ที่หน้าบ้าน รามิลกอดนรินภัทร“พรุ่งนี้พี่ต้องทำงาน ถ้าว่างพี่โทรหานะแป้ง”“ค่ะ” รามิลจูบเธอที่กลางหน้าผาก เขาจูบที่ริมฝีปากของนรินภัทรอย่างแผ่วเบาตรงหน้าต่าง ผ้าม่านขยับ ณัฐกรกำลังแอบดู เขาเพิ่งเห็นสีหน้าของน้องสาวที่ยิ้มเต็มใบหน้าอีกครั้งอรนิลเดินเข้ามา ณัฐกรรีบหันมา“พี่เห็นอะไรไหม”“เห็นอะไร”“ความสุขอีกครั้งในดวงตาของแป้งไง พี่ไม่อยากให้แป้งมีความสุข และไม่อยากให้ครอบครัวของชูใจสมบูรณ์หรือ แล้วหมอก็ต้องทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวได้ดีแน่ ๆ”“แต่พี่...” ใบหน้าของณัฐกรเจ็บปวด ดวงตาของเขาแดงก่ำ“แล้วเราทำอะไรได้คะ ตอนนั้นแป้งไม่เคยเอ่ยปาก และที่ผ่านมาอรเห็นพี่ทำเพื่อแป้งทุกอย่าง และทำหน้าที่พี่ชายที่สมบูรณ์แล้ว ถึงเวลาที่เราจะส่งต่อให้แป้งไปอยู่กับคนที่ดูแลแป้งได้ อีกอย่างที่อรเห็น หมอเขารักแป้งจริง ๆ นะคะ”“แล้วตอนนั้น...”“มันผ่านมาแล้ว และผ่านมาเกือบห้าปีแล้ว เราอย่าไปฟื้นฝอยหาตะเข็บอีกเลยนะคะ เราต้องปล่อยแป้งไปค่ะ และให้ทุกอย่างเดินหน้า อรเชื่อว่า ความรักจะนำทางทุกอย่าง” อรนิลกอดสามีเอาไว้ณัฐกรน้ำตาไหล เขารักน้องสาวมาก“พี่ไม่อยากให้แป้งเจ็บปวดอีก”“พี่ปั๊ม ประวัติศาสตร์มันไม่ซ้ำ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-05-29
