Semua Bab Stumble Love รักสะดุดใจ: Bab 51 - Bab 60

ชายหนุ่มไม่พูดเปล่า ๆ เขาจับหญิงสาวให้พลิกตัวกลับมา ดันตัวเธอไปที่โต๊ะอาหาร ผลักให้เธอนอนลงไป เริ่มใช้มือลูบไล้และล้วงไปในเสื้อผ้าของเธอ โดยที่เธอยังสวมใส่ชุดกระโปรงอยู่ เขาคร่อมตัวลงไปส่งริมฝีปากปิดปากที่กำลังจะประท้วง จูบที่หนักและหน่วง ไม่มีโอกาสให้เธอได้ปฏิเสธ เมื่อเห็นเธออ่อนระทวย เขาเลื่อนตัวมาดึงแพนตี้ออก โดยที่ไม่ลืมเช็กแล้วว่าเธอมีความพร้อมหรือยัง เขาปลดซิปออก ก่อนที่กางเกงมันจะปริออกมาเสียก่อน ไม่รอช้า เขาดันตัวเองเข้าไปแบบนุ่มนวล “อือ... พี่กฤษขา” แพรวาครางเบา ๆ เรียกชื่อเขา “ขา...” เขาขานรับ พร้อมส่งสะโพกอัดแน่นไปจนสุด ความร้อนรุ่มภายในครอบคลุมจนมิด เขาเริ่มขยับจังหวะเนิบนาบ รอจนหญิงสาวหายเจ็บและอึดอัด เมื่อได้เห็นว่าหญิงคนรักลดความเกร็ง เขาจึงยกขาทั้งสองข้างของเธอขึ้น ก่อนจะอัดสะโพกหนักหน่วงยิ่งขึ้น แพรวาหน้าแดง เผยอปากร้องครางเบา ๆ “อ๊า... พี่กฤษ” เรียกร้องชื่อเขาแบบเสียงหวาน ช่องน้อย ๆ รัดแน่นจนเขาทนไม่ได้ อุ้มตัวเธอลงมา ให้ยืนหันหลัง ให้ตัวเธอพาดไปกับโต๊ะอาหาร ใช้เข่าทั้งสองขาแยกขาเรียวเล็กนั้นให้แยกจากกัน ก่อนจะส่งความก

"ค่ะ ตามนั้นเลยหนู แต่ขอข้าวเปล่าสองจานก็พอนะจ๊ะ" อาร์ตรับออร์เดอร์ รีบเสนอเครื่องดื่มทันที "วันนี้มีน้ำมะตูม กระเจี๊ยบ เก๊กฮวย รสชาติไม่หวานมากค่ะ" "น้ำเก๊กฮวย กับกาแฟมอคค่าเย็น ๆ สักแก้วครับ" เขาสั่งแบบรู้ใจแม่นมออกมาทันทีเช่นกัน รู้ใจว่าเธอชอบดื่มน้ำเก๊กฮวยมาก ๆ อาร์ตเก็บเมนู แล้วรีบส่งออร์เดอร์เข้าครัว อาร์ตรีบรายงานข้อมูลให้ศิริพักตร์รับทราบ "ของคุณภุชงค์ค่ะ มากับใครไม่ทราบ ผู้หญิงสูงวัยค่ะ" "มาแต่วันเลยนะวันนี้ มากับใครนะ" ศิริพักตร์คิดในใจอยากรู้ แต่เก็บอารมณ์อยากรู้เอาไว้ในใจไม่แสดงออกมา หญิงสาวลงมือทำเองทั้งสองเมนู ใส่ความพิถีพิถันลงไปด้วย ใครได้ชิมจะต้องบอกเลยว่า "อร่อย" แค่คำเดียว เสียงกระดิ่งเล็กที่แขวนตรงช่องรับของหน้าห้องครัวดังขึ้น ซึ่งเป็นสัญญาณให้เด็กเสิร์ฟรู้ว่า อาหารเสร็จแล้วพร้อมเสิร์ฟ อาร์ตรีบยกอาหารไปเสิร์ฟที่โต๊ะของชายหนุ่ม ป้าสายใจสะดุดตากับการตกแต่งจาน และข้าวสวยที่ห่ออยู่ในใบตอง พอคลี่ออกมาเป็นข้าวสวยสีม่วง "หุงด้วยน้ำดอกอัญชันค่ะ ดีกับสุขภาพ" อาร์ตพูดเสริมส่งยิ้มให้กับป้าสายใจ เธอก็ส่งยิ้มกลับให้อาร์ตเช่นกัน

เขาใช้มือโอบไหล่ ให้เธอเดินไปที่โต๊ะอาหาร หอมลงไปบนแก้มบางเบา ๆ ได้กลิ่นสบู่จาง ๆ "อาบน้ำแล้วหรือจ๊ะ" เขาถามขึ้น ใบหน้ายังคงซบลงที่ใบหู "ค่ะ" เธอตอบเบา ๆ "ทำไมไม่รอพี่ละคะ" พีคพูดเสร็จแกล้ง หยุดเดิน จ้องเข้าไปในตาเธอ หลินเขินหน้าแดง เอียงอายหลบสายตาเย้ายั่วนั้น หน้าร้อนผ่าว ๆ "เอ้... กินข้าวก่อนดี หรือจะกินอย่างอื่นก่อนนะ" เธอเขินบิดตัวส่ายไปมา "คนบ้าหน้าตาดีนี่ หื่นอีกแล้ว" เธอพ้อเขาอยู่ในใจ "หลินหิวหรือยัง" เขาถามขึ้นมาด้วยความเอ็นดู เมื่อเห็นอาการขัดเขินของเธอเธอรีบตอบ "หิวมาก ๆ เลยค่ะ ยังไม่กินอะไรตั้งแต่เที่ยง" เขาเลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวนั่ง เขาเปิด Sparkling Wine และเริ่มเสิร์ฟ "ขอบคุณค่ะ" ส่งยิ้มให้เขาหวานหยดมาจากใจ "ขอแค่เวลานี้เท่านั้น ให้ฉันเป็นเจ้าหญิงของพี่พีคสักวัน แค่วันนี้เท่านั้น ก็พอ" ร่ำร้องกับตัวเองในใจ เขาหรี่ไฟในห้องให้ลดแสงลง จุดเทียนที่ตั้งอยู่กลางโต๊ะ แล้วนั่งลงฝั่งตรงกันข้าม ยกแก้วขึ้นเพื่อชนกับหญิงสาว หลินจ้องมองหน้าพีคไม่วางตา จะจดจำใบหน้านี้ไปจนวันตาย เธอไม่รู้อนาคตว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ขอแค่ความสุขสั้

"ฉันก็ต้องการเวลาเป็นของตัวเองนะคะ ไม่มีเวลามานั่งรับโทรศัพท์ใคร แล้วคุยนาน ๆ หรอกค่ะ" เธอพูดพลางชี้สภาพตัวเองให้เขาดู เธอยังไม่ยอมลดละ พูดจาโต้แย้งเขาแบบน้ำขุ่น ๆ คิดในใจ “นึกอยากจะแกล้งเขา ดูสิมาโดนสองคนนี้ รุมแกล้งเอาซะอย่างนั้น” เขายื่นถุงที่ใส่ตุ๊กตาหมีให้ ชายหนุ่มโทรไปถามแพรวาแล้วว่าศิริพักตร์ชอบสีอะไร "สีโอลด์โรส สีครีม สีส้มอ่อน ๆ” เขาก็เดินเลือกตั้งนานกว่าจะได้สีนี้ ที่คิดว่าเธอจะถูกใจ "อะไรคะ" เธอถามด้วยความสงสัย "เปิดดูสิครับ" เขายื่นส่งถุงให้เธอรับเพื่อเปิดดู เมื่อหญิงสาวเห็นเป็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ เธอก็ยิ้มในความน่ารักของตุ๊กตา และแถมยังเป็นสีโปรดอีกด้วย ยิ่งถูกใจใหญ่ "ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ" เธอแกล้งพูดเหมือนว่าไม่อยากได้ "ผมก็รู้นะ อะไร ๆ ของคุณพักตร์ก็ไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว" เขาย้อน คำย้อนของเขา ทำให้ศิริพักตร์นึกอาย นึกถึงตอนที่เขาถึงเนื้อถึงตัวเธอ ปล้นจูบถึงสองครั้งสองครา ถ้าไม่มีสมุนไพรที่พอกอยู่ เขาคงเห็นหน้าของเธอที่แดงแล้วแน่ ๆ

"หลินต้องไลน์คุยกันตลอดนะ" แพรพูดสำทับย้ำกับหลิน "ก็แน่นอนสิ หลินมีคนคบเสียที่ไหนล่ะ" หลินพูดติดตลก สองสาวมองหน้ากันหัวเราะขึ้นพร้อมกัน "แพร" เสียงกฤษเรียก สองสาวหันไปตามเสียง กฤษและภุชงค์เดินเข้ามาหาสองสาว ต่างยกมือไหว้ทั้งสองหนุ่ม "หลินเป็นไงบ้าง สอบผ่านไหมครับ" กฤษเอ่ยถึงเรื่องสอบ "ค่ะ ผ่านค่ะ" หลินตอบยิ้มกว้างแบบดีใจสุด "ดีใจด้วยนะครับ" ชายหนุ่มสองคนกล่าวแสดงความยินดีกับเธอด้วย "ขอบคุณค่ะ" เธอยกมือไหว้ ภุชงค์ทำหน้าเลิ่กลั่ก เมียงมองหาหญิงสาวที่เขาพึงใจ แพรวาให้คำตอบแบบรู้ใจ "คุณพักตร์ทำบัญชีอยู่ค่ะ สงสัยจะอยู่ที่ห้องหลังเคาน์เตอร์ นะคะ" ภุชงค์ยิ้มเขิน ก่อนจะพูดขึ้น "รู้ทันไปซะหมด" "พี่จะดื่มอะไรกันหรือเปล่าคะ" เสียงหลินถาม "ขอน้ำสมุนไพรอะไรเย็น ๆ ชื่นใจสักแก้วครับ" ภุชงค์ตอบ หลินลุกขึ้นไปเอาน้ำดื่มมาให้สองหนุ่ม "นายจะไปเย็นนี้เลยหรือ" กฤษถาม "อือ.." ภุชงค์พยักหน้า "อย่าลืมเรื่องที่ดินนะ ถ้าใกล้ถึง กันจะโทรหาอีกที" หลินยกน้ำเข้ามาให้ สี่คนคุยกันสัพเพเหระ รอเวลาศิริพักตร์เสร็จงาน หลินขอตัวกลั