All Chapters of มนต์รักแม่ค้าขนมหวาน: Chapter 31 - Chapter 40

แม้ว่าเรื่องราวการใส่ร้ายของพิมจะจบลง และความจริงจะปรากฏ แต่ในใจของหมอคินและน้ำตาลก็ยังคงมีความกังวลอยู่บ้าง พวกเขารู้ว่าความแค้นของพิมอาจจะยังไม่มอดดับ และเธออาจจะหาทางกลับมาทำร้ายพวกเขาอีกครั้งหมอคินคอยดูแลและปกป้องน้ำตาลอย่างใกล้ชิดมากขึ้น เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ และไม่อยากให้เธอต้องเผชิญกับอันตรายใด ๆ อีก“ไม่ต้องห่วงนะน้ำตาล ผมจะอยู่ตรงนี้กับคุณ” หมอคินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความห่วงใยน้ำตาลซบหน้ากับอกของเขา “ฉันรู้ค่ะคุณหมอ ฉันเชื่อใจคุณ”หลังจากเรื่องราววุ่นวายผ่านพ้นไป หมอคินและน้ำตาลก็ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นใหม่ พวกเขาอยากจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข โดยไม่ต้องกังวลกับอดีตที่เจ็บปวดหมอคินเริ่มวางแผนที่จะขอแต่งงานกับน้ำตาล เขาอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเธอ สร้างครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุขด้วยกันเขาไปปรึกษาป้าสมรเรื่องนี้ และขอคำแนะนำจากท่าน“ป้าครับ ผมอยากจะขอน้ำตาลแต่งงาน ป้าคิดว่ายังไงบ้างครับ?” หมอคินถามด้วยความตื่นเต้นป้าสมรยิ้มด้วยความยินดี “ป้าว่าดีเลยค่ะคุณหมอ หนูน้ำตาลเขารักคุณหมอมาก”หมอคินรู้สึกมีความสุขมากที่ได้รับการสนับสนุนจากป้าสมรเขาเริ่มเตรียมกา

หลังจากได้รับโทรศัพท์ข่มขู่ลึกลับ น้ำตาลรู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก หมอคินพยายามปลอบใจเธอและให้สัญญาว่าจะปกป้องเธอให้ดีที่สุด“ไม่ต้องกลัวนะน้ำตาล ผมจะไม่มีวันปล่อยให้ใครมาทำร้ายคุณได้” หมอคินกอดเธอไว้แน่นน้ำตาลซบหน้ากับอกของเขา “ฉันเชื่อใจคุณค่ะคุณหมอ”หมอคินได้แจ้งเรื่องโทรศัพท์ข่มขู่ให้กับตำรวจทราบแล้ว ตำรวจได้รับปากว่าจะเร่งสืบสวนหาที่มาของสายนั้น และเพิ่มความถี่ในการตรวจตราบริเวณบ้านและตลาดถึงกระนั้น ความกังวลในใจของหมอคินก็ยังไม่จางหายไป เขารู้สึกว่าภัยอันตรายกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ และเขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องคนที่เขารักเขาเริ่มระมัดระวังตัวมากขึ้น คอยสังเกตความเคลื่อนไหวรอบ ๆ ตัวน้ำตาลเสมอ และพยายามไม่ปล่อยให้เธออยู่คนเดียวการเตรียมงานแต่งงานยังคงดำเนินต่อไป แต่บรรยากาศก็ไม่สดใสเหมือนเดิม ความหวาดระแวงเข้ามาปกคลุม ทำให้ทั้งหมอคินและน้ำตาลต้องใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากขึ้นคุณหญิงอรุณีและป้าสมรเมื่อทราบเรื่องโทรศัพท์ข่มขู่ ก็รู้สึกเป็นห่วงทั้งคู่มาก ท่านทั้งสองพยายามให้กำลังใจและช่วยเหลือเท่าที่ทำได้“ไม่ต้องกังวลนะลูก ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย” คุณหญิงอรุณีกล่าวกับน้ำตาลด้วยค

เมื่อหมอคินได้ยินชื่อหม่อมราชวงศ์เดชานุภาพ เขารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน อาของเขา... ผู้ที่เขาเคารพรักมาตลอด มีส่วนเกี่ยวข้องกับการวางแผนร้ายทำร้ายน้ำตาลอย่างนั้นหรือ? ความรู้สึกตกตะลึง สับสน และเจ็บปวดถาโถมเข้ามาในใจของเขาอย่างรุนแรง“เป็นไปไม่ได้...” หมอคินพึมพำด้วยความไม่เชื่อ“เรามีหลักฐานการติดต่อระหว่างพิมกับท่านอาของคุณ รวมถึงข้อมูลทางการเงินบางอย่างที่น่าสงสัย” เพื่อนตำรวจอธิบายหมอคินรู้สึกเหมือนถูกทรยศ เขานึกถึงความเมตตาและความเอ็นดูที่อาของเขามีให้เขามาตลอด ไม่เคยคิดเลยว่าภายใต้รอยยิ้มนั้นจะซ่อนความมุ่งร้ายไว้เขารีบโทรศัพท์หาน้ำตาลทันที เสียงของเขาฟังดูเครียดจนน้ำตาลรู้สึกเป็นห่วง“คุณหมอ เป็นอะไรไปคะ?” น้ำตาลถามด้วยความเป็นห่วง“น้ำตาล... มีเรื่องที่ผมต้องบอกคุณ” หมอคินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักอึ้งเขาเล่าเรื่องที่เพื่อนตำรวจบอกให้เธอฟัง น้ำตาลเองก็ตกใจไม่แพ้กัน เธอไม่เคยคิดว่าจะมีใครจ้องทำร้ายพวกเขาได้ถึงเพียงนี้ และคนที่อยู่เบื้องหลังกลับเป็นคนที่หมอคินเคารพ“ท่านอาของคุณหมอ...” น้ำตาลอุทานด้วยความตกใจ“ผมเองก็ไม่อยากจะเชื่อ” หมอคินกล่าวด้วยความเจ็บปวด “ผมไม่เข้าใจว่า

ชีวิตหลังแต่งงานของหมอคินและน้ำตาลเริ่มต้นขึ้นอย่างอบอุ่นและมีความสุข พวกเขาใช้เวลาเรียนรู้ซึ่งกันและกันในบทบาทใหม่ของการเป็นสามีภรรยา หมอคินยังคงดูแลน้ำตาลอย่างดี และน้ำตาลก็คอยเอาใจใส่ดูแลสามีของเธอไม่ขาดตกบกพร่องพวกเขาย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังเล็ก ๆ ที่หมอคินเคยซื้อไว้ก่อนหน้านี้ ตกแต่งบ้านด้วยกันอย่างเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความรัก น้ำตาลยังคงขายขนมหวานที่ตลาด และหมอคินก็ยังคงทำงานที่โรงพยาบาล แต่ทั้งคู่ก็พยายามหาเวลาว่างมาใช้ร่วมกันเสมอในช่วงเย็น หลังเลิกงาน หมอคินมักจะแวะมาช่วยน้ำตาลเก็บของที่ตลาด หรือไม่ก็พากันไปทานอาหารเย็นข้างนอกบ้างบางครั้ง ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้เติมเต็มชีวิตคู่ของพวกเขาแต่ถึงกระนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างหมอคินกับหม่อมราชวงศ์เดชานุภาพก็ยังคงตึงเครียด อาของเขายังคงไม่พอใจกับการตัดสินใจของเขา และไม่ได้ติดต่อมาอีกเลย หมอคินรู้สึกเสียใจ แต่เขาก็ไม่เสียใจกับการเลือกน้ำตาลเป็นคู่ชีวิตคุณหญิงอรุณีและหม่อมราชวงศ์เทวินทร์พยายามที่จะประสานรอยร้าวในครอบครัว แต่ดูเหมือนว่าหม่อมราชวงศ์เดชานุภาพยังคงปิดใจวันหนึ่ง คุณหญิงอรุณีได้ชวนหมอคินและน้ำตาลไปทานอาหารที่บ้าน“

หลังจากน้ำตาลจากไป หมอคินจมดิ่งอยู่ในความเศร้าอย่างยาวนาน ห้องนอนที่เคยอบอวลไปด้วยความรักและความสุข บัดนี้กลับกลายเป็นเพียงพื้นที่แห่งความทรงจำอันแสนเจ็บปวด เขาแทบไม่อยากทำอะไร นอกจากนอนมองเพดานและคิดถึงน้ำตาลวันหนึ่ง ป้าสมรได้เข้ามาทำความสะอาดห้องของหมอคิน เธอเก็บกวาดข้าวของต่าง ๆ อย่างเงียบเชียบ พลางน้ำตาซึมไปด้วยความคิดถึงลูกสาวขณะที่กำลังจัดเก็บหนังสือบนโต๊ะข้างเตียง ป้าสมรก็สังเกตเห็นสมุดบันทึกเล่มเล็ก ๆ ที่น้ำตาลเคยใช้จดสูตรขนมหวานวางซ่อนอยู่ใต้กองหนังสือ ป้าสมรหยิบมันขึ้นมาเปิดดู ภายในเต็มไปด้วยลายมือหวัด ๆ ของน้ำตาล ทั้งสูตรขนมหวานใหม่ ๆ ที่เธอคิดค้น และบันทึกเรื่องราวความรักของเธอกับหมอคินป้าสมรรู้สึกสะเทือนใจ เธอตัดสินใจนำสมุดบันทึกเล่มนี้ไปให้หมอคินเมื่อหมอคินได้รับสมุดบันทึกเล่มนั้นจากมือของป้าสมร เขาก็จำได้ทันทีว่าเป็นสมุดเล่มโปรดของน้ำตาล มือของเขาเริ่มสั่นเทาขณะค่อย ๆ เปิดหน้ากระดาษอ่านในนั้นมีทั้งสูตรขนมหวานที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน และถ้อยคำหวานซึ้งที่น้ำตาลเขียนถึงเขา น้ำตาของหมอคินไหลอาบแก้มอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ความเศร้า แต่ยังมีความรู้สึกถึงความรักที่น้ำต