All Chapters of จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด: Chapter 141 - Chapter 150

"คุณหมอยังไม่บอกเลยว่าคุณเป็นลูกชายของพ่อเลี้ยงอิทธิพลอีกคนไหม" คีตะหวนคิดถึงคำพูดที่พ่อของเธอเคยถาม หรือเพราะแบบนี้ ท่านกลัวว่าเขาจะเป็นลูกชายของพ่อเลี้ยงอิทธิพลงั้นเหรอ? ทีแรกก็คิดว่าท่านจะทำร้ายเขาอีกคนถ้ารู้ว่าเป็นลูกชายของพ่อเลี้ยง แต่มันไม่ใช่เลย ถ้าเขาเป็นลูกชายพ่อเลี้ยงนั่นหมายถึงเขากับเธอเป็นพี่น้องกัน แสดงว่าแรงจูงใจในการยิงครั้งนี้คงเป็นเรื่องนี้สินะ และคีตะก็คิดว่าเรื่องที่เธอเป็นลูกสาวของพ่อเลี้ยงอิทธิพลอีกคน ครอบครัวนี้ก็คงจะเพิ่งรู้กัน ถ้าไม่งั้นเรื่องคดีความมันคงง่ายขึ้น..ไม่ต้องให้เธอมาดิ้นรนเองอะไรแบบนี้บ้านที่ปางไม้ในคืนเดียวกันนั้น..วันศุกร์โทรหาพี่สาวเล่าเรื่องให้ฟังคร่าวๆ แล้ว พอมาถึงแม่ใหญ่และคนในบ้านก็ออกมารอรับ ถึงแม้วันจันทร์จะยังเฝ้าสามีอยู่โรงพยาบาลแต่ก็โทรมาเล่าให้แม่ของสามีฟังแล้ววาดฝันไม่กล้าลงจากรถ เธอไม่ใช่คนในครอบครัวนี้สักหน่อย ในใจของเธอมันบอกแบบนั้น เพราะตั้งแต่จำความได้ก็เจอแม่ที่นอนป่วย และพ่อที่เอาแต่ตัดพ้อกับชีวิต พอเสียแม่ไปพ่อค่อยกลับมาเป็นผู้เป็นคน เพราะถ้าไม่อย่างนั้นลูกก็คงไม่มีเสาหลัก จนเธอได้ศึกษาเล่าเรียนมา เพราะเงินที่พ่อรับจ้างไปวั

ขณะที่วาดฝันขึ้นรถคันหรู โดยมีบอดี้การ์ดเปิดประตูให้นั่งด้านหลัง มันยิ่งทำให้เธอเป็นเป้าสายตาของหลายๆ คน"ใช่คนที่ถูกเมียหลวงมาดักตบไหม" และวีรกรรมเก่าๆ ที่เธอเคยโดนมาก็ถูกขุดคุ้ยจากคนที่ไม่อยากเห็นใครได้ดีกว่า"ใช่แล้วล่ะแต่อย่าไปพูดที่ไหนอีกนะ ถึงแม้เขาจะลือกันให้แซดแต่ถ้าถึงหูพ่อเลี้ยงมีหวังคอขาดแน่""ใครจะกล้าไปพูดล่ะ ตอนนี้นางเป็นถึงลูกสาวพ่อเลี้ยง""เธอคิดว่าเป็นลูกสาวหรือว่าเป็นเมียน้อยอีกคน""เธอนี่ปากหาเรื่องจริงๆ เลยนะ ลูกก็ลูกเถอะน่า""อยากแจ็คพอตแบบนั้นจังเลย ไม่เป็นลูกสาวก็ให้เป็นอนุอีกสักคนก็ยังดี" วีรกรรมของพ่อเลี้ยงอิทธิพลเป็นที่พูดคุยกันในวงกว้างมาก สาวน้อยสาวใหญ่ไม่มีใครไม่รู้จัก"ฝันเฟื่องไปแล้ว ได้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงถอดเขี้ยวเล็บแล้วนี่""คนเคย..จะหยุดได้จริงเหรอ..""รถมาแล้ว รีบขึ้นรถกันเถอะ"พอคนที่นินทาขึ้นรถประจำทางไปแล้ว คนที่นั่งอยู่ข้างๆ เมื่อสักครู่ก็ฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ ใช่แล้วถ้าอยากมีตัวตนต่อหน้าพ่อเลี้ยง เธอก็ต้องสร้างตัวตนของตัวเองขึ้นมาสิ ถ้ารอแค่วาสนากว่าจะถึงคิวของตัวเองมันคงอีกนานวาดฝันนั่งรถกับคนของพ่อเลี้ยงมาไม่ไกลจากหน้ามหาวิทยาลัย ผ่านออกมาแค่สองซ

กลับไปเคลียร์ตัวเองก่อน.. ได้ยินประโยคนี้แทนที่คีตะจะมองคนที่ถามแต่เขากลับมองไปดูเธอวาดฝันหลบสายตาคมคู่นั้น เพราะเธอยอมอยู่ในสภาพนี้เอง ยังทดแทนบุญคุณที่เขาช่วยได้ไม่เท่าไรเลย แต่เธอจะออกตัวช่วยเขาก็ไม่ได้ เพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรม"ทำไมต้องเคลียร์ด้วย ในเมื่อฉันยังไม่มีใคร""แน่ใจเหรอหมอ แล้วผู้หญิงที่อยู่บ้านของนายล่ะ""นายได้ยินจากปากฉันหรือยัง"ด็อกเตอร์ถึงกับเงียบ ที่หมอพูดมาก็จริงยังไม่ได้ยินจากปากหมอเลยว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ในสถานะไหน แต่ได้ยินจากปากพ่อของหมอมันต่างอะไรกันล่ะ "ก็ถึงบอกให้ไปเคลียร์ไง ถ้าพ่อบอกให้แต่งงานกับผู้หญิงอีกคน ก็ต้องเคลียร์ความบริสุทธิ์ของตัวเองก่อนสิ""ถ้าพ่อของนายให้แต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ที่ไม่ใช่วันศุกร์แล้วนายจะแต่งไหม" ขณะที่พูดประโยคนี้สายตาคีตะปรายมองไปดูผู้หญิงของเพื่อน"ไม่" พันไมล์ตอบทันทีโดยไม่ต้องคิด"คำตอบฉันก็เหมือนกับนาย ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้ ฉันก็ไม่เหมือนกัน""แต่ผู้หญิงคนนั้นยังอยู่บ้านของนาย""พอเถอะค่ะ" ได้ยินแค่นี้วาดฝันก็ดีใจมากแล้ว อย่าให้ถึงกับขับไล่ไสส่งแขกของเขาออกจากบ้านเลย"ก็ได้ฉันจะคอยจับตาดูนาย ถ้าทำให้น้องส

"แล้วมึงจะยังอยู่ตรงนี้ทำไมตามเข้าไปดูหน่อยสิ" คีตะเป็นห่วงแต่ก็ไม่กล้าเข้าไปในห้องน้ำกลัวว่ายิ่งจะทำให้พวกเธอเหม็นกลิ่นเหล้ามากขึ้น"กูว่ามึงไปอาบน้ำก่อนดีกว่า" ก่อนที่จะตามผู้หญิงเข้าไปในห้องน้ำ พันไมล์ไล่ให้คีตะไปล้างเนื้อล้างตัวออกก่อนผู้หญิงไปเข้าห้องน้ำด้านนอก คีตะก็เลยเข้าไปใช้ห้องน้ำในห้องนอน"ไม่เป็นอะไรแล้วใช่ไหม" วาดฝันส่ายหน้าตอบพี่ชาย สายตามองไปที่ประตูห้อง คิดว่าเขาคงออกไปแล้ว "ขอตัวก่อนนะคะ"กึก! แกร็ก!! "?" พอเธอเดินเข้ามาคนที่ยืนอยู่หลังประตูก็รีบปิดแล้วล็อกห้องไว้ "คุณหมอ?""จุ๊จุ๊" ชายหนุ่มส่งสัญญาณไม่ให้พูดแล้วก็พาเธอมาที่เตียงนอน"อือ.." พอร่างเธอถูกวางลงกับพื้นเตียงเขาก็ตามมาประกบจูบ "คุณหมอคะฝันยังไม่..อือ" จะบอกว่ายังไม่อาบน้ำเลยและเมื่อสักครู่เพิ่งจะอาเจียนไปเองแต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้พูดอะไรอีกแล้ว คิดถึงแทบใจจะขาด มือหนาขยับชายกระโปรงชุดนักศึกษาขึ้นมาก่อนที่จะแหวกกางเกงชั้นในให้พ้นทาง เหมือนเล่นจ้ำจี้กับสาวนักศึกษายังไงไม่รู้..แต่เธอก็เป็นนักศึกษานี่"โอ๊ย อื้อ" พอทุกอย่างได้ที่เขาก็ดันแก่นกายเข้าไป"อาาา คิดถึงมากเลยรู้ไหม" วันนี้แทบทำงานไม่ได้หลังจากที

"เกิดอะไรกันขึ้น" คุณหมอกฤษณะถูกตามตัวมา เพราะเหมือนในห้องตรวจจะมีเรื่องกัน "ผมไม่รู้ว่าในห้องนี้เกิดอะไรขึ้น แต่ผมขอเชิญทุกคนออกไปจากห้องนี้ก่อนครับ คนป่วยต้องการความสงบ" ไม่สนแล้วว่าคนที่อยู่ในห้องนี้คือใครบ้างหลังจากทุกคนออกไปแล้วกฤษณะก็หันมาถามเอาความจริงจากคีตะ"มันก็ไม่ได้ยากนี่ครับ คุณหมอก็ให้ผู้ใหญ่มาเจรจาเรื่องสู่ขอกับพ่อเลี้ยง" พอรู้เรื่องแล้วก็แนะนำให้ได้แค่นี้แหละ"แต่พ่อเพิ่งกลับ" ตั้งแต่เกิดเรื่องที่โรงแรมคราวนั้น อาจารย์หมอก็กลับต่างประเทศไปพร้อมภรรยาและนุ่น เพื่อจบปัญหาเรื่องที่ภรรยาพานุ่นมาเสนอตัวให้ลูกชาย"ก็ลองติดต่อกลับไปหาอาจารย์หมอดูก่อนสิครับ เผื่อท่านบินกลับมาได้""จริงสิ.." แค่เขาพูดคงยังไม่จบ ต้องให้ผู้ใหญ่มาเจรจา แต่พอคิดถึงหน้าแม่เลี้ยงไม่อยากโทรไปหาพ่อเลย เพราะถ้าพ่อกลับมาแม่เลี้ยงก็คงตามติดอีกเช่นเคย ..แต่ก็คงต้องโทร สายตานั้นมองไปดูเธอที่ยังคงนอนหลับอยู่บนเตียงผู้ป่วย พอให้ยาบำรุงเข้าไปแล้วอาการของเธอก็ดีขึ้นมาก"คุณหมอ" ได้ยินเสียงคนไข้ คุณหมอทั้งสองที่ยืนคุยกันอยู่หันมาที่เตียงพร้อมกัน"ฝัน" คีตะรีบเข้ามากุมมือเธอไว้ "ผมขอโทษนะที่ไม่ได้ดูแลคุณ""ฝันไม