Semua Bab มิลินของจอมทัพ: Bab 51 - Bab 60

เมื่อเรากลับมาถึงเซฟเฮาส์ก็เหมือนทุกอย่างจะดูเป็นเรื่ิองใหญ่ การที่ฉันได้แผลที่หน้า มีผลทำให้บอดี้นับสิบยืนตรวจตราที่หน้าเซฟเฮ้าส์ที่เราอยู่ฉันรู้มาว่า เซฟเฮาส์ ของ King มีหลายแห่งมากๆ บางที่ถูกสร้างเพื่อหลอกลวง บางที่คือสถานที่ที่สร้างไว้ใช้งานจริง มีทั้งรูปแบบสวยหรูอลังการ แบบซอมซ่อ แบบส่วนตัว บลาๆๆๆๆๆ “เจ็บมากไหมเนี่ย” น้ำฝนนั่งทำแผลให้มิลินด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง“แสบๆอะ ตอนนี้มีเรื่องอื่นที่เครียดกว่า”“เรื่องอะไร?”“..ฉันถูกกักบริเวณแน่ถ้าคุณทัพกลับมา”“แหงสิ กำลังจะเป็นนายหญิงแล้วนี่นา คุณทัพไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องเธอหรอก”“..นี่ แต่ฉันเก่งนะ! ฉันยิงสองนัดกลางกระบาลเลยนะฝน แม่นมาก ไม่เห็นต้องห่วงกันขนาดกักบริเวณก็ได้ “ น้ำฝนตาค้างไปนิด เลยทำให้มิลินยอมเบาลง“..โทษที การฆ่าคนไม่ใช่เรื่องปกติ แต่ฉันต้องทำนะเธอเข้าใจใช่ไหม?”“ฉันรู้ ..แต่แค่ตกใจเฉยๆนะ ว่ามิลินที่บอบบางในวันแรกที่เจอกัน กลายเป็นมิลินที่เป็นอย่างทุกวันนี้”“….”“แล้วความหมายมันดีหรือไม่ดีละ?”“มันดีกับKingมากๆ สมัยก่อนฉันได้ยินมาว่าคุณแม่ของคุณทัพหนะ เป็นคนจิตใจดีมากๆ แต่พอเกิดเรื่องจวนตัวจริงๆ คุณท่านก็

สุดแต่ใจจะไขว่คว้า.. สุดราวแขนจะเหนี่ยวรั้ง..“อ๊ะ! อ๊าา!” น้ำหวานสาดกระเซ็นในทุกแรงกระแทก มันไหลทะลักเคลือบมังกรให้ผลุบเข้าผลุบออกอย่างเมามันส์ กายหนาแทรกกลางหว่างขา มือใหญ่จับเรียวขาสวยพาดบ่าเพียงข้าง อีกข้างทำแค่จับข้อเท้าคอยควบคุมการอ้าขาของมิลินเท่านั้นแผ่นหลังบางแนบชิดนั่งเอนติดกระจก แขนใหญ่จำกัดพื้นที่ล็อคตัวบางให้หนีไปไหนไม่พ้นตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ!! เสียงเนื้อกระทบไพเราะตามจังหวะ ราวกับดนตรีที่พากันสอดประสานกับเสียงครางกระเส่า หยาดเหงื่อเกาะกุมกรอบหน้าและเรือนกายในบางครา ไอร้อนจากตัวความเหนียวหนับจากเหงื่อ“สะ เสียว~” ปลายเท้าเริ่มจิกเกร็ง เล็บยาวเริ่มทิ้งแรงจิกเมื่อคว้าแผ่นหลังหนาสวมกอดได้ ก้นกระดกเหมือนพยายามหลีกหนี แต่กลับสวนรับเด้งรับความหนาแบบจุกๆอกสวยสั่นกระเพื่อมแม้ถูกบดบี้ด้วยแผงอกหนา ริมฝีปากที่คลาดเคลื่อนกันหลายครั้งประกบจูบและดูดทันควัน เมื่อจอมทัพเริ่มผ่อนเสียงคราง“อ่า~” ไอร้อนเกาะเป็นฝ้าที่ตัวกระจก มือใหญ่ดันกระจกที่ด้านหลังของฉัน กล้ามใหญ่แข็งเป็นไต..มิลินกัดกล้ามของจอมทัพ กล้ามที่มีรอยสัก เธอไม่สามารถจุมพิตตรึงจิตแบบนี้ได้ต่อ มันจะทำให้เ

ปืนเก็บเสียงถูกยิงอัดร่างชายนับสิบที่กำลังจะลั่นไกปืนใส่ผู้มาเยือนจอมทัพประสาทไวเป็นเลิศ เขาจ่อปืนปุ๊บและลั่นไกปืนทันที เข้าที่จุดตายทุกคน คุกแห่งนี้กลายเป็นฐานทัพของ สส.ธนา เงินแข็งแรงพอที่จะซื้อทุกอย่าง ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ! เสียงกระสุนดังขึ้นตามเป้าตายคน คนแล้วคนเล่าที่ร่วงหล่นลงพื้นและกลายเป็นร่างที่ไร้วิญญาณอย่างฉับพลัน จอมทัพและขุนพลส่งติณณ์ให้นำหน้าเข้าไป ก่อนที่จอมทัพกำลังจะตามหลังหมอมาเฟียไปติดๆไม่ว่ายังไง.. เขาต้องฆ่า สส.ธนา“..โทษทีนะลิน ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเป็นห่วง” มาเฟียหนุ่มพูดออกเสียง ก่อนจะเสียท่าถูกชกต่อยเข้าที่ท้อง แต่กลับม้วนตัวได้ทัน หมัดหนักๆถูกสาวกระแทกใบหน้าจนแตกเลือดแดงกลบ จอมทัพสบัดร่างที่สลบทั้งยืนด้วยน้ำมือของเขาใช่.. เรื่องคืนนี้ เขาไม่ต้องการให้มิลินกังวล เขาจะกลับไป พร้อมกับข่าวดี..•••“เฮือก!” ร่างบางสะดุ้งตื่นแบบไร้เหตุผล ใจคอไม่ดีเหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้น ฉันยกมือกุมหัวใจ.. ทำไมรู้สึกแปลกๆ…มิลินหันซ้ายหันขวาก็ไม่เจอจอมทัพ“..คุณทัพ คุณอยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า?” แต่ไร้เสียงตอบ..“ที่รักคะ~ อยู่ในห้องน้ำหรือเปล่า?” มิลินหย่อนเท้าลงบนพื้นห้อง พาตัวเองที่ปว

ฉัน.. คงเป็นคนที่น่ารำคานที่สุดในโลกฉัน.. คงเป็นตัวถ่วงที่สุดในโลกฉัน.. คงเป็นคนที่..พรึ่บ! รอบข้างเต็มไปด้วยการรุมปะทะ ภาพที่เห็นมันเกินไปมาก ที่ตามมาเพราะไม่คิดว่าความรุนแรงมันจะโหดร้าย เละเทะ น่าสะอิดสะเอียนเเบบนี้ ยิ่งเห็นสภาพศพที่ถูกยิงจนสมองไหล เบ้ากะโหลกเละไปซีกนึงแบบนี้ยิ่งแล้วใหญ่ จะอ้วกให้ได้..มิลินยกมือปิดปากเพราะจะอ้วกกับสิ่งที่เห็น“ไหนดูแผลหน่อย” ทันทีที่จอมทัพพามิลินหลบเข้ามุมอับได้ มาเฟียก็รีบสำรวจร่างกายบางๆรอบตัว สีหน้าแม้จะขึงขังแต่ก็เป็นห่วง ก่อนจะแน่ใจว่ามีเพียงบาดแผลเดียว เขาก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว ยืนเท้าเอวแล้วถอนหายใจ สายตามองมาที่ฉันอย่างไร้คำใดจะเอื้อนเอ่ย“..ฉันจะทำยังไงกับเธอดี”“…”“ต้องล่ามโซ่แบบในนิยายไหม? หรือต้องใช้ผ้าอุดปาก มัดมือมัดตีนขังอยู่บนหอคอยจะได้ไม่มีปัญญาลงมายุ่งวุ่นวายแบบนี้”“..ขอโทษ”“ลิน.. ฉันเบื่อจะฟังคำขอโทษแล้ว”“..เขาขอโทษ เขาสัญญาว่าเขาจะไม่ทำอีก ไม่ทำอีกจนตายเลย”แต่จอมทัพเงียบไปครู่นึง ก่อนจะชี้หน้าหวานๆของเมียตัวเองอย่างจริงจัง“ฉันมีบทลงโทษสูงสุดอยู่ ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเชื่อ และอดทนกับเธอ”“อื้ม! ลินจะไม่ทำให้จอมท

10นาทีก่อนระเบิด“เรามีทางชนะบ้างไหม”“บอกตามตรง ว่าถ้ากำลังเสริมมาทัน เราชนะแน่”“แล้วถ้ามาไม่ทันละ” มิลินยืนหายใจถี่ ทุกคนเหนื่อยมากแล้วฉันเลยกังวล“..ถ้าไม่มีระเบิด ตัวคุณไม่เสียท่า ..ก็น่าจะพากันรอด”“อย่างน้อยก็เหลือทางนะ” ฉันบอกเลยว่าฉันกลัวมาก ฉันไม่มีความรู้เลยด้วยซ้ำว่าการปะทะที่เราเจออยู่มันเป็นการปะทะแบบไหน รู้อยู่อย่างเดียว ..ไม่ว่าจะฆ่าไปมากแค่ไหน พวกมันก็ไม่น้อยลงเลย“กรี๊ดดด! ชุดของฉัน!” เสียงกรี๊ดของคุณเรวี่ ทำเอาฉัน พี่ขุนแล้วก็คุณแฮชตกใจ“ไอ้ห่าเอ้ย! กูก็นึกว่าโดนแทง!”“ชุดนี้แพงมากนะยะ!” ดูเหมือนว่าการต่อสู้ของคุณเรวี่จะแค่นไปในท่าทีที่สวยงามตลอดเวลา เธอจัดการระเบียบร่างกายและชุดยาวๆแหวกสูงนั่นได้ดีมากๆ ทุกท่วงท่าที่ต่อสู้เธอสง่ามากๆจริงๆ“อย่าใจลอยสิครับ!”“ขอโทษค่ะ!”แบบนี้แย่แน่ๆ! ถ้ากำลังเสริมไม่มาพวกเราสี่คนตรงนี้ตายแน่นอน พี่ขุนเริ่มเหนื่อยแม้แรงฟันดาบยังคงหนักหน่วงทุกกระบวนท่า คุณเรวี่สติแตกเพราะชุดสวยๆของเธอขาด ส่วนคุณแฮชก็สู้จนได้รับบาดแผลเหมือนกัน แล้วฉัน.. ที่กระสุนกำลังจะหมดในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า! แค่กันพวกมันไม่ให้เขามาถึงพี่ขุนก็เกินเอือมแล้ว นี่ถ้าตร