All Chapters of The Return Of The Abandoned Ex-Wife: Chapter 191 - Chapter 200

The chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.“Yeah?” West said in a gentle tone, but there’s a hit of danger in his voice. “Then I’ll ask your mother later what she lied to you about.”Agad na lumapit si Jacob, maingat ngunit mabilis niyang dinampot si Maverick, halatang gusto niyang mailayo ang bata mula sa posibleng mas malalang eksena. Pero nagpumiglas si Maverick, halos hindi makapaniwala.“Ayoko! Gusto ko kay Mommy! I want to stay with Mommy!” sigaw niya habang pilit bumabalik sa direksyon ng kanyang ina.Pero masyado nang malakas si Jacob. Walang nagawa si Maverick kundi ang hilahin palabas, ang kanyang maliliit na kamay ay patuloy na kumakapit sa hangin, umaasang maaabot pa ang kanyang ina.“Let me go! I hate you!” patuloy na sigaw ng bata, ang boses nito’y basag na sa kakaiyak.Pero nahinto ang bata nang marinig niya ang mhihinang hikbi m

The chapter contains themes that may be sensitive to some readers, including violence, strong language, mature content, abuse, or any other relevant themes. Reader discretion is advised.NANG tuluyang tumahimik ang mansyon, tanging mga hikbing pigil ni Amber ang pumuno sa sulok ng silid. Hubad siyang nakayakap sa sarili, tahimik na umiiyak habang nanginginig ang buong katawan. Paulit-ulit sa kanyang isip ang malamig na titig ni West, ang sakal sa kanyang leeg, ang halik na walang pahintulot—at ang dugo.Bigla siyang napatigil.Dugo.Nanlaki ang kanyang mga mata, bumilis ang tibok ng kanyang puso.Nanlaki ang kanyang mga mata. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Mabilis siyang tumayo, nanginginig ang tuhod habang tinungo ang banyo. Pagharap niya sa malaking salamin, nanlaki ang kanyang mga mata nang makitang may dugo ang kanyang mukha. Leeg hanggang dibdib.“Oh my God…”Napalayo siya ng isang hakbang, napasandal sa pader. “What… what did I do?!”Tumakbo ito papalapit sa shower at binuk

Limang sasakyan ang sunod-sunod na huminto sa gilid ng kalsada, sa tapat ng isang eleganteng bahay na may puting bakod at mga parol na kumikislap sa ilalim ng malamlam na ilaw ng gabi. Mula sa unang sasakyan, maingat na inalalayan ni Zavian si Amber palabas, ang kanyang katawan ay balot ng coat ng lalaki, habang bahagyang nanginginig ang kanyang kamay.Pagkababa niya, sinalubong agad siya ng malamig na simoy ng hangin. Napahinto siya sa paglalakad nang makita niya ang pamilyar na tanawin. Agad itong napalingon sa kanyang likod at nakita niya ang kanyang studio. Muli itong napaharap, katapat ng kanyang bahay at muling napalingon sa likod.Bahagyang natawa si Zavian ng makita ng ekspresyon ni Amber.“Nananaginip ba ako?” mahinang bulong, nanginginig ang boses.Bahagyang natawa si Zavian, kalmado at banayad ang ngiti habang pinagmamasdan ang gulat at pagkagimbal sa mukha ni Amber.“You’re not dreaming, Lulu,” aniya, marahang tinapik ang kanyang braso. “Yes, this is my house…” sabay turo s

Hindi nakatulog si Amber matapos mapanaginipan si West. Takot siyang pumikit, baka habulin na naman siya ng bangungot. Kaya maaga siyang bumangon, walang ayos, at tuluyang bumaba ng hagdan—magulo ang buhok, namumugto ang mata, at suot pa rin ang maluwag niyang pajama shirt.Nagulat si Zavian na naabutan si Amber sa gano’ng ayos. May hawak pa itong spatula sa kamay habang nagluluto. Bahagyang gumalaw ang kanyang panga at napatitig ng saglit kay Amber—he noticed the deepening shadows under her eyes, the distant look, and the way her shoulders slouched from exhaustion.“Lulu,” tawag niya sa banayad na tono, “why don’t you sleep a little more?”Napapitlag si Amber. Mabilis siyang napatingin sa paligid at doon niya lang muling naalala na wala siya nasa sariling bahay. Nang mapansin ang hitsura niya, dali-dali niyang inayos ang suot na damit at sinuklay ng kamay ang buhok.Napangiti si Zavian sa kilos niyang iyon. Ang awkward na pagbabalik ng isang dati mong minahal—ng isang taong dati mong

Agad na napabalikwas si Amber matapos ang dalawang oras nitong tulog. Napatingin ito sa orasan at nakitang mag-aalas diyes na ng umaga.“Nakatulog ba talaga ako?” mahina niyang tanong sa sarili, hawak ang kumot na nakabuhol pa sa kanyang mga binti. Hindi siya makapaniwala na nakatulog siya, kahit panandalian. Pero wala siyang panahon para magpakasaya sa bihirang katahimikan ng isipan—kailangan niyang kumilos.She couldn’t stay here much longer. She wanted to leave the country. She needed to disappear. Pero paano? Wala sa kanya ang mga dokumento niya. Lahat ay naiwan kay West—passport, national ID. Lahat.“Then I have no choice but to start over,” bulong niya. “Magpagawa ako ng bagong ID. I need a replacement, now.”Agad siyang bumangon, naligo, at nagbihis ng simpleng oversized hoodie at faded jeans. Paglabas niya ng silid ay naabutan niya si Manong Leo na nag-aayos ng mga indoor plants sa sala. Sandaling natigilan si Amber at napakagat ng labi. Hindi niya alam kung papayagan siyang lu