All Chapters of ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+): Chapter 21 - Chapter 30

72 Chapters

บทที่ 10.1 สร้างความทรงจำ

บทที่ 10.1 สร้างความทรงจำจารวีลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนบ่ายของอีกวันหลังจากเพิ่งจะได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ในตอนเช้านี้เอง สิ่งแรกที่รู้สึกคืออาการปวดเมื่อยเนื้อตัว ความทรงจำช่วงเวลาเมาฉายย้อนกลับเข้ามาเป็นฉาก ๆ ราวกับเดจาวูหล่อนยกมือขึ้นปิดหน้าตนเองเอาไว้ ให้มันได้อย่างนี้สิ เมาทีไร ระเบิดความกล้าไม่ไว้หน้าใครทุกที เมื่อวานนี้เธอรอเขาอยู่นานและมีเรื่องให้คิดเยอะแยะจนต้องไปหยิบเหล้าที่อยู่ในตู้มานั่งดื่มฆ่าเวลาแต่ยิ่งกินก็ยิ่งติดใจ รู้ตัวอีกทีก็กินไปจนจะหมดขวด ก่อนภาพจะตัดไป ไม่อยากเชื่อเลยว่าพอเช้ามาช่วงเวลาที่ภาพมันตัดไปจะย้อนฉายซ้ำๆ ให้เห็นแบบนี้ดวงตาสวยมองไปยังคนที่กำลังหลับอยู่ข้างกาย มือเล็กยกขึ้นมาจับใบหน้าของเขาแล้วลูบเบา ๆ เธออยากจะหยุดเวลาในตอนนี้เอาไว้เหลือเกิน หล่อนเริ่มชอบตัวเองเวลาอยู่กับเขา“จ้องนานกว่านี้ผมจะเริ่มคิดเงินแล้วนะครับ”“ขอโทษค่ะ ฉันทำให้คุณตื่นใช่มั้ย”เธอรีบเอามือออกแล้วขอโทษเขา แต่กลับถูกอีกฝ่ายกระชากให้ล้มลงไปนอนซบบนแผงอกกว้างเควินลูบไปตามเส้นผมนุ่มของหญิงสาว เขาไม่เคยลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบกับความสงบอย่างนี้มาก่อน วินาทีที่ตื่นขึ้นมาแล้วเห็นว่ามีดวงตากลมโตก
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 10.2 สร้างความทรงจำ

บทที่ 10.2 สร้างความทรงจำจารวีวางแผนทุกอย่างสำหรับวันนี้เอาไว้ กำหนดแม้กระทั่งเวลาของแต่ละแพลนที่เธอต้องการ เขาอ่านมันทีละข้อ อ่านไปก็ยิ้มไป เกิดมาไม่เคยเจอใครเหมือนเธอมาก่อนในชีวิต“กินมื้อเที่ยงบนเรือสองต่อสองงั้นเหรอ…”ไม่มีข้อไหนเลยที่พูดถึงการไปช้อปปิ้งหรือไปเที่ยวสถานที่หรู ๆ สิ่งที่จารวีต้องการคือการได้ไปนั่งเรือแวะเที่ยวตามเกาะต่าง ๆ ชมความงามของธรรมชาติด้วยกันเท่านั้นเป็นคนที่ไม่ต้องการอะไรเลย หรือจริง ๆ แล้วกำลังเก็บซ่อนความต้องการที่แท้จริงอยู่กันแน่ ตัวตนของหล่อนเป็นยังไง เควินเริ่มชักจะสงสัยแล้ว..เควินทำการเหมาเรือยอชต์และคนขับเรือสำหรับทริปในครั้งนี้ จารวีสวมชุดว่ายน้ำสุดเซ็กซี่เอาไว้ข้างในแล้วใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวทับเอาไว้กับกางเกงยีนขาสั้น ทั้งสองเดินกอดเอวกันขึ้นไปบนเรือ“แบบนี้ใช่มั้ยที่คุณต้องการ”“ใช่ค่ะ พวกเรามาถ่ายรูปด้วยกันเยอะ ๆ เลยนะคะ”ชายหนุ่มพยักหน้า วันนี้เขายิ้มมากเป็นพิเศษ อาจเพราะจารวีเอาแต่ยิ้มให้เขาอยู่ตลอดล่ะมั้ง“คุณดูมีความสุขมากเลยนะ เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกดีจัง”เขาเดินมาโอบหล่อนจากด้านหลัง ขณะหญิงสาวยืนอยู่ตรงหัวเรือชมวิวและรับลมธรรมชาติ หลังจากเรื
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 11.1 อยากเป็นคนแรกตลอดไป

บทที่ 11.1 อยากเป็นคนแรกตลอดไปเรือมาจอดอยู่กลางทะเลเพื่อให้ทั้งสองคนได้กินมื้อเที่ยงกันตามแพลนที่จารวีวางเอาไว้ ทุกอย่างถูกตระเตรียมพร้อมสมกับเงินที่เควินเสียไป จารวีหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปคู่เธอกับเขา“ยิ้มนะคะ”ชายหนุ่มยิ้มให้กับกล้อง วันนี้เขาถ่ายรูปไปนับไม่ถ้วนและแน่นอนว่าฉีกยิ้มไปจนจำไม่ได้แล้วว่ายิ้มไปทั้งหมดกี่ครั้ง“คุณยิ้มเก่งจังเลยนะครับ ไม่เมื่อยปากบ้างเหรอ”“เวลาคนเรามีความสุข ใครจะมาคิดเรื่องเมื่อยปากหรือไม่เมื่อยกันล่ะคะ มานี่ ๆ ถ่ายอีกรูปนะคะ”เธอลุกขึ้นจากที่นั่งของตนเองมานั่งบนตักเขา บดเบียดบั้นท้ายกลมกับขาของชายหนุ่ม แล้วเอนกายพิงไปกับแผงอกกว้างแล้วเริ่มถ่ายรูปต่อเควินแทบอดใจไม่ไหว เขาโอบเอวเธอเอาไว้ก่อนจะเลื่อนฝ่ามือขึ้นไปกอบกุมอกอวบของหล่อนแล้วบีบเคล้นอย่างมันมือ“คุณเควิน!”เธอร้องเสียงหลงพลางหันไปมองเขา ดูเหมือนตอนนี้คนขับเรือจะลงไปอยู่ที่ด้านล่างเพื่อให้ความเป็นส่วนตัวกับทั้งสองคน“เรียกทำไมครับ กลัวจำชื่อผมไม่ได้เหรอ…”เสียงทุ้มเย้ายวนขณะมือกำลังง่วนอยู่กับอกหยุ่น เขาสอดมือเข้าไปในชุดว่ายน้ำ ใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยยอดถันการถูกปลุกเร้าอารมณ์ในสถานที่แบบนี้ ทำให
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 11.2 อยากเป็นคนแรกตลอดไป

บทที่ 11.2 อยากเป็นคนแรกตลอดไป“กินข้าวกันดีกว่าครับ ยังมีอีกหลายอย่างที่คุณอยากทำไม่ใช่เหรอ”เควินรีบตัดบทก่อนจะทำให้เธอเพ้อฝันไปมากกว่านี้“จริงด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะที่เตือน คุณก็กินเยอะ ๆ สิ เดี๋ยวก็ผอมจนลมพัดปลิวไปหรอก”หล่อนพูดติดตลกแล้วลงมือกินอาหารตรงหน้า เขาชอบมองเวลาจารวีกิน เธอไม่ห่วงสวยและทำทุกอย่างได้เป็นธรรมชาติต่างจากที่เขาเคยเจอมา“เลอะหมดแล้ว”เควินเอื้อมมือไปเช็ดคราบซอสตรงมุมปากของหล่อนออกให้ก่อนจะแลบลิ้นเลียนิ้วนั้นของตนเองเธอดีใจที่ได้มีช่วงเวลาดี ๆ ร่วมกับเขา การตัดสินใจมาด้วยในครั้งนี้นับเป็นการตัดสินใจที่ไม่ผิดเลย มีหลายมุมของเควินที่หญิงสาวเพิ่งได้เห็นและได้สัมผัส เสน่ห์ความเป็นผู้ใหญ่ในตัวเขาดึงดูดหล่อนเอาไว้ได้[แล้วยังไง สรุปแกคิดจะตอบตกลงข้อเสนอของเขาหรือยัง ระวังนะ…เล่นตัวมาก ๆ เขาจะไปยื่นข้อเสนอให้คนอื่น]สาวิตรีแกล้งขู่ให้เพื่อนกลัว หญิงสาวโทรไปเล่าทุกอย่างให้เพื่อนรักฟัง หลังกลับจากไปล่องเรือชมเกาะต่าง ๆ มาทั้งวันทั้งสองกลับถึงโรงแรมเอาตอนสองทุ่ม เธอใช้เวลาทั้งวันร่วมกับเควินและไม่แยกห่างกันแม้แต่นาทีเดียว ชายหนุ่มยอมทำตามแพลนที่หล่อนวางเอาไว้โดยไม่บ่น“
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 12.1 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 1

บทที่ 12.1 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 1ปัจจุบัน“วีเคยรู้จักกับท่านประธานมาก่อนเหรอ ถามจริง ?”การะเกดยังไม่หายสงสัยเพราะจากที่เห็นมันชัดเจนมากว่าทั้งสองคนเคยรู้จักกันมาก่อน ทั้งท่าทีและสายตาที่ทั้งคู่มองสบกัน“แค่เรื่องบังเอิญค่ะ ไม่มีอะไรหรอก”หล่อนบอกปัดไป ไม่ต้องการบอกเล่าเรื่องราวในอดีตให้ใครได้รับรู้ทั้งนั้น เรื่องของเธอกับเขามันจบลงไปตั้งนานแล้วนานเสียจนเธอควรจะลืมไปได้แล้วด้วยซ้ำ…“มีลับลมคมในแฮะ แต่ไม่เป็นไร พี่ไม่ได้อยากรู้เท่าไหร่ เอาเป็นว่าถ้าวันไหนพร้อมเล่าก็บอกพี่เป็นคนแรกแล้วกันนะ”“ไม่มีวันนั้นหรอกค่ะ เพราะมันไม่ได้มีเรื่องอะไรให้ต้องจดจำเพื่อเอามาเล่าต่อ ทำงานดีกว่าค่ะ มีอะไรที่วีต้องเรียนรู้บ้างคะ”หญิงสาวตัดบทไปเลย เธอขยับเก้าอี้เข้าไปใกล้การะเกดเพื่อจะได้เรียนรู้งานจากหล่อนมากขึ้นคิดไม่ถึงเลยว่า…ทุนการศึกษาที่ได้รับมาตลอดหลายปี จะมาจากบริษัทของเขา..กริ๊ง…“ค่ะท่านประธาน”การะเกดกดรับสายภายในที่เควินเป็นคนโทรเข้ามา จารวีรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เมื่อรู้ว่ากำลังใช้อากาศหายใจในละแวกเดียวกันกับเขามากขนาดนี้อุตส่าห์เฝ้าภาวนาในใจมาหลายปีขอให้เขาติดโรคทางเพศสัมพันธ์ตายไปซะ
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 12.2 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 1

บทที่ 12.2 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 1ก๊อกๆๆเธอเคาะประตูห้องของเขา รอจนกระทั่งคนด้านในส่งเสียงกลับมาว่าอนุญาตให้เข้าไปได้จึงเปิดประตูเข้าไป ให้ตายสิ เขาคิดจะทำอะไรของเขากันแน่ เรื่องผ่านมานานขนาดนี้ น่าจะทำเมินไม่รู้จักกันไปซะ“เชิญครับ”“ขออนุญาตนะคะ”จารวีเดินเข้ามายืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับโต๊ะทำงานของเขา และรายงานตัวสำหรับการเริ่มงานในวันนี้“ดิฉันจารวี มาเริ่มงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาธิการของท่านประธานค่ะ”“คุณแต่งงานหรือยัง”คนถูกถามเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ นั่นมันเป็นคำถามที่ควรถามพนักงานใหม่หรือยังไงกัน หล่อนได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันข่มความเกลียดที่มีต่อชายหนุ่มเอาไว้ให้ลึกสุดใจเธอไม่ใช่สาวน้อยใสซื่อเหมือนเมื่อสี่ปีก่อนอีกแล้ว ตอนนี้เธอมีกำแพงสูงในการปกป้องตนเองจากผู้ชายชั่วร้ายอย่างเขา“ยังค่ะ”“แฟนล่ะ ?”ดวงตาหวานเริ่มแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน หล่อนสบตากับเขาอย่างไม่ลดละ จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม…คิดจะใช้สงครามประสาทมาป่วนชีวิตกันอย่างนั้นเหรอ“ไม่มีค่ะ”“โอเค ผมให้ผ่าน”คิ้วเล็กขมวดเข้าหากันเป็นปม เรื่องแต่งงานกับเรื่องมีแฟนมันกลายเป็นหัวข้อในการสัมภาษณ์งานตั้งแต่เมื่อไหร่กัน จารวีข่มคำด่
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 13.1 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 2

บทที่ 13.1 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 2จารวียืนมองกุญแจรถที่ถูกส่งมาเมื่อถึงเวลาพักเที่ยงตามที่เควินบอกเอาไว้ ปกติแล้วเขาจะมีคนขับรถเป็นของตนเอง หากแต่วันนี้กลับไม่เห็นแม้แต่เงา“อะไรหรือคะ”“กุญแจรถไง คุณคงไม่เห็นเป็นสร้อยเพชรหรอกใช่มั้ย”คำตอบยียวนกวนประสาททำเอาหล่อนแทบจะแยกเขี้ยวใส่เขา แต่ก็ต้องปั้นหน้ายิ้มต่อไปในฐานะพนักงานกินเงินเดือน ที่ยังต้องพึ่งพาบริษัทของเขาอยู่ขนาดทำงานวันแรกก็เล่นเอาแทบเป็นประสาท....“แล้วการที่ท่านประธานส่งกุญแจรถให้ดิฉันแบบนี้ ต้องการให้ทำอะไรหรือคะ”“คุณต้องเป็นคนขับรถให้ผม ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี ผมเลยจะเลิกจ้างคนขับรถชั่วคราวเพื่อประหยัดเงินในกระเป๋า เพราะงั้น…คุณต้องทำหน้าที่นั้นแทน”“คะ ?!”เธอร้องเสียงหลงทันที รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าของอีกฝ่าย ก่อนเขาจะส่งกุญแจรถมาให้ด้วยวิธีการโยน หญิงสาวรีบยกมือรับเอาไว้ โชคดีแค่ไหนแล้วที่มันไม่โดนหน้าสวย ๆ ของเธอ“เร็วสิ ผมหิวแล้วนะ”“รับทราบค่ะ”จารวีกัดฟันรับคำ แล้วเดินไปเปิดประตูฝั่งคนขับเพื่อเตรียมทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย ทว่าชายหนุ่มกลับไม่ยอมไปนั่งด้านหลังแบบทุกที เขาเปิดประตูนั่งเบาะข้างคนขับแทน“ท
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 13.2 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 2

บทที่ 13.2 ผู้ช่วยเลขาคนใหม่ 2ใช้เวลาอยู่เกือบสี่สิบนาทีกว่าจะมาถึงร้านอาหารที่ชายหนุ่มต้องการ ยังดีที่เขาไม่ให้เธอเปิดปิดประตูรถให้แต่เดินลงมาเอง“คุณต้องนั่งกินกับผมด้วย รู้ใช่มั้ย”ชายหนุ่มถามขณะกำลังเดินเข้าไปในร้านอาหารด้วยกัน ดูจากสีหน้าเหม็นเบื่อของเธอแล้วมองไม่ออกบ้างหรือไงว่าอยากจะไปให้พ้นจะแย่“รู้ค่ะ”“ก็ดี ผมจะไปเข้าห้องน้ำก่อน จัดการสั่งอาหารทุกอย่างไว้รอเลยแล้วกัน”ออกคำสั่งจบก็เดินแยกไปอีกทาง คนตัวเล็กพยายามฝืนยิ้มเอาไว้ก่อนจะเดินเข้าไปภายในตัวห้องอาหารพนักงานเสิร์ฟรีบตรงเข้ามาต้อนรับ“สวัสดีครับ มากี่ท่านครับ”“จองไว้แล้วค่ะ ชื่อคุณเควินค่ะ”พนักงานจำได้ในทันทีเพราะเขาเป็นลูกค้าประจำ และรีบเดินนำไปยังโต๊ะที่ชายหนุ่มชอบนั่ง ซึ่งจะเป็นโต๊ะด้านในสุดมีความเป็นส่วนตัวมากกว่าโต๊ะอื่น ๆ“อีกสักครู่จะมารับออเดอร์นะครับ”พนักงานส่งเมนูให้ หญิงสาวนั่งลงแล้วไล่อ่านเมนูอาหาร ถึงจะไม่อยากจำได้แต่สมองของเธอคงความจำดีมากเกินไป แค่เห็นรูปอาหารก็จำได้แล้วว่าอะไรคือของโปรดของเขาอยากจะบ้าตายจริง ๆ มีเครื่องช่วยลบความจำหรือเปล่านะ หล่อนอยากจะลืมทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นไปให้หมด“ฉั
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 14.1 รหัสรัก

บทที่ 14.1 รหัสรัก“ถ้าฉันเป็นคนหยิบมันด้วยตัวเองตั้งแต่แรก ก็คงจะขอพรอยู่หรอกค่ะ แต่ตอนนี้ขนตามันแปดเปื้อนไปแล้วขอพรไปก็คงไม่สมหวัง ฟู่…”พูดจบเธอก็จัดการเป่าขนตาของตนเองที่อยู่บนปลายนิ้วชี้ของเขาจนมันปลิวหายไป การกระทำของหล่อนเรียกเสียงหัวเราะจากเขาได้อีกแล้ว“ฮะๆๆ ผมชอบคุณนะ”“แต่ฉันไม่ได้ชอบท่านประธานค่ะ ต้องขออภัยด้วยที่คุณไม่ใช่สเปคของฉันเลย”หญิงสาวตอบสวนไปในทันที จารวีในตอนนี้มีทั้งความรักในตนเองและหยิ่งในศักดิ์ศรีมากกว่าคนเดิมที่เควินเคยรู้จัก“งั้นเหรอครับ ถ้าอย่างนั้นสเปคของคุณเป็นยังไง ช่วยบอกผมหน่อยได้มั้ย”“จะอยากรู้ไปทำไมล่ะคะ รู้ไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรอยู่ดี เพราะว่าคุณ…เป็นแบบที่ฉันเกลียดต่างหาก ขอโทษนะคะที่ต้องพูดตรง ๆ แต่หากไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับงาน ฉันก็ไม่อยากจะสนทนาด้วยสักเท่าไหร่”กำแพงที่หญิงสาวสร้างขึ้นมาระหว่างตนเองและเขาสูงชะลูดจนมองไม่เห็นด้านบนของมัน“แย่ล่ะสิ ผมเป็นพวกชอบเอาชนะซะด้วย พอรู้ว่ามีใครบางคนกำลังเกลียดผมมากแบบนี้ ก็ยิ่งอยากจะทำให้อีกฝ่ายเปลี่ยนใจ จากเกลียด…มาเป็นรักผมแทน”คนตัวสูงยิ้มออกมา สีหน้าท่าทางเหมือนกำลังสนุกสนานเป็นอย่างมาก หญิงสาวได้แต่แค่น
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more

บทที่ 14.2 รหัสรัก

บทที่ 14.2 รหัสรัก“ขออนุญาตเสิร์ฟอาหารครับ”อาหารที่สั่งทั้งหมดถูกยกมาเสิร์ฟ เควินมองดูอาหารทุกจานบนโต๊ะก่อนจะยิ้มกับตนเอง มันคือของโปรดของเขาทุกอย่าง ขนาดอาหารบางจานที่จะต้องใส่วัตถุดิบที่เขาแพ้ก็ยังถูกบอกกับทางร้านว่าไม่ให้ใส่มาอย่างเด็ดขาด“หวังว่าจะถูกใจนะคะ”“คุณเหรอ ?”“อาหารสิคะ”เธอรีบแก้ความเข้าใจผิด จารวีตักอาหารในส่วนของตนเองเข้าปาก กว่าจะมาอยู่ในจุดที่กินแค่สลัดก็อิ่ม หล่อนต้องผ่านช่วงเวลานรกมานานร่วมปี“กินแค่นั้นจะอิ่มเหรอ เมื่อก่อนคุณกินจุจะตายไป”คนตัวเล็กชะงัก ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย ทำไมเขาถึงต้องพูดจาเหมือนยังจำทุกอย่างเกี่ยวกับเธอได้แบบนี้ด้วย“ตัวดิฉันแค่นี้ ท่านประธานจะให้กินมากขนาดไหนหรือคะ”“ไม่รู้สิ อาจเพราะผมเคยรู้จักผู้หญิงตัวเล็กมาก ๆ แต่กินจุสุด ๆ มาก่อนก็ได้ละมั้ง”ดวงตาคมของอีกฝ่ายจ้องมองอาหารตรงหน้าอย่างอ่อนโยน จารวีรีบเบือนสายตาหนี อย่าไปหลงกลเขาอีกเด็ดขาด ถ้าไม่อยากถูกกระชากหัวใจไปเหมือนตอนนั้นต้องตั้งสติให้มากกว่านี้ เธอรู้อยู่เต็มอกว่าผู้ชายตรงหน้ารับมือยากมากแค่ไหน และเขาขึ้นชื่อเรื่องการโปรยเสน่ห์ผู้หญิงกว่าใครทุกคนบนโลก อย่าได้เผลอปล่อยให้อี
last updateLast Updated : 2025-05-19
Read more
PREV
1234568
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status