All Chapters of Break the rules แหกกฎเฮดว๊าก: Chapter 31 - Chapter 40

"ก่อนที่ฉันจะตอบคำถามนี้ ฉันขอถามพวกคุณหน่อยว่าในความคิดของพวกคุณ พี่เนียนมีไว้เพื่ออะไรคะ?" เธออยากรู้ว่าทุกคนมีความคิดกันยังไง ตลอดหลายวันที่เธอกับเบต้าแฝงตัวอยู่กับทุกคนมา ทำให้พวกเขามีความรู้สึกกันยังไงบ้าง"เอ่ออ ในความคิดผมพี่เนียนเข้ามาแฝงตัวเพื่อจับผิดรุ่นน้องที่แอบทำผิดครับ...""อย่างเช่นความผิดอะไรเอ่ย?" เธอไม่โกรธหรอกที่ปี1 จะคิดแบบนั้น เพราะมันก็คือเรื่องจริง..."ยะอย่างเช่น นินทาหรือด่ารุ่นพี่ลับหลัง และก็โดดเชียร์ครับ...""อืม ที่พวกคุณพูดมาก็ถูกนะ การที่เราแฝงตัวอยู่กับพวกคุณ ทำให้ได้รู้ว่าแต่ละคนพูดถึงรุ่นพี่ยังไงบ้าง และก็ได้รู้พฤติกรรมของใครหลายคน...""เพราะพวกเราทำแบบนั้นใช่ไหมครับรุ่นพี่ถึงสั่งลงโทษพวกเราบ่อยๆ" ผู้ชายอีกคนหนึ่งยกมือถาม"พวกคุณลองคิดดีๆ สิว่าที่ผ่านมารุ่นพี่เขาสั่งทำโทษพวกคุณเพราะอะไร...เพราะพวกคุณทำหน้าที่ของตัวเองไม่ดีพอรึเปล่า พวกคุณเอาแต่ติดเล่นเกินไปใช่ไหม และไม่ตั้งใจทำกิจกรรมจนรุ่นพี่เขาต้องทำโทษและตักเตือน""ที่ฉันพูดไปทั้งหมด มีเหตุผลข้อไหนบ้างที่รุ่นพี่ลงโทษพวกคุณเพียงเพราะเอาพวกเขาไปนินทา...""รุ่นพี่รู้ว่าพวกคุณเอาเขาไปนินทาก็จริง แถมมีบ

เจ๊มอยด์ คนดังKHมาแล้วจ้าาาาา~ กับข่าวเฮดว๊ากวิศวะและเด็กปี1 ในคณะที่ทุกคนเรียกร้องกันมาว่าอยากให้แอดเอามาลงเพจ แต่แอดก็ไม่ทำ! ซึ่งตอนนั้นทุกคนก็ถล่มเพจกันจนยับเลย-_-!! ทว่าตอนนี้มีหลายคนคงจะรู้สาเหตุแล้วใช่ไหมคะว่าทำไม...แต่!! ถ้าใครที่ยังไม่รู้หรือตามข่าวไม่ทัน เดี๋ยวแอดจะมาสรุปให้ฟังกันอีกที...แต่ก่อนจะเข้าประเด็น แอดขอชี้แจงในเรื่องที่ไม่ทำข่าวก่อนนะจ๊ะเรื่องมีอยู่ว่า ก่อนที่คณะวิศวะจะทำการรับน้อง1 วัน จู่ๆ ก็มีจดหมายฉบับด่วนที่ถูกส่งตรงมาจากเบื้องบน และส่งมาให้ทางเพจโดยเฉพาะ และเบื้องบนที่ว่าก็คือคนที่มีสิทธิ์และอำนาจสูงสุดในมหาลัยนี้! (คงไม่ต้องบอกหรอกเนอะว่าเป็นใคร)ซึ่งในตัวจดหมายที่ส่งมานั้น มีข้อความแจ้งมาว่าคณะวิศวะจะมีการรับน้องก่อนเปิดเทอม1 เดือน ในระหว่างนี้ห้ามทางเพจทำข่าวเกี่ยวกับการรับน้องคณะวิศวะใดๆ ทั้งสิ้น! เนื่องจากมีเหตุผลบางประการในการรับน้อง ที่คณะวิศวะระบุไว้ว่าเป็นความลับขั้นสุดยอด! หากเพจฝ่าฝืนทำข่าวทางมหาลัยจะดำเนินการปิดเพจในทันที และยังมีโทษอื่นๆ ตามมาอีก!โดยทั้งนี้ทั้งนั้นเพจจะสามารถกลับมาทำข่าวการรับน้องของวิศวะได้ก็ต่อเมื่อ ทางคณะออกมาชี้แจงถึงประเ

"อยากจะเข้าไปกระชากหัวยัยเด็กที่ชื่อพายจริงๆ ทำหน้าเหมือนใสซื่อ แต่สายตากลับโลมเลียผู้ชายไม่หยุด!!" คะนิ้งว่าเสียงฉุน ในขณะกำลังจับตามองผู้หญิงอีกคนที่กำลังทำท่าทางมีจริตจะก้านใส่คิรินส่วนคนสุดท้ายก็ไม่น้อยหน้าเลย ทำเป็นเล่นหูเล่นตาใส่คีย์กับเคนตะสลับกัน ทว่าคนที่เล่นด้วยและพูดคุยกับผู้หญิงพวกนั้น เหมือนจะมีแค่เคนตะคนเดียวซะมากกว่า"หึ! ไม่คิดว่าชื่อเสียงของพวกพี่จะดังไปถึงมหาลัยอื่นด้วย""พวกพี่ออกจะหล่อเท่ขนาดนี้ ไม่แปลกหรอกค่ะที่จะมีคนชอบเยอะ""รวมถึงน้องมุกดาด้วยรึเปล่าล่ะครับ" เคนตะยื่นหน้าเข้าไปหยอกล้ออีกคน จนทำให้เธอรู้สึกเขินอาย"ก็...ค่ะ ชอบมาก""ถ้าชอบมาก งั้นสนใจไป...""มึงจะไปไหนก็รีบไป พวกกูจะขึ้นไปชั้น3 แล้ว!!" คิรินเอ่ยขัดขึ้นก่อนที่ไอ้เพื่อนตัวดีอย่างเคนตะจะพูดจบ...เขารู้สึกว่าไม่อยากอยู่ตรงนี้นาน กลัวว่าหญิงสาวที่ขอตัวไม่ห้องน้ำก่อนหน้านี้จะมาเห็นเข้า ไม่งั้นได้เป็นเรื่องแน่ ถ้าเธอมาเห็นว่ามีผู้หญิงคนอื่นเข้ามายุ่งย่ามกับเขาแบบนี้"จะรีบไปไหนกันล่ะคะพี่คิริน อยู่คุยกันก่อนสิคะ..." พายส่งรอยยิ้มหวานให้คิริน"ใช่ค่ะ ฉันก็ชอบพี่คิรันนะคะ และก็อยากรู้จักกับพี่มาขึ้นด้วย.

เคร้ง! พรึ่บ!ร่างสูงวางช้อนลงก่อนจะยื่นมือไปซับน้ำตาออกจากพวงแก้มเนียนนุ่มอย่างแผ่วเบา"เป็นอะไร?" น้ำเสียงที่เรียบนิ่งเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้น เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังหลั่งน้ำตา"ฮึก! คิรันเป็นอะไร...ทำไมต้องเย็นชา ต้องตะคอกใส่กันด้วย เชลล์ทำอะไรผิดก็บอกมาสิ! ทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย ฮึก! เชลล์ไม่ชอบเลยที่คิรันเป็นแบบนี้ ฮื่อออ~" มิเชลล์พูดความอัดอั้นใจออกไปอย่างไม่ปิดบัง จากนั้นก็ปล่อยเสียงร้องที่ส่งผลให้ชายหนุ่มต้องรู้สึกปวดใจฮึก! เธอไม่ชอบที่เขาเป็นแบบนี้ ปกติเขาก็เป็นคนพูดน้อยและไม่ค่อยแสดงความรู้สึกอะไรออกมามากอยู่แล้ว และยิ่งเขามาเป็นแบบนี้อีก มันทำให้เธออึดอัดเข้าไปกันใหญ่!!หมับ!"อย่าร้อง...ขอโทษที่ทำให้เธอรู้สึกแบบนั้น แต่เธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เป็นฉันเองต่างหากที่ผิด..." คิรันดึงร่างบางเข้ามาโอบกอดไว้ แล้วปลอบประโลมด้วยสัมผัสที่แผ่วเบาแต่อ่อนโยนจนมิเชลล์รู้สึกได้"อึก! คะคิรันทำอะไรผิดหรอ?" หวังว่ามันจะไม่ใช่ความผิดที่ผู้หญิงกลัวที่สุดในตอนที่คนรักของตัวเองทำผิดหรอกนะ..."ฉันผิดที่ดูแลตัวเองไม่ดี จนทำให้ตัวเองบาดเจ็บ..." บะบาดเจ็บงั้นหรอ!"คะคิรันบาดเจ็บตรงไหน!?” มิเชลล์จั

"ทำไมไม่บอกกันก่อน แล้วไปบอกตอนไหนตั้งแต่เมื่อไหร่" เขาไวไฟเกินไปไหม เหมือนกับเตรียมพร้อมไว้นานแล้ว!!"เพิ่งบอก..." โอ๊ย! ไม่มีเวลาได้เตรียมใจเลย"เธออย่าเครียดเรื่องนั้นไปเลย เอาเวลาไปเตรียมตัวเตรียมใจเรื่องอื่นดีกว่า" ยังมีเรื่องไหนอีก!"อะไร?""หึ! ก็เตรียมพร้อมสำหรับเข้าหอไง""ขะเข้าหอ ทำไมต้องเข้าหอ...เราก็แค่ผัวเมียในนามไม่ใช่หรอ!!?" เมียในนาม…ในความหมายของเธอคือ ก็แค่แสดงตบตาคนอื่นๆ เท่านั้น แต่ไม่ใช่ผัวเมียกันจริงๆ เอ๊ะ! หรือว่าเธอเข้าใจอะไรผิดไป…"นี่ฉันลืมบอกเธอไปหรอ ว่าผัวเมียในนามก็ต้องแต่งงานกันด้วย""!!!!!" ตะแต่งงาน...ไม่นะ! นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย หมดกัน ชีวิตอิสระที่ไร้มลทินของฉัน!!ถ้าแต่งงานกับเขา แล้วต่อไปชีวิตเธอจะเป็นยังไง!!!แง๊!!~ นี่มันมัดมือชกกันชัดๆพรึ่บ"และสิ่งที่เธอจะต้องทำต่อไปนี้อีกอย่างหนึ่งคือ...ซ้อมเข้าหอกับฉัน!!" หมับ!! กรี๊ดดด~ ช่วยด้วยเธอถูกเขาลากเข้าไปในห้องแล้ว แง๊~หลังจากนั้นเขาก็จัดการรวบหัวรวบหางเธอจนทำให้ไปไหนไม่รอดได้อีกเลย และวันต่อมาเธอก็มารู้ตัวอีกทีว่าจะต้องเข้าประตูวิวาห์กับเขาแล้วสรุปคือ วันนั้นที่เธอถามเขาถึงเรื่องตอบแทนบุญคุณ