Semua Bab จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด: Bab 131 - Bab 140

"วาดฝันเธอมองอะไรเป่าเทียนสิ" เพื่อนกลัวมีเรื่องกับโต๊ะนั้น เพราะเห็นวาดฝันเอาแต่มองไปเพิ่งอธิษฐานขอให้ได้ครองรักกับผู้ชายที่เธอรู้สึกดีด้วย แต่ยังไม่ได้เป่าเทียนเค้กวันเกิดเลย ก็เห็นเขามาทานข้าวกับผู้หญิงอีกคน..แล้วแบบนี้คำอธิษฐานของเธอจะสัมฤทธิ์ผลไหม"คุณหมอมองอะไรคะ" คนที่มาทานข้าวด้วยเห็นว่าคู่เดทมองไปแต่โต๊ะนั้น"คุณอยากทานอะไรก็สั่งได้เลย""นุ่นไม่รู้ว่าร้านนี้อะไรอร่อย คุณหมอช่วยสั่งให้นุ่นทีได้ไหมคะ""ช่วยแนะนำอาหารให้คุณผู้หญิงคนนี้หน่อยครับ" คีตะหันไปบอกพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่ข้างๆ"ขอให้มีความสุขมากๆ นะเพื่อนรัก" เพื่อนหลายคนต่างก็อวยพรวันเกิด แต่ทำไมวาดฝันถึงรู้สึกขนลุก เพราะพวกเขาเห็นเธอเป็นเพื่อนรักตั้งแต่เมื่อไรอาหารที่สั่งก่อนหน้านั้นเริ่มทยอยมาบริการโต๊ะที่จัดวันเกิด"โอ้โหสั่งเยอะขนาดนี้เลยเหรอ เดี๋ยวเราจะเอาเงินที่ไหนจ่ายเนี่ย""ใครเป็นคนสั่งวะ""เลี้ยงวันเกิดทั้งทีก็ต้องกินให้อิ่มหน่อยสิ""แก้วใสอย่าบอกนะว่าแกเป็นคนสั่ง" แก้วใสก็คือคนที่ตามวาดฝันไปโรงพัก และเป็นคนที่เตือนเพื่อนว่าวันนี้เป็นวันเกิดของวาดฝัน"นานๆ ทีออกมากินเลี้ยงกัน ทำไมต้องคิดเยอะแยะด้วย ขนาดเจ้า

"อื้อ..อ้ะ..อ่ะ.." กำลังตั้งรับหวังให้เขากระแทกลงมาเต็มที่ แต่ชายหนุ่มก็ผ่อนแรงอีกครั้ง "คุณหมอคะ..อือ..""หือ ซี๊ดด" ชายหนุ่มไม่ได้หยุดแต่ก็หาจังหวะ เพราะกลัวถ้าเสียดสีเยอะไปเดี๋ยวเป็นแผลอีก"ขอแรงกว่านี้อีกค่ะ ซี๊ด""แรงกว่านี้อีกเหรอ..ไหวแน่นะ" เพราะนี่มันครั้งที่สองที่เธอเจอแบบหนักหน่วง ครั้งแรกก็ได้เลือดมาทีหนึ่งแล้ว"ไหวค่ะ" มือเรียวจิกลำแขนแกร่งเบาๆ เพราะเธอเห็นในคลิปว่ามือของฝ่ายหญิงชอบจิกตรงนั้นของผู้ชาย มันคงเพิ่มอารมณ์ให้ผู้ชายแน่เลย จากทีแรกลงแรงแค่เบาๆ แต่พอถูกกระแทกก็เผลอลงแรงที่ปลายนิ้วแบบลืมตัว"ซี๊ดดด"สะโพกหนากระแทกแบบเน้นๆเข้าไปหลายทีต่อหลายที"ได้อีกค่ะคุณหมอ อื้ออ""ซี๊ดดดด ยังได้อีกเหรอ" จังหวะที่เธอขอ เขาสัมผัสได้ว่าเธอก็เสร็จไปแล้วนี่ แต่ทำไมยังขอได้อีก เพราะในร่องนั้นมีน้ำเจือปนออกมาเยอะมาก..และเขาก็เริ่มทนไม่ไหว "อาา าา า" เสียงปล่อยลมออกจากปากเพื่อระบายความเสียวที่มันอัดแน่นคีตะรีบดึงอวัยวะส่วนนั้นออกมาหลั่งน้ำด้านนอกพอหลั่งน้ำเสร็จ คนร่างสูงก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ แบบหมดเรี่ยวแรง ยืนผ่าตัดมาตลอดทั้งวันยังต้องมาใช้แรงกับเรื่องบนเตียงอีก ที่จริงจังหวะที่เขาผ่อน

วาดฝันไม่ได้สังเกตใบหน้าของคู่กรณีเลย พอได้ยินเขาบอกว่าจะตรวจลายนิ้วมือ เธอก็ปลื้มในตัวเขามาก จนไม่อาจละสายตาไปจากใบหน้าหล่อคมนั้น วาสนาของเธอจะได้อยู่แบบนี้กับเขาไปตลอดชีวิตไหม คอยมีเขาปกป้องดูแล ..แต่วาดฝันก็ต้องรีบสลัดความรู้สึกนี้ออกไปอีกครั้ง เธอจะหวังครอบครองเขาไม่ได้ ถ้าวันไหนที่เธอหวังเป็นเจ้าของในตัวเขา มันอาจจะเป็นวันสุดท้ายที่ต้องอยู่กับเขาก็ได้"ถ้างั้นก็ดีเลย จะได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคนที่ถูกกล่าวหา.." ผู้บริหารของมหาวิทยาลัยคิดว่าทำแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้จบเรื่องนี้ได้ง่ายหน่อย"ถ้างั้นผมจะเอาของกลางไปตรวจสอบที่โรงพยาบาลเลยนะครับ""ทำไมต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลด้วยล่ะคะ แก้วใสจะแน่ใจได้ยังไงว่าตัวเองจะไม่ถูกใส่ร้าย""ทำไมผมต้องใส่ร้ายคุณด้วย""ก็คุณหมอเป็นพวกเดียวกับวาดฝันไงคะ""ก็ได้ถ้างั้นเรื่องนี้ผมจะให้ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นคนจัดการ แต่ถ้าถึงมือตำรวจแล้วผมคงต้องดำเนินคดีไปตามกฎหมาย""เอ่อ.. คือว่า"มันเป็นแบบที่คีตะวางแผนไว้เลย เขาแค่อยากจบเรื่องนี้ให้ไว เพราะยังมีเคสผ่าตัดรออยู่ การที่จะจบเรื่องนี้ต้องทำให้คนที่ผิดจริงถูกกดดัน และเขาก็ได้เห็นปฏิกิริยาของเธอคนนั้น

"บอกมา""ตอนที่คุณหมอออกไป คนที่บอกว่าเป็นแม่ของคุณหมอก็เข้ามากับผู้หญิงอีกคนค่ะ""พวกเขาทำอะไรเราไหม" พูดมาแค่นี้คีตะก็รู้แล้วว่าผู้หญิงอีกคนเป็นใคร"ไม่ค่ะ..แต่""แต่อะไร""แต่บัตรเครดิตที่คุณหมอวางไว้..""พวกเขาเอาไปเหรอ" คีตะใช้คำว่าพวกเขาโดยไม่มีเยื่อใยเลย"ใช่ค่ะ" เธอก็คงต้องบอกความจริงไป บัตรใบที่สองแล้วที่เธอรักษาของเขาไว้ไม่ได้"แล้วเอาเงินไหนใช้"พอคำถามนี้ออกจากปากอีกฝ่าย วาดฝันที่ไม่กล้ามองหน้าก็เงยขึ้นมองคนตัวสูงกว่า แทนที่เขาจะต่อว่าหรือตำหนิแต่คำถามของเขาเหมือนเป็นห่วง"เงินฝันพอมีอยู่ค่ะ""ถ้ามีอะไรก็ส่งข้อความไลน์ไว้ ออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วจะเช็คข้อความดู" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับล้วงเอาเงินสดที่มีอยู่ในกระเป๋าออกมาวางไว้ที่โต๊ะให้กับเธอไว้ใช้ก่อน เพราะบัตรที่ให้เธอไปใบที่สองคือใบสุดท้ายที่มีอยู่แล้ว"ฝันกลัว.. กลัวว่ามันจะเป็นการรบกวนคุณหมอมากเกินไปค่ะ""ไม่รบกวนหรอก" กี่วันมาแล้วที่เขาออกจากห้องผ่าตัดแล้วคอยเช็คข้อความ ว่าเธอจะส่งอะไรมาไหม วันนั้นพอเห็นข้อความว่าเธอกำลังมีปัญหา เขาก็รีบไปมหาวิทยาลัย แต่ก่อนแทบไม่อยากจับโทรศัพท์ เพราะถ้ามีเคสด่วนเดี๋ยวผู้ช่วยก็มารายงานเอง

"คุณหมอคะอาจารย์หมอมารออยู่ในห้องค่ะ"ชายหนุ่มแค่พยักหน้าตอบรับแล้วก็เปิดประตูห้องทำงานเข้าไป"มีอะไรครับพ่อ""ไม่เห็นเรากลับบ้านมาสองวันแล้ว อยากจะคุยอะไรด้วยก็ไม่ได้คุย""คุยมาสิครับ""อีกสองวันจำได้ไหมว่าเป็นวันอะไร""วันเกิดพ่อ" ที่จริงเขาแทบจะจำไม่ได้หรอก แต่ทุกครั้งถ้าพ่อถามเรื่องวันเกิดก็จะถามประโยคประมาณนี้"พ่อจะจัดที่โรงแรม ทำตัวให้ว่างด้วย""ครับ"คุยธุระกับลูกชายเสร็จอาจารย์หมอก็ออกไปคีตะนั่งทำงานอยู่พักใหญ่ เพราะเพิ่งจะออกจากห้องผ่าตัดมายังมีอะไรต้องให้ทำอีกเยอะพอทำงานเสร็จก็ยืดเส้นยืดสาย และนึกได้ว่าตัวเองขยับตู้ออกเอาเก้าอี้ไปไว้ตรงนั้น ก็เลยเดินไปดูสักหน่อย"หือ?" แต่พอมองเข้าไปก็เห็นว่าคนที่ชอบหลบมุมนั่งหลับอยู่ "มาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย"เวลาผ่านไปอีกจนตอนนี้ปาเข้าไป 21:30 น. แล้วก๊อก..ก๊อก.."อุ๊ย.." พยาบาลกะดึกเปิดประตูเข้ามาก็เห็นว่าคุณหมอไม่ได้อยู่ในห้องนี้คนเดียว"เอามาวางไว้แล้วก็ออกไป" เขาเห็นว่าพยาบาลนำเครื่องดื่มเข้ามาให้วางเครื่องดื่มลงบนโต๊ะทำงานของคุณหมอ สายตาก็อดแอบมองดูคนที่นอนหลับอยู่บนโซฟาไม่ได้ ทำไมพยาบาลกุ๊บกิ๊บบอกว่าคุณหมอทำงานอยู่ในห้องคนเดียว แล