Semua Bab มนต์รักแม่ค้าขนมหวาน: Bab 21 - Bab 30

ความสงสัยและความไม่ไว้วางใจที่พิมหว่านไว้ในใจของคุณหญิงอรุณีและหม่อมราชวงศ์เทวินทร์ เริ่มออกดอกผล คุณหญิงอรุณีตัดสินใจที่จะจับตาดูน้ำตาลอย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้น และพยายามหาหลักฐานมายืนยันความคิดของเธอว่าน้ำตาลไม่ได้จริงใจกับหมอคินพิมเองก็ไม่หยุดอยู่แค่นั้น เธอเริ่มวางแผนที่จะใส่ร้ายน้ำตาล เพื่อให้หมอคินเข้าใจผิดและตีตัวออกห่างจากเธอวันหนึ่ง พิมได้แอบเห็นน้ำตาลคุยกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ตลาด ชายคนนั้นเป็นเพื่อนเก่าของน้ำตาลที่ไม่ได้เจอกันนาน พิมรีบฉวยโอกาสนี้ถ่ายรูปทั้งสองคนไว้ในมุมที่ดูสนิทสนมเกินจริงหลังจากนั้น พิมได้นำรูปถ่ายเหล่านั้นไปให้คุณหญิงอรุณีดู“คุณป้าคะ หนูบังเอิญเห็นน้องน้ำตาลอยู่กับผู้ชายคนอื่นที่ตลาดค่ะ ดูสนิทสนมกันมาก ๆ” พิมกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงความกังวลคุณหญิงอรุณีรับรูปมาดูด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด ภาพที่เห็นทำให้ความสงสัยในใจของเธอทวีความรุนแรงขึ้น“นี่มันอะไรกัน?” คุณหญิงอรุณีพึมพำ“หนูก็ไม่แน่ใจค่ะคุณป้า แต่หนูเป็นห่วงคุณคิน กลัวว่าเขาจะถูกหลอก” พิมกล่าวเสริมคุณหญิงอรุณีเก็บรูปถ่ายเหล่านั้นไว้ในใจ เธอตัดสินใจที่จะนำเรื่องนี้ไปบอกหมอคินเย็นวันนั้น เมื่อหมอคินกลับมา

น้ำตาลตัดสินใจที่จะพูดคุยกับหมอคินอีกครั้ง เธอรอจนกระทั่งตลาดซาลง และหมอคินแวะมาหาเธอตามปกติ แม้ว่าบรรยากาศจะดูอึดอัดกว่าเคย“คุณหมอคะ ฉันอยากจะคุยกับคุณหมอเรื่องรูปถ่ายนั้น” น้ำตาลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจังหมอคินเงยหน้ามองเธอ แววตายังคงมีความสับสนอยู่“ผมก็อยากจะคุยกับคุณเหมือนกันน้ำตาล” หมอคินตอบ“เขาเป็นเพื่อนเก่าจริง ๆ ค่ะ เราไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว วันนั้นเขาแค่ดีใจที่ได้เจอฉันก็เลยเข้ามาทักทายแบบเพื่อน” น้ำตาลพยายามอธิบายอย่างละเอียด“แต่ภาพมันดูสนิทสนมเกินไปหน่อย” หมอคินยังคงติดใจกับภาพที่เห็น“บางทีอาจจะเป็นมุมกล้อง หรือว่าเราไม่ได้เจอกันนานก็เลยดีใจกันมากไปหน่อย แต่ไม่มีอะไรเกินเลยจริง ๆ ค่ะ” น้ำตาลยืนยันหมอคินจ้องมองหน้าน้ำตาลอย่างพิจารณา เขาพยายามที่จะเชื่อในคำพูดของเธอ แต่ความสงสัยที่ถูกปลูกฝังไว้ก็ยังคงทำให้เขาลังเล“คุณหมอเชื่อใจฉันไหมคะ?” น้ำตาลถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหวังหมอคินถอนหายใจ “ผมอยากจะเชื่อใจคุณนะน้ำตาล แต่...”“แต่คุณแม่ของคุณหมอ...” น้ำตาลพูดต่อ “ท่านไม่ชอบฉันอยู่แล้ว ฉันกลัวว่า...”“ผมจะคุยกับแม่เอง” หมอคินกล่าวด้วยความหนักแน่น “ผมจะบอกท่านว่

เมื่อน้ำตาลได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากหมอคิน เธอรู้สึกเสียใจที่ถูกพิมใส่ร้าย แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกตื้นตันใจที่หมอคินเชื่อมั่นในตัวเธอในที่สุด น้ำตาคลอเบ้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย“คุณหมอเชื่อฉันแล้วใช่ไหมคะ?” น้ำตาลถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อยหมอคินพยักหน้าอย่างหนักแน่น พร้อมกับจับมือของเธอไว้แน่น “ผมเชื่อใจคุณเสมอ น้ำตาล ผมผิดเองที่ไม่หนักแน่นพอ”น้ำตาลยิ้มทั้งน้ำตา “ขอบคุณนะคะคุณหมอ ที่เชื่อใจฉัน”“ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณ ที่ให้อภัยผม” หมอคินกล่าวด้วยความสำนึกผิดบรรยากาศระหว่างทั้งสองกลับมาอบอุ่นอีกครั้ง ความเข้าใจผิดที่เคยเกิดขึ้นได้ถูกคลี่คลายลง ความรักและความเชื่อใจที่มีให้กันกลับมาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิมหมอคินเล่าถึงการเผชิญหน้ากับพิม และความผิดหวังที่เขามีต่อการกระทำของเธอ น้ำตาลฟังอย่างเงียบ ๆ ด้วยความรู้สึกเห็นใจ“ฉันไม่คิดว่าคุณพิมจะทำถึงขนาดนี้” น้ำตาลกล่าวด้วยความตกใจ“ผมก็เช่นกัน” หมอคินตอบ “แต่เรื่องนี้ทำให้ผมรู้ว่าใครคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผม” เขากล่าวพลางมองหน้าน้ำตาลด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรักน้ำตาลยิ้มตอบ เธอรู้สึกโชคดีที่มีหมอคินอยู่เคียงข้างหลังจ

แม้ว่าเรื่องราวการใส่ร้ายน้ำตาลของพิมจะถูกเปิดเผย และเธอต้องเผชิญกับผลของการกระทำนั้น แต่ความโกรธแค้นและความอิจฉาริษยาในใจของเธอกลับไม่ได้จางหายไปง่าย ๆ พิมรู้สึกว่าเธอถูกหักหลังและไม่ได้รับความเป็นธรรม เธอเชื่อว่าน้ำตาลเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องสูญเสียหมอคินไปพักหลัง ๆ พิมเก็บตัวมากขึ้น เธอหลีกเลี่ยงการพูดคุยกับเพื่อนร่วมงาน และมักจะใช้เวลาอยู่คนเดียว ความเงียบและความเย็นชาที่แผ่ออกมาจากตัวเธอ ทำให้คนรอบข้างรู้สึกได้ถึงพลังงานด้านลบที่คุกรุ่นอยู่ภายในในห้องพักเล็ก ๆ ของพิม เธอจ้องมองรูปถ่ายของหมอคินด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น “ฉันจะไม่ยอมให้แกมีความสุขหรอกนะน้ำตาล แกแย่งทุกอย่างไปจากฉัน” เธอพึมพำกับตัวเองพิมเริ่มวางแผนที่จะแก้แค้นน้ำตาล เธอคิดหาวิธีที่จะทำให้หมอคินและน้ำตาลต้องแตกแยกกัน และทำให้ทุกคนได้เห็นธาตุแท้ของน้ำตาลในแบบที่เธอเชื่อว่ามันเป็นวันหนึ่ง พิมได้บังเอิญได้ยินการสนทนาระหว่างเพื่อนพยาบาลสองคน ที่กำลังพูดถึงเรื่องโครงการบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือเด็กยากไร้ที่โรงพยาบาลกำลังจัดขึ้น พิมเกิดความคิดบางอย่างขึ้นในใจ“โครงการบริจาคเงินเหรอ...” พิมพึมพำเบา ๆ “นี่อาจจะ

เมื่อน้ำตาลถูกกล่าวหาเรื่องเงินบริจาค หมอคินไม่ลังเลที่จะอยู่เคียงข้างเธอ เขามั่นใจในความซื่อสัตย์ของน้ำตาล และรู้ว่าเธอไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน“ไม่ต้องห่วงนะน้ำตาล ผมจะช่วยคุณพิสูจน์ความจริง” หมอคินกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นน้ำตาลรู้สึกซาบซึ้งใจในความเชื่อมั่นของหมอคิน “ขอบคุณนะคะคุณหมอ”หมอคินเริ่มสืบหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง เขาพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานที่ดูแลโครงการ และพยายามรวบรวมข้อมูลที่อาจจะช่วยยืนยันความบริสุทธิ์ของน้ำตาลในขณะเดียวกัน เพื่อนสนิทของน้ำตาลในตลาดก็ไม่เชื่อว่าเธอจะทำเรื่องแบบนั้น พวกเขาพยายามให้กำลังใจน้ำตาล และช่วยกันสังเกตการณ์ความเคลื่อนไหวที่โรงพยาบาล“ไม่ต้องคิดมากนะน้ำตาล พวกเราเชื่อว่าเธอไม่ได้ทำ” เพื่อนสนิทคนหนึ่งกล่าว“ใช่ พวกเราจะช่วยเธอหาความจริง” เพื่อนอีกคนเสริมน้ำตาลรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้นจากความเชื่อมั่นของคนรอบข้างหมอคินได้พูดคุยกับหัวหน้าพยาบาลอีกครั้ง และขอให้มีการตรวจสอบอย่างละเอียด โดยเขาจะช่วยในการตรวจสอบด้วย“ผมมั่นใจว่าต้องมีอะไรผิดพลาด น้ำตาลไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่นอนครับ” หมอคินยืนยันหัวหน้าพยาบาลเห็นถึงความหนักแน่น