Semua Bab ภรรยาที่สามีไม่รัก (18+): Bab 1 - Bab 10

ตอนที่2“ฉันคิดเอาไว้ไม่มีผิด ว่าแกจะต้องกลับมาพูดแบบนี้กับฉัน” คุณหญิงรู้จักผู้หญิงอย่างลลิสาดีว่าคนที่เห็นแก่เงินขนาดนั้น ไม่มีทางยอมเด็ดขาดถ้าจะต้องทนกัดก้อนเกลือกิน และคุณหญิงก็รู้จักลูกชายตัวเองดีด้วยเหมือนกัน ว่าจะต้องถูกแม่นางแบบสาวปั่นหัวมาแน่ ถึงได้ยอมแต่งงานกับอนงค์นางง่ายๆ แบบนี้“ก็ในเมื่อคุณแม่อยากให้ผมแต่ง ผมก็ยอมแต่งให้แล้วนี่ไงครับ”“แกยอมแต่งเพราะยัยนางแบบมันยอมมากกว่า” คุณหญิงบอกอย่างรู้ทันซึ่งมันก็จริง เพราะการที่ภูริชตัดสินใจยอมแต่งงานกับอนงค์นาง ก็เพราะลลิสาเป็นคนให้เขาทำ แค่แต่งงานเพื่อให้คุณหญิงสบายใจ แล้วค่อยหาเรื่องหย่าทีหลัง นั่นคือแผนที่ลลิสาเป็นคนบอกกับเขา‘ถึงลิสาจะต้องทนช้ำใจที่เห็นคุณต้องแต่งงานกับผู้หญิงอื่น แต่ลิสาต้องช้ำใจกว่านี้แน่ถ้าต้องเห็นคุณมาลำบากแบบนี้ ที่แม้แต่รถก็ยังไม่มีใช้’‘โถ! คนดีของผม คุณเชื่อใจผมได้เลยลิสา ว่าผมจะไม่มีทางรักใครนอกจากคุณแน่นอน ผู้หญิงคนนั้นจะไม่มีค่าอะไรสำหรับผมทั้งนั้น’‘ลิสาเชื่อใจคุณค่ะ’และนั่นคือข้อตกลงระหว่างภูริชที่ให้ไว้กับลลิสา ว่าการแต่งงานครั้งนี้ ก็แค่ให้คุณหญิงกาบแก้วตายใจเท่านั้น“จะเพราะอะไรก็แล้วแต่ เป็

ตอนที่4ภูริชกลับเข้ามาในตอนเช้า หลังจากที่เมื่อคืนเขาไปค้างที่คอนโดกับลลิสามา พอกลับมาถึงก็เห็นภรรยาตัวเองกำลังรดน้ำดอกกล้วยไม้ของคุณหญิงกาบแก้วอยู่ เลยอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปทักทายเสียหน่อย“ปกติอยู่บ้านนอกคงจะชอบทำสวนทำไร่สินะ” อนงค์นางหันมาหาคนที่เพิ่งจะกลับมา แล้วก็หันกลับไปสนใจดอกกล้วยไม้ตรงหน้าต่อ เพราะรู้ดีว่าภูริชต้องเข้ามาหาเรื่องอย่างแน่นอน และเธอเองก็ไม่ได้อยากมีเรื่องกับเขาในเวลาเช้าแบบนี้ด้วย“ที่เงียบเนี่ย เพราะฉันเดาถูกใช่มั้ยล่ะ?” อนงค์นางยังคงเฉย แล้วก็หันไปจัดการลากสายยางมารดน้ำบรรดาดอกไม้ที่อยู่บริเวณนั้นต่อ โดยไม่ได้สนใจที่จะพูดกับเขาเลยสักนิด“ได้จากคุณแม่ไปเท่าไหร่ล่ะ เธอถึงได้ยอมแต่งงานกับฉัน ทั้งๆ ที่ไม่ได้รักแบบนี้”“...”“อยู่บ้านนอกมันคงจะลำบากมากสินะ ถึงได้พยายามกระเสือกกระสนมาอยู่ที่นี่ ได้เป็นถึงสะใภ้คุณหญิงกาบแก้ว สบายไปทั้งชาติ”“นางไม่เคยคิดแบบนั้น” อนงค์นางหันมาเถียง เพราะทนฟังเขาพูดจาดูถูกมานานเกินไปแล้ว ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้อยากที่จะมีปัญหากับภูริชเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะพยายามยัดเยียดปัญหามาให้เธอเสียเหลือเกิด“แต่ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะมีเหต

ตอนที่6วันนี้ที่บริษัทมีการประชุมบอร์ดบริหาร คุณหญิงกาบแก้วจึงถือโอกาสนี้พาอนงค์นางไปแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักในฐานะลูกสะใภ้ และก็จะเข้ามาทำงานที่โรงแรมด้วย เพราะวันรุ่งขึ้นคุณหญิงกาบแก้วต้องบินไปดูงานที่จีนเป็นเวลาสองอาทิตย์อนงค์นางมาเรียนรู้งานในตำแหน่งผู้จัดการที่ห้องอาหารของโรงแรม เพราะเธอมีความสามารถด้านอาหาร โดยมีกรกันต์ผู้จัดการคนเก่าเป็นคนสอนงาน เพราะกรกันต์จะต้องไปประจำที่โรงแรมแห่งใหม่ที่จะเปิดในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าอนงค์นางเข้าขากับกรกันต์ได้เป็นอย่างดี จนคนที่แอบย่องมาดูยัยเฉิ่มถึงห้องอาหาร ทั้งๆ ที่โดยปกติเขาแทบไม่ได้ก้าวเท้าเข้ามาเหยียบที่นี่เลย ถ้าไม่จำเป็นต้องมาคุยงานกับลูกค้า ถึงกับหน้าตึงที่เห็นเธอทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้จัดการหนุ่มอย่างกรกันต์ ทั้งที่เพิ่งจะเจอกันแค่วันเดียวแต่กลับพูดคุย ยิ้มแย้ม จนออกนอกหน้าในขณะที่เวลาอยู่กับเขา เธอกลับทำหน้าไม่ต่างจากคนที่เบื่อโลกอย่างนั้นแหละในส่วนของงานบริหาร คุณหญิงให้วิชิต ผู้จัดการฝ่ายการตลาดเป็นคนสอนงานให้อนงค์นางไปก่อนชั่วคราว เพราะรองประธานอย่างภูริชปฏิเสธที่จะสอนงานเธอแต่ยังไม่ทันที่จะข้ามวัน ภูริชกลับโทรไปขอตัวอนงค

ตอนที่8ลลิสาเมื่อเห็นว่าคุณหญิงกาบแก้วไม่อยู่บ้านก็เลยได้ใจ วันต่อมาจึงหอบเสื้อผ้าเข้ามาอยู่กับภูริชที่บ้านเสียเลย อีกอย่างเธอเองก็ไม่ไว้ใจที่ภูริชจะต้องอยู่กับอนงค์นางตามลำพังแบบนั้น ถึงภูริชจะชอบพูดว่าอนงค์นางเป็นผู้หญิงที่ทั้งเฉิ่มและเชยให้เธอฟังอยู่ตลอด แต่พอลลิสาได้มาเจอตัวจริงของอนงค์นาง มันกลับตรงข้ามกับที่ภูริชพูดเอาไว้อย่างสิ้นเชิง เพราะอนงค์นางเป็นผู้หญิงที่สวย ชนิดที่ว่าเธอเองเป็นผู้หญิงด้วยกันยังยอมรับเลยว่าอนงค์นางสวยและมีเสน่ห์ ถึงจะมีสีหน้าที่เย็นชา จนแทบจะไม่แสดงออกอาการใดๆ ให้เห็นก็ตามและการที่ลลิสามาค้างที่บ้าน ภูริชเองก็เต็มใจที่จะให้เธออยู่ที่นี่ด้วย และในเมื่อเจ้าของบ้านอย่างเขาอนุญาตให้คนรักมาอยู่ด้วย เมียแต่งอย่างเธอจะมีสิทธิ์อะไรไปคัดค้าน เพราะเธอก็แค่ผู้อาศัยอย่างที่เขาเคยบอกเอาไว้เท่านั้นเองลลิสาขนของเข้าไปอยู่ห้องเดียวกับภูริชโดยที่ไม่ต้องรอให้ใครบอก ทีแรกภูริชตั้งใจจะให้ลลิสาเข้าไปพักที่ห้องนอนแขกเพราะเกรงใจอนงค์นางเพราะถึงยังไงเธอก็ยังได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเขา แต่ลลิสายืนยันที่จะนอนห้องเดียวกับเขา ภูริชเลยไม่อยากที่จะขัดใจ และยิ่งเห็นว่าอนงค์นางไม่ได้รู

ตอนที่10อนงค์นางกลับมาพร้อมกับภูริช แต่พอมาถึงบ้านเขาก็ยังไม่เลิกพูดจาหาเรื่องเธอ“อนงค์นาง! อย่าเดินหนีฉันแบบนี้” ภูริชเดินตามขึ้นมาถึงบนห้องส่วนตัวของภรรยา เพราะเรื่องที่เขาคุยกับเธอบนรถมันยังไม่จบ“นางไม่มีเรื่องจะคุยกับคุณภูค่ะ”“ทำไมจะไม่มี ที่เธอเคยบอกว่าแต่งงานกับฉันเพราะเธอไม่ได้คิดที่จะรักฉัน มันหมายความว่ายังไง?”“นางไม่ได้พูดสักหน่อยว่าที่แต่งงานเพราะไม่ได้รักคุณภู ก็วันนั้นคุณภูเป็นคนพูดเองว่านางไม่มีหัวใจ นางก็แค่บอกว่าที่ยอมแต่งงานกับคุณภู เพราะคิดว่าคงจะไม่ได้ใช้หัวใจต่างหาก” อนงค์นางอธิบายกับเขา“นั่นแหละ! แล้วมันต่างกันตรงไหน ที่เธอบอกว่าไม่มีหัวใจ เพราะเธอให้กับไอ้แฟนเก่านั่นไปแล้วใช่มั้ยล่ะ?” เขาถามออกไปอย่างหงุดหงิด ทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องหงุดหงิดเมื่อต้องพูดถึงแฟนเก่าของเธอ“ค่ะ นางให้ธาดาไปแล้ว และเขาก็ทำลายมันไปแล้วด้วย นางถึงยอมแต่งงานกับคุณภู เพราะนางไม่คิดที่จะมีความรักให้กับใครได้อีก” เพราะความรักของเธอมันได้ตายไปตั้งแต่วันที่ธาดานอกใจเธอแล้วอนงค์นางมองเขาด้วยแววตาที่ไม่ได้บ่งบอกถึงความรู้สึกใดๆ ทั้งนั้น แต่มันกลับทำให้คนฟังรู้สึกเสียหน้าอย่างบอกไม่