Semua Bab ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+): Bab 91 - Bab 100

บทที่ 46.1 ไม่เจียมตัวกลับมาถึงบริษัทก็ได้รับข่าวดีจากทางสมาคมจัดงานประมูลเพื่อแจ้งให้เควินทราบว่าเขาได้สัมปทานไปครอบครอง เนื่องจากผู้ชนะการประมูลไม่สามารถทำการจ่ายเงินตามวันเวลาที่กำหนด สิทธิ์จึงตกเป็นของผู้ร่วมประมูลลำดับถัดไปทันทีไม่รู้ว่าตอนนี้อรวรรณกับสามีอยู่ที่ใด แต่แผนของชายหนุ่มดูเหมือนจะเป็นการร่วมมือกับมิสเตอร์นาธาน ปล่อยให้สองคนนั้นชนะการประมูลด้วยรู้ดีว่าจะไม่มีวันหาเงินมาจ่ายได้ทันตามกำหนด และเพราะแบบนั้นจะต้องโดนค่าปรับมหาศาลกว่าเงินในบัญชีที่มีอยู่ตอนนี้แน่นอนมันคือการแก้แค้นแบบไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื้อของเขา เพราะรู้ดีว่าถ้าแก้แค้นด้วยการทำร้ายลุงกับป้า จารวีจะต้องไม่พอใจอย่างแน่นอน จึงเลือกใช้วิธีนี้แทน ทำให้หมดตัวและตัดท่อน้ำเลี้ยงชั้นดีอย่างมิสเตอร์นาธานออกไป เท่านี้ก็เพียงพอที่จะเอาคืนสองคนนั้น“ได้ยินมาว่างานประมูลในครั้งนี้ ท่านประธานก็ทำสำเร็จอีกตามเคย ยินดีด้วยนะคะ”พนักงานแผนกอื่นพากันเดินมาแสดงความยินดีที่โต๊ะของจารวี หล่อนไม่รู้เลยว่าตอนนี้ลุงกับป้าพากันไปอยู่ที่ไหน เพราะบ้านก็ถูกยึดไปหมดแล้ว แถมดูเหมือนว่าทั้งสองคนเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์อีกด้วย ฟังจากที่เค

บทที่ 47.1 พรากการถูกมิสเตอร์นาธานหักหลังทำให้อรวรรณและสามีสิ้นเนื้อประดาตัวแบบสุด ๆ พอไม่ได้เงินตามที่ตกลงกันเอาไว้ เจ้าหนี้ทั้งหลายที่รอเงินก้อนนี้อยู่ก็พากันไล่บี้ตามทวงจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน ทรัพย์สมบัติที่เคยแย่งชิงเอามาจากหลานในไส้ ก็ถูกผลาญไปจนไม่เหลือ ทั้งสองคนไม่มีเงินแม้แต่บาทเดียว“เอาอย่างไรกันดีล่ะคุณ ห้องนี้ก็อยู่ได้ถึงแค่เช้าวันพรุ่งนี้แล้วนะ พวกเจ้าหนี้คงไม่ปล่อยเราไว้แน่ โดยเฉพาะ...เสี่ยบรรจง”ผู้เป็นสามีพูดอย่างกังวล ลำพังหนี้ในระบบยังไม่น่ากลัวเท่าหนี้นอกระบบ นอกจากดอกรายวันจะโหดแล้ว วิธีตามทวงเงินก็โหดไม่แพ้กัน“ฉันกำลังคิดอยู่นี่ไงคะ ทั้งหมดเป็นเพราะไอ้นาธานมันหักหลังพวกเรานั่นแหละ ทำไมจู่ ๆ มันถึงทำแบบนี้กันนะ ไม่อยากได้สัมปทานแล้วหรือไง!”อรวรรณไม่เข้าใจ จังหวะสะบัดมือลงบนเตียงด้วยความหงุดหงิดก็ไปโดนเข้ากับรีโมททำให้ทีวีติดขึ้นพอดี ในข่าวกำลังรายงานถึงเรื่องสัมปทานกาสิโนอยู่พอดีแต่ที่น่าตกใจสำหรับเธอคือ คนที่ปรากฏอยู่ในข่าวนั้นเป็นมิสเตอร์นาธานและเควิน ที่กำลังจับมือกันอย่างสมานฉันท์“นี่มันอะไรกัน...”เมื่ออ่านหัวข้อข่าวที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอก็ต้องตกใจ มือเล็กกำ

บทที่ 48.1 จับผิดคนโกหก“เราต้องทำถึงขนาดนี้จริง ๆ เหรอ”จารวีมองหน้าสาวิตรีและตะวันด้วยความลังเล ขณะที่ทั้งสามคนกำลังแอบสะกดรอยตามเควินอยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง หลังจากที่วันนี้เขาขอยกเลิกนัดเธอเพราะมีนัดอื่นเข้ามาแทน“ต้องทำแบบนี้แหละ ไม่อย่างนั้นจะได้รู้ความจริงเหรอ ในเมื่อแกไม่ยอมถาม ก็ต้องจับให้ได้คาหนังคาเขาเท่านั้น”“แต่ถ้ามันเป็นอย่างที่พวกเราคิด...ฉันควรทำไงดีล่ะ”เธอมองตามหลังเควินไปด้วยสายตากังวล เธอยังรวบรวมความกล้าถามเขาเรื่องของตันหยงไม่ได้“จะต้องทำอะไรอีกล่ะ ก็ด่าให้ห้างฯ แตกไปเลยสิ เอาให้อายทั้งคุณเควินและผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละ ตามไปเร็ว!”สาวิตรีคว้าแขนเพื่อนแล้วจ้ำอ้าวเดินตามหลังเควินต่อไป คนที่เป็นเดือดเป็นร้อนยิ่งกว่าเจ้าตัวก็คือเพื่อนรักคนนี้นี่แหละทั้งสามเดินตามเควินมาจนถึงร้านเพชรร้านใหญ่ ทันทีที่เดินเข้ามา ก็มีร่างเล็กของตันหยงวิ่งเข้ามาหาพร้อมกระโดดกอดคนตัวสูงเอาไว้“พี่คะ มาแล้วหรือคะ”“รอนานหรือเปล่า”มือใหญ่วางลงบนหัวของอีกฝ่ายแล้วยีเบา ๆ ภาพที่เห็นทำเอาจารวีน้ำตาร่วงเผาะลงบนพื้น เธอไม่กล้าจะเข้าไปถามอย่างที่ตั้งใจไว้เพราะกลัวจะได้ยินคำตอบ“เฮ้ยเดี๋ยว

บทที่ 49.1 แต่งงานกันนะ“ถึงแล้วครับนายท่าน”รถจอดลงที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง จารวีมองออกไปนอกรถก่อนจะขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ เมื่อบ้านหลังนี้ก็คือบ้านของเธอที่ถูกธนาคารยึดขายทอดตลาดไป“นี่มันอะไรกันคะ”“ลงไปดูสิครับ”เขาเปิดประตูรถแล้วพาเธอลงไปด้วยกัน คนของชายหนุ่มเอาซองเอกสารมาส่งให้ก่อนกลับขึ้นไปรอบนรถตามเดิมจารวีมองบ้านตรงหน้าด้วยความคิดถึง เธอเปิดประตูเข้าไปเดินดูตามจุดต่าง ๆ ความทรงจำที่เคยมีร่วมกับบิดามารดายังไม่หายไปไหน เสียงหัวเราะแห่งความสุขยังคงดังก้องอยู่ในจิตใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็สร้างน้ำตาแห่งความตื้นตันให้กับหล่อนได้อยู่ดี“คุณพ่อ คุณแม่ หนูขอโทษนะคะที่รักษาบ้านของเราเอาไว้ไม่ได้”เธอทำได้เพียงยกมือขอโทษต่อบุพการี จารวีนั่งลงบนโซฟาภายในห้องรับแขก ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยน ที่เปลี่ยนก็คงจะเป็นบ้านหลังนี้ไม่ใช่ของเธออีกต่อไป“คุณคงรักบ้านหลังนี้มากเลยใช่มั้ย”“ใช่ค่ะ มันมีความทรงจำของคุณพ่อกับคุณแม่อยู่ที่นี่ด้วย ฉันผิดเองที่ตอนโดนคุณป้าแย่งเอาทุกอย่างไป แต่กลับไม่คิดสู้ ฉันไม่คิดว่าคุณป้าจะผลาญสมบัติทุกอย่างของคุณพ่อขนาดนั้น ไม่เว้นแม้แต่บ้านหลังนี้ ฮึก...ถ้ารู้..

บทที่ 50.1 จบบริบูรณ์ NCเขากระซิบข้างหูบอกบางอย่างสื่อความหมาย ทำเอาจารวีขนลุกเกรียว ในใจเต้นระส่ำ ไม่คิดว่าเขาจะกล้าชวนเธอทำเรื่องอย่างว่าต่อหน้าฟ้าดินแบบนี้“ระ…เราไปทำกันที่ห้องดีมั้ยคะ”เธอชวนด้วยความอาย แต่อีกใจก็อดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้“คุณไม่ต้องห่วง นี่หาดส่วนตัวของผม บนเรือก็มีแค่เรา ไม่มีใครเห็นหรอกน่า”พูดจบปากหนาก็มอบจูบรักสุดเร่าร้อน ริมฝีปากบางเผยอรับอย่างเต็มใจ ทั้งสองแลกจูบกันนัวเนียอยู่บนเตียงอาบแดดข้างสระน้ำอย่างไม่มีใครยอมใครนิ้วแกร่งกระตุกเชือกบิกินีที่ห่อหุ้มก้อนเนื้อนุ่ม จนสองเต้างามเด่นหราอวดตาคม ปากอุ่นร้อนก้มครอบครองเม็ดทับทิมสีสวยอย่างที่ชอบทำ มือบางปลดกางเกงเขาออก ชายหนุ่มให้ความร่วมมืออย่างว่าง่าย จารวีจับแท่งอุ่นร้อนรูดขึ้นลงไปมา เธอรู้ดีกว่าเขาชอบแบบไหน และเธอก็อยากทำให้เขามีความสุข นิ้วเรียวกดถูปลายหัวเห็ดเบา ๆ พลางรูดท่อนลำขึ้นลงเป็นจังหวะ ปากหนาตะปบจูบดูดกินอกอวบแรงขึ้นตามแรงกระสัน เขาสลับไล่เลียทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมกันจมูกโด่งเลื่อนไซร้คอขาวพลางกระซิบหูเล็กเบา ๆ“วันนี้...ขอลองอะไรใหม่ ๆ หน่อยนะครับ”เขาพูดเสียงพร่าปนอ้อน ด้วยกลัวเธอไม่เต็มใจ