All Chapters of One night ไม่นับเป็นสามีค่ะหมอ: Chapter 1 - Chapter 6

"คุณป้าคะ ถ้าคุณป้าใช้แชมพูที่หนึ่งรีวิวนะคะ หนึ่งรับรองได้เลยนะคะว่าลูกคุณป้าต้องไล่คุณป้าออกจากบ้านแน่ค่ะ""ว้าย ! ตายแล้ว" นางรวีวรรณยกมือทาบอก ห่อปากด้วยความตกใจไร้เดียงสาแม้วัยจะเกือบหกสิบเข้าไปแล้วแต่ยังทำราวกับตัวเองเป็นสาวรุ่นพุดโธ่พุดถังไปตามคำพูดหญิงสาวรุ่นลูก "ทำไมอย่างนั้นล่ะจ้ะหนูหนึ่ง แชมพูอาไร้ ใช้แล้วลูกจะไล่ออกจากบ้าน เกิดมาป้าไม่เคยพบเคยเจอมาก่อน""แหม..ก็พอใช้แล้วผมคุณป้าจะดกดำเงางามจนดูเปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคนเลยน่ะสิคะ หมอปราชกลับมาถึงบ้านนะคะ ก็ตกใจว่าแม่ไปไหน ทำไมมีพี่สาวคนนี้มาอยู่ที่บ้านแทน" หนึ่งนางพูดได้ฉะฉานทั้งยังกะพริบตาปริบ ๆ หยอกเย้าผู้สูงวัยซึ่งเป็นเจ้าของบ้านที่หญิงสาวกำลังยืนอยู่นี้ด้วย อาชีพหลักหนึ่งนางเป็นนักศึกษานิเทศศาสตร์ปี 4 ผลการเรียนอยู่ในระดับกลาง กลางน้ำน่ะ หมายถึงจะจมแหล่ไม่จมแหล่ รอดมาได้สี่ปีเพราะบนบานศาลพระภูมิหน้าบ้านกับสารพัดมูเตลูเทพเจ้าทุกศาสนา เงินที่ได้จากทำงานพิเศษหมดไปกับการจ้างรถไปแก้บนเสียเป็นส่วนใหญ่หญิงสาวเป็นคนหน้าตาจิ้มลิ้ม ตาโต จมูกรูปหยดน้ำ ปากอิ่มพริ้มเพรา ผมดำขลับดัดปลายดิจิตอลตามแฟชั่น สวมชุดนักศึกษาตึงเปรี๊ยะเหมือนพริ

อารมณ์ปราชญาพุ่งปรี๊ดระดับปรอทแตก แค่ได้ยินเสียงหนึ่งนางก็หงุดหงิดมากพอแล้ว ประโยคที่ว่าหน้าเขาเหมือนเต่าร้ายแรงเท่าโยนก้านไม้ขีดจุดไฟลงไปในน้ำมันเบนซินหน้าเขาเหมือนเต่าตรงไหน! ปราชญามั่นใจว่าประกวดผู้ชายหล่อร้อยคนเขาจะอยู่อันดับหนึ่งแบบไม่มีข้อกังขา เธอกล้าดียังไงมาวิพากษ์วิจารณ์เดินกลับมาที่โต๊ะอาหารพร้อมอารมณ์เดือดพล่าน จากแรกที่คิดไว้จะสังสรรค์จนดึกก็เปลี่ยนใจกะทันหัน ไม่กงไม่กินมันแล้ว จะกลับไปจัดการยัยเด็กแก่แดดที่บังอาจว่าเขาหน้าเหมือนเต่า“กลับก่อนนะ”ศศินาหน้าเหวอ คว้าแขนเขาหมับเข้าให้“ปราชจะไปไหน”“มีธุระด่วน” เขาไม่ต้องการอธิบาย จะบอกว่ากลับไปด่าเด็กก็คงไม่ใช่เรื่อง “ที่บ้าน”“แต่ยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ” ศศินาทำมองนาฬิกาข้อมือแบรนด์เนมของตัวเอง “อย่างน้อยกินอะไรสักนิด”ปราชญาคว้าน้ำเปล่ากรอกลงคอออึก ๆ ก่อนจะวางฟั่บ! ลงบนโต๊ะ บอกลาเพื่อน ๆ อีกครั้งว่า“โทษทีนะ ไว้คราวหลังแล้วกัน”เพื่อนร่วมรุ่นต่างมองตาปริบ ๆ จะห้ามยังไงหน้าตาขึงขังขนาดนั้น คนอะไรมาไวไปไวยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ มีแค่ศศินาคนเดียวที่ยังไม่ยอมเดินตามออกมา“ปราช” เธอร้องเรียก “ดูอารมณ์ไม่ดี ศศิขับรถให้มั้ย”“ไม่เป็นไ

'ก็ไหนแม่เขาบอกกลับดึกตีสองตีสาม นี่เพิ่งห้าทุ่มเอง' ไม่ได้ จะเผชิญหน้ากับเขาไม่ได้ หมอปราชไม่ใช่พวกประนีประนอม เขาน่ะเผด็จการขั้นสุด เธอซวยแน่ไวเท่าความคิด หนึ่งนางเผ่นเผล็วกระโจนเข้าไปหลังกอต้นเข็มข้างสนามหน้าบ้าน ขืนช้าได้ถูกจับส่งตำรวจแน่ ตัวเธอเล็ก ถึงกระนั้นก็ยังต้องก้มลงจนเกือบจะหมอบกับพื้นบ้าเอ้ย ! เธอคิดพลางเกาแขนยิก ๆ อาการคันเพิ่งดีขึ้น จะมาซวยโดนฆ่าทิ้งแล้วมั้ง ตอนชันสูตรศพจะซับซ้อนมั้ยล่ะ"ใคร" เสียงปราชญาถาม เขาเหมือนเห็นเงาคนแวบ ๆ คิดว่าเด็กในบ้าน รอบกายมีแต่ความมืด แต่มองเข้าไปข้างในก็ไม่เห็นมีใคร แล้วใครวะ ? ปราชญาร้อนจนทนไม่ไหว เขาถอดเชิ๊ตสีขาวออกพ้นตัว แสงจันทร์สาดส่องเห็นเรือนร่างแน่นหนัดด้วยเกลียวกล้ามเนื้อ หน้าท้องซิกแพคเป็นลูกสวย'โคตรล่ำ'หนึ่งนางถึงกับซี้ดปาก อยากจะกรี๊ดให้ลิ้นไก่สั่น ผู้ชายที่มาถอดเสื้อตรงหน้าน่ะมี แต่หุ่นหมอดีสุดในบรรดาผู้ชายที่เคยผ่านสายตา อยากตายคาซิกแพค เอาจริง ๆ ถ้าไม่ติดว่าเขาเกลียดเธอจะกระโจนใส่เดี๋ยวนี้แหละโฮกกก (เสียงหนึ่งนางคำรามในใจ)ปราชญาเดินมาใกล้กำล้งจะชะโงกไปตรงกอต้นเข็มแต่ความร้อนรุ่มดึงเขาไว้มันเกืดอะไรขึ้น ! เขารู้ส