All Chapters of มิลินของจอมทัพ: Chapter 61 - Chapter 70

77 Chapters

มิลิน_61 …อย่าไปนะ

มิลินถูกพาตัวเข้าโรงพยาบาล อาการของเธอสาหัสหลังจากที่พูดประโยคสุดท้ายกับจอมทัพไป มิลินไร้สติ กระอักเลือดออกมาหนึ่งครั้งและแน่นิ่งไปในที่สุดครืดดดด เสียงเตียงเข็น“ญาติรอข้างนอกก่อนนะคะ”“กูจะเข้าไปดูเมียกู!”“ไม่ได้นะคะ ญาติต้องรอข้างนอกค่ะ เข้าไปรบกวนการทำงานของหมอไม่ได้นะคะ” จอมทัพยังคงดึงดัน เขาจะเข้าไปข้างในให้ได้ การที่ร่างของมิลินถูกเข็นห่างออกไปจากตัว ทำให้หัวใจของเขาราวกับกำลังจะแตกสลาย“ก็กูบอกว่ากูจะเข้าไป! นั่นเมียกู!”“ไม่ได้จริงๆค่ะ!”“ทัพใจเย็นก่อนทัพ ลินถึงมือหมอแล้วนะ” เรวี่ที่รีบวิ่งเข้ามาก็เหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้น เธอห้ามจอมทัพไม่ได้“เท่าไหร่? พวกมึงจะเอาเท่าไหร่?” ท่าทางเดือดดาลแม้กระทั่งแกงค์เพื่อนก็ยากที่จะรั้ง“กูมีทุนให้พวกมึงทั้งโรงพยาบาล กูจะเข้าไปอยู่กับเมียกู!”“ทัพ!”“ปล่อยดิวะ!”เพี้ยะ! เรวี่ตัดสินใจตบหน้าน้องชายตัวเองเพื่อเรียกสติ“อย่ามาทำตัวเป็นหมาบ้าที่นี่นะ! ทั้งโรงพยาบาลนี้คิดว่าตัวเองเจ็บปวดอยู่คนเดียวหรือไง! ถ้าอยากจะมีมันเพื่อรักษาแค่ลินคนเดียว มีปัญญาก็สร้างมันขึ้นเองสิ! โรงพยาบาลนะ!”“….”“พวกเราทุกคนก็เป็นห่วงลินไม่ต่างจากแกนะ แต่เราต้องมีสติ!
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_62 ให้ฉันได้รักเธอไปจนวันสุดท้าย

ย้อนกลับไป.. บทสนทนาที่ไม่เคยมีใครรู้..“ลินชอบดอกทานตะวันนะ คุณรู้หรือเปล่าว่ามันมีความหมายด้วยนะ” “..ความหมายอะไร?” จอมทัพเกลี่ยเส้นผมของมิลิน ในขณะที่เธอหันไปคว้าไอแพดแล้วเสริจ์หาความหมายของดอกไม้ที่เธอชอบ“ดอกทานตะวัน หมายถึง รักของฉันมั่นคงและภักดีต่อเธอเสมอ ดุจดั่งทานตะวันที่ไม่เคยหันมองผู้ใดนอกจากดวงอาทิตย์”“….”“ดอกทานตะวัน 1 ดอก หมายถึง ฉันรักคุณคนเดียวดอกทานตะวัน 2 ดอก หมายถึง เราเป็นเนื้อคู่กันดอกทานตะวัน 3 ดอก หมายถึง ฉันพร้อมสร้างครอบครัวกับคุณแล้วดอกทานตะวัน 5 ดอก หมายถึง ฉันรักเธอมากดอกทานตะวัน 9 ดอก หมายถึง ให้ฉันได้อยู่กับเธอตลอดไปดอกทานตะวัน 24 ดอก หมายถึง ฉันคิดถึงเธอตลอดเวลาดอกทานตะวัน 99 ดอก หมายถึง ให้ฉันได้รักเธอไปจนวันสุดท้าย”ฉันเห็นหน้าคุณทัพแล้วดูออกเลยว่าเขาไม่มีทางเชื่อเรื่องแบบนี้แน่นอน“เขาอยากได้ดอกทานตะวันจากที่รักนะ^^”“เห็นร้านดอกไม้ปากซอยไหม?”“อื้ม”“..อยากได้ก็ไปซื้อเอาเอง”“อะไรอะ ไม่โรแมนติกเลย” มิลินในตอนนั้นหันหลังสวยๆที่เปลือยเปล่าให้กับจอมทัพ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจอมทัพมีสีหน้ายังไง ยิ้มกว้างแค่ไหนกับท่าทีเด็กน้อยของเธอ หมับ… ก่อนจะ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_63 ปลอบประโลม

“ไม่ต้องกลัว ไม่มีอะไรต้องกลัว”“ฮึ่ก” มือน้อยๆของเธอเกาะแขนของจอมทัพแน่น เธอร้องไห้ไม่หยุด สายตายังคงจับจ้องไปที่ขาซ้ายที่หายไป แม้ดอกทานตะวัน99ดอกจะทำให้เธอรู้สึกดีใจจนแทบจะร้องไห้ก็ตาม“เขา เขาต้องทำ ยังไงต่อ เขา เขาจะ เดินไม่ได้เหรอ ฮึ่ก”“เสียใจหรือเปล่า”“เสียใจสิถามได้ เขาไม่มีขา.. แล้วแบบนี้เขาจะ”“ถึงจะเสียขาไป แต่อีกสิ่งยังอยู่นะ”“อีกสิ่ง? อะ อะไร? ขาอีกข้างเหรอ?”“นาทีแบบนี้ยังโบ๊ะบ๊ะได้นะยัยนี่” เรวี่พึมพำ เธอยืนปาดน้ำตาอยู่ข้างเตียง“งั้นอะไรละ? แขนเหรอ? หรือหัว”“..น้องสะใภ้กู==^”“..ลูกยังอยู่”“อ๋อ ค่อยสบายใจหน่อย.. ห๊ะ! อะ อะไรนะ!”“..ลูกปลอดภัย ลูกของเรา”“..ขะ เขาท้อง?”จอมทัพพยักหน้า สองอาทิตย์ที่ประจำเดือนไม่มาจริงๆแล้วมันสามอาทิตย์ต่างหาก มิลินตั้งท้องอ่อนๆได้เกือบเดือน ตอนแรกหมอแทบไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำว่าร่างกายที่บอบช้ำขนาดนี้จะสามารถปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ถึงเพียงนี้ ก็ไม่รู้ว่าเป็นมวลของร่างกาย วิทยาศาสตร์ หรือเรื่องที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้กันแน่“แค่เมนส์เลื่อนยังจำผิดเลย บางทีก็คิดแล้วนะ หลานฉันจะซื่อบื้อได้แม่มันหรือเปล่า==^” มิลินยิ้มแห้งๆก่อนจะกลับมาดีใ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_64 เตรียมล่ามโซ่ฉันได้เลย

“….” นอกห้องผู้ป่วย มีบางคนที่ไม่กล้าจะเปิดประตูเข้าไป.. มือหยาบปล่อยที่จับของประตู ทิ้งมือลงข้างตัว“สองวัน.. กูว่ามึงมีเวลารวบรวมความกล้ามากพอแล้วนะ”“ทำไมไม่เข้าไป?” ติณณ์ที่เดินมาพร้อมกับโรสเอ่ยทัก ติณณ์ยังอยูในชุดกาวน์ของหมอ แม้จะคนละแผนกเขาเองก็ยังใช้เวลาว่างที่มีน้อยนิดมาที่นี่ บาดแผลที่ใบหน้าถูกพลาสเตอร์แปะทับ ไม่ลบรัศมีความหล่อไม่ว่าจะในกี่ระยะที่มองเห็นก็ตาม“มันยังรู้สึกผิด และไม่มีความกล้ามากพอครับ”“..ตามหลักจิตวิทยา”“โอเคผมจะเข้าไปตอนนี้เลย” ขุนพลรีบขานตัดจังหวะการอธิบายอย่างเย็นยะเยือกในแบบฉบับของติณณ์ ทำให้เชนอุบขำ แม้กระทั่งโรสเองก็ด้วย“..ไม่เห็นต้องรีบเหมือนหนีตาย คำแนะนำจากจิตแพทย์มันเป็นคำสาปหรือไง?==^”“ก็คุณชอบอธิบายให้พวกผมเห็นภาพ ผมเคยนอนหลอนไปหลายคืนเพราะคำพูดไม่กี่คำของคุณ==^”“..พวกมึงก็เว่อร์” หมอมาเฟียหรี่ตาแม้ยังสุขุมและนิ่งเรียบ เขาเหลือบตามองร่างบางที่เดินตามติดมาด้วยแต่ก็ไร้คำพูด“เขาไปพร้อมกันนี่แหละ กูว่าทางนั้นก็น่าจะมีเรื่องอยากพูดกับมึง” ติณณ์ตบไหล่ขุนพล มันก็ยากนะสำหรับการลบล้างความรู้สึกผิด แม้ทุกสิ่งที่เขาทำไป มันเป็นเพียงหนึ่งในวิธีที่กระตุ้
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_65 ร่างกายที่แสนวิเศษ NC

ก็ผ่านมาจนเกือบจะครบสามเดือนแล้ว หลังจากที่เกิดเหตุตะลุมบอนกันที่คุก เขตแดนกักขังที่สส.ธนากวาดต้อนนักโทษติดคุกจำนวนมาก ตอบโต้เราทันทีที่เราไปถึงถิ่นมันในตอนนั้น และเพื่อแลกกับอิสรภาพบางอย่างที่ไม่อาจแน่ชัด.. คนคุกเหล่านั้นยินดีและพร้อมใจจะลงทุนเสี่ยงชีวิต เพื่ออิสรภาพ ที่.. อาจจะไม่มีอยู่จริงเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ฉันต้องสูญเสียขาซ้ายไปตลอดกาล แม้ตอนนี้ฉันไม่ได้มองมันเป็นปัญหาใหญ่หลวงก็ตาม แต่ก็ต้องยอมรับว่าในเวลานั้น ฉันแทบจะรับความจริงไม่ได้ มิลินนั่งมองขาซ้ายของเธอ ขาเทียมไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดไปจากคนอื่น ทุกคนที่Kingดูแลเธอดีมาก ชีวิตบ้านๆที่ต้องคอยดูแลคนอื่น กลับกลายเป็นคนที่ถูกรายล้อมไปด้วยคนที่พร้อมจะดูแล จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยชินมือบางวางปากกาลง หลังจากบันทึกเรื่องราวที่ผ่านมาลงบนสมุดไดอารี่ด้วยลายมือ.. เธอยังคงติดนิสัยเดิมๆง่ายๆ แม้บางครั้งจอมทัพพยายามจะเสนอหลายๆสิ่งที่ดีที่สุดให้เธอก็ตามที“ทำไมไม่ใช้ไอแพด เอาแต่นั่งเขียน มือบางๆก็ด้านกันหมด” ร่างสูงเดินเข้าห้องมาพร้อมกับวางเสื้อสูทกับเก้าอี้ ทิ้งตัวลงนั่งก่อนจะคว้ามือบางๆนิ่มๆไปลูบไล้สัมผัส“แค่จดบันทึกเอง มือ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_66 ตัวพ่อ

วาระการประชุม..ในห้องมืดเต็มไปด้วยบอดี้การ์ดนับสิบที่ถูกคัดฝีมือมาเป็นอย่างดี ตัวสูงถึง190เซนติเมตร หุ่นล่ำบึก บางคนหน้าตาคิตตี้แต่บอดี้มาเวลมากเว่อร์!“..เช็ดน้ำลายหน่อยไหม?”“อ๊ะ! คุณเรวี่!”“..หล่อเนอะ เจอแบบนี้ มีแบบนี้สักสิบคนเดินป้วนเปี้ยนรอบๆบ้านแบบนี้ค่อยกระชุ่มกระชวยหัวใจหน่อย~ แม่จะอ่อยเรียงตัวเลย~” ขาเรียวๆยกไขว้ห้างด้วยท่าทีที่น่าจับบตามอง เรียวขาสวยๆแบบนี้ เป็นฉันฉันก็จะใส่กระโปรงแหวกให้แหกไปถึงติ่งหู คุณเรวี่ขาสวยมากเว่อร์“..คุณเรวี่มีคนในใจอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ แบบนี้ไม่ดีเลยนะ”“เธอไม่พูด ฉันไม่พูด แล้วใครจะรู้?” เรวี่แค่นคิ้วถามมิลินที่นั่งรถเข็นอยู่ข้างๆเธอ การมีขาเทียมทำให้ชีวิตเธอไม่มีอุปสรรคก็จริง แต่บางทีเดินนานๆมันก็จะเริ่มเจ็บ เพราะน้ำหนักจากเด็กในท้องด้วยกึก.. ก่อนจะมีฝีเท้าของใครสักคนเดินเข้ามา ฉันเห็นก่อนคุณเรวี่ คนตัวสูงเพื่อนของคุณทัพยืนล้วงกระเป๋ากางเกงข้างๆคุณเรวี่ สายตามองตรงไปยังบอดี้การ์ดคนนึง “คนนั้นไหม พี่ชอบล่ำๆ”“หื้ม งานดี! น่าอมให้จนมิดด้าม^^”“คุณเรวี่!”“เห๋?”“คนข้างๆค่าาาา^^*” เขาคือคุณไคโร เจ้าเก่า เจ้าเดิม เย็นชาแบบเดิม และก็ดู.. น่ากลั
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_67 ทานตะวัน ทิวา

“..แค่จะมาเด็ดดอกไม้ แต่ไม่คิดว่าจะเจออะไรเด็ดๆ”“พี่หมอ!”“โทษทีที่ขัดจังหวะ”“อย่าเพิ่งไป” แต่จู่ๆจอมทัพก็รั้งคนเป็นเพื่อนเอาไว้ สีหน้าของพี่หมอเขาดู.. ไม่เหมือนทุกที“ช่วงหลังมึงไม่ค่อยตัวติดกับโรส”“….”“มีอะไรที่กูควรรู้แต่ยังไม่รู้หรือเปล่า?”“..ที่รัก ถ้าเป็นเรื่องสำคัญ เดี๋ยวพี่หมอก็บอกอยู่ดี” ที่ฉันพูดออกมาแบบนี้ เพราะแค่รู้สึกว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ทั้งคู่ดูเปลี่ยนไป หมายถึงคุณโรสกับพี่หมอดูห่างเหิน แต่ก็ดู..“ยังไง? มีอะไรที่คนเป็นพี่อย่างกูยังไม่รู้?”“..ไม่มีอะไร” แม้จอมทัพไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็เข้าใจว่าโรสไม่ใช่เด็กๆ ยิ่งยัดเยียดกรอบให้เธอทุกอย่างจะแย่เอา.. สุดท้ายเขาก็ยอมปล่อยให้ติณณ์เดินจากไป“..หัวร้อนที่โดนขัดจังหวะเหรอ?”“..อืม กำลังเพลิน”“..ปล่อยคุณโรสเขาเถอะ เธอโตแล้วนะ ถ้าเธอไม่สบายใจเดี๋ยวคงจะพูดออกมาเอง คุณโรสป่วยอยู่ไม่ใช่เหรอ การยัดเยียดสิ่งที่คนเราไม่ต้องการเนี่ย มันเหมือนการบังคับนะ แล้วเราก็ไม่”“เงียบปากสักห้านาทีได้ไหม ฉันไม่อยากฟังเธอพล่ามเรื่องอื่นนอกจากเรื่องฉัน”“เอ้า! อิหยั๋งวะ==^”“รดน้ำไหม? ลูกจะได้โตไวๆ”“นี่ต้นไม้.. ลูกอ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_68 ลูกบุญธรรม..

“..คำสั่งเมียแม่งโครตศักดิ์สิทธิ์”“….”“ยิงเปรี้ยงอนุมัติทีเดียวทุกอย่างแม่งไหลลื่นอย่างกับน้ำหลาก” แฮชนั่งยกแก้วเหล้า วนเหล้าในแก้วจนเหมือนกับพายุลูกน้อยๆ เขากระดกดื่มมันแม้จะขมจนแสบคอเพียงใดก็ตาม แต่สายตาก็ไม่ละไปจากจอมทัพแม้แต่นิด ทันทีที่มิลินไม่ว่าอะไรหากจอมทัพจะรับอุปการะครอบครัวเหยื่อของธนา รุ่งขึ้นจอมทัพก็ดำเนินการทุกอย่าง โดยมีเชนและขุนพลคอยติดตาม“มึงก็รู้อยู่แล้วเปล่าวะ ว่ามันให้เกียรติเพศแม่เสมอ.. บางทีก็เหมือนจะเหี้ย แต่ก็เหี้ยไม่สุด บทจะใจดีก็ดีใจหาย บทจะฆ่าใครตายกูก็ฆ่าได้เละเทะแบบไม่รู้สึกผิด” ไคโรย้ำพูด เขาค่อยๆวนเเก้วเหล้าในมือ ท่าทีเนิบนาบ สายตาที่นุ่มละมุนเหมือนกับกับดัก หลอกล่อให้ใครต่อใครตายใจเมื่อสบตา ก่อนจะกระตุกกระชากวิญญาณออกจากร่าง แล้วไปจบที่.. เรื่องบนเตียง“มึงว่า.. พวกเรามีบทในเรื่องของมันเยอะไปเปล่าวะ? แล้วทีนี้ถ้าเป็นเรื่องของเรา แม่งจะไม่โผล่หน้าไปกวนส้นตีนเรื่องพวกเรา ใช่ไหมวะ?”“ถามอะไรกู.. มึงถามคนเขียนนู้น เขาให้กูมา กูก็มา”“..ไอ้สัส มึงนี่นะ”“ว่าแต่มึง กับอีเจ๊นี่ยังไง? ผลุบเข้าผลุบออก.. ให้เกีรยติเจ๊มันหน่อยก็ดี มาเฟียเลยนะมึง” ไคโรกลืนแอลกฮอ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_69 เลือดข้นกว่าน้ำ

กึก.. “ฉันไม่ชอบยัยคะน้าเน่านั่น!”“ไม่พูดก็รู้” แฮชวางแก้วสวยๆลงก่อนจะเลียริมฝีปาก“..เด็กนั่นยังไม่ได้ทำอะไรนอกจากกล้าสู้สายตา อย่าเพิ่งคิดว่าจะเป็นคนไม่ดี”“นี่ไง นี่ไง! พวกผู้ชายไม่มีวันทันเล่ห์มารยาหญิงหรอก!” เรวี่ใช้นิ้วชี้โบกไปมาก่อนจะนั่งไขว้ห้าง จุดซิกก้าแท่งโปรดแล้วพ่นควันขึ้นกลางอากาศ“..ทัพคิดจะทำอะไร ..งูเห่าชัดๆ”“ล่อเลยไหมละ?” แฮชยุแหย่ แต่เรวี่กลับเบ้ปาก “ฉันไม่เสียเวลาไปขลุกกับผู้หญิงจิตใจสกปรกแบบนั้น” ริมฝีปากแดงกัดขบ เรวี่ไม่ชอบคะน้าแบบออกนอกหน้า แล้วก็ไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมพวกผู้ชายสองคนตรงนี้ยังนิ่งและทำเหมือนไม่รู้สึกรู้สาอะไร ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นยืน แม้แต่ท่ายืนก็ยังสง่าทุกอย่างก้าว“..ถามจริง ตอนเอานี่ท่าสวยแบบนี้ป้ะ?ปั่ก! ฝาขวดเหล้าถูกโยนใส่หน้าด้วยฝีมือไคโร ส่วนเรวี่ก็อมยิ้มมุมปาก ท่าทางของเธอติดยั่วยวนจนเป็นนิสัย เธอก้มโค้งลงต่ำ ปลายนิ้วบีบคางของแฮช“..คิดว่าไงละจ๊ะ~”“….” ไคโรเหลือบมอง“เอาละ ฉันจะไปหาไอ้ขุน ฉันต้องการประวัติยัยเด็กนั่น! ..ขัดใจสุดๆไปเลย ทัพนะทัพ! น่าจะปล่อยให้อดตายคากองขยะไปซะ งูเห่าแบบนั้นจะเลี้ยงไว้ทำไมกัน!”“..ไรท์มันอยากเขียนเรื่อ
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more

มิลิน_70 คิดหาหนทางให้เธอสบาย

หลังจากผ่านมา5วัน..ขุนพลทำงานตามคำสั่งของเรวี่ที่มอบหมายให้ เขา จับตามองคะน้า และสังเกตพฤติกรรมอยู่ห่างๆอย่างแนบเนียน ทุกอย่างยังคงปกติดี ไม่มีเหตุการณ์อะไร หรือชนวนอะไร ที่จะทำให้คะน้าประพฤติตัวให้เป็นที่น่าสงสัย“..พี่ขุนคะ”“คุณลิน”“..คะน้าเป็นยังไงบ้าง ทำอะไรไม่ดีไปแล้วหรือยัง?”“ปกติดีครับ เธอยังไม่ทำอะไร”“..ลินนอนไม่ได้มาหลายวันแล้ว กำลังคิดว่าจะพูดเรื่องนี้กับคุณทัพดีไหม” ฉันเดินไปนั่งที่วิลแชร์ เพราะเริ่มรู้สึกเจ็บตรงช่วงสวมขาเทียมพอดี ฉันพยายามทำกายภาพร่วมด้วย ไม่อยากนั่งแต่วิลแชร์อย่างเดียว“ผมว่าคุณไม่ต้องคิดมากหรอกครับ เดี๋ยวจะส่งผลถึงเด็กในท้องเอา เรื่องของคุณคะน้าผมจัดการเอง ส่วนเรื่องที่คุณเป็นห่วงคุณทัพ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ คุณทัพไม่ใช่คนที่มองคนไม่ออกแบบนั้น”“….” มิลินพยักหน้า ก่อนจะกำลังเข็นวิลแชร์ตัวเอง“เดี๋ยวผมไปส่งครับ”“ไม่เป็นไรคะ ลินแค่จะเข้าไปที่ครัวเฉยๆ ตรงนี้เอง” เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้นก็จะถึงครัวอยู่แล้ว ฉันไม่ได้ต้องการการดูแลทุกย่างก้าวแบบนั้น ขุนพลเชื่อฟังแต่ก็ยืนมองมิลินไม่ละสายตาและเมื่อมาถึงครัว สิ่งแรกที่ทำคือกินขนมที่ถูกจัดวางเอาไว้ ครุ่นคิดคร
last updateLast Updated : 2025-05-16
Read more
PREV
1
...
345678
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status