Semua Bab หวงรักเมียเก่า#เฮียองศา: Bab 21 - Bab 30

“พี่กอหญ้า…” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อเธอเสียงแผ่ว สีหน้าตื่นตระหนกในทีแรกแปรเปลี่ยนเป็นประหลาดใจขึ้นมาแทน ไม่คาดคิดว่าจะได้กลับมาเจอเธออีกครั้งหลังจากห่างหายไม่ได้เจอกันมาหลายปี'ต้นหน’ ชายหนุ่มรูปหล่อ ร่างสูง ผิวขาว หุ่นดีมาตรฐานชายไทย ตัดผมทรงทูล็อค แต่งกายสวมเสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายสีขาวสะอาดตาแมสกับกางเกงขายาวสีดำ ลุคคลาสสิคที่เหมาะสมกับทุกโอกาส แม้อาจจะมองว่าธรรมดาทั่วไปแต่สำหรับเขานั้นกลับดูมีเสน่ห์มากเลยทีเดียวต้นหนเป็นรุ่นน้องสมัยเรียนมัธยมปลายที่เดียวกัน สถานะของเธอและเขาเมื่อหลายปีก่อนนั้นค่อนข้างจะสนิทกันในระดับนึง เนื่องจากเธอและเขาเป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมประธานนักเรียนต้องทำกิจกรรมของโรงเรียนร่วมกันอยู่บ่อยครั้ง แต่จนกระทั่งหลังจากเธอจบการศึกษาไปแล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยพอนึกย้อนกลับไปช่วงเวลาตอนนั้นแล้ว เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ที่ต่างแยกย้ายกันไปตามเส้นทางความฝันของตนเอง ประสบความสำเร็จในชีวิตเป็นที่น่าปลาบปลื้มใจของคนในครอบครัว แต่คงจะมีเพียงแต่เธอที่ต้องเผชิญชะตากรรมราวกับว่าถูกฟ้ากลั่นแกล้งเล่นตลกให้เป็นผู้หญิงไม่เอาไหนท้องในวัยเรียน ปิดบังครอบครัวหนีมาตายเอาดาบหน้ากับลูกชายแค่

‘ฉันกับเขาเลิกกันแล้ว…’นานอยู่หลายนาทีที่ชายหนุ่มยังคงยืนนิ่งอยู่ตรงที่เดิม เช่นเดียวกับคำพูดเมื่อครู่ของหญิงสาวยังลอยล่องอยู่ในหัว ราวกับว่าต้องการสะกดจิตให้เขาเอาแต่นึกคิดอยู่กับคำพูดนั้นของเธอ ยิ่งกระตุ้นให้หัวใจเขากระเพื่อมไหวระลอกแล้วระลอกเล่ายากจะสงบแน่นอนว่าหลังจากชายหนุ่มได้รับรู้ว่าหญิงสาวไร้ซึ่งคนครองใจในตอนนี้ ปลุกความหวังที่เคยดับมอดไปนานแล้วจุดประกายเริ่มกลับมาสว่างขึ้นอีกครั้งหากยังมีโอกาส ไม่แน่ว่าครั้งนี้เขาอาจจะสำเร็จ ได้เป็นเจ้าของหัวใจและดูเธอดั่งใจหวังก็ได้ …ในความตื่นเต้นและดีใจอันล้นหลามนั้น ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังยืนเพ้อฝันถึงวันที่พิชิตใจหญิงสาวได้สำเร็จ เผลอยิ้มเก้อเขินออกมาอย่างลืมตัว ก่อนจะย่างฝ่าเท้าเดินออกจากบาร์มาอย่างมีจุดมุ่งหมายด้วยท่าทีอารมณ์ดีกว่าวันไหนๆหลายชั่วโมงต่อมา17.45น.จากประสบการณ์เป็นลูกจ้างมาหลายปี ไม่ว่าจะเป็นพนักงานซักอบรีด พนักงานล้างจานในครัว แม้แต่แม่บ้านที่เคยทำมาก่อน นี่คงเป็นครั้งแรกที่หญิงสาวรู้สึกว่าตนเลิกงานเร็วที่สุดหลังได้เลื่อนตำแหน่งใหม่แน่นอนว่าตำแหน่งนี้มันโคตรจะสบายมากเลยทีเดียว ไม่ต้องทำอะไรให้เหนื่อยเพียงแค่นั่งชิว

“ว่ายังไง ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น” หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงเผด็จการไม่น้อย หรี่ตามองทั้งสองอย่างคาดคั้น ภายใต้บรรยากาศที่เปลี่ยนเป็นชวนให้รู้สึกอึดอัดทั้งกดดัน ทว่ามาจนถึงตอนนี้สิ่งที่เธอได้กลับมายังมีเพียงความเงียบงัน ไร้วี่แววของคำตอบที่เธอต้องการจะฟัง “…” ชายหนุ่มและแม้กระทั่งลูกชายของเธอเองก็พากันก้มหน้าก้มตาหลบเลี่ยง ช่วยกันปิดปากเงียบไม่มีใครยอมสารภาพออกมา นิสัยดื้อรั้นเหมือนกันไม่มีผิดเลยจริงๆ ! พอได้เห็นท่าทีดื้อรั้นของสองคนนี้ราวกับว่าได้เลียนแบบกันมาจากทางสายเลือดแล้ว ทำให้หญิงสาวยิ่งรู้สึกเหลืออดมากเลยทีเดียว จนเธอต้องหลับตาแล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ไปเฮือกใหญ่ข่มกลั้นอารมณ์โกรธเอาไว้ในใจให้มากที่สุด ท่องไว้ว่านี่คือลูกเธอ ไม่ใช่ลูกเขา ห้ามโกรธและห้ามโกรธ! “สิงหา!” แต่ท้ายที่สุดเมื่อเห็นว่าไม่มีใครยอมพูด หญิงสาวจึงตะคอกน้ำเสียงเสียงเรียกลูกชายออกมาด้วยความขึ้งโกรธเบาๆ มองใบหน้าจิ้มลิ้มด้วยสายตาคาดคั้นขึ้นกว่าเดิม ทำให้เด็กชายถึงกับตกใจจนสะดุ้งตัวโยน “ฮึก!” “ได้ยินที่แม่ถามไหม ว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้มาอยู่ในบ้านของเรา แล้วลูกมาอยู่กับเขาที่นี่ได้ยัง

ภายใต้บรรยากาศที่ถูกปกคลุมด้วยความเงียบ เมื่อร่างเล็กยอมยืนนิ่งไม่เดินจากเขาไป ชายหนุ่มจึงไม่รอช้ารีบก้าวเดินไปที่โต๊ะตัวเล็ก ก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกับยื่นซองเอกสารบางอย่างให้เธอตรงหน้า“ลองอ่านดูสิ แล้วเธอจะเข้าใจทุกอย่าง” เขากล่าวเสียงอ่อนมองมาที่เธอด้วยแววตามั่นคง นัยน์ดวงตาคมเต้นระริกเปี่ยมไปความหวัง ภาวนาอยู่ในใจขอให้เธอใจอ่อน ยอมรับฟังในสิ่งที่เขากำลังจะบอกเธอต่อไปนี้ด้วยเถอะ และในทางหญิงสาวที่ยื่นแน่นิ่ง ถึงไม่แม้แต่จะสบตาเขาก็ตาม แต่ทันทีที่เหลือบตามามองซองเอกสารตรงหน้าจู่ๆ หัวใจของเธอกลับเต้นสั่นระรัวขึ้นมาอย่างน่าประหลาด ราวกับมีเซ็นสัมผัสได้ว่าภายในเอกสารฉบับนี้ต้องมีเรื่องให้เธอประหลาดใจมากอย่างแน่นอน ดวงตากลมยังคงจ้องมองเอกสารในมือหนานิ่ง เดิมทีเธอทั้งเกลียดและโกรธเขาเป็นเดิมพันอยู่แล้ว และเคยพูดชัดเจนไปแล้วว่าไม่ต้องการจะรับฟังเหตุผลอะไรจากเขาอีก แต่พอได้เห็นท่าทีหนักแน่นเอาจริงเอาจังของเขาในตอนนี้แล้ว ก็เหมือนมีแรงจูงใจอย่างบางให้เธออดอยากรู้ไม่ได้เลยว่า ข้างในซองเอกสารที่เขาต้องการให้เธอเปิดอ่านนั้นคือเรื่องอะไรกัน ท้ายที่สุดแล้วด้วยความอยากรู้อยากเห็น หญิงสาวก็เอ่ย

คนตัวเล็กยืนชะงักนิ่งไปทันที ด้วยความตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่นี้ ก่อนหันกลับมามองเขาด้วยดวงตาสั่นไหว พร้อมถามย้ำเสียงแผ่วเพื่อความแน่ใจ “พี่ว่าอะไรนะ?” “ฟังพี่ดีๆ นะกอหญ้า เด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของพี่” “…” นี่เธอคงไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม เขากำลังบอกเธอว่าเด็กคนนั้น…ลูกชายของเขากับ ‘ลิตา’ เพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนของเธอ ผู้หญิงที่เขายอมผลักไสเธอ ถึงกับตัดขาดความสัมพันธ์กันไปราวกับคนไร้หัวใจ เพื่อมาเลือกเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ทันทีที่ฟังชายหนุ่มจบ สีหน้าหญิงสาวแปรเปลี่ยนเป็นความตกตะลึงอย่างหนัก คาดไม่ถึงว่าลูกชายของ ‘ลิตา’ จะไม่ใช่ ลูกของเขาอย่างที่เธอเข้าใจมาโดยตลอด แต่มันจะเชื่อได้อย่างที่เขาพูดมาอย่างนั้นนะเหรอ แล้วอะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้กันล่ะทว่าชายหนุ่มที่เห็นสีหน้าเธอในตอนนี้แล้ว เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงจะไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดอย่างแน่นอน “กอหญ้าพี่รู้นะว่าเธออาจจะไม่เชื่อในสิ่งที่พี่พูด” เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ เฮือกหนึ่งด้วยใบหน้าเศร้า ก่อนจะพูดอธิบายให้เธอกระจ่างต่อไปอย่างไม่ยอมแพ้ “แต่นี่มันคือสิ่งที่พี่พยายามต้องการจะอธิบายกับเธอมาตลอดเลยนะ”