Semua Bab ชายาพิษ โฉมสะคราญบรรณาการ: Bab 21 - Bab 30

ตอนที่ 20 ท้าทาย กองกำลังของชินอ๋องเปลี่ยนไปอย่างเงียบงันแม้แต่เหล่าองค์รักษ์ภายในจวน ซึ่งแต่เดิมมีหน้าที่เพียงคุ้มกันเบื้องต้น กลับเริ่มฝึกฝนเข้มงวดและรุดหน้าขึ้นอย่างเห็นได้ชัดบรรยากาศภายในจวนอ๋องไม่เหมือนก่อนอีกต่อไปเงียบ...มั่นคง...แต่เต็มไปด้วยแรงกดดันที่มองไม่เห็นในยามค่ำคืนแสงจันทร์ส่องลอดผ่านชายหลังคาเสียงก้าวเท้าบางเบาดังแทรกจากเงาไม้องค์รักษ์ที่ซ่อนตัวอยู่บนหลังคากระซิบผ่านกำลังภายในมู่หยางได้รับรายงานจากองค์รักษ์สายลับที่ลาดตระเวนอยู่โดยรอบ สีหน้าของเขาเปลี่ยนทันที ไม่รอช้า รีบเร่งฝีเท้าเข้าไปยังห้องอักษรทันทีห้องอักษร มู่หยางก้าวเข้ามา รายงานรวบรัด “เรือนพระชายากำลังถูกจับตาจากเงามืดไม่ต่ำกว่าสิบคน กระจายรอบทิศขอรับ” แววตาของกู้เซียวอวิ้นพลันเยียบเย็นลงหลังได้รับฟัง มู่หยางรายงาน ชายหนุ่มวางพู่กันลงก่อนเอ่ย “ข้าจะไปเรือนสมุนไพร”เรือนสมุนไพร ที่เรือนสมุนไพร บรรยากาศยังคงสงบเงียบเช่นเคยแม้ภายนอกจะเริ่มมีความเคลื่อนไหวผิดปกติแต่ภายในเรือนที่อบอวลด้วยกลิ่นสมุนไพรหลากชนิดชินอ๋องพอเข้ามาในเรือนก็เห็น เว่ยเยว่ซิน ย

ตอนที่ 22 โปรดปรานณ ตำหนักหลิงฮวา ม่านแพรสีแดงเข้มปลิวไหวรับลมเย็นที่พัดผ่านอย่างแผ่วเบา กลิ่นเครื่องหอมอบอวลคลุ้งไปทั่วห้องประทับแสงโคมทองทอดเงาอ่อนทาบลงบนพรมลายมังกรที่ปูเรียบอยู่กลางห้องบนตั่งหยกมุมห้อง ซูเยียนฮองเฮา นั่งพิงหมอนปักดิ้นทองอย่างสง่างามพระพักตร์ประดับรอยยิ้มบางขณะกำลังเอนกายเบา ๆ ซบไหล่ผู้ที่อยู่เคียงข้างกู้เสียนหรงฮ่องเต้ทอดพระเนตรลงมาที่ร่างอรชนสายพระเนตรที่เคยนิ่งเฉียบในราชสำนักเวลานี้กลับเปี่ยมด้วยความพึงใจจนเห็นได้ชัดพระหัตถ์ลูบหลังมือของซูเยียนฮองเฮาช้า ๆปลายนิ้วหยุดนิ่งตรงข้อนิ้ว แล้วคลี่แผ่วลงแนบแน่นก่อนที่กู้เสียนหรงฮ่องเต้จะเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ“ช่วงนี้...เจ้าดูเปล่งประกายยิ่งกว่าเดิม”พระเนตรทอดมองอย่างไม่ปิดบังความพึงพอใจก่อนจะโน้มเข้าใกล้ กระซิบ “อีกทั้ง...ความรู้สึกตรงนั้น ยังไม่ต่างจากสตรีแรกแย้มเลยด้วยซ้ำ”ซูเยียนฮองเฮาชะงักไปเพียงชั่วครู่ ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “หม่อมฉันไม่กล้าปิดปัง...เพียงได้โอสถบำรุงมาเล็กน้อยเพคะม่านลี่เซวียนส่งมาให้...บอกว่าเป็นโอสถลับของสำนักหมื่นพิษ ส่วนขี้ผึ้งนั้น...ก็จากตำหนักชินอ๋อง”กู้เสียนหรงไ

ตอนที่ 24 เพื่อบุรุษณ สำนักหมื่นพิษ สายลมเย็นเยียบโชยผ่านป่าภูเขาที่ล้อมรอบสำนักหมื่นพิษ กลิ่นของสมุนไพรแปลกประหลาดลอยคลุ้งในอากาศ ประสานกับเสียงกึกกักของหม้อโอสถดังสม่ำเสมอจากด้านใน ม่านไข่มุกที่กั้นเรือนกลางไหวเบา เมื่อสตรีผู้หนึ่งก้าวเข้ามา ซูหว่านนางคือนายหญิงแห่งหมื่นพิษ ดวงหน้าสงบงามแต่เปี่ยมด้วยรังสีอำนาจ ทุกย่างก้าวของนางคือเงาสะท้อนของอำนาจเงียบงันแห่งพิษใต้หล้าภายในห้องโอสถ ม่านลี่เซวียนกำลังตรวจสอบใบตำรับด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“โอสถหยกหิมะ...ถึงขั้นไหนแล้ว?” ม่านลี่เซวียนเงยหน้าขึ้นทันทีที่เห็นว่าเป็นใครก็ค้อมศีรษะให้นางก่อนตอบเสียงขรึม “ท่านแม่...ยังขาดวัตถุดิบสำคัญหนึ่งชนิดขอรับ กลีบดอกหยกหิมะบริสุทธิ์จากเขาหลงอวี่ ขณะนี้ข้ามีผู้เดินทางไปจัดหาแล้ว”“นั่นคือข้ออ้างเดิมที่เจ้าพูดมาเมื่อสามเดือนก่อน...”ซูหว่านกล่าวด้วยเสียงเรียบม่านลี่เซวียนชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าสะท้อนแรงกดดันทันที “ขอเวลาข้าอีกเพียงไม่นาน...เมื่อได้วัตถุดิบครบ ข้าจะกลั่นโอสถหิมะได้แน่นอน”ซูหว่านไม่กล่าวคำใดต่อ แต่แววตาเยือกเย็นนั้นกลับบ่งชัดว่าความอดทนของนางก

ตอนที่ 26 พิษคนดีณ สำนักเว่ยหลง แสงตะวันยามสายส่องเฉียงผ่านร่มไม้ใหญ่ เงาของชายชุดดำหลายคนยืนกดบรรยากาศ หนึ่งในนั้นยกคิ้วขึ้นมองซูหยวนอย่างไร้ไมตรี ชายชุดดำก้าวเข้ามาอีกหนึ่งก้าว เงาร่างสูงใหญ่บดบังแสงอาทิตย์จนร่มเงาทอดยาวปกคลุมซูหยวนเขาชูตราสำนักหมื่นพิษในมือ พร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ทั้งเยือกเย็นและกดดัน“เจ้าจงใช้แซ่ 'ซู' เดียวกันกับนายหญิงสำนักหมื่นพิษหลอกลวงขายโอสถทิพย์” เสียงพูดของเขา ไร้ความเกรงใจ ซูหยวนขมวดคิ้ว สีหน้าเยียบเย็น แต่ยังไม่ทันเอ่ยโต้กลับ คนชุดดำอีกคนก็กล่าวเสียงต่ำ“นายหญิงซูหว่านเมตตา...ไม่ถือโทษโกรธพวกเจ้าที่ริอาจอ้างชื่อ...แต่ถ้าอยากรอด...ก็ง่ายนิดเดียว” เขาเหยียดยิ้มเยือกเย็น “คุกเข่า กล่าวขอเข้าร่วมสำนักหมื่นพิษ...แล้วจากนี้ไปทุกลมหายใจของพวกเจ้าจะเป็นของสำนักหมื่นพิษแทน” เสียงนั้นเรียบเฉียบ แต่เต็มไปด้วยแรงกดดันซูหยวนยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย ราวกับสายลมที่พัดผ่านผิวน้ำไม่ระลอกไหว ดวงตาคมกริบสบคนชุดดำตรงหน้าอย่างไม่หวั่นเกรง เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย คล้ายยิ้มเยาะเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉียบ“หากข้าปฏิเสธ

ตอนที่ 28 ดีที่สุดตำหนักหลิงฮวา ความโปรดปรานจากฮ่องเต้ที่เพิ่มขึ้นในช่วงนี้ ส่งผลให้อำนาจขององค์รัชทายาทกู้ซ่งหยวนยิ่งมั่นคงและหนักแน่นยิ่งขึ้น เขาจึงกล้าที่จะเอ่ย “เสด็จแม่...ข้าอยากได้อำนาจทางทหารของตระกูลหลี่” ซูเยียนฮองเฮาชะงักไปเล็กน้อย นัยน์ตาคู่งามหรี่ลง มององค์รัชทายาทเบื้องหน้าด้วยนัยน์ตานิ่งสงบ “อย่าได้วู่วามคิดชิงอำนาจทางทหารในตอนนี้ เสด็จพ่อของเจ้า...ไม่เคยวางใจผู้ใดอย่างแท้จริง...แม้จะเป็นโอรสของพระองค์เอง...ก็ไม่เว้น” น้ำเสียงของนางเบา...แต่กรีดลึกเสียยิ่งกว่ามีดคม กู้ซ่งหยวน ก้มหน้าลงเล็กน้อย นัยน์ตาเย็นลงเขาเข้าใจนัยแฝงที่พระมารดาเอ่ยทันที “เพราะเขา...ไม่มีภัยต่อราชบัลลังก์ของฮองเต้” ฝ่ามือที่วางอยู่บนเข่ากำแน่น ฮองเฮามองท่าทีบุตรชาย นางถอนหายใจแผ่วเบา ก่อนจะเอื้อมพระหัตถ์ออกไป ลูบหลังมือของกู้ซ่งหยวนเบา ๆ เสียงของนางนุ่มนวล อ่อนโยนลงหลายส่วน “เรื่องของราชสำนัก...มิใช่สิ่งที่ใช้เพียงความตั้งใจหนึ่งใจหนึ่งเดียวจะพลิกฟ้าได้...ชินอ๋องผู้นั้นก็มีท่านตาเป็นแม่ทัพก็ไ