Semua Bab จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด: Bab 151 - Bab 160

"........" คีตะออกจากห้องผ่าตัดก็ได้ยินว่าพ่อมาถึงแล้ว เขารีบตรงมาที่ห้องนี้ทันที แต่สิ่งที่แปลกกว่านั้นคือ.."นั่งก่อนสิพ่อลูกเขย" ..ประโยคนี้แหละทำให้คีตะทำอะไรไม่ถูก "ตกลงจะนั่งหรือไม่นั่ง""นั่งครับ" คุณหมอคีตะรีบเดินไปนั่งลงตรงที่พ่อตาบอกให้นั่งอย่างไว"ดูจากอาการลูกสาวของผมแล้ว จะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไร""อีก 2-3 วันครับ""ถ้างั้นก็พักฟื้นอยู่ที่บ้านอีกสักสองวัน""หลังจากนั้นล่ะครับ""หลังจากนั้นก็จัดงานแต่งสิ""อะไรนะครับ?""ทำเป็นตกใจไปได้ ตอนนี้ถึงไม่อยากแต่งก็ไม่ทันแล้วเพราะลูกผมอยากแต่งงาน""อยากแต่งครับ" แม้จะยังงงอยู่ก็รีบตอบตกลงไว้ก่อน"คุณก็ขู่คุณหมออยู่นั่นแหละกลับได้หรือยัง""ครับ กลับครับ" พ่อเลี้ยงอิทธิพลรีบลุกขึ้นอย่างไวเมื่อภรรยาที่เพิ่งหย่าชวนกลับบ้าน"หึหึ""ขำอะไรคะ" วันศุกร์ตำหนิสามี เพราะไม่อยากให้ไปขำผู้ใหญ่"ก็ขำพ่อตากับลูกเขยไง..เหมือนกันเด๊ะเลย"คีตะกรอกหางตามองไปดูเพื่อน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะพ่อตาออกจากห้องไปประตูยังไม่ปิดเลย"เราก็กลับกันได้แล้วค่ะ""อยู่เป็นเพื่อนน้องก่อนสิ""จะอยู่ทำไมล่ะคะคุณหมอก็มาแล้วไง""แกกลับไปเถอะทางนี้เดี๋ยวฉันจะดูเอง""ก

หลังวันแต่งพ่อเลี้ยงอิทธิพลและครอบครัวก็ต้องเดินทางไปต่างจังหวัด เพราะในวันแต่งงานของวาดฝันกับคุณหมอคีตะ วันนั้นเป็นวันคลอดของคะน้า งานแต่งน้องสาวพายุมาไม่ได้เพราะภรรยาใกล้วันคลอดเต็มทีแล้ว แต่ทั้งสองก็ได้คุยกันทางวีดีโอคอลบ้าง และพายุก็รับรู้แล้วว่าตัวเองยังมีน้องสาวอีกคนหนึ่งส่วนเรื่องเรียนมหาวิทยาลัยของวาดฝัน คีตะคุยกับอาจารย์ขอสอบจบปี 2 ให้เธอก่อน และปี 3 จะเข้าเรียนหลังคลอดบุตรแล้ว คงต้องรอให้ร่างกายของเธอแข็งแรงก่อนค่อยมาคุยเรื่องเรียนต่อกันอีกที"สวัสดีค่ะคุณวาดฝัน" คนที่ทำงานในโรงพยาบาลนี้ไม่มีใครไม่รู้จักวาดฝัน ในฐานะภรรยาของคุณหมอเจ้าของโรงพยาบาล"สวัสดีค่ะ""คุณหมอยังอยู่ในห้องผ่าตัดอยู่เลยค่ะ""ไม่เป็นไรค่ะฝันมารอไปทานข้าวเที่ยงพร้อมคุณหมอเฉยๆ""ถ้างั้นคุณวาดฝันขึ้นไปรอบนห้องทำงานก่อนนะคะ ถ้าคุณหมอออกมาแล้วทางเราจะแจ้งให้ทราบ""ไม่รบกวนหรอกค่ะ ฝันบอกคุณหมอไว้แล้ว" ที่จริงเธอยังไม่บอกหรอกแค่จะมาเซอร์ไพรส์ คุยกับพยาบาลด้านล่างเสร็จวาดฝันก็ขึ้นไปบนห้องทำงานของเขาพ่อวันชัยก็ไปใช้ชีวิตอยู่อำเภอบ้านเกิดแล้ว จะตามไปอยู่ด้วยก็ไม่ได้เพราะสามีมีหน้าที่รับผิดชอบโรงพยาบาล โชคดีที่พ่

"นะคะที่รักขาา" นิ้วเรียวกรีดลงร่องหน้าอกสามีที่นอนหงายอยู่แบบออดอ้อนออเซาะ"ขนลุกไปหมดแล้วเนี่ยคุณเล่นอะไร""ก็ฝันอยากให้เพื่อนได้งานดีๆ หน่อยนี่คะ""เพื่อนคุณเรียนยังไม่จบมหาวิทยาลัย อย่างมากวุฒิการศึกษาที่มีอยู่ก็คงม. 6""แล้วไงคะ คุณจะไม่ช่วยฝันเหรอ" หญิงสาวที่นอนแนบลำตัวอยู่กับอีกคนรีบดันตัวออกห่าง แต่พอเธอขยับออกก็ถูกมือหนาโอบรับร่างเข้ามากอดไว้ที่เดิม"ไม่ได้บอกว่าจะไม่ช่วยสักหน่อย แต่ตำแหน่งที่คุณขอมันคงเป็นไปไม่ได้""ค่ะ""ฝันครับ" เธอพูดว่าค่ะก็จริงแต่หน้าเธอเหมือนไม่เข้าใจเลย"คนไม่สำคัญก็แบบนี้แหละค่ะ ขนาดขอให้เพื่อนทำงานที่โรงพยาบาลของสามียังไม่ได้เลย""ก็บอกว่าได้ไง แต่ว่าตำแหน่งนั้น..""แต่ว่าอะไรคะ""ก็ได้ครับบบ""จริงนะคะ" ใบหน้างามนั้นเริ่มมีรอยยิ้มแห่งความหวังออกมาให้เห็น"จริงสิ แต่เรื่องนี้ผมต้องคุยกับคุณหมอโอโซนดูอีกทีก่อนนะ""คุณเป็นเจ้าของโรงพยาบาลนี่คะ จะให้ใครทำตำแหน่งไหนก็ได้"ผ่านไปสักพัก..คีตะได้แต่นอนเอามือก่ายหน้าผาก ส่วนคนที่สมหวังแล้วนั้นตอนนี้นอนหลับไปในอ้อมแขนของเขาแล้ว เธอนอนหลับได้ก็ถือว่าดีแล้วล่ะลองไม่ได้ดูสิป่านนี้ก็คงจะยังไม่หลับเช้าวันต่อมา.

"อุ๊ย..ขอโทษค่ะ" นานารู้สึกหวาดกลัวมากจนทำอะไรไม่ถูก กลายเป็นยืนเกะกะคนที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ในห้องฉุกเฉินไปเลย"คุณเป็นญาติคนไข้เหรอครับ" คุณหมอที่นานาถอยมาชนเมื่อสักครู่ถาม"ฉันเป็น..เอ่อ..ฉันเป็น..""คุณ.." มือหนารีบยื่นไปรับร่างเธอ เพราะอยู่ดีๆ ก็หมดสติไปเลย "มาช่วยกันหน่อยเร็ว"ผู้ช่วยรีบเข้ามาพาเธอขึ้นนอนเตียงผู้ป่วยที่ว่างอยู่เพื่อปฐมพยาบาล"เธอไม่ใช่คนป่วยและไม่ใช่ญาติผู้ป่วยค่ะคุณหมอ" พยาบาลคนที่ช่วยเธอเมื่อเช้านี้เห็นว่าคุณหมอกฤษณะกำลังเช็คชีพจรของเธออยู่"ไม่ใช่คนป่วยและไม่ใช่ญาติแล้วเธอเป็นใครทำไมมาอยู่ในห้องนี้""เธอเป็นผู้ช่วยพิเศษของคุณหมอโอโซนค่ะ""ผู้ช่วยพิเศษ? มีด้วยเหรอ" วันนี้เป็นเวรคุณหมอกฤษณะ ถ้าวันไหนห้องฉุกเฉินไม่วุ่นวายมากนัก กฤษณะก็จะเข้าห้องผ่าตัดหรือไม่ก็ไปเยี่ยมผู้ป่วยตามห้อง แต่วันนี้มีอุบัติเหตุฉุกเฉินเข้ามา เขาก็เลยต้องมาดูด้วยตัวเอง"พวกเราก็เพิ่งรู้เหมือนกันค่ะ""แต่ดูเธอยังเด็กอยู่เลยนะ" ถ้าเป็นผู้ช่วยพิเศษจริงก็ต้องดูมีวุฒิภาวะมากกว่านี้ แต่แค่ดูใบหน้าของเธอก็รู้แล้วคงเรียนยังไม่จบปริญญา"อันนี้คุณหมอคงต้องไปถามคุณหมอคีตะเองแล้วล่ะค่ะ""?.." เป็นผู้ช

ที่จริงแล้วคนที่นั่งดูกล้องวงจรปิด เปิดดูกล้องตั้งแต่เธอเริ่มปฏิบัติหน้าที่ และก็เห็นหมดว่ามีพยาบาลคนหนึ่งอาสาถ่ายรูปให้กับเธอได้ทำงานวิจัยส่งด้วยความอยากรู้ว่าเธอหายเข้าไปทำไมตรงนั้น เพราะคนส่วนมากจะใช้ลิฟต์ในการขึ้นลงตึกสูงแบบนี้ มือหนาก็เลยเลื่อนเปิดกล้องวงจรปิดตัวที่ติดอยู่บันไดหนีไฟ".........." มองจากมุมบนลงไป อาจจะไม่ชัดเท่าไรเขาก็เลยขยายภาพดูว่าตกลงเธอนั่งทำอะไรอยู่ตรงนั้นคนที่นั่งมองจออยู่รีบลุกขึ้นเดินมาที่ประตูแล้วเปิดมันออกไป..แกร็ก..แอดดด...."คุณมานั่งทำอะไรตรงนี้""คุณหมอกฤษณะ?""โรงพยาบาลกว้างขวางไม่มีที่ให้ทำงานเลยหรือไง""คุณหมอมีอะไรเหรอคะ" พยาบาลที่อยู่หน้าห้องเห็นว่าคุณหมอโอโซนเปิดประตูออกมาแล้วไม่ได้พูดอะไร แค่มองไปทางประตูของบันไดหนีไฟแต่พอมองไปตรงนั้นก็เห็นว่าคุณหมอกฤษณะกำลังคุยกับเธอคนนั้นอยู่แน่เลย พยาบาลอีกคนก็เลยรีบเดินเข้าไปดู"คุณหมอคะต้องการอะไรหรือเปล่าคะ""ขอเครื่องดื่มหน่อย" พูดจบโอโซนก็ปิดประตูแล้วก็เดินกลับมาโต๊ะทำงานของตัวเองแต่เพียงไม่นานประตูห้องของคุณหมอโอโซนก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง เจ้าของเรือนร่างสูงโปร่งก้าวออกมาจากห้องนั้นแล้วตรงไปทางบันไดห