Hapon na nang dumating si Amber sa tapat ng gate ng Sierra University upang sunduin si Wade. Akala niya ay bukas pa ang pasukan nito, kaya’t balak sana niya itong ayain kumain. Ngunit dahil abala pa si Wade, nagdesisyon siyang bumili na lang ng pagkain para dito.“Ate!” masayang salubong ni Wade habang patakbong lumapit sa kanya. Nakangiti ito, at sa tama ng araw sa makinis nitong mukha, lalong naging gwapo sa paningin ni Amber.“Bukas ka na aalis, ‘di ba?” tanong ni Wade, na tila walang bakas ng lungkot—bagkus ay masaya pa.“Yes,” sagot ni Amber. “After the court session and once the results come out, diretso na ako sa Paris. Hindi ko pa alam kung kailan ako makakabalik.”Napansin ni Wade ang lungkot sa boses ni Amber, kaya imbes na sabayan ito, ngumiti siya ng malawak at iniakbay ang braso sa kanya.“Don’t worry, Ate,” aniya. “Pagkatapos ng math research ko, mag-aapply ako sa study abroad program. Pupunta ako sa Paris para makita ka araw-araw!”Natawa si Amber. “Then study hard. I’m
Terakhir Diperbarui : 2025-07-12
Masuk
