All Chapters of รักนะยายจอมแก่น: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนนี้ที่สนามทุกคนได้กระจายไปอยู่ตามมุมต่างๆรอพี่ๆจะเรียกซ้อมอีกครั้งปรินกับเพื่อนนั่งมองดูสามสาวที่ยืนซ้อมเหวี่ยงคฑากันอยู่ข้างสนาม ในสนามมีนักฟุตบอลกำลังซ้อมรับส่งบอลกันอยู่“แคท ปรางจะเอาน้ำมั้ยเราจะไปเอาน้ำ ”มายด์ถามเพื่อนที่ยืนซ้อมคฑากันอยู่”เอาจ้า เอามา2เลยเผื่อแคทด้วย”ปรางตอบ มายด์จึงเดินไปหยิบน้ำที่พวกพี่ๆเตรียมมาให้ “แคทคับ..นำ้”พี่ศิวาเดินเอาขวดน้ำมาส่งให้แคท แคทมองก่อนจะส่ายหน้า”ไม่เป็นไรค่ะพี่ศิวา มายด์เดินไปเอาให้แล้ว ขอบคุณนะคะ”แคทบอกด้วยใบหน้าเรียบเฉย ศิวาพยักหน้ารับรู้แล้วหันหลังเดินกลับไป ปรางเดินมาข้างๆแคท”แกก็น่าจะรับไว้นะพี่เขาอุตส่าห์เอามาให้ ดูสิเดินคอตกกลับไปเลย”ปรางบอก”อย่างนี้ดีแล้ว พี่เขาจะได้เลิกพยายามสักทีแล้วแกดูสิแฟนคลับพี่เขามองมาขนาดนั้้น ขืนชั้นรับน้ำไว้สักวันคงต้องโดนรุมแน่นอน”แคทพูดเธอพยักหน้าไปทางกลุ่มสาวๆที่ยืนอยู่อีกฝั่งของสนาม“น้อง!ระวัง”มีเสียงดังมาจากกลางสนามแคทหันไปตามเสียงก็เห็นลูกฟุตบอลกำลังลอยมา มองจากสายตาแล้วมันต้องโดนหัวปรางแน่ๆ แคทกระโดดเข้าไปขวางโดยใช้มือจับลูกฟุตบอลไว้เหมือนโกล์วมืออาชีพ การที่แคทพุ่งออกไปอย่าง

เมื่อขึ้นมาถึงห้องนอนปรางก็โทรหามายด์ทันที”ฮัลโหล..มายด์ แคทเป็นไงบ้างล่ะ” “กินยาแล้วก็นวดยาที่ข้อเท้าตอนนี้เข้านอนไปแล้ว”มายด์ตอบ”แล้วมันบวมมั้ยที่ข้อเท้าอ่ะ”ปรางถามต่อ”ที่เห็นก็ไม่บวมนะ เราคงคิดมากกันไปเองแหละ”มายด์พูด”เดี๋ยวพรุ่งนี้ปรางไปรับไปมหาลัยนะ”ปรางบอก”แคทจะยอมเหรอ”มายด์พูด”ก็อย่าบอกแคทสิ ธรรมดาออกจากบ้านกี่โมงล่ะ”ปรางถาม”ก็ประมาณ8โมงอ่ะ”มายด์บอก”งั้นพรุ่งนี้เจอกัน”ปรางพูดเสร็จก็วางสาย ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูห้อง ปรางเดินไปเปิดเห็นปรินยืนอยู่ที่หน้าประตู “มีอะไรคะพี่ปริน”ปรางถาม “แคทเป็นไงบ้าง”ปรินถามน้อง“ไม่เป็นไงค่ะกินยา นวดขาแล้วก็นอนไปแล้ว”ปรางบอกพี่ชาย “ปรางพี่ขอเบอร์แคทหน่อยสิ”ปรินพูด“ไม่ได้ ถ้าแคทรู้เอาปรางตายแน่เลย”ปรางส่ายหัว “แคทจะรู้ได้ยังไงว่าปรางบอกพี่” ปรินถาม“แคทไม่เคยให้เบอร์กับใครเลยนะนอกจาก พ่อ แม่ น้องชายแล้วก็มีแค่มายด์กับปรางเท่านั้น ขนาดในโทรศัพท์ก็บันทึกไว้แค่นั้น ถ้าพี่ปรินมีเบอร์แคทก็คงไม่ต้องถามหรอกว่าได้มายังไง”ปรางบอก ปรินถึงกับอึ้ง“ไหนเราบอกว่าจะช่วยพี่ไง นะ นะบอกมาเถอะ”ปรินอ้อนน้องสาว ปรางมองหน้าพี่แล้วก็อด

“เอาไว้มาเล่นด้วยกันอีกนะน้องแคท”พวกเพื่อนของศิวาตะโกนตามหลังมา แคทหันไปมองแล้วพยักหน้าให้เมื่อแคทเดินมาใกล้จะถึงที่มายด์กับปรางนั่งอยู่เธอถึงได้เห็นว่าปรินกับเพื่อนของเขามายืนรออยู่แล้ว “เป็นไง หายคิดถึงมั้ย”มายด์ถามพลางส่งน้ำให้ แคทมองเพื่อนแล้วพยักหน้า“ก็ดีนะ ไม่ได้เล่นมานาน เอาสนิมออกหน่อย สวัสดีค่ะพี่ๆทำไมวันนี้มาเร็วละคะ”แคทตอบเพื่อนแล้วหันไปทักทายปรินกับเพื่อน“พอดีงานเสร็จเร็วคับ ดีนะที่มาเร็วเลยได้มาทันเห็นแคทเล่นบาสด้วย เล่นเก่งนะผู้ชายอายเลยเนี่ย”ชยาเป็นคนพูด“ใช่ เก่งมาก พี่นี่สู้ไม่ได้เลยนะ”เอกชมแคทด้วย “ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ไม่ได้เล่นมานานแล้วพอดีพวกพี่ๆเขาชวนก็เลยไปเล่นให้หายคิดถึงแค่นั้นค่ะ”แคทพูด“ไปวิ่งนานๆแบบนั้นเดี๋ยวก็เจ็บขาอีกหรอก”ปรินพูดแล้วมองแบบดุๆ“หายดีแล้วค่ะ ไม่งั้นคงไม่ลงไปเล่นหรอก”แคทพูดเธอคิดในใจว่าไปโกรธอะไรใครมาหรือไง ถึงได้ทำหน้าตาดุแบบนั้น “ไปเอาคฑามาซ้อมกันดีกว่า”มายด์พูด“พวกพี่จะนั่งคอยกันตรงนี้หรือจะไปคอยข้างนอกก็ได้นะคะ”ปรางหันมาบอกพี่ชายกับเพื่อน“เดี๋ยวพวกพี่นั่งคอยตรงนี้แหละ จะได้ดูพวกเราด้วยไง”ชยาพูด“งั้นไปกัน”แคทบอกเ

ระหว่างที่เดินกลับมาที่รถแคทเดินคุยมากับกวางจึงได้รู้ว่า น้องกลับมาเพื่อรายงานเรื่องที่เขาไปทำที่สิงคโปร์ให้ทางบริษัทใหญ่รู้ และพักอยู่ที่โรงแรมที่บริษัทจัดให้แถมมีรถให้เขาใช้ในระหว่างที่อยู่ที่นี่ วันนี้เขาเลยจะไปส่งแคทกับมายด์เองจะได้ไปทักทายป้ามลด้วยเพราะแคทกับกวางเดินคุยกันอยู่ข้างหน้า ข้างหลังมายด์เองก็กำลังเล่าเรื่องของแคทกับกวางให้ปรางและสามหนุ่มฟัง มายด์บอกว่าแคทกับกวางสนิทกันมาก เพราะกวางจะรู้เรี่องของแคททุกเรื่องไม่ว่าจะดีหรือร้าย แคทไม่เคยปิดกวางบางเรื่องที่พ่อไม่รู้แต่กวางจะรู้หมด และช่วยแคทปิดพ่อด้วยเพราะกลัวพ่อจะไม่สบายใจ มายด์เล่าว่าพ่อห่วงแคทมากเพราะเป็นลูกสาวคนเดียว แคทก็เลยไปเรียนยูโด เทควันโด มวย และยิงปืนจนได้แชมป์ ระดับภาคเลย แต่นั่นแทนที่พ่อจะห่วงน้อยลงกลับมากขึ้นเพราะแต่ก่อนแคทใจร้อน วิปง่าย พ่อก็ส่งไปฝึกสมาธิกับป้าให้ใจเย็นลง แต่กลับหนักใจกว่าเดิมจากที่เคยมองออกว่าแคทคิดอะไร รู้สึกยังไง พอกลับมากลายเป็นคนเก็บอารมณ์และความคิดไม่ค่อยแสดงออกให้ใครรู้แถมเย็นชามากกว่าเดิม แต่กลับอ่านความรู้สึกคนอื่นได้ทางสายตาและท่าทาง เพราะงั้นพอกวางบอกว่าให้แคทรีบมีแฟนพ่อจะได้ห

ปรินหันไปมองหน้าแคทที่นั่งเงียบมาในรถ“พี่นึกว่าเราจะหวงเพื่อนซะอีก”ปรินพูด แคทมองไปข้างหน้า“ไม่ได้หวงเพื่อนแต่ห่วงต่างหากค่ะ แล้วที่ยอมปล่อยให้ไปเพราะแคทคิดว่ามองคนไม่ผิด หรือพี่ปรินคิดว่าไงคะ”แคทย้อนถามปริน “เอกชอบมายด์จริงๆและพี่ก็บอกได้เลยว่าเอกจะไม่ทำให้มายด์เสียใจแน่นอน”ปรินตอบ แคทหันมามองหน้าคนพูดแล้วอมยิ้ม“เป็นอย่างนั้นได้ก็ดีค่ะ เพราะถ้าพี่เอกหรือพี่ชยาทำให้เพื่อนแคทต้องเสียใจ รับรองว่าแคทจะไม่มีวันให้คนที่ทำได้มีความสุขแน่นอน”แคทบอกเสียงเรียบๆปรินได้ยินจึงหันมามองทันได้เห็นแววตาที่เย็บเฉียบแม้จะแค่แว๊บเดียวแต่ก็ทำให้เขารู้ว่าเธอพูดจริงและทำจริง ปรินกระแอมก่อนจะพูดเล่นๆ“ดุ จริงๆนะเรา อย่างนี้ใครมาเป็นแฟนเรานี่คงต้องอยู่ในโอวาศสินะ”คราวนี้แคทถึงกับขำ“ก็ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แค่มีอะไรบอกกันตรงๆไม่ปิดบังกัน จะรักหรือจะเลิกก็บอกไม่ใช่อ้ำๆอึ้งๆหรือไปแอบๆทำ ก็แค่นั้น”แคทพูดด้วยท่าทีสบายๆ “ได้ยินมาว่าเราไม่เคยคบกับใครเป็นแฟนเลยเหรอ ขอโทษนะที่พี่ถามก็แค่อยากรู้ถ้าไม่สะดวกตอบก็ไม่เป็นไร”ปรินเริ่มถามในสิ่งที่เขาอยากรู้แคทยังคงมองไปข้างหน้า“ก็อย่างที่แคทเคยพูด