Semua Bab มนต์รักแม่ค้าขนมหวาน: Bab 11 - Bab 20

การพูดคุยกับคุณหญิงอรุณีในวันนั้น สร้างความสะเทือนใจให้กับป้าสมรเป็นอย่างมาก คำพูดที่ดูถูกเหยียดหยามลูกสาวของเธอ ยังคงก้องอยู่ในความคิด ป้าสมรรู้สึกน้อยใจและเป็นห่วงน้ำตาลจับใจ เธอไม่อยากให้ลูกสาวต้องมาเจ็บปวดกับความรักที่ไม่ได้รับการยอมรับเมื่อกลับมาถึงบ้าน ป้าสมรได้เรียกน้ำตาลมาคุยด้วยความเป็นห่วง น้ำตาลสังเกตเห็นสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักของผู้เป็นแม่ก็รู้สึกใจไม่ดี“มีอะไรหรือเปล่าคะแม่?” น้ำตาลถามด้วยความเป็นห่วงป้าสมรถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วจับมือลูกสาวไว้ “วันนี้แม่ไปพบบ้านคุณผู้หญิง... แม่ของคุณหมอคินมา”น้ำตาลใจหายวูบ เธอพอจะเดาได้ว่าการพูดคุยนั้นคงไม่เป็นไปในทางที่ดี“ท่านว่ายังไงบ้างคะแม่?” น้ำตาลถามเสียงแผ่ว“ท่าน... ท่านบอกว่าลูกกับคุณหมอไม่เหมาะสมกัน” ป้าสมรกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อยน้ำตาคลอเบ้าของน้ำตาล เธอพยายามกลั้นความรู้สึกเศร้าเสียใจไว้“ท่านอยากให้ลูก... ถอยห่างจากคุณหมอ” ป้าสมรกล่าวต่อด้วยความรู้สึกผิดที่ต้องบอกเรื่องนี้กับลูกสาวความเงียบปกคลุมห้องเล็ก ๆ สองแม่ลูกมองหน้ากันด้วยความรู้สึกที่จุกอยู่ในอก น้ำตาสีใสไหลอาบแก้มของน้ำตาลอย่างช้า ๆ“หนูรู้ค่ะแม่”

เมื่อหมอคินเอ่ยถึงเรื่องของเขากับน้ำตาล บรรยากาศในห้องรับแขกก็เงียบลงทันที หม่อมราชวงศ์เทวินทร์และคุณหญิงอรุณีมองหน้าลูกชายด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความไม่เห็นด้วยอย่างชัดเจน“คิน พ่อกับแม่คิดว่าเราคุยเรื่องนี้กันไปแล้วนะ” หม่อมราชวงศ์เทวินทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น“ครับพ่อ แต่ผมอยากให้พ่อกับแม่เข้าใจความรู้สึกของผมจริง ๆ” หมอคินตอบด้วยความตั้งใจ “น้ำตาลไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่ผมคบหา แต่เธอคือคนที่ผมรัก และผมอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเธอ”คุณหญิงอรุณีถอนหายใจออกมาเบา ๆ “คิน ลูกยังเด็กนัก ลูกยังไม่เข้าใจอะไรหลาย ๆ อย่าง ความรักอย่างเดียวมันไม่พอสำหรับการใช้ชีวิตคู่หรอกนะลูก”“แต่ผมเชื่อว่าความรักของเราจะสามารถก้าวข้ามทุกอย่างไปได้ครับแม่” หมอคินยืนยัน “น้ำตาลเป็นคนดี มีจิตใจงดงาม เธอขยันขันแข็งและดูแลผมดีมาก”“ดูแลลูก? เธอจะดูแลลูกได้ดีเท่าพิมหรือไง? พิมเขามีพื้นฐานครอบครัวที่ดี การศึกษาที่ดี เหมาะสมกับลูกทุกอย่าง” คุณหญิงอรุณีกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ“ผมไม่ได้ต้องการใครที่เหมาะสมตามความคิดของพ่อกับแม่ครับ ผมต้องการคนที่ผมรัก และคนที่รักผม” หมอคินตอบด้วยความหนักแน่นหม่อมราชวงศ์เทวิ

ภาพที่น้ำตาลเห็นหมอคินอยู่กับพิมในโรงพยาบาลวันนั้น ยังคงติดตาเธอไม่จางหาย ความรู้สึกน้อยใจและสับสนถาโถมเข้ามาในใจ เธอพยายามบอกตัวเองว่าอาจจะไม่มีอะไรในกอไผ่ หมอคินอาจจะแค่คุยกับเพื่อนร่วมงาน แต่ภาพรอยยิ้มอ่อนหวานที่พิมมีให้เขาก็ทำให้เธออดคิดมากไม่ได้น้ำตาลตัดสินใจที่จะรักษาระยะห่างจากหมอคินอย่างเงียบ ๆ เธอตอบข้อความของเขาน้อยลง และพยายามหลีกเลี่ยงการเจอหน้ากัน เธออยากให้เวลาตัวเองได้ทบทวนความรู้สึก และอยากให้หมอคินได้มีเวลาดูแลแม่ของเขาอย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลเรื่องของเธอหมอคินสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในท่าทีของน้ำตาล เขารู้สึกได้ว่าเธอดูห่างเหินและเย็นชาลง เขาพยายามโทรศัพท์หาเธอหลายครั้ง แต่เธอมักจะรับสายด้วยน้ำเสียงที่ดูรีบร้อนหรือไม่ก็บอกว่าไม่ว่างความกังวลเริ่มกัดกินหัวใจของหมอคิน เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมน้ำตาลถึงเปลี่ยนไป หรือว่าเธอจะท้อแท้กับอุปสรรคที่พวกเขาต้องเผชิญแล้วจริง ๆเมื่อคุณหญิงอรุณีอาการดีขึ้นและกลับมาพักฟื้นที่บ้าน หมอคินจึงพอมีเวลาว่างมากขึ้น เขาตัดสินใจไปหาน้ำตาลที่ตลาดเมื่อน้ำตาลเห็นหมอคินเดินเข้ามา สีหน้าของเธอก็ดูเรียบเฉย ไม่สดใสเหมือนเคย“น้ำตาล

การที่หมอคินมาช่วยขายขนมที่ตลาดในวันนั้น สร้างความประทับใจให้กับน้ำตาลและป้าสมรเป็นอย่างมาก ท่าทีที่ไม่ถือตัวและความจริงใจของเขา ทำให้ความรู้สึกห่างเหินในใจของน้ำตาลเริ่มจางหายไปทีละน้อย เธอสังเกตเห็นความตั้งใจจริงของหมอคินที่จะเข้ามาในโลกของเธอ และนั่นทำให้หัวใจของเธออ่อนลงตลอดทั้งวัน หมอคินแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้รังเกียจชีวิตที่เรียบง่ายในตลาด เขาสามารถพูดคุยกับลูกค้าได้อย่างเป็นกันเอง ช่วยเหลืองานต่าง ๆ อย่างเต็มใจ และมีรอยยิ้มให้เสมอ น้ำตาลได้แต่มองเขาด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธอเริ่มรู้สึกผิดที่เคยคิดจะถอยห่างจากเขาในช่วงเย็น หลังจากที่ขายขนมเสร็จ หมอคินได้ชวนน้ำตาลไปเดินเล่นในสวนสาธารณะอีกครั้ง บรรยากาศเงียบสงบและแสงไฟสลัว ๆ ทำให้ทั้งสองรู้สึกผ่อนคลาย“ขอบคุณนะคะคุณหมอสำหรับวันนี้” น้ำตาลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนลงหมอคินหันมายิ้มให้เธอ “ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ ที่ให้ผมได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ”ทั้งสองเดินเคียงข้างกันไปอย่างเงียบ ๆ ความเงียบนั้นไม่ได้น่าอึดอัดเหมือนก่อน แต่กลับเต็มไปด้วยความเข้าใจและความรู้สึกดี ๆ ที่เริ่มกลับมา“คุณหมอไม่เหนื่อยเหรอคะ?” น้ำ

คุณหญิงอรุณีสั่งให้คนสนิทไปสืบประวัติความเป็นมาของน้ำตาลและครอบครัวอย่างละเอียด เธอต้องการที่จะรู้ทุกซอกทุกมุมของชีวิตหญิงสาวที่ลูกชายของเธอกำลังคบหา เพื่อนำมาประกอบการตัดสินใจว่าน้ำตาลเหมาะสมกับหมอคินจริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงแค่ภาพลวงตารายงานที่คนสนิทนำมาให้คุณหญิงอรุณี ทำให้เธอขมวดคิ้วมุ่น น้ำตาลเป็นเด็กดี ขยันขันแข็ง ช่วยแม่ค้าขายขนมมาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยมีประวัติเสียหาย แต่ถึงกระนั้น ฐานะทางสังคมที่แตกต่างกันอย่างมาก ก็ยังคงเป็นสิ่งที่ค้ำคอคุณหญิงอรุณีอยู่“แค่นี้เหรอ?” คุณหญิงอรุณีถามด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย“ครับคุณหญิง จากการสืบสวนก็พบเพียงเท่านี้ครับ น้องน้ำตาลเป็นเด็กดีจริง ๆ ครับ” คนสนิทรายงานถึงแม้จะไม่มีข้อมูลด้านลบเกี่ยวกับตัวน้ำตาล แต่ความไม่ไว้วางใจที่พิมจุดประกายไว้ ก็ยังคงกัดกร่อนจิตใจของคุณหญิงอรุณีอยู่ เธอรู้สึกว่าเด็กสาวจากตลาดธรรมดา ๆ คงไม่เข้าใจชีวิตและสังคมของหมอคินในขณะเดียวกัน หมอคินยังคงพยายามที่จะสานความสัมพันธ์กับน้ำตาลให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น เขาวางแผนที่จะพาเธอไปแนะนำให้ญาติผู้ใหญ่ที่เขาเคารพรู้จัก เพื่อหวังว่าการยอมรับจากญาติ ๆ จะช่วยให้พ่อแม่ของเขาเปิดใจมากข