Semua Bab Love in Disguise : Bab 111 - Bab 120

-LORNA-Mayamaya habang kumakain kami ng dinner ni Steve ay narinig namin ang katok sa pinto. Nag-angat ako ng tingin sabay sulyap sa pintuan ng opisina ng aking asawa."Come in," tugon ng aking asawa. Bumukas ang pinto at iniluwa roon si Alex. "Narito na po ang pahabol na buttered chicken!"Malayo pa lang ay naamoy ko na ang buttered chicken kaya walang-sabing napatakip ako sa aking bibig at biglang tila gustong bumaliktad ng aking sikmura. Dàmn! Pasimpleng tumayo ako saglit at nagmamadaling tinungo ang comfort room. "Excuse me," ani ko kay Steve. "Okay ka lang?" Pansin ko kaagad ang tila pangamba sa anyo ng aking asawa. "I'm fine," maagap kong sagot dito.Nagmamadaling tinungo ko ang banyo at nang makarating ako ay agad na pumasok ako sa loob sabay sara ng pinto. Walang-sabing tinungo ko ang sink at naduwal. Lahat yata ng kinakain ko ay naisuka ko na. Damang-dama ko ang panghihina nang hindi pa rin humihinto ang aking pagduduwal. "Dàmn!" Malutong kong mura na may halong inis.B

-LORNA- NAUPO ako sa malambot na kama habang nakatitig sa aking cellphone. Umaasang tawagan ako ng aking asawa, pero ni text ay wala. Hanggang sa marinig ko ang katok mula sa pinto ng kwarto. Saka ko lang naalala na kailangan ko palang magbihis. "Handa na po ang pagkain, Ma'am." "Salamat, bababa na ako pagkatapos kong magbihis," sagot ko. Nawalan na ako ng ganang kumain dahil sa kaiisip kung naalala pa ba ako ng aking asawa. "Sige po, Ma'am." Dumiretso na ako sa banyo. Wash-up lang ang ginawa ko pagdakay nagmamadaling nagbihis dinampot ang sariling cellphone mula sa kama saka lumabas ng kwarto at tinungo ang dinning area. Naupo agad ako sa silya at nang maamoy ko ang paborito kong Adobong Manok ay awtomatikong biglang bumaliktad ang aking sikmura. Mula sa silya ay tumayo ako at nagmamadaling tinungo ang sink at panay ang aking pagduduwal hanggang sa manghina na naman ako. What the! "O—Okay lang po kayo, Ma'am?" Narinig ko ang labis na pag-aalala sa boses ni Aling Eli

-LORNA- DUMATING na rin kami sa bagong bahay na tinitirhan ng aking ina. Masasabi kong napakaganda ng naturang bahay. Simple lang ito pero sapat na para sa aming mag-ina. "I hope you like my place, hija." "Of course, Mom. Maganda rito dahil sa tingin ko peaceful at sariwa ang hangin, malayo sa crowded at polusyon." "Kaya nga, mas okay kung dito ka, lalo na at buntis ka, kailangan mo nang sariwang-hangin." Nagmamadaling bumaba si Mommy sa driver seat at binuksan ang naturang gate. Nang tuluyan na nito iyong mabuksan ay bumalik ulit siya sa loob ng kotse para ipasok ang naturang kotse sa maliit nitong garahe. May napansin akong ilang CCTV camera sa labas ng bahay ni Mommy. "Mom, sino ang nagpalagay ng ilang CCTV camera rito sa bahay mo?" "Si Tito Diego mo," sagot ni Mommy sa akin. "Bakit daw?" "Siyempre, to secure us." "For whom?" "Sa mga kalaban. Ang sabi niya'y hindi tayo pwedeng magpakampante kahit na sabihing nasa kulungan si Armand." Nagpakawala ako ng isang marahas

-LORNA- "HINDI ko makontak isa man sa kanila, Mom." "Baka busy lang sila, hija. Lalo na at dalawa ang pasyente, alalahanin mong sumasailalim din sa surgery ang ina ng asawa mo. Isa pa, ang nangyari sa asawa mo ay hindi rin madali. Hayaan na siguro muna natin sila na kontakin tayo." "Mom, pero dapat ipaalam din nila sa akin kung anong lagay ng aking asawa karapatan ko rin iyon." Narinig ko ang malalim na buntong-hininga ng aking ina. "Hija, relax lang at baka mapano ang baby mo. Sige na kainin mo na itong Dragon fruit na ipinabili mo sa akin. Subukan kong kontakin isa sa kanila." "Salamat, Mommy." Napasulyap ako sa aking hindi kalakihang tiyan at masuyong hinaplos ito. "Baby, alam mo bang malungkot si Mommy at sobrang nangulila sa Daddy mo. Umaasa akong dinggin ng Panginoon ang panalangin ko. Pwede mo ba akong tulungan na maipaabot sa kanya ang tangi kong hiling?" Pagdakay, nag-angat ako ng tingin at sinalubong ang mga titig ng aking ina. Halata sa mga mata nito ang labis na pa

—LORNA— Ibinaling ko ang tingin sa labas ng bintana. Inaaliw ang sarili sa bawat nadaraanan. Deep inside, I am lonely and empty. I miss my one and only babe. Kumusta na kaya ito ngayon? Okay lang kaya ang lagay nito? "You're thinking about him?" Napasulyap ako kay Mommy. Sumilay ang tipid na ngiti sa aking mga labi bilang pagsang-ayon. "Hindi naman po siya nawawala sa aking puso't isipan, Mom. Kaya lang kailangan ko ring limitahan ang kalungkutan na nadarama ko. Ayokong malungkutin ang anak ko kapag naisilang ko na." "Hindi mo ba nakalimutan ang ilang mga vitamins mo?" "Hindi naman po, Mom." Mula sa aking bag ay kinuha ko ang cellphone nagbakasakaling nag-text o 'di kaya'y tumawag sina Yvan, Drake at Gio. Ngunit nang titigan ko ang sariling cellphone, puro lang mga text messages nina Aiza, Lyn, Geraldine, at Mr. Wong ang nasa aking inbox. Walang-ganang muling ibinalik ko ang sariling cellphone sa bag. Nawala sa mood na makipag-usap ni ang makipag-tawagan ngayon. Maybe, it'