All Chapters of นางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง: Chapter 131 - Chapter 140

บทที่ 66 งานถนัดของชิงชิง (ตอนต้น) รายชื่อขุนนางฉ้อฉลในมือของเฉินชิงเหอ มีจำนวนถึงสามส่วนในราชสำนัก เขานั่งมองลี่นาซาสะบัดแส้ใส่ฮุยฟาเค่อด้วยสายตาล้ำลึก ไพล่คิดว่าหากองค์หญิงนำรายชื่อเหล่านี้ขึ้นทูลถวายท่านขาน ชายผู้นั้นจะยอมเชื่อในตัวพระธิดาของตน หรือว่าต้องมีหลักฐานมาใช้พิสูจน์คำกล่าวร่วมด้วย "หากต้องการเอาผิดขุนนางกังฉินกลุ่มนี้จริง คงต้องมีหลักฐานมาพิสูจน์ด้วยสินะ" เสียงพึมพำกับตัวเองของเฉินชิงเหอ ลอยเข้าหูเซียวหนิงชิงที่นั่งอยู่ข้างๆ "ท่านพ่อต้องการหลักฐานความผิดหรือเจ้าคะ หากต้องการลูกจะไปนำมาให้" เรื่องจารกรรมข้อมูลหรือวัตถุสิ่งของ ขอให้บอกชิงชิง เพราะนี่คืออาชีพเก่า "พ่อไม่ยอมให้ลูกไปเสี่ยงอันตรายเด็ดขาดชิงชิง" "ท่านพ่อเจ้าคะ ลูกรู้ว่าท่านเป็นห่วงลูก แต่ถ้าพรุ่งนี้ขุนนางเหล่านั้น ทราบเรื่องการหายตัวไปของเสนาบดีกลาโหม ไม่แน่ว่าอาจเกิดความหวาดระแวงจนแอบทำลายหลักฐาน ซึ่งสามารถใช้ยืนยันความผิดของพวกเขาก็เป็นได้นะเจ้าคะ ทางที่ดีพวกเราควรรีบชิงลงมือ อย่าคนเหล่านั้นไหวตัวทัน ป้องกันปลาหลุดรอดออกจากแหอย่างไรเจ้าคะ” เซียวหนิงชิงคันไม้คันมือ อยากออกไปจารกรรมข้อมูลจนเนื้อเต้

บทที่ 67 แผนยุแยง (ตอนต้น) ชั่วเวลาเพียงสั้นๆ หลังซวินเหิงเยว่มอบหมายงานให้ลูกแต่ละคนออกไปทำ… ข่าวลือเรื่ององค์รัชทายาทเป็นโรคไตพร่องมิอาจมีทายาท ก็โหมกระพือไปทั่วเมืองหลวง รวดเร็วเสียยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง อีกทั้งมีการใส่สีตีไข่เพิ่มเติมว่า ตำแหน่งองค์รัชทายาทกำลังจะมีการเปลี่ยนมือเร็วๆนี้ และผู้ที่มีโอกาสได้รับการแต่งตั้งขึ้นมาแทนที่ คือองค์ชายห้าโอรสของว่านซูเฟย เพียงไม่กี่ชั่วยามเรื่องก็ไปถึงหูฮูหยินผู้เฒ่าเยาอิ๋นเหนียง มารดาของหลินกั๋วกงและหลินฮองเฮา หญิงชรารีบร้อนเข้าวัง เพื่อมาขอเข้าเฝ้าฮองเฮาเป็นการเร่งด่วน ตำหนักเฟิ่งอัน หลินฮองเฮาในชันษาสี่สิบต้นๆ พระพักตร์เปลี่ยนสียามได้ยินเรื่องเล่าจากปากมารดา ข่าวลือในลักษณะนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน แต่ถูกทำให้เงียบหายโดยรับสั่งของฝ่าบาท ทว่าข่าวลือในครั้งนี้ กลับมีเนื้อหาไปถึงเรื่องการเปลี่ยนตัวรัชทายาทเข้ามาเพิ่มเติม ตัวนางผู้เป็นมารดาก็กังวลเรื่องทายาทของโอรสอยู่ลึกๆ หมอหลวงหลายคนถูกเชิญมาตรวจร่างกายของซวินเทียนอวิ๋นและเหล่าชายา ผลที่ออกมาทุกคนล้วนมีสุขภาพปกติ แต่ไม่รู้เพราะเหตุใด จวบจนป่านนี้ กลับยังไม่มีสตรีคนไหนในตำหนักบูร

บทที่ 68 ราดน้ำมันลงบนกองเพลิง (ตอนต้น) "เหลยต้ง ยังมีอีกคนที่เปิ่นหวาง ต้องการให้เดินทางเข้ามาเมืองหลวงในครั้งนี้ด้วย" มีความเป็นไปได้ค่อนข้างสูงว่า อีกไม่นานพี่รองของเขา อาจจะเลือกใช้เส้นทางที่สุ่มเสี่ยงเส้นทางนั้น ยามจนตรอกไม่ว่าผู้มีฐานะสูงศักดิ์หรือต่ำต้อย ล้วนต้องดิ้นรนอย่างสุดชีวิตเพื่อหาวิธีเอาตัวรอด "ทรงหมายถึง เอ้อร์หลิง หรือพะย่ะค่ะ" เหลยต้งเลิกคิ้วถามเพื่อความแน่ใจ เอ้อร์หลิง คือผู้ที่รุ่ยอ๋องช่วยเหลือไว้จากพ่อค้าทาส และถูกพาไปรักษาตัวที่หมู่บ้านเมื่อสิบปีก่อน เจ้าหนุ่มคนนั้นเทิดทูนรุ่ยอ๋องดุจเจ้าชีวิต ในที่สุดก็ถึงเวลาตอบแทนพระคุณ ความเคลื่อนไหวทั้งในตำหนักไทเฮาและตำหนักฮองเฮา ล้วนอยู่ในสายตาและการได้ยินของเหล่าขันทีน้อย ผู้เป็นลูกศิษย์ของหวายกงกง ขันทีน้อยเหล่านี้ต่างเป็นผู้มีวรยุทธ ทั้งหูและสายตาจึงดีกว่าคนปกติมาก ถึงแม้จะยืนอยู่หน้าประตู ทว่ากลับได้ยินบทสนทนาของเจ้าของตำหนักทุกถ้อยคำ ก่อนนำไปถ่ายทอดต่อไปให้ผู้เป็นอาจารย์ เพราะได้ขันทีน้อยเหล่านี้แฝงตัวเป็นสายลับ รุ่ยอ๋องจึงทราบเกือบทุกความเป็นไปภายในวังหลัง ตำหนักบูรพา องค์รัชทายาทซวินเทียนอวิ๋นปีนี้มีพระ

บทที่ 69 ย้ายเข้าเมือง (ตอนต้น) ถึงแม้ว่าเซียวหนิงชิง ยังไม่เคยผ่านภาคปฏิบัติเรื่องอย่างว่ามาก่อนในภพเดิม แต่ก็ได้เห็นผ่านตามาพอสมควร นางหาใช่สาวน้อยไร้เดียงสาอายุสิบหกหนาวที่ไม่รู้ว่าดุ้นแข็งๆ ที่กำลังดุนดันบั้นท้ายอยู่ตอนนี้คือสิ่งใด ร่างบางหยัดกายลุกขึ้นจากตักแกร่ง ย้ายไปนั่งข้างๆเขาแทนอย่างแนบเนียน "ท่านอ๋องต้องรอให้ถึงเวลาก่อนเพคะ ตอนนี้ชิงเอ๋อร์ยังไม่พร้อม ทรงกินเพคะไม่ได้" รอให้นางล้างบางศัตรูจนหมดสิ้น และเก็บเงินเข้ากระเป๋าได้ตามเป้าที่ตั้งไว้ก่อน ถึงตอนนั้นนางจะจับคนชอบยั่วตรงหน้ากินเอง โฮะๆๆๆ เพียงแค่คิดกำเดาก็แทบพุ่ง! ร่างแกร่งข้างกายจึงเปลี่ยนมาโอบไหล่ร่างบาง ออกแรงดึงเบาๆให้มาพิงอกกว้างของตน รับสั่งถามเรื่องของหลินฮองเฮา "ชิงเอ๋อร์ เรื่องที่ขอให้ทำในจดหมาย ข้าจัดการให้ไปบางส่วนแล้วนะ พอจะบอกข้าได้หรือไม่ว่าหลินฮองเฮาไปทำสิ่งใดให้เจ้าขุ่นข้องหมองใจ ถึงต้องการให้ข้าเล่นงานนาง" "หญิงสารเลวคนนั้น คือต้นเหตุที่ทำให้ว่านไทเฮาลงมือกำจัดตระกูลสวีและเฉินอ๋องเพคะ" น้ำเสียงที่ตอบกลับมาเต็มไปด้วยความเกลียดชังระคนเคียดแค้น เซียวหนิงชิงเริ่มต้นเล่าเรื่องคำสารภาพของนักพรตหวู

บทที่ 70 ชิงเอ๋อร์มาเยี่ยมเยียนไทเฮา (ตอนต้น) ราวยามต้นเซิน (15:00-16:59) เซียวหนิงชิงจึงออกมาจากเรือนนอน ตรงไปยังครัวของจวนเพื่อเตรียมอาหารเย็นให้ซวินเหิงเยว่ ถึงเขาไม่พูดออกมาตรงๆ ว่าคิดถึงอาหารฝีมือนาง ทว่าการเปรยว่า พ่อครัวของคหบดีจวงฉางทำอาหารรสชาติสู้นางไม่ได้ ถ้อยคำบอกใบ้เพียงเท่านี้หญิงสาวก็สามารถเดาออกได้ไม่ยาก มื้อเย็นวันนี้เซียวหนิงชิงตั้งใจหม้อไฟหยินหยาง ฝั่งหนึ่งคือน้ำซุปกระดูกหมูสีขาวสไตล์ทงคตสึและอีกฝั่งคือน้ำซุปเห็ดสีดำ ซึ่งนางแอบเอาออกมาจากมิติแห่งความอิ่มหนำ และนำมาผสมกับน้ำซุปที่ต้มเองด้านนอก ทั้งนี้นางยังทำน้ำซุปหมาล่าใส่หม้อเล็กแยกไว้ต่างหาก อากาศหนาวๆอย่างนี้มันต้องหม้อไฟเท่านั้น!!! เนื้อที่จะใช้ลวกประกอบด้วยเนื้อวากิวa5ของนาง เนื้อลูกวัว เนื้อแพะหมักเครื่องเทศและสุราเล็กเพื่อดับกลิ่นสาบ เนื้อหมูหมักนุ่มเด้ง เลือดเป็ดสุก ฟองเต้าหู้ และผักสดอีกสองสามชนิด ของสดเหล่านี้ยกเว้นเนื้อวากิว นางขอให้องครักษ์ของจวงฉางซึ่งติดตามมาคอยรับใช้รุ่ยอ๋อง พาสาวใช้ของนางไปตลาด เพื่อซื้อของสดมาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อเช้านี้ หญิงสาวตระเตรียมอาหารด้วยรอยยิ้มและฮัมเพลงไปด้วยอย่า