Semua Bab Secret Love Friend แอบรักเพื่อน: Bab 31 - Bab 34

34 Bab

บทที่ 31 งานรวมตัว

 ผมตื่นนอนขึ้นมาช้าๆ เป็นเวลายามเช้าแล้วล่ะครับ เห็นไอ้ซันนอนอยู่ข้างๆ วงแขนแกร่งยังคงกกกอดผมเอาไว้ พอก้มมองดูเสื้อผ้าของตัวเองก็เข้าใจได้ว่ามันคงจะเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แล้ว รวมถึงตัวมันเองด้วย ผมยกแขนของมันออกจากตัวช้าๆ แล้วก้าวเท้าลงจากเตียง เดินมุ่งตรงไปที่ห้องครัวเริ่มรื้อค้นวัตถุดิบออกมาทำอาหาร แต่เมื่อเปิดตู้เย็นแล้วก็ได้แต่กะพริบตาปริบๆ ขยับขนมทั้งหลายแหล่ออกไปด้านข้าง แล้วรื้อของมาทำกับข้าวแทน ผมตั้งใจจะทำกระเพาะปลาครับ เสียดายที่ไม่มีไข่นกกระทา แต่ก็ไม่เป็นไร ไม่ใส่ก็ได้ คิดพลางเริ่มขยับมีด หั่นกระเพาะปลาออกเป็นชิ้นๆ แล้วหั่นเห็ดหอมต่อ ผมเริ่มทำอาหารไปเรื่อยๆ จนกระทั่งรับรู้ถึงความอบอุ่นที่ตามมาทาบทับจากด้านหลัง“หอมจัง”“อื้อ ใกล้เสร็จแล้ว ไปนั่งไป”“เปล่า ไม่ใช่กระเพาะปลา แต่เป็นเมียอะ” พูดจบก็ก้มลงหอมแก้มผมเบาๆ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ยืนทำอาหารต่อไป โดยที่มีลูกลิงเกาะอยู่ที่ด้านหลัง จนกระทั่งทำเสร็จ ก็ตักใส่ถ้วย แล้วยื่นให้มันเป็นคนยกไปวางเอาไว้ ก่อนจะล้างไม้ล้างมือ ถอดผ้ากันเปื้อน แล้วเดินไปนั
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-21
Baca selengkapnya

บทที่ 32 ภาพหน้าจอ

 ในเช้าวันถัดมา ผมก็ตื่นมาทำอาหารเช้าให้ตัวเองและให้ไอ้ซันมันด้วย ก่อนจะอาบน้ำแต่งตัวออกจากห้อง เพื่อไปให้ทันการเข้าเรียนทำอาหารวันแรก ไม่คิดจะปลุกมันให้ลุกขึ้นมาทานอาหารหรือไปส่งหรืออะไรทั้งนั้น เพราะเข้าใจดีว่ากว่ามันจะกลับมาถึงห้องและนอนพักผ่อนมันดึกมากขนาดไหน ปล่อยให้นอนต่อไปจะดีกว่าหลังจากนั้นผมก็ขับพานาเม่ร่าสีน้ำเงินเข้มหรือก็คือไท่หยางของผมนั้นเองไปตามถนนที่การจราจรติดขัดอย่างไม่เร่งรีบมากนัก จนกระทั่งมาถึงโรงแรมที่เป็นสถานที่เรียน ผมเข้าไปแจ้งชื่อกับประชาสัมพันธ์ เธอก็บอกให้ผมเข้าไปที่ห้องครัวหลักของโรงแรมได้เลย พอเข้าไปแล้วทำให้ผมเห็นว่ามีนักเรียนคนอื่นๆ อีก 2 คนมารออยู่ก่อนแล้ว พวกเราทั้งสามคนนั่งเรียงกัน จนกระทั่งเชฟเดินเข้ามาใกล้ พวกผมถึงผุดตัวลุกขึ้น ยกมือไหว้สวัสดี เชฟพยักหน้ารับเล็กน้อย แล้วจึงเดินนำไปที่มุมหนึ่ง มีโต๊ะแล้วข้าวของจัดวางรอเอาไว้ 3 ชุด และที่ด้านหลังเป็นวัตถุดิบชนิดต่างๆ“ผมจะขอแจ้งก่อนว่า การสอนของผมจะไม่เหมือนกับโรงเรียนการสอนทั่วๆ ไป ผมจะไม่บังคับให้พวกคุณพยายามทำตามวิธีการของผม หรือต้องรสชาติเหมือนผม กลับกันผมอยากจ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

บทที่ 33 คนที่ผมชอบก็คือคุณ!!

 ผมกับไอ้ซันมาถึงร้านราวๆ 1 ทุ่มเกือบๆ 2 ทุ่ม ก็จัดการสั่งอาหารมาทานพร้อมกับเหล้าอีกเล็กน้อย เมาไม่ได้ครับ ทั้งผมทั้งมันเลย เพราะมันต้องทำงาน ส่วนผมก็ต้องไปเรียน ดังนั้นแล้วเราจึงทานอาหารไปพลางๆ จนกระทั่งเวลา 2 ทุ่มครึ่ง ไอ้ซันก็ขึ้นไปร้องเพลง ผมนั่งทานอาหารเพียงลำพัง จนกระทั่งมีใครคนหนึ่งมานั่งลงที่ด้านข้าง ในทีแรกผมคิดว่าเป็นพี่ต้องเจ้าเก่า เพราะพี่แกชอบเข้ามาทักทายแขกอยู่เสมอ หากแต่ไม่ใช่ครับ....“เพราะดีนะ” สายตาของคนพูดมองมุ่งตรงไปที่นักร้องบนเวที ก่อนที่ผมจะตอบรับกลับไปเบาๆ“อ่า ครับ สวัสดีครับ” อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรนอกจากส่งรอยยิ้มมาให้ ขยับเข้ามาใกล้ผมอีกนิด เพราะเสียงที่ดังอยู่รอบนอก ทำให้ได้ยินไม่ค่อยชัดนัก“พี่ขอนั่งด้วยได้ไหม” พี่ก็นั่งไปแล้วไม่ใช่หรอครับ!! ผมคิดในใจก่อนจะตอบกลับไป“ครับ แล้วนี่ พี่ท็อปมาทำอะไรที่นี่ครับ พาลูกค้ามาเลี้ยงหรอ?”“ฮึฮึ เปล่าหรอก หลังจากที่น้องเบสบอกว่าคุณซันมาร้องเพลงอยู่นี่ พอดีวันนี้พี่ว่างก็เลยลองแวะมาดู” พี่ท็อปพูดแล้วยกมือขึ้นพาดบน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-23
Baca selengkapnya

บทที่ 34 Sun Part รักแรกพบ.... (1)

 Sun Part พวกคุณเชื่อในรักแรกพบไหมครับ? ถ้าถามผม ผมไม่เชื่อครับ เพราะผมคิดว่ามันต้องมีอะไรที่มากกว่านั้น มากกว่าการที่ได้พบเพียงสบตาแล้วจะเกิดรักขึ้นมาได้นั้นมันน่าตลก สิ่งที่ติดตรึงอยู่ในความทรงจำของผม เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยลืมเลื่อนมันได้เลยแม้แต่น้อย แม้วันเวลาจะเลยผ่านมา 12 ปี แล้วก็ตาม... ภาพของเด็กชายตัวอ้วนกลมที่นั่งอยู่บนพื้นทราย ฉากหลังนั้นเป็นเพียงดอกดาวกระจายธรรมดาๆ แต่กลับยิ่งทำให้ภาพตรงหน้าน่าดูมากยิ่งขึ้น แม้ว่าคนที่เป็นจุดศูนย์กลางของภาพนั้นกำลังนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ดวงตาเล็กๆ นั้นแดงช้ำและเต็มไปด้วยคราบน้ำตา เงยหน้าขึ้นมองพวกเขาทีละคน ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำและเว้าวอน น่าแกล้งชะมัด ผมทำได้เพียงยืนมองอยู่เฉยๆ จนกระทั่งมีคนๆ หนึ่งเทราดน้ำหวานบนตัวเขา ทำให้ใบหน้านั้นนิ่งอึ้งและเผือดสี ไม่สิ.... มันต้องไม่ใช่สีนี้ สิ่งที่ผมทำคือการมุ่งตรงไปที่เด็กคนนั้น ดึงลากให้ลุกตามตัวเองมา ก่อนจะผลักลงไปในน้ำ ยืนมองนิ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-24
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status