All Chapters of รักนะยายจอมแก่น: Chapter 21 - Chapter 30

ก่อนมหาลัยเปิด3วันแคทกับมายด์กลับมาบ้านป้ามลแล้ว เพราะต้องไปมหาลัยเพื่อลงทะเบียนเรียนต่อ ปรางพอรู้ว่าทั้งสองคนกลับมาก็ชวนปริน ชยาและเอกมาหาที่บ้านป้ามลทันที“คิดถึงที่สุดเลย”ปรางเมื่อเห็นหน้าเพื่อนก็วิ่งเข้าไปกอดทั้งสองคน สามหนุ่มยืนมองสามสาวกอดกันก็พากันยิ้ม“ปรางว่ามายด์ดูคล้ำไปหน่อยนะ ไปทำไรมาเหรอ?”ปรางถามขึ้นหลังจากที่กอดและมองเพื่อนแล้ว“เข้าสวนมาจ้า ไม่ได้นั่งว่างเหมือนปรางนี่”มายด์พูดแล้วยิ้ม“จ้า แม่คนขยัน”ปรางหันมายิ้มกับคำพูดของมายด์ “แต่..แคทหนักกว่า ไปปั่นจักรยานขึ้นเขาทุกวันแถมเข้าสวนอีก แต่ไม่เห็นจะดำขึ้นเลย”มายด์พูดพลางมองแคท“ก็คนยังไม่มีแฟนก็ต้องดูแลตัวเองสิ ไม่งั้นใครจะมาจีบล่ะ”แคทยิ้มเธอพูดแล้วมองปราง มายด์ เลยไปถึงชยาและเอกด้วย“อ๋อ!เหรอ ไม่มีคนมาจีบหรือไม่เอาเขากันแน่”ปรางกับมายด์พูดพร้อมกัน ชยากับเอกหันไปมองหน้าปริน ที่ยังคงมองแคทไม่วางตา“แล้วนี่ไปไหนมากันด้วยหรือป่าว ถึงได้มาพร้อมกันได้”แคทถาม“ก็ตั้งใจมาหานี่แหละ มีคนเขาคิดถึง”ปรางตอบแล้วหันไปทางที่สามหนุ่มที่ยืนกันอยู่ แคทคิดว่าปรางหมายถึงเอกกับมายด์ก็เลยพยักหน้ารับรู้แต่ปรางหมายถึงพี่ชายเ

หลังเรียนช่วงเช้าผ่านไปแคท มายด์และปรางก็มานั่งที่ม้าหินอ่อนเหมือนทุกวัน“เออ! วันเสาร์หน้าแม่ให้มาชวนพวกเธอไปงานกินเลี้ยงที่บริษัทนะ”จู่ๆปรางก็พูดขึ้นแคทกับมายด์หันไปมองหน้าปรางพร้อมกัน“ไม่ดีมั้ง ชั้นกับมายด์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลยนะ”แคทพูด“ไม่ได้พวกเธอต้องไปเป็นเพื่อนชั้น นะ นะ ชั้นไม่มีเพื่อนอ่ะ พวกเธอจะใจร้ายปล่อยให้ชั้นไปคนเดียวจริงๆเหรอ”ปรางทำเสียงออดออ้นแล้วเอามือมาเกาะแขนมายด์อีกด้วยมายด์มองหน้าแคท ส่วนแคทเริ่มส่ายหัว“อะๆ ก็ได้ งานจัดที่ไหนล่ะ แล้วพวกชั้นต้องทำไงบ้าง”แคทจำใจยอมแคทยอมตกลงในที่สุดเพราะเธอรู้ว่าไม่ว่ายังไงปรางก็ไม่ยอมอยู่ดี ปรางหันมายิ้มให้แคท“งานจัดที่โรงแรมของพ่อชั้นจ้า พวกเราก็แค่ไปรวมงาน ส่วนเรื่องชุดเดี๋ยวไปเลือกที่ร้านของเพื่อนแม่ชั้นกัน”ปรางบอก“แล้วแกนะแคท แม่อยากให้แกช่วยเป็นคู่ควงให้พี่ปรินหน่อยอ่ะ”ปรางพูดแล้วหันมาบอกแคท“หา!...ชั้นเนี่ยนะ”แคทพูดแล้วชี้มือมาที่ตัวเอง พลางส่ายหัวอย่างแรง“ไม่ดีมั้ง แล้วพวกสาวๆของพี่เขาล่ะ ไหนแกบอกว่ามีหลายคนไง”แคทพูดต่อ“ก็เพราะอย่างนั้นน่ะสิแม่ชั้นถึงได้อยากให้แกช่วย แกก็รู้ว่าแม่ชั้นไม่ชอบพวกนั้

“ไม่ต้องมายอเลยค่ะ ในงานมีคนสวยตั้งมาก เต้นเก่งก็เยอะรอให้พี่ปรินไปเต้นกับเขาทั้งนั้น”แคทเงยหน้าบอกเขา“พี่ไม่เห็นมีเลย แต่ถึงมีพี่ก็อยากเต้นรำกับเรา แค่คนเดียวเท่านั้น”ปรินก้มมองเธอแคทก้มหน้าหลบสายตาที่ปรินมอง เธอเขินกับคำพูดของเขาที่วันนี้มันแปลกๆ และแคทก็คิดว่าตัวเธอเองก็รู้สึกแปลกๆกับคำพูดและสายตาของเขาที่พูดและมองเธอในวันนี้ แคทเคยโดนคนพูดชมมามากโดนเฉพาะผู้ชายที่เข้ามาจีบเธอแต่ไม่เคยมีใครทำให้เธอรู้สึกเขินหรืออายได้เลยสักคน และกับปรินเองเขาก็ไม่เคยมีทีท่าว่าจะมาจีบหรือชอบเธอมาก่อน แต่พอโดนเขาแซวและชมตรงๆกลับทำให้เธอเขินอายได้ นี่เธอกำลังเป็นอะไรกันแน่แคทคิดในใจขณะที่เต้นรำกับปรินไปด้วยแล้วเพลงก็เปลี่ยนเป็นแบบสโลว์ คนเต้นก็เลยต้องเต้นจนตัวติดกันมาก แคทใจเต้นแรงและรู้สึกขัดเขินเมื่อโดนปรินโอบรอบเอว เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครก็เลยก้มหน้าไม่ยอมมองสบตาปริน ปรินเห็นคนตรงหน้าหูเริ่มแดงก็เลยอมยิ้มเพราะรู้ว่าเธอเขิน เขาดีใจที่เห็นแคทเขินเพราะนั่นหมายความว่าเธอก็คงมีใจให้เขาบ้างไม่มากก็น้อย เต้นไปอีกสักพักแคทเริ่มรู้สึกว่าเธอเจ็บข้อเท้าแปร๊บๆจึงบอกปรินว่าเธอเหนื่อยแล้ว ไม่อยากบอกว

ปรินลงมาถึงข้างล่างก็ถามหาแคทกับเด็กรับใช้ในบ้าน เด็กบอกว่าแคทนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างบ้าน ปรินจึงตามออกไปเขาเห็นแคทนั่งมองไปที่สวนที่ตอนนี้ไม่เหมือนแต่ก่อนแล้วเพราะเขาทำตามที่เธอเคยบอกกับเขาตอนนั้น ปรางกับมายด์ไม่ตามออกมาเพราะไม่อยากขัดคอเขาปรินเดินไปยืนข้างหลังเก้าอี้ที่แคทนั่งแล้วเอาแขนสองข้างเท้าไปที่พนักเก้าอี้แคทเงยหน้าขึ้นไปมองพอดีกับที่ปรินก้มลงมาพอดี ทั้งคู่สบตากันแป๊บหนึ่งแคทก็ก้มหน้าลงแล้วก็มองไปทางสวนที่อยู่ข้างหน้า ปรินเดินอ้อมมานั่งด้านข้าง“เดินลงมาทำไม ขาหายเจ็บแล้วเหรอ” ปรินถาม“ไม่เจ็บเหมือนเมื่อคืนแล้วค่ะ เดินไหว”แคทบอก“นึกว่ากลัวจะถูกพี่อุ้มอีก เลยรีบลงมาก่อน”ปรินพูด แคทเงียบ เบื่อคนรู้ทันจริงๆแคทคิด หน้าเธอมีสีแดงขึ้นมานิดๆ “พี่จัดสวนใหม่แล้ว ทำอย่างที่เราแนะนำ แต่ยังไม่เสร็จดี เป็นไงบ้าง สวยขึ้นมั้ย”ปรินชวนคุยแคทมองอย่างสำรวจ มีการจัดใหม่จริงๆตอนแรกเธอไม่ได้สังเกตุ เพราะมัวแต่คิดเรื่องตัวเองอยู่ ตอนนี้ที่เธอเห็นคือมีเรือนกล้วยไม้ที่ทำเสร็จแล้ว ด้านข้างมีต้นกุหลาบหลากหลายสีล้อมรอบด้วยต้นมะลิ ต้นโมก ต้นแก้ว ต้นปีบ ที่ยังไม่ออกดอก“ตอนนี้พี่รอกล้วยไม้

สามหนุ่มมาถึงมหาลัยก่อนเที่ยงก็เลยมานั่งรอสาวๆที่ร้านกาแฟหน้าตึกที่สาวๆเรียน สักพักหนึ่งก็เห็นนักศึกษาทยอยเดินออกมาจากตึก ชยามองเห็นปรางเดินมากับมายด์ในมือสองสาวมีดอกกุหลาบมาคนละ3ดอก“น้องปรางคับ ทางนี้”ชยาเรียกสองสาวหันมามองแล้วพากันเดินเข้ามาหาสามหนุ่ม“มากันได้ไงคะนี่”ปรางถามมองหน้าพี่ๆ“ก็มาหาแฟนพี่ไง แล้วใครบังอาจเอากุหลาบมาให้แฟนพี่ล่ะเนี่ย”ชยาบอกแล้วถามพลางมองหน้าปราง“มายด์ก็ด้วยไปรับดอกกุหลาบใครมา”เอกมองหน้ามายด์“เพื่อนให้มาน่ะค่ะ เห็นมั้ยคะว่ามันเป็นสีขาวกับสีชมพูนะ”ปรางหันมาบอกชยากับเอก“แล้วแคทล่ะ ไปไหน”ปรินถามปราง“แคทถูกหนุ่มๆสารภาพรักอยู่ค่ะ เดี๋ยวตามมา ไม่รู้ว่าจะถือดอกกุหลาบไหวไหม”ปรางบอกแล้วมองดูหน้าพี่ชายปรินหน้าเครียดทันที“ปรางอย่าพูดเล่นนะ แค่นี้ที่บริษัทก็เหมือนกับระเบิดจะลงอยู่แล้ว ใครก็เข้าหน้าไม่ติดสักคน”ชยาบอก “ทำไมล่ะคะ ใครทำให้น้ำแข็งลุกเป็นไฟได้เนี่ย”ปรางขำ“ก็เมื่อเช้าปรินมันเห็นมีคนให้กุหลาบแคทแล้วแคทก็รับไว้ มันก็เลยหงุดหงิด”เอกบอก ปรางกับมายด์มองหน้ากันแล้วทำท่านึก “อ้อ! พี่ศิวา”มายด์พูด ปรางหัวเราะ“โธ่!เรื่องนี้เอง ตอนแรกอ่ะแค