Semua Bab One night ไม่นับเป็นสามีค่ะหมอ: Bab 21 - Bab 30

เงินคงเหลือในบัญชี 43,643 บาทจัดว่าเยอะถ้าไม่มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น เงินจำนวนนี้จะพอสำหรับค่าเทอมเทอมสุดท้าย ค่าใช้จ่ายในการเข้ารับปริญญาและค่าผ่อนหนี้บ้านสำหรับเดือนนี้แต่ไม่พอสำหรับผ่าตัดแม่“ใช้สามสิบบาทก็ได้มั้งแก” มินนี่คิดอยู่นานแต่ไม่มีประโยคไหนจะปลอบเพื่อนได้ดีไปมากกว่านี้แล้ว สวัสดิการรัฐที่แม้ไม่เริ่ดแต่ก็พอกล้มแกล้มรอดตายได้อยู่“มันมีค่าใช้จ่ายอื่นน่ะ สามสิบบาทมันก็ไม่ได้ครอบคลุมหมด” หนึ่งนางจนใจ คำนวณค่าใช้จ่ายในหัวคร่าว ๆ แล้วรู้สึกเหมือนว่าจะหายใจไม่ออกพยายามนึกว่าตัวเองพอจะเหลือสมบัติอะไรที่จะขายเป็นเงินได้บ้าง คิดยังไงก็ไม่มีเลย บ้านก็ติดจำนอง ต้นไม้ต้นหญ้าหน้าบ้านคงขายไม่ได้หรอก แล้วกว่าจะเรียกร้องค่าเสียหายจากคู่กรณีได้คงอีกนานทำไมมันซวยอย่างนี้ ละครดราม่าเข้าแล้ว“แล้วแกจะทำยังไง แม่แกไม่มีเงินเลยเหร

“ใคร” ปราชญาขมวดคิ้วถามเสียงเข้มหลังสิงหาบอกว่ามีคนมาขอพบกะทันหัน วันนี้เขาเป็นทันแพทย์ที่คลินิก สิงหาตามมาด้วยเป็นปกติ คนไข้ยังแน่นเหมือนเดิม หากปกติไม่ได้นัดไว้ก่อนปราชญาจะไม่พบใครเวลางาน จนกระทั่งสิงหาบอกชื่อ“คุณหนึ่งนางครับ”ยัยตัวแสบที่ปาเช็คใส่หน้าเขานับครั้งไม่ถ้วนวันนั้นจะมาขอทำฟันฟรีหรือไง หรือว่า? เขานึกไปถึงเมื่อวันก่อน สิงหาเอารายงานสรุปยูทูบเบอร์และอินฟลูเอนเซอร์มาให้เซ็นอนุมัติ ปราชญาเห็นมีชื่อของหนึ่งนางจึงดึงออก‘คนนี้เขาคงไม่รับงานหรอก’ก็เล่นปาเช็คใส่หน้าเขาขนาดนั้น อย่าให้คนทำงานต้องเสียเวลาจะดีกว่าหรือจะกลับมาของาน เรื่องนี้ก็มีความเป็นไปได้ นอกนั้นเขาก็ไม่เห็นเหตุผลอื่นที่เธอจะมา แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามจะให้เจอง่าย ๆ ก็เหมือนยอม ปราชญากดโทรศัพท์ในห้องพักส่วนตัวออกไปถามถึงคิวคนไข้รายต่อไปที่หน้าเคาเตอร์“คนไข้มาแล้วค่ะ ห

การเจอหนึ่งนางที่นี่นับเป็นเรื่องแปลกประหลาด แต่ความดีใจมีมากกว่าทั้งสองคนจึงปรี่เข้าสวมกอดกันแน่น นำพาให้คนมองหงุดหงิดงุ่นง่านอย่างบอกไม่ถูกอยากจะเดินไปดึงออกก็หาเหตุผลที่จะให้ตัวเองทำอย่างนั้นไม่เจอปรมะไม่ได้มีอคติกับการที่ใครสักคนจะอยากมีผัวรวยหรือผัวจนเพราะถือคติเรื่องชาวบ้านที่ไม่เกี่ยวกับเขาก็คือเรื่องชาวบ้านที่ไม่เกี่ยวกับเขาดังนั้นต่อให้หนึ่งนางจะอยากมีผัวรวยหรือมีผัวสามคนสี่คนก็ไม่ได้ทำให้ความเป็นเพื่อนที่มีระหว่างกันเลือนรางแปรเปลี่ยนหลังคลายอ้อมกอดหนึ่งนางมองชายหนุ่มรุ่นพี่จนเต็มตา“โอ้โห ไม่เจอพี่ปั๊มตั้งนานนึกว่าไปอยู่ขอนแก่นแล้วจะไม่กลับมาแล้วซะอีก”หลังปรมะเรียนจบบริหารธุรกิจ ปราชญาส่งเขาไปคุมสถาบันติวแพทย์และคลินิกทำฟันที่ขอนแก่น นอกจากทำงานเขาก็ตะลอนเที่ยวไปทั่ว นาน ๆ ครั้งจึงจะกลับบ้านยกเว้นเวลาที่ปวดฟันปรมะจะรีบบึ่งกลั

 'ของตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อ'หนึ่งนางพยายามนึกว่าตัวเองมีอะไรบ้าง เสื้อผ้าเครื่องสำอาง ก่อนหน้านี้เธอเคยรีวิวยาสีฟันฟันขาวได้เงินมาสี่พันสี่ร้อยบาทเลยไปซื้อครีมราคาแพงกระปุกตั้งพันกว่าบาทมาใช้ส่วนในบ้านมีต้นมอนสเตอร่าไจแอ้นอยู่สามต้น รวมกันตอนนี้ราคาน่าจะเกือบ ๆ หมื่น ในห้องมีสร้อยทองแท้ซื้อเก็บไว้สลึงนึงตอนนี้คงได้สักหมื่นนึงแล้วก็....ไม่มีแล้ว นอกจากเศษใบไม้แห้งเอาไปเป็นส่วนผสมของปุ๋ยหมักห่างจากห้าแสนเยอะเลย!"บ้านฉันติดจำนอง""แล้ว..." ไม่เข้าใจว่าเธอจะพูดเรื่องบ้านทำไม"ฉันกลับก็ได้ ยังไงก็ยกบ้านไปแปะโป้งคุณไว้ก่อนไม่ได้อยู่แล้วนี่” หนึ่งนางจนใจจะอ้อนวอน ทรัพย์สินที่มีอยู่ไม่พอจะแลกเปลี่ยนกับเงินห้าแสนของเขา ราคาใกล้เคียงก็ไม่มี จะให้ขุดต้นหูกระจงหน้าบ้านยกให้ก็คงไม่ได้คนตัวบางเดิ

'ร่างกายเธอคุ้น'เขาแตะนิดหน่อยตัวเธอก็ร้อนผ่าว ปากร้อนไล้โลมทั่วแก้มนวลไม่หยุด จะดันตัวเขาออก มือเรียวก็ถูกรวบไว้ทั้งสองข้างปราชญาทิ้งตัวลงบนโซฟา รั้งเอวแบบบางตามลงมา หนึ่งนางถลาซบลงตรงอกเขาพอดีแล้วเป็นเขาที่จัดท่าทางให้เธอนั่งตักเสร็จสรรพ ฝ่ามือร้อน ๆ ลูบไล้ขาขาวนุ่มเนียนวนเวียนแล้วบีบหมับด้วยความหมั่นเขี้ยว“เอามือออก” พอเธอตีเขาก็หัวเราะ คิดว่าหยอกหรือไง นี่ตีจริงหรอกนะปราชญาเปลี่ยนไปเลิกชายเสื้อช่วงเอวขึ้นสูงเผยผิวขาวเนียนนุ่ม เธอมีหน้าท้องนิด ๆ นุ่ม ๆ พอจะหยิกได้สนุกมือเขาชอบผิวเธอ เคยมองบ่อย ๆ แต่ไม่รู้ว่านุ่มขนาดนี้“คุณ ปล่อย!”เขายกมือขึ้นทั้งสองข้าง พอเธอทำท่าจะลุกเขาก็ล้อมโอบรอบเอวไม่ยอมให้ไป ปลดกระดุมเสื้อเม็ดล่างขึ้นแยกเสื้อนักศึกษาออกจากกัน หนึ่งนางตีมือเพี๊ยะ เขาเปลี่ยนเป็นประคองท้ายทอยโน้มหน้าเธอลงมาหา จูบเม้มเ