Semua Bab ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+): Bab 41 - Bab 50

บทที่ 20.2 แตกสลายตอนที่เขาตัดสินใจทิ้งขว้างเธอเหมือนตุ๊กตาไร้ค่าตัวหนึ่ง แล้วเหลือทิ้งไว้เพียงค่าตัวที่พอให้อยู่สุขสบายไปจนกว่าจะเรียนจบนั้น ท้ายที่สุดแล้วหญิงสาวก็ตัดสินใจเอามันไปคืนให้กับเขาโดยฝากเอาไว้ที่รปภ.ของคอนโดฯ ก่อนจะดร็อปเรียนตอนขึ้นปีสี่จากมหาวิทยาลัยเพราะยังไม่พร้อมเรื่องค่าใช้จ่ายต่าง ๆเรื่องราวในตอนนั้นเป็นสิ่งที่เธออยากจะฝังกลบมันไปจากชีวิตแล้วไม่ต้องนึกถึงอีก ช่วงเวลาที่มีเขามันมีความสุขมากเสียจนหล่อนไม่เคยคิดกังวลอะไรเลย พอมาคิด ๆ ดูตอนนั้นหญิงสาวเองก็ไม่ได้รู้จักเขาดีนัก ถึงจะรู้ว่าเป็นนักธุรกิจที่ทรงอิทธิพล แต่ก็ไม่เคยคิดหาคำตอบเลยว่าเขาทำงานเกี่ยวกับอะไร หรือมีดูแลกิจการใดในมือบ้างความสนใจทั้งหมดของจารวีพุ่งไปที่เควินเพียงคนเดียว“เงินของคุณไม่ได้สำคัญกับฉันขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่ว่าสุดท้าย...ฉันก็เป็นหนี้บุญคุณเงินของคุณอยู่ดี”ตอนที่อาจารย์ที่ปรึกษาโทรมาบอกเรื่องทุนการศึกษาจากเคกรุ๊ป เธอก็มัวแต่ดีใจเพราะรู้มาว่าเป็นบริษัทใหญ่โตและมั่นคงในหน้าที่การงานจนไม่ได้หาข้อมูลว่าใครคือผู้บริหาร ทำให้ชีวิตต้องกลับเข้ามาพัวพันกับผู้ชายที่ใจร้ายที่สุดอย่างเขาอีกจนได้“ทำไมไม

บทที่ 21.2 ร่วมเรียงเคียงหมอนบรรยากาศตอนเช้าริมทะเลช่างร่มรื่นและสวยงาม ได้ยินเพียงเสียงคลื่นกระทบชายฝั่งเบา ๆ มันทำให้จารวีรู้สึกว่า นี่สินะ..เช้าที่สดใส หญิงสาวใช้ส้อมจิ้มอาหารเข้าปากไปอย่างอารมณ์ดี“หน้าตาดูมีความสุขจังเลยนะครับ”“อุ๊บ...ค่ะ ก็...มีความสุขนี่คะ”เธอยังกลั้นขำไม่เลิก เมื่อตอนกลับขึ้นมาอีกทีแล้วพบว่าลุงสันกำลังช่วยใส่เสื้อผ้าให้เควินด้วย แต่ก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าคนใหญ่คนโตระดับเขาจะมีความเกรงใจคนแก่ที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แถมยังเป็นเพียงคนงานของเขาด้วยซ้ำ แต่เมื่อเห็นความหวังดีที่อยากจะช่วยดูแลของลุงสันจริง ๆ ทำให้ชายหนุ่มปฏิเสธไม่ลง จะให้ไล่กลับไปก็ห่วงความรู้สึกอีก จึงต้องปล่อยเลยตามเลยให้ลุงแกช่วย“ยัยตัวแสบ”เขามันเขี้ยวเธอจนอดไม่ไหว ยื่นมือไปหยิกแก้มหล่อนเบา ๆ ทั้งที่ในใจอยากจะหยิกให้ร้องด้วยซ้ำ จารวีรู้สึกใจฟูเหมือนได้รับชัยชนะหลังจากพ่ายแพ้มาตลอดหลายวัน“รีบกินเถอะค่ะ เดี๋ยวข้าวต้มจะเย็นหมด”“คุณก็ด้วย ในชามคุณเหลือเยอะกว่าของผมอีก”เธอกินช้ากว่าเขาเพราะมัวแต่ขำอยู่นั่นแหละ การได้มาทะเลกับเควินในครั้งนี้มันชวนให้นึกถึงความทรงจำเมื่อครั้งเก่าเสียจริงตอนนั้นมันด

บทที่ 22.2 ช่วงเวลาที่หยุดเดินของจารวี..“โอ๊ะ! ผับนี้...”“ทำไม อยากไปเหรอ ?”หล่อนรีบส่ายหน้า คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีเรื่องบังเอิญอย่างนี้เกิดขึ้นด้วย ถ้าเธอได้ทำงานที่ผับแห่งนี้ก็เท่ากับได้ผู้ช่วยชีวิตเป็นเพื่อนร่วมงานอย่างนั้นสินะ“ฉันกำลังจะไปสมัครงานเป็นพนักงานเสิร์ฟที่นี่พอดีเลยค่ะ นี่ไง ใบสมัครงาน”“อย่างนี้นี่เอง ได้ยินว่าตอนนี้ที่ผับกำลังขาดคนเยอะเลย ดูจากรูปร่างหน้าตาของเธอแล้วคงจะได้งานแหละ ที่นี่คัดเลือกพนักงานจากหน้าตาเสียส่วนใหญ่ โดยเฉพาะนักดนตรีกับเด็กเสิร์ฟ”มีที่นั่งสองที่ว่างตรงหน้าพอดี ตะวันผายมือให้หญิงสาวเข้าไปนั่งก่อนแล้วตนเองถึงตามมานั่งข้าง ๆ“พูดจริงเหรอคะ ฉันอยากได้งานที่นี่มากเลยเพราะทั้งเงินเดือนและสวัสดิการดีสุด ๆ”“เป็นผับที่รับแต่คนรวยระดับนั้นนี่นา เงินเดือนกับสวัสดิการก็ต้องดีเป็นธรรมดา ว่าแต่...เธออายุเท่าไหร่ ฉันอายุยี่สิบสอง”“เท่ากันเลยค่ะ”จารวีตอบพร้อมยิ้มกว้างจนดวงตาเป็นสระอิ ตะวันชะงักไปทันทีด้วยรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวังค์บางอย่าง เขาเหมือนจะเห็นดอกไม้บานสะพรั่งอยู่รอบตัวเธอจนต้องขยี้ตาตัวเองแล้วมองดูใหม่แต่ว่ามัน......ก็ยังเหมือนเดิมคนตรงหน้าคื

บทที่ 23.2 เมาจนได้ (เรื่อง)“มองหน้าฉันทำไมคะ หน้าฉันมีอะไรติดอยู่หรือไง”“มีสิ”เธอใช้สองมือจับไปที่ใบหน้าเพื่อหาว่ามีอะไรติดอยู่ ก่อนจะถูกนิ้วชี้ของอีกฝ่ายจิ้มเข้ามาที่แก้มจนบุ๋ม“ความน่ารักของคุณติดอยู่”หล่อนหันไปมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจที่ถือวิสาสะมาสัมผัสตัวเธออีกแล้ว“ถอยห่างสิบเมตรเป็นอย่างต่ำได้มั้ยคะท่านประธาน”“เท่านี้เหรอ”นอกจากจะไม่ได้ถอยห่างตามที่บอกแล้วยังเขยิบเข้ามาใกล้กว่าเดิมจนแทบจะสิงร่างกันอีกด้วย จากนักธุรกิจที่แสนเท่และมีมาดตลอดเวลากลายเป็นคนเจ้าเล่ห์แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน“ฉันให้ถอยออก ไม่ใช่ขยับเข้ามาค่ะ”“อากาศหนาวแบบนี้ อยู่ห่างกันได้แข็งตายกันพอดีสิครับ”เควินพูดพร้อมดึงแขนหล่อนไปกอดเอาไว้แล้วถูไถใบหน้าลงมากับหัวไหล่ของเธอ จารวีอยากจะบ้าตาย ถ้าไม่ติดว่าอาการบาดเจ็บของเขายังไม่ดีขึ้นเธอคงปล่อยทิ้งเอาไว้คนเดียวแล้วหนีกลับบ้านไปแล้ว“ใกล้ไปแล้วค่ะ ฉันอึดอัดนะ”“แต่ผมเจ็บอยู่นะครับ”เควินส่งสายตาแบบลูกหมาน้อยไปให้เธอ แม้จะไม่อยากใจอ่อนแต่สุดท้ายหล่อนก็พ่ายแพ้ให้เขาอีกตามเคยเลยต้องปล่อยให้อีกฝ่ายนอนกอดแขนไปจนกว่าจะพอใจอาหารเย็นวันนี้ถูกเธอกินจนเกลี้ยง เพราะกา

บทที่ 24.2 รื้อฟื้นความทรงจำในวันวาน... NCกล้ามเนื้อกำยำสมส่วน ซิกแพคเรียงตัวสวยน่าขบกัด ทั้งยังของลับที่โป่งพองแทบทะลุกางเกงชั้นในออกมานั้น ทำให้เธออดรู้สึกร้อนวูบวาบในช่องท้องไม่ได้ มือบางดึงขอบกางเกงเขาลงช้า ๆ จนสิ่งใหญ่โตที่ซ่อนอยู่ภายในก็เด้งผงาดออกมา ความเป็นชายมีเส้นเลือดปูดโปนจนแทบจะปริแตก มันกระตุกหงึกทักทายเธอ ศีรษะเล็กทำท่าจะเข้าไปดูดเลียมัน แต่กลับถูกชายหนุ่มเรียกไว้ซะก่อน “เดี๋ยว…ทำพร้อมกัน”ตาคมสบตาหวานอย่างสื่อความหมาย ทำให้หล่อนเข้าใจทันที ร่างอรชรขยับขึ้นคร่อมใบหน้าของอีกฝ่าย โดยศีรษะของเธอยังคงอยู่บริเวณท่อนลำแข็งขืน ตาคมมองกายสาวที่เปียกชื้นด้วยความหื่นกระหาย เขาฝังจมูกลงสูดดมกลิ่นกายสาว เลื่อนจมูกขึ้นลงสักครู่ก็เริ่มใช้ลิ้นร้อนตวัดเลียดอกไม้งาม ดูดกลืนน้ำหวานที่เคลือบไปทั่วทั้งโพรงถ้ำ ปลายลิ้นตวัดเลียเกสรระรัว เอวบางสายร่อนไปมาตามความเสียดเสียว ก่อนนิ้วร้ายจะเข้าไปทักทายโพรงถ้ำเล็กที่ปิดสนิท ขณะเดียวกัน ปากเล็กครอบครองส่วนหัวบานแดงก่ำ เธอดูดเลียแท่งเอ็นใหญ่ราวกับไอศกรีมแท่งโปรด มือบางสาวขึ้นลงจนสุดโคน ลิ้นเล็กลากเลียตั้งแต่ส่วนหัวไปจนถึงลูกบอลกลมกลึง มือบางชั