปกรณ์ช่างครับ ผมไล่เดินดูไปเรื่อยๆ ก่อนจะไปสะดุดกับเชือกสีแดงเป็นม้วนๆ ขายตามความยาว ผมกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะร้องเรียกพนักงาน ขอซื้อเชือกเส้นนั้น เอาสัก 10 เมตร ถ้ายาวไปเดี

 หลังจากนั้น ผมก็อยู่อาศัยภายในบ้านหลังใหญ่ตลอด 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา โดยที่พี่คมคอยตามผมเหมือนเงาตามตัว แม้ว่าผมจะหันไปมองด้วยความหงุดหงิดสักเท่าไหร่ พี่คมก็จะทำเพียงส่งยิ้มมาให้เบาบาง ทำให้ผมอ้าปากบ่นออกมาไม่ลงส่วนสาเหตุที่พี่คมเดินตามเพราะพี่แกคิดถึงครับ บอกว่าดีใจที่คุณหนูเบสยอมกลับมาบ้าน แม้จะเป็นแค่เพียงระยะเวลาสั้นๆ ก็ตาม ผมก็ถามออกไปว่าแล้วป๊าไม่ได้มอบหมายงานให้พี่ทำหรืออย่างไร พี่คมก็ตอบกลับมาว่า งานหลักก็คือการดูแลผมนั่นแหละ ผมถึงได้ยู่ปากก่อนจะเดินจากไป แล้วมีพี่คมเดินตามหลังมาติดๆส่วนระหว่างอาทิตย์นั้นไอ้ซันก็มีแวะเวียนมาหาบ้าง มานั่งเล่นในห้องบ้าง ห้องนั่งเล่นบ้าง หรือเข้าไปนั่งในสวนชมนกชมไม้จิบชา และพี่คมก็ยังคงยืนอยู่ใกล้ๆ ไม่ได้ห่างไปไหนไกล ดังนั้นพวกเราจึงหวานได้ไม่มากเท่าไหร่นัก แต่ไอ้ซันก็อาศัยจังหวะที่พี่คมเดินเข้าบ้าน ไปเอาน้ำ เอาขนม มากดจูบ มาหอมแก้ม มากอดผมอยู่เรื่อย แต่ก็ได้เพียงไม่นานต้องผละออก ทำให้ผมมองตาละห้อย อีกฝ่ายก็ทำเพียงยกยิ้มขำแล้วยีหัวไปพลาง“กูว่าไม่ใช่กูหรอกที่ทนไม่ได้ น่าจะเป็นมึงมากกว่านะ” พูดได้เพี