All Chapters of Island of Insanity: Chapter 11 - Chapter 17

[Phraea's POV]My limbs are shaking uncontrollably for what he said. All of those things... not even my closest friend knows about my family issues.Hindi ko mapigilang mapatayo at mapaatras habang namimilog ang mga mata kong tumitig sa kanya. I felt fear, it's insane that he knows so much about me. "W-who are you?""I've been stalking you for four months before I made the decision to bring you here. That's what I always do before bringing my angels here. I need to know everything about them, even their most darkest secret."Natigilan ako sa huli niyang sinabi. M-most darkest secret? Humaharumentado ang dibdib ko at hindi ko maigalaw ang aking katawan. Alam niya... of all people ay siya pa ang nakakaalam. I can't believe this. Nangangatal ang pang-ibabang labi ko at nakatulala lang na nakatitig sa kanya. Napatikhim siya at tumayo tsaka niya pinasok ang magkabila niyang mga kamay sa loob ng kanyang bulsa."You wish–""Shut up, shut up! Don't even think of making those words slip thr

[Phraea's POV]Figure it out myself? Kahit ang pinakamatalinong tao ay hindi malalaman ang iniisip ng isang psychopath na katulad niya."You shouldn't have interfered." Bungad sa akin ni Evelyn nung makabalik na ako ng bahay. Nasa may lababo sila at ginagamot ni Rowena ang namamagang leeg ni Evelyn. "Then you would have been dead right now. Nakaka-hassle kayang maglinis ng bangkay." Sagot ko matapos makapag-iwas ng tingin."What a bitch–" Nagbingi-bingihan ako at malakas na sinarado ang pinto pagpasok ko ng kwarto.She's a bigger bitch than I am. I saved her life and she still hates me for nothing. Ganoon ba siya kainggit? I still haven't confirmed kung may gusto nga talaga si Garen sa akin or he's just trying to manipulate me... fuck, I don't have any idea what things he's capable of. Ilang linggo na akong narito at hindi ko parin mabasa ang galaw niya. Baka hindi ko na namamalayan at bigla na lang niya akong lunurin.."What's this?" Napatayo ako nung pumasok ang isa sa mga tauhan

[Phraea's POV]Natigilan ako sa aking kinatatayuan dahil sa kanyang sinabi."You're lying.""You really think that low of me?" Nakangising tanong niya bago umikot sa sofa at umupo. Pumandekwatro siya at sumandal habang nakatitig sa apoy na bumabaga sa tsiminea."You confused me. Just hit it straight to the point, why do you treat me differently?!" I'm pissed. A hot liquid started flowing down my cheeks. Sumisikip ang dibdib ko dahil sa sama ng loob.I'm missing a huge part of my life because i'm caged here in this fucking island! I can't live the way I want to and it's frustrating.Nakakuyom ang mga palad at galit na galit akong tumingin sa kanya. Hindi siya sumagot parang wala lang siyang narinig."I'm asking you!" Nakakabinging sigaw ko nung hindi ko na matiis."You wanna know why?" Suminghap siya at umiigting ang panga na tumayo. Nanginginig ang mga tuhod na umatras ako nung lumapit siya sa akin.Nasaan na ngayon ang tapang mo, Phraea?"I'm asking you if you wanna know why," ulit n

[Phraea's POV]"Please, Paige, you need to eat." Pakikiusap ko sa kanya. Nakaupo siya sa kama ko at yakap-yakap ang kanyang mga tuhod. Napapalunok akong luminga sa pinto ng kwarto para malaman kung dumating na si Garen.Iniling ni Paige ang kanyang ulo. She knows that Garen is coming for breakfast that's why she's so scared. The frightening bell from the mansion keeps ringing and I know that any minute from now, Garen will come. Lagot ako kapag wala pa ako sa dining bago siya dumating.Kailangan kong pilitin na sumama si Paige sa akin or else, hindi siya makakakain. Garen hate left-overs, so I need to make her join us."Alam kong gutom ka, Paige. Kailangan mong kumain.""P-papatayin niya ako, ate." Hagulgol niya at natigilan ako nung tumangla siya sa akin at basang-basa ang buong mukha niya dahil sa luhang bumubuhos mula sa kanyang mga mata. Mabilis ko siyang niyakap at pinatahan. "No, no, he won't dare to threaten your life again. Poprotektahan kita, hindi ko hahayaan na saktan ka ni