Semua Bab สุดที่รักของเสี่ยแฝด: Bab 21 - Bab 30

สุดที่รักยืนคิดวนเวียนอยู่แบบนั้น“โอ้ย เลิกคิด!” ก่อนที่ไม่นานศีรษะทุยจะสะบัดซ้ายขวาแรงๆเพื่อสลัดความคิดไร้สาระออกไปจากหัว จนเรือนผมที่ม้วนลอนมาอย่างดีกวัดไกวดวงตาสวยละไปจากกระจกบานใหญ่ เธอยืนทำใจอยู่อีกชั่วครู่ ไม่นานมือขาวก็เอื้อมไปเปิดประตูบานใหญ่ เท้าเล็กก้าวเดินออกไปด้านนอกห้องน้ำเข้าสู่เขตห้องนอนของชายหนุ่มในความคิดเด็กสาวก้าวเท้าเดินไปหาเจ้าของห้อง ซึ่งกึ่งนั่งกึ่งนอนเล่นโทรศัพท์รออยู่บนเตียงอย่างเชื่องช้า ดวงตาสวยจับจ้องใบหน้าคมดุที่เพิ่งเงยขึ้นมาดูเหมือนคุณเสือจะอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เพราะตอนนี้เขาเปลี่ยนจากชุดทำงานมาสวมเพียงกางเกงวอร์มตัวเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดรอยสักรูปเสือที่กินพื้นที่ตั้งแผ่นอก และแขนด้านขวาลงมาจนถึงหลังมือแม้จะเคยมีอะไรกับเขามาแล้ว แต่คราวนั้นเธอไม่ได้มีเวลาสำรวจร่างกายของเขามากนักเพราะเป็นวันเปิดบริสุทธิ์ เวลาทุกนาทีหมดไปกับความกลัว และความพยายามที่จะเรียนรู้ให้ได้เร็วที่สุด เพื่อให้ลูกค้ากระเป๋าหนักอย่างเขาพอใจ“พี่เสือขา” เสียงหวานเอ่ยเรียกเบาหวิว เรียกรอยยิ้มมุมปากของชายหนุ่มอาอายุมากกว่าได้เป็นอย่างดี“ขา มานี่สิคะ” เขาขานรับพลางกวักมือเรียกเธอ

เธอเคยไปทำงานเสิร์ฟที่ร้านอาหารอิตาเลียนอยู่ครั้งหนึ่ง อาหารของเขาหอมแบบเดียวกันกับที่ออกมาจากครัวนั้นเลย รสชาติเองก็คงดีมากไม่ต่างกัน เพราะขนาดโจ๊กหมูโง่ๆ เขายังทำได้อร่อยมากชนิดที่ว่าเธอไม่เคยกินโจ๊กที่ไหนอร่อยเท่านั้นมาก่อน“ซูเฟล่ออมเล็ตกับเฟตตูชินีอัลเฟรโดครับ ไม่รู้หนูทานเผ็ดได้ไหมผมเลยทำไม่เผ็ดเอาไว้ก่อน” พยัคฆ์ว่าเสียงนุ่มก่อนจะเดินออกจากเค้าน์เตอร์ครัวตรงมาหาหญิงสาว เขาอิงสะโพกแข็งแรงไปกับเค้าเตอร์ มือคว้าข้อมือเล็กก่อนจะดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด“ทานได้สิคะ เวลาจกส้มตำหนูกินแบบพริกเยอะกว่ามะละกออีก” รอยยิ้มสดใสผุดขึ้นบนใบหน้าขณะที่เล่าติดตลกที่จริงต่อให้ไม่กลัวคนแต่สุดที่รักก็ไม่ใช่คนที่สนิทกับใครง่ายขนาดนั้น เพียงแต่การอยู่กับคุณเสือให้ความรู้สึกอุ่นสบายเหมือนได้นอนห่มผ้าหนาๆ ในวันฝนตกเพราะแบบนั้น นิสัยที่แท้จริงของเด็กสาวจึงพลันเผยออกมาให้เห็น แน่นอนว่ารอยยิ้มน่ารักแบบนั้นพาให้คนมองยิ้มตามได้ไม่ยาก“กินแบบนั้นไม่ปวดท้องแย่เหรอคะ” แต่แม้จะยิ้มตาม ทว่าพอได้ฟังแล้วคิ้วเข้มก็ยังขมวดเข้าหากันตอนที่นึกภาพส้มตำที่มีพริกมากกว่ามะละกอเขาเองแม้ว่าจะไม่ถึงขั้นกินเผ็ดไม่ได้ แต่ถ้าเผ็ดถ

"ผมก็ชอบนอนฟังเสียงฝนเหมือนกัน" เขาเอ่ยขึ้น เรียกให้เด็กสาวที่กำลังเหม่อมองผ่านม่านสายฝนอยู่หันกลับมามาสบกับดวงตาคมแม้จะเพิ่งเจอคุณเสือเพียงครั้งที่สอง แต่เพราะความสบายใจและความอบอุ่นที่ได้รับนั้นพาให้การเอาใจเขาเป็นเรื่องง่ายมากขึ้นสำหรับเธอ"เราเหมือนกันหนึ่งอย่างแล้วนะคะ" สุดที่รักว่าขณะที่อิงใบหน้าไปกับหัวไหล่แข็งแรงทั้งที่ยังไม่ละสายตากันต่อให้จะทั้งเพื่อนทั้งเจ๊นภาจะสอนมาเยอะ แต่เธอไม่รู้เรื่องจริตมารยาอะไรขนาดนั้นหรอก ที่ทำนี้ออกมาโดยธรรมชาติล้วนๆ ตอนอ้อนป้าเย็นขอเงินห้าบาทไปซื้อขนมเธอก็ทำแบบนี้แต่ดูเหมือนมันจะไปถูกใจคุณเสือเข้าพอดี“จริงด้วยค่ะ หนูดื่มหมดแล้วนี่ เอาไวน์เบอร์รีล้างปากหน่อยไหมคะ” เสียงทุ้มเอ่ยถามขณะที่มองแก้วไวน์ว่างเปล่าของเธอซึ่งไม่รู้ว่าเผลอดื่มหมดไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พอนึกได้ขึ้นมาจู่ๆ สุดที่รักก็รู้สึกเฝื่อนคอจนทนไม่ไหว“ก็ได้ค่ะ แต่หนูกลัวจะเมาเกินจนเป็นภาระพี่เสือนะสิคะ”“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าเมามากเดี๋ยวผมคิดค่าจ้างที่ดูแลหนูเอง คิดไม่แพงหรอก” ชายหนุ่มว่ายิ้มๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดดูหยิบขวดไวน์เบอร์รี ทิ้งให้หญิงสาวอายุน้อยนั่งใบหน้าร้อนผ่าวอยู่ที่เดิมคุณเสือ

“แทนตัวเองว่าพี่กันแล้วเหรอคะ”ทันทีที่ได้สบกับดวงตาคมที่ซุกซ่อนอยู่ใต้กรอบแว่นทรงสี่เหลี่ยม สุดที่รักก็อยากกัดลิ้นตายเสียในตอนนั้น เธอบ่นในใจเสียงขรมที่คุณพยัคฆ์สุดหล่อดันมาวางระเบิดใส่กันเสียได้เป็นแฝดกันแถมสนิทจนมาอยู่คอนโดเดียวกันแบบนี้มีหรือที่เขาจะไม่รู้ว่าพูดแบบไหนจะเป็นการจี้ใจพี่ชายตัวเอง แค่มาเจออยู่ด้วยกันทั้งที่เมื่อคืนวานไม่ยอมมานี่ก็ว่างานหนักอยู่แล้ว ยังต้องมามีเรื่องนี้เพิ่มให้อธิบายอีกอยากจะบ้าตาย“พี่สิงห์ขา คุณเสือเพิ่งมาเปลี่ยนแทนตัวเองว่าพี่เมื่อกี้เองค่ะ” สุดที่รักตอบไปตามตรงขณะที่จูงมืออีกฝ่ายไปนั่งที่ชุดโซฟาหนังด้านหน้าโทรทัศน์จอยักษ์ในฐานะของลูกค้าที่ลงทุนกับเธอมามาก แถมผลที่ได้กับไปก็ไม่เท่าที่จ่ายเสียด้วย เพราะอย่างนั้นแม้ว่าคืนคุณสิงห์จะไม่ใช่คนที่พาเธอออกมาจากแชงกรีล่า แต่อย่างไรเธอก็ควรเป็นฝ่ายง้อในตอนที่เขายังอยากให้ง้อ“มันตั้งใจกวนประสาทผมแหละ นิสัยแก้ไม่หาย” ด้านสิงหราชที่ได้รับคำยืนยันจากหญิงสาวก็พลันคลายคิ้วที่เลิกขึ้นสูงให้กลับลงมาอยู่ที่เดิม เขาหย่อนตัวลงนั่งข้างกันตามการชักนำของหญิงสาวอายุน้อยแม้จะคิ้วกระตุกอยู่หน่อยๆ ที่โดนน้องชายกวนบาทา แต่

ทั้งสองคนยังอยู่ในตำแหน่งเดียวกันตอนที่อยู่ด้านนอก คุณเสืออยู่ด้านหลังส่วนคุณสิงห์อยู่ด้านหน้า ทว่าปทุมถันของหญิงสาวที่เดิมโดนคนข้างหน้ารังแกกลับเปลี่ยนมาโดนคนข้างหลังกางนิ้วขยำเสียเต็มไม้เต็มมือเรียวขาสวยถูกจับให้อ้าออกกว้างก่อนที่สิงหราชจากแทรกตัวเข้ามาตรงกลาง เขาปาดนิ้วผ่านร่องเนื้อสีสดของเธอและมาหยุดที่ติ่งเนื้อที่กำลังเต่งตึงได้ที่ ดวงตาคมมองมันอยู่ชั่วครู่ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะเงยขึ้นมาเพื่อสบตากัน"สวยกว่าที่เห็นที่แชงกรีล่าอีกนะคะ" น้ำเสียงของเขามันแหบพร่าเต็มไปด้วยความต้องการอย่างเปี่ยมล้น เล่นเอาสุดที่รักอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน สายตาของสิงหราชลามกมากจริงๆ มันลุ่มลึกแผดเผาเหมือนอยากกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว อยากขย้ำเธอเสียเต็มประดาอย่างไรอย่างนั้นสุดท้ายก็ทนสบตากับแฝดพี่ต่อไปไม่ไหวจำต้องหันกลับไปหาแฝดน้องอย่างคุณเสือ ทว่าเมื่อหันกลับมาแล้วแทนที่จะได้จูบกับเขาเหมือนอย่างเมื่อครู่ชายหนุ่มกลับผละลงจากเตียงไปทิ้งเธอให้เคว้งคว้างสู้รบกับผู้ชายชื่อสิงหราชอยู่เพียงลำพัง “เดี๋ยวมันก็มาค่ะ” เมื่อเห็นว่าเธอเลิ่กลั่กหันหน้าหันหลังสิงหราชจึงพูดขึ้น น้ำเสียงของเขาเข้มขึ้นเล็กน